دانشمندان: هر آنچه که می‌بینید ۱۵ ثانیه قبل اتفاق افتاده

مغز ما برای مرتب نگه‌داشتن همه تصاویر آنها را ترکیب می‌کند و مدام به عقب برمی‌گردد

مردم اغلب دیگران را متهم می‌کنند که در گذشته زندگی می‌کنند، اما معلوم شد که همه اینطور هستند، دقیقا همه ۱۵ ثانیه عقب هستند!
محققان دانشگاه کالیفرنیا - برکلی کشف کرده‌اند که مغز انسان به جای اینکه بخواهد بینایی شما را در زمان واقعی به‌روز کند، تصاویری از ۱۵ ثانیه قبل را به شما نشان می‌دهد! این دانشمندان می‌گویند مغز برای ثبات در برداشتش همیشه به یک تصویر قدیمی برمی‌گردد.

دانشمندان: هر آنچه که می‌بینید ۱۵ ثانیه قبل اتفاق افتاده
مغز به طور مداوم محرک‌های بصری جدید و غنی را بارگذاری می‌کند‌. بعبارت بهتر مغز مرتبا و در زمان کلیه اطلاعات از چشم را دریافت می‌کند. با این حال، این مطالعه نشان می‌دهد که مغز ما برای مرتب نگه‌داشتن همه تصاویری که چشم‌های ما در هر ثانیه از هر روز آنها را می‌بینند، در واقع تصویری از ۱۵ ثانیه قبل به ما ارائه می‌دهد. این یافته‌ها بینش جدیدی در مورد آنچه که دانشمندان آن را "میدان تداوم ذهن" می‌نامند، ارائه می‌دهد، عملکردی از ادراک که در آن مغز برای ایجاد حس ثبات با آنچه چشمان ما می‌بیند چندین تصویر از گذشته تا حال را روی هم می‌گذارد تا یک مفهوم از آن استخراج کند‌. نویسندگان این مطالعه می‌گویند که بدون آن، ‌‌جهان در واقع مانند یک درهم ریختگی تار در چشمان شما ظاهر می‌شود.
"دیوید ویتنی"، استاد روانشناسی، عصب‌شناسی و علوم بینایی دانشگاه برکلی، به عنوان نویسنده ارشد این مطالعه در یک انتشارات دانشگاهی ‌توضیح می‌دهد: "اگر مغز ما همیشه با زمان واقعی به‌‌روز می‌شد، جهان مکانی پرآشوب با نوسانات مداوم در سایه، نور و حرکت بود و ما احساس می‌کردیم همیشه در ‌توهم هستیم".‌ "مائورو ماناسی"، سرپرست این مطالعه، استادیار روان‌شناسی در دانشگاه آبردین اسکاتلند و عضو سابق فوق‌دکتری در آزمایشگاه "ویتنی یو‌سی" برکلی‌، می‌افزاید: "مغز ما مانند ماشین زمان است. مدام ما را در زمان به عقب می‌فرستد،‌ مانند این است که برنامه‌ای داریم که هر ۱۵ ثانیه یک بار ورودی‌های بصری ما را در یک برداشت ترکیب می‌کند تا بتوانیم زندگی روزمره را مدیریت کنیم.‌.. مغز ما همیشه به یک تصویر قدیمی برمی‌گردد".
محققان این اثر سفر در زمان مغز را با بررسی مکانیسم‌های "تغییر کوری" مورد مطالعه قرار دادند. این زمانی است که مردم متوجه تغییرات ظریفی که در طول زمان اتفاق می‌افتد نمی‌شوند، در واقع مانند زمانی است که یک برنامه تلویزیونی‌ بازیگر خود را در زمان ‌صحنه‌های بدلکاری ‌عوض می‌کند. این تیم نزدیک به ۱۰۰ نفر را استخدام کردند تا تصاویر نزدیک از چهره‌هایی را‌ که بر اساس سن و جنسیت آنها تغییر می‌کرد، تماشا کنند. ویدئوها‌ی گذشت زمان فقط ۳۰ ثانیه طول می‌کشید و فقط شامل چشم‌ها، ابروها، دهان بینی، چانه و گونه‌های فرد می‌شد‌ و نه موهای سر و یا صورت؛ و وقتی محققان از هر یک از شرکت‌کنندگان خواستند چهره‌هایی را که در ویدیو می‌دیدند شناسایی کنند، ‌گروه تقریبا همیشه فریمی را انتخاب می‌کردند که در نیمه‌ ویدئوی سالخوردگی و نمایش گذشت زمان قرار داشت.
ویتنی می‌گوید: "می‌توان گفت مغز ما در حال تعلل است، به‌روزرسانی مداوم تصاویر کار بسیار زیادی است، بنابراین به گذشته می‌چسبیم زیرا گذشته پیش‌بینی‌کننده خوبی برای زمان حال است. ما اطلاعات گذشته را دوباره استفاده می‌کنیم زیرا سریع‌تر، کارآمدتر و کم‌زحمت‌تر است". وی می‌افزاید: "‌زندگی در گذشته همیشه چیز خوبی نیست‌، اگرچه این تاخیر بصری به طور کلی تاثیر مثبتی بر نحوه درک مردم از دنیای اطراف خود دارد، ولی ندیدن چیزها در زمان واقعی نیز می‌تواند معایبی داشته باشد".
ماناسی در اینباره چنین توضیح می‌دهد: "این تاخیر برای جلوگیری از بمباران ورودی‌های بصری در زندگی روزمره عالی است، اما می‌تواند در زمانی که نیاز به دقت در ‌جراحی است ‌منجر به عواقبی چون مرگ یا زندگی شود". برای مثال، رادیولوژیست‌ها برای تومورها غربالگری می‌کنند و جراحان باید بتوانند آنچه را که در مقابلشان قرار دارد، در زمان واقعی ببینند. اگر مغز آنها با ‌چیزی که کمتر از یک دقیقه پیش دیده‌اند درگیر ‌باشد، ممکن است چیزی را از دست بدهند.
با وجود این مسائل بالقوه، ویتنی می‌گوید که میدان تداوم دید و تأثیر آن بر ادراک، فقط یک مثال جالب از "معنی و مفهوم انسان بودن" است.
ماناسی چنین نتیجه می‌گیرد: "ما به معنای واقعی کلمه کور نیستیم". تنها این است که کندی سیستم بصری ما برای به‌روزرسانی تصاویر می‌تواند ما را نسبت به تغییرات فوری کور کند‌، زیرا اولین برداشت ما را می‌گیرد و ما را به سمت گذشته می‌کشاند. با این حال، در نهایت، زمینه تداوم تجربه ما از یک دنیای باثبات را پشتیبانی می‌کند.
این مطالعه در مجله "ساینس ادونسز" منتشر شده است.

بیشتر بخوانید: