روش دولت این است که ما باید اکنون آماده باشیم برای ارائه بهترین حمایت از مردم در این زمان خطرناک
دولت محافظهکار داگ فورد در انتاریو در همکاری با دولت فدرال کانادا و نیز شهرداریها در مبارزه با گسترش بیماری کرونا فعالیت چشمگیری داشته بطوریکه طبق نظرسنجیها مردم از عملکرد داگ فورد راضی هستند، اگرچه وی از میزان پایین تست کرونا در این استان و متعاقبا آمار نسبتا بالای مبتلایان نگران و ناراضیست. در این میان سعی کردیم مصاحبهایی داشته باشیم با نماینده ایرانیتبار مجلس استانی انتاریو (آقای مایکل پارسا) تا از شرایط این روزهای دولتها آگاه شویم. مصاحبه پیش رو، با مایکل پارسا در زمینه مسائل انتاریوست، مایکل نماینده محافظهکار ریچموندهیل - اوکریجز - آرورا در شمال تورنتوست و وی پس از مصاحبه با علی احساسی نماینده فدرال ایرانیتبار که به سوالات فدرال پاسخ گفت، اکنون به سوالات شما و ایران استار جواب داده است:
بیمارستانهای انتاریو در شرایط عادی هم با کمبود پزشک و امکانات مواجه بودند، الان که هم نیاز به پزشک داریم و هم امکانات، از کجا این پزشکان و امکانات را تامین میکنید؟
خب اگر بدانید قبل از اینکه این بیماری آغاز شود ما در سال مالی امسال نسبت به سال گذشته به بودجه بخش درمان 1.9 بیلیون اضافه کردیم، با شیوع کرونا ما متوجه شدیم که به بودجه بیشتری نیاز داریم به همین علت ما بودجه بخش درمان را به 3.3 بیلیون دلار افزایش دادیم تا بتوانیم نتیجه خوبی بگیریم، بنابراین 2.1 بیلیون از این بودجه اختصاص به تامین منابع برای بیماری کوید-19 یافته که بنظر بودجه خوبی میآید.
متوجهام که پول اضافه شده ولی ما پزشک کم داشتیم، آن پزشکان از کجا میآیند؟ غیر از پزشکان لوازم و تجهیرات کم داشتیم، مثلا یکی از مشکلاتی که در عملهای جراحی داشتیم این بود که اتاق جراحی به قدر کافی نداشتیم که عمل جراحی انجام دهیم و به همین دلیل زمانها طولانی میشد، حالا با بودجه چگونه میتوانیم پزشک و اتاق جراحی را تامین کنیم؟
الان اگر نگاه کنیم با این بودجه که اضافه کردهایم فقط 300 کانکس خریدیم برای بیمارستانها و مراکز تست کرونا، این هزینهها یکبار نبوده بلکه بنا به نیاز میتواند مرتبا اضافه شود. خب شما هر چه بیشتر منبع داشته باشید بیشتر میتوانید سرویس ارائه دهید، این یکی از مثالها بود. دوم اینکه وقتی ما میگفتیم مسائل جنبی {لایههای دستوپاگیر} سیستم پزشکی را باید کاهش داد برای این بود که بتوانیم از بار سیستم کم کرده و پزشکها بیشتر آزاد شوند و بتوانند بیشتر به مردم {بیمارها} کمک کنند. ما خدمات تلفنی پزشکی بهداشتی انتاریو را نیز افزایش دادیم تا کمککنندههای اولیه و پرستارها بتوانند بیشتر به مردم بخصوص با تلفن خدمات ارائه دهند و از بار بیمارستانها و مراجعه حضوری بکاهیم. اکنون ما 44 هزار پرستار ثبت شده برای خدمات تلفنی و نیز آنلاین داریم که رقم قابل توجهی است. خب اینها چگونه تامین شدند؟ با اختصاص بودجه ما.
دلیل اینکه خدمات تلفنی و آنلاین را به شما گفتم این است که هر چقدر مسائل را بتوانیم بوسیله تلفن یا تماس راه دور تصویری یا آنلاین، با پزشکان و پرستارها حل کنیم، فشار از روی بیمارستانهایمان کمتر خواهد شد.
دو کشور سنگاپور و تایوان، بعد از بحران بیماری سارس آمدند و فکر کردند که اگر یک بار دیگر اتفاقی اینچنین بیفتد باید چکار کنند؟ همان موقع کمیتهای تشکیل دادند و روندی را درست کردند که در صورت تکرار چنین بحرانی بتوانند به موقع جلویش را بگیرند و اکنون با اینکه این دو کشور خیلی زودتر از کانادا با بیماری کرونا روبرو شدند، کل تعداد مبتلاهایشان در هر کدام از کشورها 650 نفر و کشتههایشان فقط 2 نفر است؛ هیچ کدام از مدارس، بیزینسها و زندگی مردم تعطیل نشده و مردم تقریبا به همان روند به زندگیشان ادامه میدهند، ما در این زمینه مطلب ترجمه و منتشر کردیم. آیا فکر نمیکنید که انتاریو نیز باید چنین میکرد؟ آیا این برای آینده لازم و ضروری نیست؟
میدانم منظور شما چیست؛ بگذارید من به شما توضیح دهم، البته من فقط راجع به استان انتاریو صحبت میکنم. اولا بعد از سارس انتاریو یک روندی را آغاز کرد تا از سارس بیاموزد تا چنین اتفاقی دوباره تکرار نشود. به همین دلیل ما برایش چندین طرح مقابله آماده داشتیم. اگر توجه کنید ما بلافاصله یک کمیته از سران پزشکان انتاریو که در تماس دائم و مستقیم با دولت بودند را تشکیل دادیم که دقیقا نتیجه تجزیه و تحلیل شیوع سارس بود. این کمیته با رئیس کمکرسانی انتاریو، رئیس بهداشت و پزشکی استان و دیگران تکمیلتر شد بطوریکه اکنون برای هر اتفاقی که شاید بیفتد شخص متخصصی را در کمیته داریم که اقدام کند. همه کارهای و روندهایی که هر روز بهتر از روز قبل بوده بخاطر توصیههای این کمیته است، برای مثال تا آنا به ما گفتند که پیشنهاد میکنیم اکنون جاهایی که جمعیت زیاد در آن جمع میشوند بسته شود، ما بلافاصله مدرسهها را بستیم. بعد به ما گفتند باید کمی بیشتر سختگیری کنیم و نباید بیشتر از 50 نفر در یک محل باشند ما آن توصیه را هم به اجرا گذاشتیم. چند روز پیش هم گفتند این تعداد باید به 5 نفر کاهش یابد و ما این را هم اعلان کرده و انجام دادیم. در مورد تجهیزات هم لیستی بعد از سارس داشتیم که آن لیست تجهیزات را خریداری کرده و نگهداری میکردیم و آماده بود و حتی اضافه نیز داشتیم. الان هم وزیر بهداشت تاکید میکند اگر شرایط همینگونه بماند ما بقدر کافی تجهیزات داریم ولی اگر این بحران بزرگتر شود کم خواهیم آورد، اینجاست که ما داریم بسرعت و با قدرت خودمان را آماده میکنیم تا نیازهای احتمالی آینده این شیوع را برآورده کنیم؛ از ماسک و لباس گرفته تا بقیه موارد.
آقای ترودو هم چند روز پیش، مثل آقای فورد که هفته پیش گفته بود که این متخصصان هستند که شرایط را به ما میگویند که چکار کنیم و ما آنرا هماهنگی میکنیم، را در نشست مطبوعاتیاش گفت و این بهترین کار در استفاده از متخصصان و ارزش گذاشتن برای همه انسانها است، به این معنی که شما دارید از علم برای تامین زندگی همه انسانها استفاده میکنید و این جای سپاس دارد؛ اما آیا واقعا انجام میشود؟
متخصصین بهداشت در واقع تعیین کننده و دانشمند این موضوعات هستند و آنها برای اینگونه روزها درس خوانده و تحقیق کرده و آماده هستند. البته نه فقط برای همین اتفاق بلکه همانطور که وزیر گفت این متخصصین برای همه اتفاقها از قبل آماده شدهاند و ما نیز همانطوریکه قبلا اشاره کردم کاملا با آنها همکاری میکنیم تا جان انسانها به خطر نیافتد.
مشکلات مردم در شهرهای بزرگ غیر از مسائل پزشکی، اجارهها و وام مسکن است که رقمهای بسیار بزرگ درآمدشان را میبلعد؛ یعنی بسیاری از مردم وقتی که پول اجاره یا وام مسکن خود را پرداخت کنند فقط عدد کوچکی برای خورد و خوراکشان باقی میماند بطوریکه به سختی زندگی میکنند. درحقیقت بسیاری از مردم در زمان گرفتن حقوقشان چیزی از حقوق قبلشان برایشان باقی نمانده. آیا شما فکری برای کمک به اجارهها کردید؟ البته وام مسکن را دولت فدرال کانادا گفته که میشود یک جورهایی به تعویق انداخت (موضوع فدرالیست) اما در مورد اجاره وضعیت چیست (این موضوعی شهریست)؟ میدانیم بسیاری از خانوادهها به صاحبخانهها گفتهاند که قادر نیستند اجاره پرداخت کنند در حالیکه خود صاحب خانهها گیر هستند، این میشود یک حرکت "دومینویی" که همه چیز را به هم میریزد؛ چه میشود کرد؟
در مورد وام مسکن، چیزی که نخست وزیر فورد گفت اینست که ما به مردم پیشنهاد میکنیم که اگر میتوانید و شغل خود را حفظ کردهاید حتما وام مسکن خود را پرداخت کنید. پرداخت نکردن وام مسکن برای کسی است که نمیتواند آن را پرداخت کند و قانون دولت فدرال برای تعویق آن به مدت حداکثر 6 ماه است. اما ما هم مجلس تعطیل شده انتاریو را باز کردیم تا به نمایندگان شرایط را توضیح دهیم که میخواهیم قانونی بگذاریم که هیچ مستاجر به خاطر اینکه نمیتواند اجاره بدهد از خانه بیرون نشود؛ خوشبختانه این الان قانون انتاریوست. کسی که نمیتواند اجارهاش بدهد را هیچ کسی نمیتواند از خانهاش بیرونش کند.
هفته پیش شما بودجه 20 بیلیون دلاری انتاریو را برای تصویب به مجلس بردید، کسری بودجه امسال دو برابر پارسال است. ما میفهمیم که پارسال طبق قول خودتان توانستید میزان کسری بودجه را خیلی کم کنید و میفهمیم هم که این کسری بودجه به خاطر کرونا است، ولی سوالی که میماند این است آیا این کسری بودجه قابل درک و اینهمه بدهی که ما را بدهکارترین استان دنیا کرده، بالاخره روزی به آخر میرسد؟ مثلا بعد از 3 سال، 4 سال یا 5 سال دیگر؟
سوال خیلی خوبی است، شما راجع به کسری بودجه گفتید. الان مهمترین چیزی که برایمان مهم است سلامت و زندگی مردم است {نه وعده انتخاباتی یا کاهش بودجه از جایی به نفع جای دیگری}، در شرایط کنونی برای هر دولتی اینطوری باشد. دیدید نخست وزیر فورد گفت ما برای حفاظت از جان و زندگی مردم از هیچ چیزی مضایقه نمیکنیم چه برسد به مسائل مادی {و بودجهای} چون الان مردم حمایت میخواهند. همانطوریکه خودتان گفتید ما این مسئولیت را داشتیم که کسری بودجه را کم کنیم و کم کردیم و امسال کمتر هم میشد اما وقتی کوید-19 آمد ما مجبور شدیم همه برنامهها را عوض کنیم. و الان باید فقط به مردم کمک کنیم و در کمک به مردم از هیچ چیزی فروگزاری نمیکنیم.
ما اکنون به قول آقای ترودو حداقل یک میلیون نفر داریم که تقاضای بیمه بیکاری کردهاند، اینها در خانهاند و تقریبا خیلی هم در خانه کاری برای انجام ندارند. آیا شما پروژهای در نظر دارید که از این انرژی مردمی استفاده شود در درجه اول برای هر نوع پیشرفت خودشان {چه مالی و...} و در عین حال پیشرفت کشور؟ مثلا میتوانید از مردم بخواهید طرحیها و ایدههایشان برای آینده بهر استان را بفرستند به جایی و فردا خود آن فرد ایدهاش را در استان به کار بگیرد. و یا اینکه مردم به حیاطهایشان {اگر دارند} رسیدگی کنند برای تولید فضای سبز بیشتر و بهتر و آلودگیزدایی. آیا چنین طرحهایی را شما دوست دارید یا در حال انجامش هستید؟
اول از همه هر طرحی که اکنون در موردش صحبت میکنیم باید شرط اولش حفظ قرنطینه و دوری اجتماعی باشد. دوم اینکه بنظر ما مردمی که در خانه هستند علاوه بر اینکه کارهایشان را در خانه انجام میدهند، اگر فرصت داشته باشند طرحهای خود را برای خودشان خواهند پروراند. سوم اینکه ما یک پروژه اعلان ایده و طرح از قبل در انتاریو راهاندازی کرده بودیم و به آن یک خط تلفن رایگان و یک وب اختصاص داده بودیم که مردم میتوانند بروند و ایدههایشان را بدهند، این پروژه هنوز هم در جریان است (Ontario.ca). الان این ایدهای که شما مطرح کردید میتواند برود آنجا، الان ایدههای خوبی آنجا آمده است. بعضیها هم کارهای خوبی را شروع کردهاند مثلا یک گروه که من میشناسم دارند مواد غذایی باقیمانده رستورانها که نمیتوانند مصرف کنند را جمع کرده و بستهبندی میکنند و برای کسانی که خیلی خیلی درآمد کمی دارند میبرند. این ایدههایی که شما گفتید در آن پروژهای که ما قبلا ساختهایم خیلی جای خوبی میتواند داشته باشد. یک ایده خوب دیگر این بود که یک کمپانی مشروبسازی در غرب انتاریو الان به جای مشروب ماده ضدعفونیکننده دست درست میکند. خب این یک ایده بود و آنها آمدند روی وبسایت گذاشتند که ما میتوانیم این کار را انجام دهیم. ما حمایتشان کردیم و آنها هم شروع کردند.
نکته بعدی که انتاریو در آینده با آن مواجه میشود این است که بعضی از مشاغلی که پیش از کرونا وجود داشتند پس از کرونا دیگر وجود نخواهند داشت؛ مثلا بعضی بروکرها و شاید مدارس کوچک چون خدمات آنلاین جایگزین آنها میشود. بنابراین تعداد بیکاران استان بسیار زیاد خواهد شد، بعبارت بهتر از یک میلیون نفری که اکنون درخواست بیمه بیکاری کردهاند شاید رشته کاری 300 هزار نفرشان دیگر وجود نداشته باشد. آیا شما در طرحهای اجرایی امروزتان این اشخاص و مشکلاتشان را هم دیدهاید {شاید در این شرایط که زمان دارند، آنها بتوانند با آموزش رشته جدیدی را فرا بگیرند}؟
بله متاسفانه شما درست میگوئید. ما باید به همه اینها نگاه کنیم چون ما نمیدانیم چقدر این ماجرا طول میکشد و اینکه در آخر چه اثری از خود به جا میگذارد. ولی روش دولت این است که ما باید اکنون آماده باشیم برای ارائه بهترین حمایت از مردم در این زمان خطرناک. ما و دیگر دولتهای استانی و دولت فدرال همه توانمان را صرف جوابگویی به مشکلات خطیر کنونی کردهایم تا بتوانیم برای شرایط احتمالی نگران کننده آینده در مقابله با کرونا پاسخ مناسبی بدهیم. این مسئله واقعی که شما به آن اشاره میکنید حقیقتیست که باید خود را برایش آماده کنیم تا در آن موقع نیز بتوانیم بهترین حامی مردم باشیم.
