مارال کارایی و مونا پورمنزه: انیمیشن 2 بعدی یا 3 بعدی؟

*با سلام خدمت شما عزیزانی که برنامه ما را دنبال می‌کنید. امروز درخدمت دو تن از هنرمندان خوب کشورمان هستیم که در کانادا مشغول به تحصیل و کار در زمینه انیمیشن و بازی‌های کامپیوتری هستند، صنعتی که روز به روز بر شمار مخاطبین آن افزوده می‌شود. از مارال جان شروع می‌‌کنیم، مارال جان اول از همه ممنون که دعوت ما را پذیرفتید و همچنین در ابتدا خودتان را برای مخاطبین برنامه معرفی کنید و کمی از پیشینه تخصیلاتتان در این زمینه برای ما توضیح دهید.
خیلی ممنون، من هم به بینندگان‌ و شما‌ سلام می‌کنم ممنونم که من را به این برنامه دعوت کردید. مارال هستم ساکن تورنتو و در زمینه کار انیمیشن مشغول هستم. background کاری‌ام از گرافیک شروع می‌شود و از سالها پیش زمان دبیرستان که در هنرستان رشته گرافیک را خوانده‌ام و همینطور ادامه دادم و تمام این سالها در زمینه رسانه تولید محتوای کودک و برنامه‌های تلویزیونی مشغول بوده‌ام و الان هم که تمرکزم به طور کامل روی انیمیشن است.
*بسیار عالی. و اما برویم به سراغ مونا عزیز. مونا جان می‌دانیم که شما در زمینه انیمیشن سه بعدی در تورنتو ادامه تحصیل دادید و در همین زمینه به ونکوور مهاجرت کردید و آنجا این حرفه را دنبال می‌کنید. این سوال برای خیلی از مخاطبین ما پیش می‌آید که اصلا چه تفاوتی بین انیمیشن سه بعدی و دو بعدی وجود دارد؟ می‌شود در این خصوص بیشتر برای ما توضیح دهید؟
من هم خدمت شما و همه مخاطبین مجله ایران استار سلام می‌کنم و در جواب سوال شما راستش این سوال را از من خیلی می‌پرسند و جوابی که می‌توانم بدهم این است که با رجوع به چیزهایی که ازدوران کودکی و مدرسه یادمان می‌آید می‌توانیم به خاطر بیاوریم که ما یک بخشی از ریاضیات را در محور مختصات انجام می‌دادیم و همه چیز روی‌ محور X و Y تعریف می‌شد، یعنی همه چیز در صفحه اتفاق می‌افتاد و انیمیشن دو بعدی اصولش همین است و همه چیز روی کاغذ اتفاق می‌افتد. هر frame و هر بخش آن باید کشیده شود اصولا تا این صفحات در کنار یکدیگر قرار بگیردند و آن چیزی که کشیده شده است در تصاویر جان بگیرد. اما وقتی که شما بعد را، آن محور Z را داخل می‌آورید این سه بعدی می‌شود و خوب همه چیز زنده‌تر می‌شود. مثال ساده‌ای که می‌توانم بزنم تا همه به یاد بیاورند، مثلا انیمیشن‌هایی که از کودکی می‌دیدیم، انیمیشن‌های دیزنی مثل سندرلا و سفید برفی اینها همه دو بعدی هستند. اما انیمیشن‌هایی که امروزه همه بچه‌ها خیلی دوست دارند و البته خیلی از آدمها دوست دارند وغیر از بچه‌ها مخاطبین دیگری هم دارد مثل شرک، مثل frozen، اینها سه بعدی هستند و همانطور که می‌بینید و می‌دانید جان‌دار‌تر و زنده‌تر هستند و شاید ملوس‌تر هستند.
*قسمت دوم سوال من این است که آیا ساخت یک انیمیشن چه سه بعدی و چه دو بعدی به همان اندازه که تماشا‌ی آن لذت بخش است ساختن آن هم هم لذت بخش است؟
من فکر می‌کنم که تمام کسانی که در این حیطه وارد می‌شوند یک عشقی به کارشان دارند و آن عشق باعث می‌شود که هر قدمی را که شما برمی‌دارید، هر مسئولیتی را که به عهده شما می‌گذارند، از انجامش لذت ببرید حالا این می‌تواند دو بعدی باشد یا سه بعدی باشد. تمام کسانی که در این زمینه دارند کار می‌کنند اصولا عاشق هنر و عاشق خلق کردن هستند، پس تمام پروسه تولید یک انیمیشن از صفر تا صد برای کسانی که درگیرش هستند واقعا لذت بخش است همانطور که دیدنش برای بیننده لذت بخش است.
