سازمان جهانی بهداشت، بهداشت روان را قابليت ارتباط هماهنگ با ديگران، تغيير و اصلاح محيط فردی و اجتماعی و حل تضادها و تمايلات شخصی به طور منطقی، عادلانه و مناسب تعريف كرده است.
سلامت روان بعنوان حالتی از سلامتی تعريف شده كه فرد به مدد آن به توانائی‌های خود پی می‌برد، بر استرس‌های طبيعی زندگی‌اش غلبه می‌كند، می‌تواند بطور مؤثر و مثمرثمر كار كند و قادر به همكاری با اقشار جامعه است.
در حقيقت بهداشت روان را می‌توان يكی از قديمی‌ترين موضوعات به شمار آورد، زيرا بيماری‌های روانی از زمان‌های قديم وجود داشته مثلا بقراط در حدود ۴۰۰ سال قبل از ميلاد عقيده داشته كه بيماران روانی را مانند بيماری جسمی بايد درمان كرد.
روز جهانی سلامت و بهداشت روانی در سال ۱۹۹۲ توسط سازمان بهداشت جهانی به جهت توجه بیشتر به اختلالات روانی، تاثیرات منفی آنها بر جوامع و پیشگیری از آنها برگزیده شده است.
‌متاسفانه در حالی که یک چهارم جمعیت دنیا با بیماری‌های روحی در درجات مختلف دست و پنجه نرم می‌کنند در بسیاری از کشورها به ازای هر یک میلیون نفر، کمتر از یک روانشناس و یا روانپزشک وجود دارد و حتی درصد کمی از بیمارستان‌ها هزینه‌هایشان را صرف بیماری‌های روانی می‌کنند.
در برخی از نقاط هم به دلیل فقر فرهنگی، اختلالات روانی را به عنوان بیماری نمی‌شناسند و به روانشناس مراجعه نمی‌کنند.

‌من و شما به این بیماری چگونه می‌نگریم؟ برخورد ما با بیمار روحی چگونه است؟
در صورت بروز این بیماری در خودمان، چه واکنشی نشان می‌دهیم؟ باید گفت متاسفانه به طور معمول، به علت آموزش غلط‌ و برخورد بد جوامع‌، بیماری روحی را تا جایی که بتوانیم پنهان کرده و از صحبت پیرامون آن می‌گریزیم. این در حالی است که اگر به بیمار روانی مانند بیماری‌های دیگر زود رسیدگی شود جلوی پیشرفت آن حتما گرفته خواهد شد.
طبعا در طول دوره بیماری، شخص مبتلا با توجه به درجات بیماری، نیاز به پرستار، آرامش و گاه ممنوعیت کاری در طول دوره درمان دارد. چه کسی  از نزدیکانمان می‌تواند بین مشغله و گرفتاری کاری برای ما نقش پرستار را بازی کند؟
علیرغم حوادث بسیار دردناک و غیر قابل جبران حتی در همین چند ماهه گذشته‌، شاهد کارهای بسیار خوب و زیر بنایی بوده و هستیم‌.
طبعا این سوالی است که در دنیای امروز از پای بست، نشدنی و دور از انتظار به نظر می‌رسد. در اینجاست که داشتن بیمه‌هایی نظیر بیمه‌های تکمیلی دارو‌،  بیماری‌های سخت و یا بیمه ناتوانی جسمی می‌تواند به ما امکان داشتن پرستار، پرداخت هزینه‌های معمول و داروهای مربوطه را بدهد.
ما می‌توانیم با کمال اطمینان بگوییم بیمه بهترین و در موارد بسیاری تنها تکیه گاهی است که با تامین اقتصادی، سرعت درمان ما را بالا خواهد برد و دریافت کننده عددی بزرگ، طبق قرارداد خواهیم بود، چرا که در بیمه بیماری‌های سخت بطور معمول پوشش از 3 تا 36 بیماری را به عهده دارد.

اقتباس :www.cover4u.ca 
‌‌از خوانندگان و علاقمندان دعوت  به عمل می‌آوریم که تجربه‌های خوب وبد خود را پیرامون بیمه با ما در میان بگذارند. مطالب این مقالات صرفا درجهت اطلاع‌رسانی می‌باشد و به هیچ عنوان جایگزین مشاوره با متخصصین مربوطه نمی‌شود.