از خدا پنهان نیست، از شما هم پنهان نباشد، حکایت آن‌که خدا رفتگان همه شما را غرق رحمت کند، حقیرمان خاله نازنینی داشتیم که بسیار اهل مطالعه و کتاب بود و شوهر او حکیم علفی. این خاله جانمان نه ماه از سال را تنها بود و همسرش دنبال علف‌های دارویی در کوه و کمر. اما سه ماه زمستون که برمی‌گشت به خانه، امر، امر خاله جان بود. هر چه او دستور می‌داد، حضرت حکیم‌باشی باید بدون چون و چرا آن را اجرا می‌کرد. در میان فک و فامیل این مثل معروف بود که حکمرانی بر مردان باید مثل خاله‌جان باشد:غذا بپز، چشم. جارو بکش، چشم. ظرف بشوی، چشم. ناز منو بکش، چشم. پشتم را بمال، چشم. خلاصه هر کاری که خاله‌جان اراده می‌کرد، حکیم‌باشی فوراً بدون چون و چرا آن را انجام می‌داد.
حالا اداره کردن جهان با آمدن ترامپ هم شده عین خونه خاله‌جان ما. در واشنگتن‌دی‌سی او نشسته و اُورد می‌دهد: آی حاکم حجاز، آی ممل‌جان، نفت را ارزون کن، چشم. چند روز بعد نفت ارزون می‌شود و آق ترامپ با لب و لوچه آمدن از اون‌ها تشکر می‌کند. در عوض، این خوش‌خدمتی‌ها، یک جاهایی هم به درد بخور است.‌‌ مثلاً شما می‌تونید هر کسی که باهاتون مخالفه و حرف حق می‌زنه را توی دم و دستگاه اداری خودتون مثل مش‌ماشالا قصاب شقه‌شقه کنی، عمو ترامپ نگذاره کسی به تو بگه بالای چشات ابروست. یا اینکه هر کسی با ممل مخالفه و احتمال اقدامی از او میره را ببری توی هتل‌ها زندانی کنی و حسابی حالشون و پولشون را بالا بکشی، باز هم کسی نتونه بگه بالا چشات ابروست. این مجلس پجلس هم بی‌خاصیت‌اند. نماینده‌ها هر چه زق و زوق کنند، مثل اینه که توی باد فوت می‌کنند، حرف حرف عمو ترامپه.
شما رو به خدا روش این نوع اداره کردن دنیا، با دیکتاتوری شاه عباس صفوی چه فرقی داره. او هم اگر کسی باهاش مخالف بود، یک گروه آدم‌خور داشت، می‌داد مخالف را زنده‌زنده بخورند، فقط تکنولوژی سر به نیست کردن آدم‌ها عوض شده وَ اِلا مسئله در طول تاریخ همینطور بوده، حالا هم فرق نکرده.