*بسیار عالی ممنونم از پاسخ خوب شما. همچنین مارال جان شما به همراه مونا هر دو با هم در یک کالج تحصیل کردید و حتی یک رشته را دنبال کردید اما الان زمینه کاری‌تان با هم فرق می‌کند. می‌شود بیشتر راجع به زمینه کاری خودت در کمپانی که در حال حاضر با آنها در حال ساخت انیمیشن هستیصحبت کنید؟ از کار خودتان بگو و اینکه دقیقا آنجا چه کاری انجام می‌دهی؟
بله و من و مونا هر دو با هم در یک کالج درس خواندیم هر دو هم یک رشته-انیمیشن سه بعدی را خواندیم و توضیحاتی که مونا جان دادند درست است، البته من یک چیزی را هم اضافه کنم که انیمیشن دو بعدی امروزه باز هم بیشتر آن در کامپیوتر انجام می‌شود و حالا مونا جان اشاره کردندکه روی کاغذ کشیده می‌شود آن بیشتر به شیوه سنتی است و الان نرم افزارهای خیلی زیادی برای ساخت انیمیشن‌های دو بعدی وجود دارد. من خودم بعد از اینکه فارغ التحصیل شدم در شاخه انیمیشن دو بعدی بیشتر مشغول به کار شدم چون کشش بیشتری داشت. من سالها کار تصویر سازی و کار گرافیک کرده‌ام همیشه به تصویر سازی کتاب کودک خیلی علاقه داشتم یک جورهایی آن سادگی و تخت بودن تصاویر دو بعدی خیلی برایم جذاب است ولی اینجور نیست که بگویم سه بعدی را دوست ندارم خیلی دلم می‌خواهد که در آن زمینه هم تجربیاتی کسب کنم. حالا در رابطه با کاری که من الان مشغولش هستم خوب ساخت یک انیمیشن از ابتدا تا انتها خیلی مراحل زیادی دارد یعنی آدمهای خیلی زیاد با تخصص‌های خیلی زیاد با آن درگیر هستند. از ابتدای داستان که scrip یعنی همان سناریو نوشته می‌شود، تا ‌‌دست یک سری هنرمند‌هایی که به آنها story board artist گفته می‌شود، حالا نمی‌دانم بتوانم به فارسی دقیق توضیح دهم، یعنی صحنه به صحنه آن سناریو را آنها می‌آیند و تصویر سازی می‌کنند‌، بعد باید کاراکترها و backgroundها همه ساخته شود، دپارتمان‌های مختلفی مشغول به کار هستند و من هم در حال حاضر در دپارتمانی هستم به اسم lay out که همان ابتدای کار است یعنی درست قبل از کار تولید، یعنی من بیشتر در بخش پیش تولید هستم و در زمینه lay out مشغول به کار هستم.
*ممنونم از توضیحت مارال جان و ممنونم که مراحل مختلف کار را توضیح دادی. اما قبل از اینکه بحث را با مونا باز کنم بفرمایید برای ما که خصوصا اگر کسی بخواهد lay out انجام دهد در این بخش، چه توصیه‌ای برایش می‌کنید و آیا باید نرم افزار خاصی بلد باشد، یا اینکه طراحی با مداد می‌کند یا به قول شما دو بعدی، همان برایش کافی است؟
خوب ببینید کلا کسی که علاقه داشته باشد تا در زمینه کار انیمیشن وارد شود به یک سری توانایی‌های ابتدایی نیاز دارد یعنی باید در وهله اول به هنر علاقه‌مند باشد و برای این کار واقعا عشق داشته باشد. مثل هر کار دیگری که وقتی می‌خواهی در آن موفق باشی باید به آن کار عشق داشته باشی. این کار کاری است که صبوری زیادی می‌خواهد، تکنولوژی الان با آن خیلی درگیر است و دانستن نرم افزارها بسیار بسیار مهم است و روزانه باید درگیر یادگیری باشی حالا اگر من بخواهم به قولی دپارتمان lay out را بگویم یک سری توانایی‌هایی می‌خواهد از جمله مهارت‌های طراحی قوی که در بخش story board باید طراحی خیلی قوی شخص داشته باشد. اگر بخواهد مثلا یک مقدار جلوتر از story board یک بخشی است که برای اینکه زمان آن فیلم را بتوانند در بیارند story board را متحرک می‌کنند، حالا نه با تمام حرکتهای دقیق و انیمیشن‌های نهایی ولی خیلی ابتدایی این را متحرک می‌کنند آن هم باز یک مقدار توانایی‌های دید کارگردانی می‌خواهد که بتواند composition، آن staging اینها را همه باید بدانید این است که هر بخشش واقعا خیلی تخصصی است و مدام باید در حال یادگیری باشید. نرم افزارها هم امروزه در دو بعدی بیشتر از نرم افزار‌toon boom harmony، story board pro است و این بیشترین نرم افزاری است‌ که استفاده می‌شود.
*ممنونم از توضیح بسیار خوب شما. اما مونا جان با این توضیحاتی که مارال جان گفتند به نظر‌ می‌رسد که انگار کار خیلی تخصصی است و پیچیده‌تر است. به نظر شما آیا فکر می‌کنید که اگر یک نفر تصمیم بگیرد و بخواهد انیمیشن بسازد، به اصطلاح تمام stepهایش و تمام مراحلش را از طراحی کاراکتر گرفته تا حرکت و reading بخش‌های مختلف که خودتان بهتر می‌دانید، تمام این دپارتمان‌ها، تمام این بخش‌ها را به نظر شما یک نفر می‌تواند به تنهایی فرابگیرد و یاد بگیرد و کار کند و نهایتا یک انیمیشن بسازد‌؟ یا اینکه هر پروژه انیمیشن محصول یک کار عظیم گروهی است؟ می‌شود بیشتر در این زمینه برای ما توضیح دهید؟
فکر می‌کنم در دنیای امروز هر کار خوبی که بیرون می‌آید و هر کار خوبی که شما می‌بینید محصول یک کار تیمی است. یعنی یک گروهی با همدیگر و در یک تیم همکاری می‌کنند و همدیگر را ساپورت می‌کنند‌‌ و از تخصص تک به تک این آدمها استفاده می‌شود تا یک محصول قابل قبول و شاید منحصر به فرد بیرون بیاید. کار انیمیشن بخصوص کار تیمی است و خیلی پیش می‌آید که شاید در یک تیم یک فرد بتواند یک کار یا دو کار انجام دهد، مثلا شاید یک نفر بتواند هم مدل سازی کند و هم texture بدهد یا می‌تواند که به قول خودمان مفصل گذاری کند و استخوان کاراکترها را درست کند و مدل هم بسازد ولی صفر تا صد آن را به صورت قاطع کسی نمی‌تواند انجام دهد چون یک کار کاملا گروهی است، هم دو بعدی و هم سه بعدی بخصوص هر چقدر پروژه بزرگتر باشد قطعا برای اینکه پروژه را پیش ببرد آدمهای بیشتری را می‌خواهد. حالا در حد انیمیشن‌های کوتاهی که این روزها در حد 3 تا 5 دقیقه است را می‌بینید، می‌بینید که برای همین چند دقیقه یک تیم عظیمی پشت‌ آن است تا همین 3 دقیقه محصول بیرون‌ بیاید. حالا مراحلش را مارال جان خیلی خوب گفتند شما خودتان هم گفتید که‌ اول از داستان شروع می‌شود، مرحله story boarding است، designerها هستند که طراحی می‌کنند، مدل سازها هستند، riggerها هستند، texturing artistها هستند، بعد animatorها هستند که اینها را animate می‌کنند و بعد lighting و نورگذاری است، بعد composition است و هزار آدم دیگر که در پس این دارد کار می‌کند تا آن محصولی که باید بیرون بیاید، بیاید.
