علمی؛ با این شش شکل وحشتناک، فضا می‌تواند زودتر از موعد و غافلگیرانه کره زمین را نابود کند

علمی-شش-شکل-وحشتناک-فضا-زودتر-از-موعد-غافلگیرانه-کره-زمین-نابود

در حالیکه تا مرگ خورشید یا برخورد با کهکشان مجاور، میلیون‌ها و میلیاردها سال فاصله داریم، اما پدیده‌هایی هستند که می‌توانند بسیار زودتر از آنها سر برسند و کار زمین را یکسره کنند

جهان ما مکانی تاریک و وحشتناک است که در گوشه و کنارش خطراتی نهفته هستند.
نگران‌کننده‌ترین راه‌هایی که یک پدیده فضا می‌تواند ما را بکُشد، اتفاقاً چیزهایی هستند که ما به هیچ‌وجه نمی‌توانیم آنها را کنترل یا پیشگیری کنیم. و احتمالا قبلا برخی از آن‌ها رخ داده‌اند. در حالیکه تا مرگ خورشید یا برخورد با کهکشان مجاور، میلیون‌ها و میلیاردها سال فاصله داریم، اما پدیده‌های زیر می‌توانند در فاصله چند سال اتفاق بیافتند و باعث نابودی کل حیات ما در این کره خاکی شوند.

علمی؛ با این شش شکل وحشتناک، فضا می‌تواند زودتر از موعد و غافلگیرانه کره زمین را نابود کند
انفجار یک ستاره: وقتی ستاره‌ها می‌میرند، دوست دارند چند قربانی نیز بگیرند. آنها نه تنها بی‌سر و صدا نمی‌میرند بلکه به قول ستاره‌شناسان با انفجاری که آن را "ابرنواختر" می‌نامند از دنیا می‌روند. این انفجار تشعشعات بسیار پرانرژی به فضا می‌راند که آنها به راحتی می‌توانند جو کره زمین را طی چند دقیقه آنچنان تغییری دهند که حیات غیرممکن شود. بنا به آخرین نقشه‌های نجوم، نزدیک‌ترین ستاره به کره زمین، در فاصله ۷۵ سال نوری ما قرار دارد که آن هم چند میلیون سال با مرگ خود فاصله دارد. تقریبا ۲ تا ۳ میلیون سال پیش زمین در معرض خشم ستارگان در حال مرگ بوده بنابراین نمی‌توانیم با قطعیت بگوییم که دیگر هرگز اتفاق نخواهد افتاد.
انفجار اشعه گاما: انفجارهای پرتو گاما نتیجه برخورد دو ستاره با یکدیگر است که می‌تواند برای مدت زمان طولانی و یا کوتاه ادامه داشته باشد. انفجارهای کوتاه مدت می‌توانند از چند میلی‌ثانیه تا دو ثانیه طول بکشند، در حالی که انفجارهای طولانی‌تر دو ثانیه تا سی ثانیه طول می‌کشند، اگر چنین انفجاری از تشعشع امروز به ما برسد، اکسیژن موجود در جو سیاره ما را تغییر داده و آن را به مولکول‌های نیتروژن تبدیل می‌کند که این احتمالا پایان زندگی در روی کره زمین خواهد بود. ما یک بار در قرن هشتم از چنین انفجاری جان سالم به‌در برده‌ایم زیرا آن انفجار قدرت زیادی نداشت.
سیاهچاله‌های سرکش: یکی از متراکم‌ترین اجرام کیهان که آزادانه در فضا شناور هستند سیاهچاله‌ها هستند. آنها تقریبا همگی غیرقابل دیدن هستند زیرا هیچ نوری از آنها ساطع نمی‌شود و در عین حال کلیه نورهای گذرنده از اطرافشان را نیز به درون خود می‌کِشند. نزدیک شدن حتی کوچکترین آنها به منظومه شمسی، برای نابودی آن کافی خواهد بود. فعلا بشر نتوانسته هیچ سیاهچاله‌ای را در نزدیکی منظومه شمسی رصد کند.
سیاره یا ستاره دنباله‌دار: درست مانند سیاهچاله‌های سرکش، سیارات صخره‌ای غول پیکر و یا حتی ستاره‌های دنباله‌داری وجود دارند که در فضا سرگردان هستند. برخورد هریک از آنها که قطرشان حدود ۱۶ مایل یا بیشتر باشد به معنای ویرانی کل کره زمین خواهد بود. پیشتر در زمان دایناسورها یک ستاره دنباله‌دار به زمین اصابت کرده که بنظر می‌رسد آن باعث نابودی بیشتر حیات در روی کره زمین شده بود. اگر یک سیاره با جرم زیاد نیز از کنار زمین عبور کند، می‌تواند مدار زمین را تغییر دهد که این هم باعث تغییرات شدید آب‌وهوایی شده و به معنای نابودی بشر خواهد بود.
یک مگنتار: مگنتار در واقع یک ستاره نوترونی بسیار پیچیده است که دارای میدان مغناطیسی بسیار قدرتمندی است که ۱,۰۰۰ برابر قوی‌تر از یک ستاره نوترونی معمولی. انفجار این ستاره‌های نوترونی تابش شدیدی ایجاد می‌کند که برخورد آن با زمین اثری مانند زلزله بجا می‌گذارد بعلاوه اینکه مانند پرتو گاما ناشی از انفجار ستاره‌ها می‌تواند مولکول‌های جو را به کلی تغییر دهد، لایه اوزون را از بین ببرد و باعث مرگ تمام حیات روی زمین گردد.
چیزهای ناشناخته: بشر کلیه موارد خطرناک فوق را اخیرا کشف کرده، یک صد سال پیش هیچیک از موارد فوق را نمی‌دانستیم و به همین دلیل اصلا تعجب برانگیز نخواهد بود اگر بتوانیم با پیشرفت علم، موارد خطرناک جدیدی را شناسایی کنیم.

بیشتر بخوانید: