فعالیت های بعد از مدرسه و روزهای اخر هفته برای کودکان با نیازهای خاص میتواند باعث تقویت اعتماد به نفس، کسب مهارت های متفاوت، دوستی و حس تعلق شود. ایجاد ارتباط در یک محیط مشترک با سایر کودکان میتواد بسیار باارزش باشد.
کمپانی متروکیدز از متخصصان درباره فعالیت های متفاوت در حوزه هایمتفاوت سوال کرده است. در زیر تعدادی ازپیشنهادات آن ها را می بینید:
اختلال بیش فعالی /  اختلال عدم توجه
پیشنهادات از  مرکز دلور، ماری پکسون، رییس مرکز
نمایش و تئاتر: مهارت های نمایشی رفتار را بطور طبیعی شکل میدهد و به دانش آموزان با اختلال بیش فعالی/اختلال عدم توجه فرصتی را برای یادگیری مهارت های اجتماعی و آزمون ایدههای جدید در محیطی کنترل شده و قابل پیش بینی (فیلم نامه) پیشنهاد میدهد. نمایش فرصت را برای درخشش فردی و همچنین کار گروهی برای خلق اثر ارائه میدهد.
هنر صنعتی یا تکنولوژی: بیشتر دانش آموزان بیش فعال یا مبتلا به اختلال عدم توجه به دنبال فرصت برای ساخت چیزی جذاب هستند. دانش اموزانی که در درک مفاهیم انتزاعی مشکل دارند، میتوانند ایده های جدید و مهارت های فیزیکی ظریف را حین کار با دستانشان دریابند. آنها این فرصت را دارند که در محیطی که کسی آن ها را نظارت میکند، چکش کاری یا، دریل کاری کنند یا به خمیر شکل بدهند.
عکاسی: همه افراد دنیا را به یک شکل نمی بینند. برای دانش آموزان با اختلال بیش فعالی/اختلال عدم توجه، یادگیری عکاسی از آنچه آنها دنیا را می بینند تجربه ای آزاد و رهاست. داشتن مهارت هایی مثل انتقال عکس ها به کامپیوتر یا پردازش چاپ و پرینت عکس، به نوجوان اعتماد به  نفس، مهارت توجه و  فرصت به اشتراک گذاری آنچه اطرافش هست به دیگران را می دهد.
ورزش: بسیاری از افراد بیش فعال ترکیبی از هیجان و عمل در ورزش های مختلف را نشان می دهند. آنها دوستان زیادی را ملاقات میکنند، و با آنها در یک چهارچوب با فرصت های فردی برای موفقیت و هدف گروه برای برنده شدن کار می کنند.
کلوب های بازی های ویدئویی: بسیاری از نوجوانان از بازی های ویدئویی لذت می برند که انگیزش بالایی را پیشنهاد دهند. در محیط کلوب، دانش آموزان میتوانند با هم همکاری کنند و فرصت به اشتراک گذاشتن اطلاعات روی بازی های مختلف را داشته باشند. آنها همچنین می توانند بصورت فردی بدون داشتن استرس رقابت و همراهی هم بازی ها ، بازی کنند.

سندروم آسپرگر
پیشنهادات از دیدرا ریت، گروه ASCEND، گروه سندروم آسپرگر برای ایالت فیلادلفیا
کلاس های نمایش: کودکان درک نشانه های اجتماعی ، همکاری، داشتن مکالمه معنی دار و دوست پیدا کردن را یاد میگیرند. خلاقیت نیز تشویق می شود.
کلاس های آداب معاشرت: کودکان نه تنها رفتار اجتماعی را یاد میگیرند، اهمیت رفتار اجتماعی را نیز درک میکنند. موضوع فقط اینکه :مامان میگه چطور باید رفتار کرد؟" نیست، متخصص هم همین را میگوید! پس باید رعایت کنم."
اسب دوانی: کودکان در طیف اتیسم بعضی اوقات مشکلات حسی دارند. حرکت با اسب میتواند به آنها کمک کند که بفهمند بدنشان برای داشتن تناسب و هماهنگی چگونه در فضا حرکت میکند.
کلوب های کتاب خانه: کتابخانه میتواند محیطی امن برای بچه های دمدمی باشد. مسئولان کتابخانه اصولا درک میکنند. برخی کتابخانه ها کلوپ های بازی ویدئویی یا کلوب های مخصوص دیگری دارند که برای علایق خاص میتواند جذاب باشند.
کلوب لگو و روباتیک: بسیاری از کودکان در طیف اتیسم دوست دارند که چیزها را روی هم بگذارند و بسازند. کلوب ها نیاز به کار گروهی دارند که مشکلات را حل کنند.
بازی های عملیاتی و اکتشافی: بسیاری از بچه ها با سندروم آسپرگر مدال و نشان، ساختار سلسله مراتب و رفتن از مرحله ای به مرحله دیگر را دوست دارند. انتظارات در این بازی ها واضح است. شرکت در پروژه های گروهی مهارت های اجتماعی را می سازد.
تیم های چالشی ورزشی: بعضی مراکز ورزشی، تیم های ورزشی مثل فوتبال برای کودکان با نیازهای خاص دارد. عضویت در این تیم ها، راهی مفید برای کودک دمدمی مزاج است.

اختلال ارتباط
پیشنهادات از دبرا آدازیک، مدیر سیستم مدارس، انجمن آمریکایی تکلم، زبان و شنوایی
پروژه های مخصوص جامعه: فعالیت هایی که شامل امور ساده مانند جابه جایی غذا یا جمع آوری موارد مورد نیاز مدرسه برای خانواده هایی نیازمند، ارزش کمک به دیگران؛ و در حین آن، کسب تجربه برای ساختن دوستی ها و تمرین مهارت هایی مانند دسته بندی، پیروی از دستورات، ترتیب و توصیف را برای دانش آموز به ارمغان می آورد.
کلاس های آشپزی: اموری مانند منوهای ساده و شام های گروهی، مهارت های اجتماعی را تسهیل       می بخشند و میتوانند در حد توانایی شخص اختصاص داده شوند. این کلاس ها به دانش آموزان کمک می کنند تا لغات جدید، توصیف، ترتیب و ارتباط با دیگران درباره موضوعات خاص را یاد بگیرند.
گروهی که بر ساخت یک محصول تمرکز دارد: دانش آموزان برنامه ریزی، ترتیب امور و تمرکز را یاد می گیرند.
نگهداری از حیوانات: دانش آموزان می توانند در این کار با دیگران ارتباط برقرار کنند، استرس کاهش می یابد ومی توانند تخصص خود را نشان دهند.
گروه های بازیافت: اعضا موادی که به مراکز بازیافت فرستاده می شوند را جمع آوری و آماده می کنند. آنها ارزش فعالیت های اجتماعی، نحوه ارتباط با دیگران، ساختن روابط دوستانه، پیروی از دستورات و لغات جدید را یاد می گیرند.
کلوب زبان اشاره: دانش آموزان با یکدیگر به یادگیری یک مهارت وپیروی از دستورات مشغول می شوند. این کلوب ها به خصوص برای کوکانی که اختلال ارتباط مرتبط با فقدان شنوایی دارند بسیار مفید است.

معلولیت هوشی و رشدی
پیشنهادات از لی آن دیویس، همیار مدیر سیستم متخصصان و خانواده، مرکز "کمان ایالات متحده". پیشنهادات او به اختلالات فیزیکی دیگر هم مرتبط است.
برنامه های بعد ازمدرسه میتواند شبیه همان برنامه هایی باشد که کودکان بدون معلولیت در آن شرکت می کنند، ولی تمرکز بیشتر روی ادغام کودکان با نیازهای خاص در برنامه های جامعه و فعالیت هاست. مثال هایی نظیر: بازی های عملیاتی ، کلاس های هنرهای نظامی، انواع هنر، کارگاه های آموزشی
امتحان کردن فعالیت های متفاوت، این شانس را به کودکان می دهد تا آنچه را دوست دارند یاد بگیرند، به مهارت هایشان اضافه کنند و احتمال یافتن فعالیت هایی برای شرکت طولانی مدت در آن را افزایش می دهد.

منبع
لیوینگستون، تام(2010)، بهترین فعالیت ها برای کودکان با نیازهای خاص، مجله مترو کیدز، http://www.metrokids.com/MetroKids/January-2010/For-Children-with-Specia...