*ممنونم بسیار توضیحات قشنگی دادید. از هر دوی شما عزیزان بسیار سپاسگزارم که تا اینجا با ما همراه بودید. آیا صحبتی یا توصیه‌ای برای جوانان و نوجوانانی که به این مسیر علاقه‌مند هستند و دوست دارند که دنبال کنند دارید؟‌
‌من توصیه‌ام برای کسانی که علاقه‌مند هستند ‌تا در این زمینه ادامه بدهند این است که در وهله اول باید آن عشق و علاقه لازم وجود داشته باشد، اینکه صرفا چون فقط یک نفر خیلی دوست دارد تا انیمیشن را تماشا کند به این معنا نیست که حتما از ساختن یا بودن در آن پروسه کار هم لذت می‌برد، باید حتما مطمئن باشد تا با علاقه وارد ‌این کار شود دقیقا مثل هر کار دیگری. دوم هم اینکه این هم مثل هر کاری پشتکار می‌خواهد، صبوری می‌خواهد، ممارست می‌خواهد و خیلی باید در آن تلاش زیادی کرد. ‌اینکه ‌‌بعدا ‌ممکن است کسانی که شاید فارغ التحصیل هم شده‌اند و دنبال کار می‌گردند "نه" زیاد می‌شنوند، از این "نه" شنیدن‌ها نباید ناامید شد، این "نه" شنیدن‌ها را نباید به خودتان بگیرید، توانایی‌های خودتان را زیر سوال نبرید، اشکال از شما نیست، شاید آن لحظه آن جایی که شما برایش اقدام کردید اصلا یک چیز دیگری می‌خواهد، یک استایل دیگری در آن لحظه مدنظرش است، این است که ناامید نشوید و تلاش کنید و ادامه بدهید. اگر واقعا علاقه دارید مطمئن باشید به چیزی که دوست دارید می‌رسید.
*بسیار عالی بود. مونا‌ جان شما چه توصیه‌ای برای نسل جوان دارید؟
من فکر می‌کنم در دنیای امروز با فراگیری اینترنت و اینکه همه چیز در دسترس همه است، همه چیز خیلی راحت‌تر است. اگر کسی واقعا انیمیشن را دوست دارد و در خودش آن صبوری و آن علاقه و آن شوق و ذوق تولید یا خلق یک اثر هنری را می‌بیند در این زمینه فعال شود. خیلی راحت بچه‌ها می‌توانند، حالا کسانی که جوان‌تر هستند دوست دارند امتحان کنند ببینند که آیا اصلا می‌توانند در این زمینه موفق باشند یا نه؟ ویدئوی آموزشی ببینند، روی یوتیوب است/ف روی سایت‌هایی است که می‌بینم در ایران هم در دسترس است. خوب زمانی که ما سنمان کمتر بود اینها به این صورت نبود و حتما شما باید کلاس آموزشی می‌رفتید و یا حتما باید یک جای خاصی می‌بودی که در معرض این ویدئو‌ها و آموزشها باشی، ولی بچه‌های امروز خیلی دسترسی خوبی به این چیزها دارند و می‌توانند از این اینترنتی که در اختیارشان قرار گرفته واقعا استفاده بهینه ببرند. و ‌‌از داخل ایران انیمیشن‌هایی تولید می‌شود که ما اصلا باور نمی‌کنیم و فکر می‌کنیم که حتما باید آن سر دنیا باشی که موفقیت به دست بیاوری وهمه چیز در دسترس شما باشد. دوست دارم به آنها بگویم که اگر واقعا این آرزو و این شوق و ذوق را در خودتان می‌بینید از این امکانات استفاده لازم را ببرید و نترسید و بدانید که همانطور که مارال گفت پشتکار آدم را به همه جا می‌رساند.
*ممنونم بسیار توصیه‌های جالبی کردید مخصوصا‌ اشاره به این‌ تفاوت آموزش امروز با گذشته واینکه لزوما اینطور نیست که بچه‌ها حتما کالجی ثبت‌ نام کنند یا در کلاسهایی شرکت کنند و همینطور هم اگر تمرین کنند می‌توانند به موفقیت برسند. ممنونم از شما و شما را بخدای بزرگ می‌سپارم. خدا یار و نگهدارتان.