محققان بیمارستان آیزاوا ژاپن دریافتند افزایش گلوکز در زمان ناشتا، شاخص توده بدنی بالا و اختلال در حساسیت انسولین از ۲۰ سال قبل از تشخیص بیماری دیابت و همچنین پیش دیابت قابل تشخیص هستند.
هیرویوکی ساگساکا، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «از آنجائی‌که اکثریت افراد مبتلا به دیابت نوع دو ، دچار مرحله پیش دیابت می‌شوند، یافته‌ها نشان می‌دهد افزایش نشانگرهای متابولیکی برای بیماری دیابت از بیش از ۲۰ سال قبل از تشخیص بیماری قابل شناسایی است و با توجه به اینکه اقدامات برای جلوگیری از پیش‌دیابت در پیگیری‌های درازمدت چندان موفقیت‌آمیز نبوده است، ممکن است لازم باشد بسیار زودتر از رسیدن به مرحله پیش‌دیابت با تجویز دارو یا تغییرات سبک زندگی مداخله کرد تا از پیشرفت بیماری به سوی دیابت تمام‌عیار جلوگیری شود.

در این بررسی که در فاصله سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۱۶ انجام شد شاخص توده بدنی (بی‌ام‌آی)، میزان‌های قند خون ناشتا و حساسیت به انسولین ۲۷۰۰۰ فرد غیر دیابتی که در سنین ۳۰ تا ۵۰ و اغلب مرد بودند، اندازه‌گیری شد. مقاومت به انسولین هنگامی رخ می‌دهد که سلول‌های بدن به درستی به هورمون انسولین پاسخ نمی‌دهند و این وضعیت انواعی از مشکلات سلامت را ایجاد می‌کند.

ارتباط شاخص توده بدنی بالاتر و دیابت نوع ۲ کاملاً شناخته شده است. افراد شرکت‌کننده در این بررسی تا زمانی که دچار دیابت نوع ۲ یا پیش‌دیابت تشخیص داده شدند یا تا پایان سال ۲۰۱۶ (هرکدام اول رخ می‌داد) پیگیری شدند. در طول دوره بررسی، ۱۰۶۷ مورد جدید دیابت نوع ۲ تشخیص داده شدند. یافته‌های این پژوهشگران نشان داد که این افراد از ۱۰ سال پیش از تشخیص میزان‌های بالاتر قند خون ناشتا و مقاومت به انسولین و نیز شاخص توده بدنی بالاتر را داشته‌اند.

این پژوهشگران می‌گویند ازآنجایی‌که اغلب افرادی که دچار دیابت نوع ۲ می‌شوند، در ابتدا از مرحله پیش‌دیابت می‌گذرند، نشانه‌های هشداردهنده این عارضه ممکن است از بیش از ۲۰ سال پیش از تشخیص واقعی آشکار باشد.
نتایج این تحقیق دارای مفاهیم مهمی است چراکه حدود ۴۲۵ میلیون فرد بزرگسال (۲۰ تا ۷۹ سال) در سال ۲۰۱۷ مبتلا به دیابت شده‌اند و پیش‌بینی می‌شود این رقم تا سال ۲۰۴۵ به ۶۲۹ میلیون نفر برسد.
یافته‌های این پژوهش در کنفرانس انجمن بررسی دیابت اروپا ارائه و در ژورنال انجمن اندوکرین منتشر شد.