از خدا پنهان نیست، از شما‌ هم پنهان نباشد حکایت آن‌که هر وقت ما در رابطه با مسایل اجتماعی، فرهنگی‌ و اقتصادی به بن‌بست می‌رسیم و می‌خواهیم نظر بزرگان قوم و ارباب معرفت را بدانیم به سراغ آنها می‌رویم و درباره رفع مشکلات ذهنیتی خود و دیگران نظرسنجی می‌کنیم.
بنابراین در رابطه با چگونگی حذف سه صفر از واحد پول کشورمان و تاثیر آن در زندگی مردم به محضر استاد فضولی رفتیم و از ایشان پرسیدیم:
- "استاد نظرتان در رابطه با اینکه در ایران می‌خواهند سه صفر از واحد پول کشور را حذف کنند، چیست؟"
فضولی‌جان مکثی کرد و گفت: "توی شهر تورنتو با وجود این همه نوابغ اقتصادی و کارآفرین‌های ارز فروش، شما مگر قحط‌الرجال است که این سوال را از ما می‌پرسید؟"
من که حقیقتاً جواب قانع‌کننده‌ای نداشتم تا این ایراد استاد را یک طوری ماست‌مالی کنم، گفتم:
"استاد، حرف شما درست است ولی حضرتعالی دارای دید نقاد و بی‌طرفانه‌ای هستید و مردم بیشتر به شما اعتماد دارند، لذا نظرتان برای ما حائز اهمیت است."
بالاخره این هندوانه را که زیر بغل فضول‌خان عزیز گذاشتیم کارساز شد و آنگاه مثل استاد اقتصاد‌دانی که می‌خواهد در کرسی استادی دانشگاه بزرگی سخنرانی کند، قیافه فضولانه‌ای گرفت و گفت:
"ببینید عزیزم، این مسئله یک مقدار مشکل دار‌د. کشورهایی که این‌کار را کرده‌اند در شرایط نسبتاً معمول اقتصادی بودند و همه مسایل ملی و بانکی خود را راست و ریست کرده و آنگاه که دیدند از لحاظ روانی هم باید جامعه را یک قلقلکی داد، سپس ارزش پول خود را اصلاح کردند و صفرها را پاک نمودند، اما ما کارهایمان را از ته به بالا انجام می‌دهیم، لذا هیچ کاری در جهت اصلاح ساختار اقتصادی نکرده‌ایم و می‌خواهیم صفرها را برداریم. بنابراین به نظر من این‌کار یک مقدار سرکار گذاشتن جامعه است."
از استاد پرسیدم:"جناب فضولی حالا شما فرض کنید که بخواهیم از دید مثبت به این مسئله نگاه کنیم، انجام این‌کار چه تاثیری روی مردم و جامعه دارد؟"
فرمودند:"به نظر من هیچ تاثیری اقتصادی روی زندگی مردم ندارد ولی یک مقدار افسردگی را بیشتر می‌کند. چون تصور کنید کارمند زیر خط فقری یک پراید دارد که مثلاً ارزش آن سیصد میلیون ریال است. اگر صبح که از خواب بیدار میشود ببیند قیمت پرایدش شده سی هزار تومان بعید نیست که سکته کند.
از آن بدتر کلی از خلایق دلشان به این خوش است که یک میلیاردر هستند یعنی خانه‌ای دارند که سه میلیارد ریال ارزش دارد، وقتی ملاحظه کنند که این تنها دارایی اقتصادی عمرش شده سیصد هزار تومان مطمئن باشید که دچار افسردگی و بیماری شدید می‌شوند که باید آن خانه‌اش را بفروشد و پول دوا و درمان بیمارستان بدهند، تازه اگر کفاف کند. یعنی این مردم با تصور اینکه دارایی اندکشان بر اثر تورم و پایین آمدن ارزش پول و بالا رفتن قیمت‌ها، به میلیارد رسیده است، دل خوش‌اند و موقعی می‌خواهند بخوابند، چند ساعتی که خوابشان نمی‌برد از این حساب کتاب‌ها‌ توی ذهنشان می‌کنند، پس اگر این کاخ آمال میلیاردی کاذب هم در فکرشان فرو‌بریزد، آنوقت حتماً غزل خداحافظ را با جامعه اقتصادی زیر خط فقر‌پرور خواهند خواند. اما یک نکته دیگر هم برایتان بگویم و آن اینکه عزیزان محترم کامیونیتی ایرانی در تورنتو فکر نکنند که با حذف چهار صفر از پولشان، قیمت دلار کانادا پایین می‌آید، نه جانم! اگر‌‌ بانک مرکزی امریکا دلار را پایین بیاورد و اگر بازارهای دبی، هرات، اربیل، بمبئی و بورکینافاسو نرخ دلار امریکا را هزار تومان ناقابل (ببخشید به نرخ جدید یک تومان) اعلام کنند، بزرگان کار‌آفرین اقتصادی و کاسبان بازار وال‌استریت ژورنال پلازای ایرانیان، نمی‌گذارند دیناری از نرخ ده هزار تومانی (ببخشید ده تومانی جدید) دلار کانادا کم شود. می‌گویید نه، صبر کنید تا ببینید کاملاً این حرف درست است".