حدود دو هفته پس از آن‌که نمایندگان پارلمان اروپا به طرحی رای دادند که به بانک سرمایه‌گذاری اروپا اجازه می‌دهد با ایران همکاری کند، "ورنر هویر" رئیس این بانک اعلام کرد که این بانک ترجیح می‌دهد در ایران سرمایه‌گذاری نکند. وی افزود: این بانک، عملیات جهانی خود را با سرمایه‌گذاری در ایران در معرض خطر قرار می‌دهد، در حالی که او از تلاش‌های اتحادیه اروپا برای حفظ توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ با ایران حمایت می‌کند، اما ایران جایی است که ما نمی‌توانیم در آن نقش فعال بازی کنیم.
بانک سرمایه‌گذاری اروپا بازوی اصلی اتحادیه اروپا برای اعطای وام است و این بانک از این هراس دارد که همکاری‌اش با ایران، توانایی این بانک برای دسترسی به سرمایه در بازارهای ایالات متحده را به خطر بیندازد و پیامدهای گسترده‌ای برای دادوستدهای این نهاد مالی به دنبال داشته باشد. هویر خبر داد که این بانک ۵۰۰ میلیارد یورو (۵۸۰٫۸۰ میلیارد دلار) در زمینه اوراق قرضه بدهکار است. وی که در یک نشست خبری در کمیسیون اروپا سخن می‌گفت، اظهار داشت: هیچ بانک اروپایی وجود ندارد که در حال حاضر بتواند در ایران و با ایران کار کند. او در ادامه گفت که اگر این بانک در ایران فعال شود "مدل کسب و کار" این بانک به خطر می‌افتد. بانک سرمایه‌گذاری اروپا در حال حاضر از مشارکت در بخش‌هایی که اف‌ای‌تی‌اف، یک گروه جهانی از سازمان‌های ضد پول‌شویی دولتی، به عنوان بخش‌های پرخطر فهرست کرده پرهیز می‌کند. قسمت پرخطر این فهرست شامل ایران می‌شود. مخالفت این بانک با همکاری با ایران در حالی است که در پی خروج دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا از برجام و بازگشت تحریم‌های ایالات متحده علیه تهران، اعلام شد که بانک سرمایه‌گذاری اروپا قرار است "نقش کلیدی" در تلاش‌های اتحادیه اروپا برای حفظ روابط مالی و تجاری با ایران داشته باشد.

آن‌طور که اعلام‌ شده، ستون‌های استراتژی اتحادیه اروپا برای حفظ برجام عبارتند از: اعطای وام از سوی بانک سرمایه‌گذاری اروپا، اقدام ویژه برای محافظت از شرکت‌های اتحادیه اروپا در برابر تحریم‌های ثانوی ایالات متحده (مقررات انسداد) و این پیشنهاد که دولت‌های اتحادیه اروپا به منظور جلوگیری از مجازات‌های ایالات متحده، به انتقال مستقیم پول به بانک مرکزی ایران روی آورند. حال با اعلام پرهیز از همکاری بانک سرمایه‌گذاری اروپا با ایران، یکی از ستون‌های اصلی این استراتژی فرومی‌ریزد.

ایران گفته است اگر منافع اقتصادی مندرج در برجام و از جمله فروش نفت برایش محقق نشود، ممکن است از برجام خارج شود. در مقابل، آمریکا می‌خواهد صادرات نفت ایران را به صفر برساند و با بازگشت‌ تحریم‌های فراسرزمینی این کشور، تبادل مالی با ایران با مشکلات بسیاری مواجه خواهد شد.