با او گفت و گویی در روز یکشنبه 30 سپتامبر 2018 در برابر دفتر انتخاباتی‌اش در خیابان یانگ در مرکز بافت قدیمی شهر ریچموندهیل، انجام دادم.
سعید: اجازه بدهید به سراصل مطلب بروم . من در حدود 20 سال هست در ریچموندهیل زندگی می‌کنم. این منطقه از شهرهای مخروبه مثل شهرهای جهان سومی است. در حالی‌که مهاجرین با سرمایه‌گذاری کلان، انتظار شهر پیشرفته ومدرنتری را دارند؟ چه کسی مسئول است؟ چرا؟
کارمن پیرلی: شهر ریچموندهیل د‌رحالی‌که یکی از بالاترین مالیات‌های خانه در تورنتو و شهرهای اطرافش (جی. تی. ای) را دارد ولی خدماتی که به مردم شهر عرضه می‌شود، پایین است. مانند برف‌روبی در زمستان. مالیات خانه‌ها در ظرف 12 سال، دو برابر تورم اضافه شده است ولی مرکز شهر (خیابان یانگ) مانند 40-50 سال پیش است و هیچ تغییری در آن رخ نداده، در حالی‌که در مراکز شهرهایی مانند یونیویل (شهر مارکهام) – یانگ و شپرد (تورنتو) و وان، تغییرات خوبی انجام شده است. این بدلیل این است که شهردار و شورای شهر با برنامه مدون و مصمم برای تغییرات مثبت در این سال‌ها نبوده است.
سعید: شهردار دیو بارو می‌گوید که ریچموندهیل باید یک شهر کوچک (تاون) باقی بماند. خوب اگر قرار است ما شهرکوچک و قصبه بمانیم پس چرا شهرداری 700 کارمند و ده‌ها میلیون دلار بودجه دفتری دارد. اگر شهر بزرگ هستیم چرا اینقدر شهر درب و داغون هست؟
سعید: بنظر می‌آید جریانی پشت میراث فرهنگی خودش را پنهان کرده است.
آن ساختمان گوشه‌ای 20 سال هست که افتاده، هیچ کس از آن نگهداری نمی‌کند. اداره پست، بافت قدیمی بود، شهرداری آنرا خرید و یک میلیون و 400 هزار دلار خرج بازسازی این بنای قدیمی کرد که ارزش آنرا داشت. یا آن کلیسا را باید نگه داشت و مراقبت کرد.
تعریف میراث فرهنگی چیست؟ متاسفانه هیچ تعریف مشخصی از میراث فرهنگی نیست. شهردار، مسئولان توسعه شهر و اعضای شورای شهر هرکدام یک تعریف دارند .چرا؟
بله متاسفانه تعریف مشخصی از میراث فرهنگی در شهر ریچموندهیل وجود ندارد. من معتقدم اگر آن ساختمان میراث فرهنگی است، باید برای آن هزینه کرد. نه اینکه مالکان را مجبور به هزینه نگهداری سنگین آن ساختمان کرد. در برخی از مناطق ترکیب زشتی از ساختمان قدیمی و جدید در شهر هست. در حالی‌که باید یک ترکیب زیبا و منطقی بین مدرن و ساختمان قدیمی باشد.
در جلسه انجمن شهرشرکت کردم، در محله‌ای در منطقه دو، بعداز 15 سال همسایه‌ها توانستند اجازه یک گذرگاه بین دو خیابان در یک محله را بگیرند. 20 سال هست که قرار است یک پل روی خط راه آهن خیابان الگین میلز (سر نیوکرک – بین بی ویو و یانگ) ایجاد کنند. امسال قرار بود درست کنند شهردار و دیویدوست ( عضو منطقه 4) آنرا دوباره عقب انداختند. آن زمان با یک میلیون دلار می‌شد آن پل را زد حالا باید چندین برابر آن هزینه کنیم. چرا کار نمی‌کنند؟
تام مانچ، عضو شورای شهر منطقه دو، برای ساختن این پل، 4 سال تلاش کرد ولی نتوانست. بودجه این پل را باید دولت یورک بدهد چون خیابان الگین میلز، در حوزه دولت منطقه یورک هست. به همین دلیل دو نماینده قبلی کارشان را انجام ندادند. من وقتی انتخاب شدم، این پل را در دولت یورک، دنبال می‌کنم. نیاز به پیگیری و جدیت نماینده دارد. روزانه هزاران نفر پشت قطار می‌ایستند. پلیس، آتش‌نشانی، مردم معمولی.
البته آلودگی هوا را هم باید در نظر داشت که صدها ماشین چنددقیقه پشت ریل قطار، با موتور روشن، به محیط زیست لطمه می‌زنند.
مردم شهر ریچموندهیل از مشکل ترافیک و حمل و نقل شهر ریچموندهیل کلافه شده‌اند. مترو آن زمان که طرحش تا "های‌وی 7" تصویب شد، هیچ ساخت و سازی در بالای "های وی 7" نبود ولی حالا ساخت و سازهای زیادی تا نیومارکت، شده است. 20 سال پیش که "مل لستمن" شهردار تورنتو پیشنهاد خط مترو به نیومارکت را داد، دولت منطقه یورک مخالفت کرد. شهردار دیوبارو هم در مورد مترو فعالیت جدی نکرده است در حالی‌که در زمان وی دولت انتاریو، کاتلین وین و رضا مریدی نماینده شهر ریچموندهیل هردو لیبرال بودند و بهترین فرصت برای کشیدن مترو به ریچموندهیل بود. وزیر حمل ونقل هم در شهر وان، لیبرال بود. فرصتی که متاسفانه بدلیل بی‌برنامگی و عدم جدیت مقامات از دست رفت.
تصور کن ده سال دیگر وقتی مترو احتمالا تا "های وی 7" خواهد آمد. همین حالا در ترافیک صبح و بعدازظهر، مردم گیر می‌کنند. ده سال دیگر واقعا ترافیک قفل می‌شود. مترو باید توسط دولت انتاریو پرداخت شود. خوشبختانه داگ فورد، نخست‌وزیر محافظه کار انتاریو، معتقد به توسعه مترو است. یک تیم خوب در شهرداری ریچموندهیل و همراهی منطقه یورک، لازم است تا بتوانند با همکاری یکدیگر مترو را توسعه بدهند.
در سال 2000 ، اگر شهردار آینده‌نگر بود، شهرداری می‌توانست کل محوطه یانگ بین میجر‌مکنزی تا خیابان سنتر را حدود 100 میلیون دلار بخرد. آن موقع 140 میلیون دلار در حساب شهرداری پول بود. اگر خریده بودند الان زمین‌ها، نزدیک به نیم میلیارد دلار حداقل ارزش داشت و میلیون‌ها دلار درآمد برای شهرداری. یعنی هم سهم مترو تامین می‌شد و هم مالیات خانه‌ها کمتر می‌شد. الان ساختمان‌ها قدیمی، در حال فروریختن هستند، هیچ پارکینگی نیست، جنب و جوش جدی و کسب و کارجدی وجود ندارد. مترو هم که قرار نیست حالا حالاها بیاید.
به همین دلیل باید افرادی مانند من به شورای شهر فرستاده شوند تا چهره دان‌تاون ریچموندهیل بازسازی و مدرن‌سازی شود.
دریکی ازجلسات شورای شهر، ساکنین دریاچه "سان‌ست‌بیچ" (لیک‌ویلکاکس) از پارک کردن ماشین‌های مردم در خیابان‌ها شکایت داشتند . شهرداری میلیون‌ها دلار هزینه ساخت و بازسازی آن پارک کرد. خوب یک زمین هم می‌خرید پارکینگ چند طبقه می‌ساخت. هر سال زمین‌ها گرانتر و مشکل پارکینگ بیشتر می‌شود. نشان می‌دهد شهردار ریچموندهیل آدم بلاتکلیف و بدون برنامه‌ای است.
ما خیلی عقب هستیم. ما باید مترو در شهر ریچموندهیل داشتیم. حتی سیستم برف‌پاک‌کنی خیابانمان هم عقب است. ماشین‌ها برف را پارو می‌کنند و جلوی خانه‌ها انبار می‌کنند در حالی‌که می‌شود مانند شهر تورنتو و شهر وان، ماشین‌هایی مخصوص را با همان قیمت داشت و مشکلی برای سالمندان و دیگران ایجادنکرد.
شنیدم یک مقاطعه کار برای 15 سال قرار‌داد برف‌پاک‌کنی را دارد
دو تا مقاطعه‌کار هستند به‌اضافه کارمندان خود شهرداری. گرگ بروز، در جلسه‌ای با بررسی بودجه، مواردی را که می‌شد صرفه‌جویی کرد و بجای آن صرف برف‌روبی کرد را دانه به دانه ذکر کرد. یک نماینده شهر در دولت یورک،تقاضای توقف بحث را کرد و از آنجا که تیم آنها اکثریت بود، براحتی صرفه‌جویی را متوقف کردند. در حالی‌که 23 مورد صرفه جویی داشت. این تفکر باید در شهرداری تغییر کند.
شهر ریچموندهیل هر روز گرانتر می‌شود. حتی برخی از فرزندان‌مان نمی‌توانند در این شهر خانه بخرند، پس باید پول‌های مردم با حساب و کتاب خرج شود.
شهرداری نیاز به تغییر دارد. قوانین کهنه، سیستم اداری دست و پاگیر برای خانه‌سازها و مردمی که می‌خواهند خانه‌شان را تعمیر و یا نوسازی کنند، چه گونه می‌شود این تغییر مثبت را ایجاد کرد؟
یکی از موارد مهم برای تغییر این است که باید در هزینه‌ها صرفه‌جویی کنیم تا پول برای جاهای ضروری داشته باشیم. مثلا قطع بودجه غذا و نوشیدنی برای اعضای شورای شهر. هر کسی باید از جیب خودش، غذایش را بدهد.
حقوق عضو انجمن شهر چقدر هست؟
75 هزار دلار
و حقوق شهردار؟
180 هزار دلار باضافه یک ماشین مجانی
اگر شهردار بارو معتقد هست ما یک شهرکوچک و قصبه هستیم، خوب شهر کوچک که نیاز به ماشین ندارد. می‌تواند پیاده به همه جا برود یا با ماشین خودش.
بله. مسلما.
حقوق نماینده منطقه 135هزار دلار است، برای تغییرات مثبت در شهرداری نیاز به چند نفراست؟
شورای شهر 9 نفر است. یک شهردار و دو نماینده شورای شهر در دولت منطقه یورک و 6 منطقه شهرداری. بنابراین 5 نماینده خواهان نوسازی و بازسازی و توسعه شهر برای کسب و کار، می‌توانند طرح‌ها را در شورا تصویب کنند و شهر را به حرکت دربیاورند و زنده کنند.
در انتخابات شهرداری، مردم خیلی کم رای می‌دهند، امسال بدلیل اینکه انتخابات شهرداری‌ها با انتخابات استانی همراه نیست، بالطبع بازهم مردم کمتری شرکت خواهند کرد. مشارکت کم مردم، عملا تغییر را سخت می‌کند. شما چه پیشنهادی داری؟
قدیمی‌ها برای دمکراسی کانادا مبارزه کردند. حالا نوبت ماست. برنامه نماینده‌ها را بخوانید و براساس نظر و منافع خودتان رای بدهید. ولی حتما رای بدهید. من در تمامی برنامه‌های انتخاباتیم، در شورای شهر رای داده‌ام. من مخالف افزایش مالیات بیشتر از نرخ تورم هستم.
...
لازم به یادآوری است که انتخابات روز22 اکتبر است و البته می‌توان زودتر در روزهای 6 و 7 اکتبر در چند حوزه رای داد.
 |