سوالی بعدی ما در رابطه با جامعه ایرانی است. مهاجران و ایرانیها که بخشی از آنها هستند بعلت تازهوارد بودن به کانادا معمولا درآمدی کمتر نسبت به بقیه افراد اجتماع دارند، حمایت پدر و مادر و خاله، دایی، عمه و عمو را هم ندارند، آنها از زادگاهشان کندهاند و بدون حامی اینجا هستند. بسیاری مجبور میشوند سراغ کارهای کمدرآمد یا نقدی بروند و در شرایط اینچنینی این افراد بدون حمایت نابود میشوند. این حقیقت تلخیست: بسیاری مجبور به ورشکستی میشوند. بیشتر مهاجران بیزینسهای کوچکی دارند و با همین شرایط مواجه هستند. چه فکری میشود به حال اینها کرد؟
این اشاره خیلی خوب و بزرگی است که کردید. وقتی که یک تازهوارد به کشور میآید صد در صد نسبت به کسی که اینجا زندگی میکند با چالشهای زیادی مواجه میشود و من میدانم چالشهایی که بیزینسهای کوچک با آن مواجه اکنون چقدر سختتر از قبل هم شده و صددرصد سختتر هم میشود. ولی یک چیزی که صاحبان بیزینسهای کوچک و افراد جامعه ما داشته و دارند اینست که آنها با امید و رویا و آرزوهایشان بیزینسهایشان را میسازند و زندگیشان را سرانجام به موفقیت میرسانند. اگر الان نوآوری و سخت کار کردن را به امید اضافه کنید، با آنکه مشکلات زیادی را در راه خواهند داشت، اما موفق خواهند شد. شما میدانید و من هم این را میدانم که همه ما میتوانیم راهمان را پیدا کنیم و موفق شویم، روش ما در دولت هم این است که حمایتشا کنیم. مثلا ما در این زمان که مردم در خانه هستند هر سه نرخ پُر، متوسط و کممصرف برق را تبدیل به نرخ کممصرف برق کردیم تا هم در خانهها و هم در بیزینسهای کوچک تاثیرگذار باشد و پرداخت همه را پایین بیاورد. یادتان نرود فقط دولت ما نیست بلکه دولت فدرال هم هست که به خوبی در حال همکاری با یکدیگر، دست در دست هم کار میکنیم تا بتوانیم بهترین حمایت را به مردم بدهیم تا وقتی شرایط بحرانی کرونا تمام شد مردم بتوانند با سرعت بیشتری به زندگی بهتری برسند.
آخرین سوالم این است که همه اینها در مورد دولت بود، حالا دولت چه انتظاری از مردم دارد؟ این از همه مهمتر است چرا که دولت هر چقدر هم زحمت بکشد و هر چقدر هم خوب باشد اگر مردم با آن کنار نیایند هیچ جایی نمیرود.
انتظارم از مردم اینست که ناامید نشوند و وا ندهند الان بیشتر از همیشه باید یکدیگر باشیم و به شکلی مثبت به همدیگر کمک کنیم و نباید در این زمان بگذاریم وقتمان هدر برود، باید فکر ایدههای فردا را الان انجام دهیم تا در زمان مناسب آنها را اجرایی کنیم. آنچه که در این مدت مردم میتوانند به همه کمک کنند این است که به توصیههای متخصصین گوش کرده و آنها را اجرا کنند. وقتی میگویند خانه بمانید، وقتی میگویند با نفر بعدی فاصله دو متری را حفظ کنید، لطفا گوش دهید. آنها دارند برای ما میگویند. از مردم میخواهیم لطفا جاهایی که 5 نفر بیشتر هستند نباشید. من قول میدهم که اگر اینگونه عمل کنیم خیلی زود این موقعیت سخت را پشت سر خواهیم گذاشت. لطفا به سالمندانی که میشناسید حتی شده یک تلفن بزنید، کسانی که الان خانه هستند شاید از لحاظ روحی به حمایت نیاز داشته باشند. کوچکترین و ابتداییترین کارها گاهی تاثیرات زیادی روی مردم دارد و این چیزی است که الان ما نباید فراموش کنیم. این کاری که ما الان میکنیم میتواند بنیاد خوبی برای یک ماه، دو ماه یا چند ماه دیگر خودمان و یا افراد دیگر باشد تا ناراحتی و مریضی گریبان کمتری را بگیرد.
از فرصت و توضیحاتتان متشکریم.
من هم از شما متشکرم.
بیمارستانهای انتاریو در شرایط عادی هم با کمبود پزشک و امکانات مواجه بودند، الان که هم نیاز به پزشک داریم و هم امکانات، از کجا این پزشکان و امکانات را تامین میکنید؟
خب اگر بدانید قبل از اینکه این بیماری آغاز شود ما در سال مالی امسال نسبت به سال گذشته به بودجه بخش درمان 1.9 بیلیون اضافه کردیم، با شیوع کرونا ما متوجه شدیم که به بودجه بیشتری نیاز داریم به همین علت ما بودجه بخش درمان را به 3.3 بیلیون دلار افزایش دادیم تا بتوانیم نتیجه خوبی بگیریم، بنابراین 2.1 بیلیون از این بودجه اختصاص به تامین منابع برای بیماری کوید-19 یافته که بنظر بودجه خوبی میآید.
متوجهام که پول اضافه شده ولی ما پزشک کم داشتیم، آن پزشکان از کجا میآیند؟ غیر از پزشکان لوازم و تجهیرات کم داشتیم، مثلا یکی از مشکلاتی که در عملهای جراحی داشتیم این بود که اتاق جراحی به قدر کافی نداشتیم که عمل جراحی انجام دهیم و به همین دلیل زمانها طولانی میشد، حالا با بودجه چگونه میتوانیم پزشک و اتاق جراحی را تامین کنیم؟
الان اگر نگاه کنیم با این بودجه که اضافه کردهایم فقط 300 کانکس خریدیم برای بیمارستانها و مراکز تست کرونا، این هزینهها یکبار نبوده بلکه بنا به نیاز میتواند مرتبا اضافه شود. خب شما هر چه بیشتر منبع داشته باشید بیشتر میتوانید سرویس ارائه دهید، این یکی از مثالها بود. دوم اینکه وقتی ما میگفتیم مسائل جنبی {لایههای دستوپاگیر} سیستم پزشکی را باید کاهش داد برای این بود که بتوانیم از بار سیستم کم کرده و پزشکها بیشتر آزاد شوند و بتوانند بیشتر به مردم {بیمارها} کمک کنند. ما خدمات تلفنی پزشکی بهداشتی انتاریو را نیز افزایش دادیم تا کمککنندههای اولیه و پرستارها بتوانند بیشتر به مردم بخصوص با تلفن خدمات ارائه دهند و از بار بیمارستانها و مراجعه حضوری بکاهیم. اکنون ما 44 هزار پرستار ثبت شده برای خدمات تلفنی و نیز آنلاین داریم که رقم قابل توجهی است. خب اینها چگونه تامین شدند؟ با اختصاص بودجه ما.
دلیل اینکه خدمات تلفنی و آنلاین را به شما گفتم این است که هر چقدر مسائل را بتوانیم بوسیله تلفن یا تماس راه دور تصویری یا آنلاین، با پزشکان و پرستارها حل کنیم، فشار از روی بیمارستانهایمان کمتر خواهد شد.
دو کشور سنگاپور و تایوان، بعد از بحران بیماری سارس آمدند و فکر کردند که اگر یک بار دیگر اتفاقی اینچنین بیفتد باید چکار کنند؟ همان موقع کمیتهای تشکیل دادند و روندی را درست کردند که در صورت تکرار چنین بحرانی بتوانند به موقع جلویش را بگیرند و اکنون با اینکه این دو کشور خیلی زودتر از کانادا با بیماری کرونا روبرو شدند، کل تعداد مبتلاهایشان در هر کدام از کشورها 650 نفر و کشتههایشان فقط 2 نفر است؛ هیچ کدام از مدارس، بیزینسها و زندگی مردم تعطیل نشده و مردم تقریبا به همان روند به زندگیشان ادامه میدهند، ما در این زمینه مطلب ترجمه و منتشر کردیم. آیا فکر نمیکنید که انتاریو نیز باید چنین میکرد؟ آیا این برای آینده لازم و ضروری نیست؟
میدانم منظور شما چیست؛ بگذارید من به شما توضیح دهم، البته من فقط راجع به استان انتاریو صحبت میکنم. اولا بعد از سارس انتاریو یک روندی را آغاز کرد تا از سارس بیاموزد تا چنین اتفاقی دوباره تکرار نشود. به همین دلیل ما برایش چندین طرح مقابله آماده داشتیم. اگر توجه کنید ما بلافاصله یک کمیته از سران پزشکان انتاریو که در تماس دائم و مستقیم با دولت بودند را تشکیل دادیم که دقیقا نتیجه تجزیه و تحلیل شیوع سارس بود. این کمیته با رئیس کمکرسانی انتاریو، رئیس بهداشت و پزشکی استان و دیگران تکمیلتر شد بطوریکه اکنون برای هر اتفاقی که شاید بیفتد شخص متخصصی را در کمیته داریم که اقدام کند. همه کارهای و روندهایی که هر روز بهتر از روز قبل بوده بخاطر توصیههای این کمیته است، برای مثال تا آنا به ما گفتند که پیشنهاد میکنیم اکنون جاهایی که جمعیت زیاد در آن جمع میشوند بسته شود، ما بلافاصله مدرسهها را بستیم. بعد به ما گفتند باید کمی بیشتر سختگیری کنیم و نباید بیشتر از 50 نفر در یک محل باشند ما آن توصیه را هم به اجرا گذاشتیم. چند روز پیش هم گفتند این تعداد باید به 5 نفر کاهش یابد و ما این را هم اعلان کرده و انجام دادیم. در مورد تجهیزات هم لیستی بعد از سارس داشتیم که آن لیست تجهیزات را خریداری کرده و نگهداری میکردیم و آماده بود و حتی اضافه نیز داشتیم. الان هم وزیر بهداشت تاکید میکند اگر شرایط همینگونه بماند ما بقدر کافی تجهیزات داریم ولی اگر این بحران بزرگتر شود کم خواهیم آورد، اینجاست که ما داریم بسرعت و با قدرت خودمان را آماده میکنیم تا نیازهای احتمالی آینده این شیوع را برآورده کنیم؛ از ماسک و لباس گرفته تا بقیه موارد.
