در دنیای امروز در هر 6 ثانیه، یک نفر به دلیل استفاده از محصولات تنباکو، جان خود را از دست می‌دهد و به این ترتیب می‌توان گفت تنباکو یگانه محصول در سطح جهان است که قادر است نیمی از مصرف‌کنندگانش را از بین ببرد. تاریخچه تنباکو به دوره بومیان قاره امریكا در دوران باستان بر می‌گردد. آنان در ابتدا به خواص گیاه تنباكو پی بردند. كریستف كلمب و همراهانش در سال 1492 میلادی به جزیره‌ای بین آمریكای شمالی و جنوبی رسیدند. آنها متوجه شدند كه افراد بومی این منطقه، گیاهی عجیب را روی آتش ریخته و دود آن را به داخل ریه‌های خود فرو می‌برند. كریستف كلمب به تصور این كه این گیاه، ماده‌ای جادویی دارد، هنگام بازگشت مقداری از برگ‌ها و دانه‌های آن گیاه را با خود به اسپانیا برد و به این ترتیب توتون به اروپا راه یافت. مردم اروپا این گیاه را توباكو نامیدند (در ایران به تنباكو معروف است) و واژه سيگار از زبان اسپانيايی و نام توتون از زبان بومی گرفته شده است.
به پیشنهاد سازمان بهداشت جهانی و برای اهمیت دادن به پدیده زیانبار دخانیات، همه ساله روز 31 می، با عنوان روز جهانی بدون دخانیات، مراسم ویژه‌ای در سراسر دنیا برگزار می‌شود تا آخرین فعالیت‌های انجام شده در زمینه کنترل دخانیات و آمار میزان رشد و یا کاهش مصرف‌کنندگان آن به اطلاع همه مردم رسانده شود.
براساس گزارش‌های اعلام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، در حال حاضر بیش از یک میلیارد و سیصد میلیون نفر در دنیا مصرف‌کننده مواد دخانی و از این تعداد حدود 800 میلیون نفر ساكن كشورهای توسعه یافته هستند. مقایسه این آمار با ارقام مشابه در سال‌های گذشته نشان می‌دهد اپیدمی مصرف سیگار در دنیا در حال جابه‌جایی به سمت كشورهای در حال توسعه است. بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد تا سال 2030، دخانیات به عنوان بزرگ‌ترین عامل مرگ و میر در جهان موجب كشته شدن 10 میلیون نفر در هر سال خواهد شد. متاسفانه در جمعیت‌هایی که استعمال دخانیات در آنها امری متداول است 90 درصد سرطان ریه، 15 تا 20 درصد سایر سرطان‌ها، 75 درصد برونشیت مزمن و آمفیزم و 25 درصد مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی و عروقی در سنین بین 35 تا 69 سال، ناشی از مصرف دخانیات بوده است. امروزه بسياری از كارخانجات توليد سيگار، به توتون موجود در آن آمونياک اضافه می‌كنند. آمونياک سرعت جذب نيكوتين در خون را تا 7 برابر افزايش می‌دهد، در نتيجه 5 ثانيه پس از اولين پک به سيگار، نيكوتين آن به مغز می‌رسد و با ترشح هورمون‌هايی، ضربان قلب، فشار خون و قند خون را افزايش می‌دهد. اين عوامل سبب سرحال شدن فرد می‌شود. اما عاملی كه سبب اعتياد افراد به سيگار می‌شود، افزايش مقاومت بدن در برابرنيكوتين است. تاثيری كه اولين سيگار در بدن فرد می‌گذارد، ديگر با يک سيگار ايجاد نمی‌شود بلكه او بايد برای تجربه همان احساس، تعداد بيشتری سيگار بكشد و مقدار بيشتری نيكوتين وارد بدن خود كند. به اين ترتيب رفتار جديدی در ضمير ناخودآگاه فرد شكل می‌گيرد و 40 نوع ماده سرطان‌زای شناخته شده موجود در سیگار توسط فرد سیگاری و اطرافیان وی بلعیده می شوند.
سوالات زیادی به این مناسبت به ذهن ما می‌رسد:‌ با توجه به گسترش اطلاع‌رسانی در خصوص مضرات سیگار، چه زمانی پدر و مادران سیگاری، به سلامتی خود و متعاقب آن فرزندانشان توجه عاقلانه‌ای نشان می‌دهند؟ چرا بسیاری از افراد سیگاری، با علم به موقعیت سست‌تر سلامتی‌شان نسبت به غیر سیگاری‌ها، برای دوران بیماری و ناتوانی‌شان فکری نکرده‌اند؟ چرا آمار سالانه افرادی که در اثر مصرف دخانیات از بین می‌روند صعودی است؟ اینهمه رسانه، فیلم‌های تبلیغاتی، سازمان‌های بهداشتی و بزرگداشت‌های جهانی چرا نتوانسته جلوی از بین رفتن جمعیت کثیری را در اثر بیماری‌های ناشی از مصرف سیگار بگیرد؟
به شعار امسال روز جهانی بدون دخانیات فکر می‌کنم. "تبلیغ، ترویج و حمایت از دخانیات ممنوع".به امید نفس کشیدن در جهانی بدون دخانیات!
ترجمه و منابع:cover4u.ca
‌از خوانندگان و علاقمندان دعوت‌ به عمل می‌آوریم که تجربه‌های خوب و بد خود را پیرامون بیمه با ما در میان بگذارند. مطالب این مقالات صرفا در جهت اطلاع‌رسانی می‌باشد و به هیچ عنوان جایگزین مشاوره با متخصصین مربوطه نمی‌شود.