آقای ترودو هم چند روز پیش، مثل آقای فورد که هفته پیش گفته بود که این متخصصان هستند که شرایط را به ما میگویند که چکار کنیم و ما آنرا هماهنگی میکنیم، را در نشست مطبوعاتیاش گفت و این بهترین کار در استفاده از متخصصان و ارزش گذاشتن برای همه انسانها است، به این معنی که شما دارید از علم برای تامین زندگی همه انسانها استفاده میکنید و این جای سپاس دارد؛ اما آیا واقعا انجام میشود؟
متخصصین بهداشت در واقع تعیین کننده و دانشمند این موضوعات هستند و آنها برای اینگونه روزها درس خوانده و تحقیق کرده و آماده هستند. البته نه فقط برای همین اتفاق بلکه همانطور که وزیر گفت این متخصصین برای همه اتفاقها از قبل آماده شدهاند و ما نیز همانطوریکه قبلا اشاره کردم کاملا با آنها همکاری میکنیم تا جان انسانها به خطر نیافتد.
مشکلات مردم در شهرهای بزرگ غیر از مسائل پزشکی، اجارهها و وام مسکن است که رقمهای بسیار بزرگ درآمدشان را میبلعد؛ یعنی بسیاری از مردم وقتی که پول اجاره یا وام مسکن خود را پرداخت کنند فقط عدد کوچکی برای خورد و خوراکشان باقی میماند بطوریکه به سختی زندگی میکنند. درحقیقت بسیاری از مردم در زمان گرفتن حقوقشان چیزی از حقوق قبلشان برایشان باقی نمانده. آیا شما فکری برای کمک به اجارهها کردید؟ البته وام مسکن را دولت فدرال کانادا گفته که میشود یک جورهایی به تعویق انداخت (موضوع فدرالیست) اما در مورد اجاره وضعیت چیست (این موضوعی شهریست)؟ میدانیم بسیاری از خانوادهها به صاحبخانهها گفتهاند که قادر نیستند اجاره پرداخت کنند در حالیکه خود صاحب خانهها گیر هستند، این میشود یک حرکت "دومینویی" که همه چیز را به هم میریزد؛ چه میشود کرد؟
در مورد وام مسکن، چیزی که نخست وزیر فورد گفت اینست که ما به مردم پیشنهاد میکنیم که اگر میتوانید و شغل خود را حفظ کردهاید حتما وام مسکن خود را پرداخت کنید. پرداخت نکردن وام مسکن برای کسی است که نمیتواند آن را پرداخت کند و قانون دولت فدرال برای تعویق آن به مدت حداکثر 6 ماه است. اما ما هم مجلس تعطیل شده انتاریو را باز کردیم تا به نمایندگان شرایط را توضیح دهیم که میخواهیم قانونی بگذاریم که هیچ مستاجر به خاطر اینکه نمیتواند اجاره بدهد از خانه بیرون نشود؛ خوشبختانه این الان قانون انتاریوست. کسی که نمیتواند اجارهاش بدهد را هیچ کسی نمیتواند از خانهاش بیرونش کند.
هفته پیش شما بودجه 20 بیلیون دلاری انتاریو را برای تصویب به مجلس بردید، کسری بودجه امسال دو برابر پارسال است. ما میفهمیم که پارسال طبق قول خودتان توانستید میزان کسری بودجه را خیلی کم کنید و میفهمیم هم که این کسری بودجه به خاطر کرونا است، ولی سوالی که میماند این است آیا این کسری بودجه قابل درک و اینهمه بدهی که ما را بدهکارترین استان دنیا کرده، بالاخره روزی به آخر میرسد؟ مثلا بعد از 3 سال، 4 سال یا 5 سال دیگر؟
سوال خیلی خوبی است، شما راجع به کسری بودجه گفتید. الان مهمترین چیزی که برایمان مهم است سلامت و زندگی مردم است {نه وعده انتخاباتی یا کاهش بودجه از جایی به نفع جای دیگری}، در شرایط کنونی برای هر دولتی اینطوری باشد. دیدید نخست وزیر فورد گفت ما برای حفاظت از جان و زندگی مردم از هیچ چیزی مضایقه نمیکنیم چه برسد به مسائل مادی {و بودجهای} چون الان مردم حمایت میخواهند. همانطوریکه خودتان گفتید ما این مسئولیت را داشتیم که کسری بودجه را کم کنیم و کم کردیم و امسال کمتر هم میشد اما وقتی کوید-19 آمد ما مجبور شدیم همه برنامهها را عوض کنیم. و الان باید فقط به مردم کمک کنیم و در کمک به مردم از هیچ چیزی فروگزاری نمیکنیم.
ما اکنون به قول آقای ترودو حداقل یک میلیون نفر داریم که تقاضای بیمه بیکاری کردهاند، اینها در خانهاند و تقریبا خیلی هم در خانه کاری برای انجام ندارند. آیا شما پروژهای در نظر دارید که از این انرژی مردمی استفاده شود در درجه اول برای هر نوع پیشرفت خودشان {چه مالی و...} و در عین حال پیشرفت کشور؟ مثلا میتوانید از مردم بخواهید طرحیها و ایدههایشان برای آینده بهر استان را بفرستند به جایی و فردا خود آن فرد ایدهاش را در استان به کار بگیرد. و یا اینکه مردم به حیاطهایشان {اگر دارند} رسیدگی کنند برای تولید فضای سبز بیشتر و بهتر و آلودگیزدایی. آیا چنین طرحهایی را شما دوست دارید یا در حال انجامش هستید؟
اول از همه هر طرحی که اکنون در موردش صحبت میکنیم باید شرط اولش حفظ قرنطینه و دوری اجتماعی باشد. دوم اینکه بنظر ما مردمی که در خانه هستند علاوه بر اینکه کارهایشان را در خانه انجام میدهند، اگر فرصت داشته باشند طرحهای خود را برای خودشان خواهند پروراند. سوم اینکه ما یک پروژه اعلان ایده و طرح از قبل در انتاریو راهاندازی کرده بودیم و به آن یک خط تلفن رایگان و یک وب اختصاص داده بودیم که مردم میتوانند بروند و ایدههایشان را بدهند، این پروژه هنوز هم در جریان است (Ontario.ca). الان این ایدهای که شما مطرح کردید میتواند برود آنجا، الان ایدههای خوبی آنجا آمده است. بعضیها هم کارهای خوبی را شروع کردهاند مثلا یک گروه که من میشناسم دارند مواد غذایی باقیمانده رستورانها که نمیتوانند مصرف کنند را جمع کرده و بستهبندی میکنند و برای کسانی که خیلی خیلی درآمد کمی دارند میبرند. این ایدههایی که شما گفتید در آن پروژهای که ما قبلا ساختهایم خیلی جای خوبی میتواند داشته باشد. یک ایده خوب دیگر این بود که یک کمپانی مشروبسازی در غرب انتاریو الان به جای مشروب ماده ضدعفونیکننده دست درست میکند. خب این یک ایده بود و آنها آمدند روی وبسایت گذاشتند که ما میتوانیم این کار را انجام دهیم. ما حمایتشان کردیم و آنها هم شروع کردند.
نکته بعدی که انتاریو در آینده با آن مواجه میشود این است که بعضی از مشاغلی که پیش از کرونا وجود داشتند پس از کرونا دیگر وجود نخواهند داشت؛ مثلا بعضی بروکرها و شاید مدارس کوچک چون خدمات آنلاین جایگزین آنها میشود. بنابراین تعداد بیکاران استان بسیار زیاد خواهد شد، بعبارت بهتر از یک میلیون نفری که اکنون درخواست بیمه بیکاری کردهاند شاید رشته کاری 300 هزار نفرشان دیگر وجود نداشته باشد. آیا شما در طرحهای اجرایی امروزتان این اشخاص و مشکلاتشان را هم دیدهاید {شاید در این شرایط که زمان دارند، آنها بتوانند با آموزش رشته جدیدی را فرا بگیرند}؟
بله متاسفانه شما درست میگوئید. ما باید به همه اینها نگاه کنیم چون ما نمیدانیم چقدر این ماجرا طول میکشد و اینکه در آخر چه اثری از خود به جا میگذارد. ولی روش دولت این است که ما باید اکنون آماده باشیم برای ارائه بهترین حمایت از مردم در این زمان خطرناک. ما و دیگر دولتهای استانی و دولت فدرال همه توانمان را صرف جوابگویی به مشکلات خطیر کنونی کردهایم تا بتوانیم برای شرایط احتمالی نگران کننده آینده در مقابله با کرونا پاسخ مناسبی بدهیم. این مسئله واقعی که شما به آن اشاره میکنید حقیقتیست که باید خود را برایش آماده کنیم تا در آن موقع نیز بتوانیم بهترین حامی مردم باشیم.
سوالی بعدی ما در رابطه با جامعه ایرانی است. مهاجران و ایرانیها که بخشی از آنها هستند بعلت تازهوارد بودن به کانادا معمولا درآمدی کمتر نسبت به بقیه افراد اجتماع دارند، حمایت پدر و مادر و خاله، دایی، عمه و عمو را هم ندارند، آنها از زادگاهشان کندهاند و بدون حامی اینجا هستند. بسیاری مجبور میشوند سراغ کارهای کمدرآمد یا نقدی بروند و در شرایط اینچنینی این افراد بدون حمایت نابود میشوند. این حقیقت تلخیست: بسیاری مجبور به ورشکستی میشوند. بیشتر مهاجران بیزینسهای کوچکی دارند و با همین شرایط مواجه هستند. چه فکری میشود به حال اینها کرد؟
این اشاره خیلی خوب و بزرگی است که کردید. وقتی که یک تازهوارد به کشور میآید صد در صد نسبت به کسی که اینجا زندگی میکند با چالشهای زیادی مواجه میشود و من میدانم چالشهایی که بیزینسهای کوچک با آن مواجه اکنون چقدر سختتر از قبل هم شده و صددرصد سختتر هم میشود. ولی یک چیزی که صاحبان بیزینسهای کوچک و افراد جامعه ما داشته و دارند اینست که آنها با امید و رویا و آرزوهایشان بیزینسهایشان را میسازند و زندگیشان را سرانجام به موفقیت میرسانند. اگر الان نوآوری و سخت کار کردن را به امید اضافه کنید، با آنکه مشکلات زیادی را در راه خواهند داشت، اما موفق خواهند شد. شما میدانید و من هم این را میدانم که همه ما میتوانیم راهمان را پیدا کنیم و موفق شویم، روش ما در دولت هم این است که حمایتشا کنیم. مثلا ما در این زمان که مردم در خانه هستند هر سه نرخ پُر، متوسط و کممصرف برق را تبدیل به نرخ کممصرف برق کردیم تا هم در خانهها و هم در بیزینسهای کوچک تاثیرگذار باشد و پرداخت همه را پایین بیاورد. یادتان نرود فقط دولت ما نیست بلکه دولت فدرال هم هست که به خوبی در حال همکاری با یکدیگر، دست در دست هم کار میکنیم تا بتوانیم بهترین حمایت را به مردم بدهیم تا وقتی شرایط بحرانی کرونا تمام شد مردم بتوانند با سرعت بیشتری به زندگی بهتری برسند.
آخرین سوالم این است که همه اینها در مورد دولت بود، حالا دولت چه انتظاری از مردم دارد؟ این از همه مهمتر است چرا که دولت هر چقدر هم زحمت بکشد و هر چقدر هم خوب باشد اگر مردم با آن کنار نیایند هیچ جایی نمیرود.
انتظارم از مردم اینست که ناامید نشوند و وا ندهند الان بیشتر از همیشه باید یکدیگر باشیم و به شکلی مثبت به همدیگر کمک کنیم و نباید در این زمان بگذاریم وقتمان هدر برود، باید فکر ایدههای فردا را الان انجام دهیم تا در زمان مناسب آنها را اجرایی کنیم. آنچه که در این مدت مردم میتوانند به همه کمک کنند این است که به توصیههای متخصصین گوش کرده و آنها را اجرا کنند. وقتی میگویند خانه بمانید، وقتی میگویند با نفر بعدی فاصله دو متری را حفظ کنید، لطفا گوش دهید. آنها دارند برای ما میگویند. از مردم میخواهیم لطفا جاهایی که 5 نفر بیشتر هستند نباشید. من قول میدهم که اگر اینگونه عمل کنیم خیلی زود این موقعیت سخت را پشت سر خواهیم گذاشت. لطفا به سالمندانی که میشناسید حتی شده یک تلفن بزنید، کسانی که الان خانه هستند شاید از لحاظ روحی به حمایت نیاز داشته باشند. کوچکترین و ابتداییترین کارها گاهی تاثیرات زیادی روی مردم دارد و این چیزی است که الان ما نباید فراموش کنیم. این کاری که ما الان میکنیم میتواند بنیاد خوبی برای یک ماه، دو ماه یا چند ماه دیگر خودمان و یا افراد دیگر باشد تا ناراحتی و مریضی گریبان کمتری را بگیرد.
از فرصت و توضیحاتتان متشکریم.
من هم از شما متشکرم.
اگر شما همکاری گرامی ما هستی، مرسی که این مطلب را خواندی، اما کپی نکن و با تغییر به نام خودت نزن، خودت زحمت بکش!
پروتکل علمی - پزشکی جهانی برای مقابله کلیه ویروسهایی مانند کرونا که انتقالشان از طریق بسته هوایی است:
۱- ماسک ان-۹۵ بزنید، کرونا از ماسکهای معمولی رد میشود. ۲- فیلتر هوای قوی هپا بگذارید. ۳- تا جایی که میتوانید از مردم حذر کنید. ۴- تغذیه خوب و سالم داشته باشید، مقادیر زیاد ویتامین C و D مصرف کنید. ۵- بسیار ورزش کنید. ۶- اگر توانستید حتما واکسن بزنید.
۱- ماسک ان-۹۵ بزنید، کرونا از ماسکهای معمولی رد میشود. ۲- فیلتر هوای قوی هپا بگذارید. ۳- تا جایی که میتوانید از مردم حذر کنید. ۴- تغذیه خوب و سالم داشته باشید، مقادیر زیاد ویتامین C و D مصرف کنید. ۵- بسیار ورزش کنید. ۶- اگر توانستید حتما واکسن بزنید.
Date: Friday, April 10, 2020 - 20:00
درباره نویسنده/هنرمند
Arash Moghaddam آرش مقدم مدرک کارشناسی کامپیوتر و تخصص تولید رسانه دیجیتال دارد و مدیریت تولید بیش ۹ رسانه تصویری، چاپی و اینترنتی را بعهده داشته است. |
ویراستار اول: آرش مقدم؛ ویراستار نهایی: پر ابراهیمی - ویراستاری موقت: عباس حسنلو
ویراستار اول: آرش مقدم؛ ویراستار نهایی: پر ابراهیمی - ویراستاری موقت: عباس حسنلو