زیست‌شناسان با کشف شگفت‌انگیزی در مورد پیری، توانستند طول عمر کرم‌ها را تا ۵۰۰٪ (۵ برابر) افزایش دهند.
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تغییر دو مسیر سلولی در یک گونه کرمِ گرد می‌تواند طول عمر را تا ۵۰۰ درصد افزایش دهد. با توجه به اینکه انسان‌ها مسیرهای سلولی مشابهی دارند، این کشف می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا درمان‌های ضد پیری را برای انسان‌ها بهبود ببخشند.
 
تعجب دانشمندان از نتیجه ترکیب دو درمان ضد پیری که طول عمر کرم را ۵ برابر کرد؛ آیا انسان بعدی است؟
دانشمندان چندین دهه تلاش کرده‌اند تا با آزمایش بر روی یک گونه کرم کوچک به نام "سی. الگانس"، اسرار پیری را حل کنند. این کرم‌های گرد میکروسکوپی برای تحقیقات پیری ایده‌آل هستند زیرا تنها دو تا سه هفته عمر می‌کنند، به این معنی که محققان به سرعت می‌توانند تشخیص دهند که کدام تغییرات و یا جهش‌ها مربوط به طول عمر است. در سال ۱۹۹۳، یک مقاله معروف نشان داد که "سی.الگانس" با یک جهش تک ژنی خاص می‌تواند طول عمر کرم‌های گرد را دو برابر بیشتر کند. این کشف به ایجاد دوره جدیدی از تحقیقات در مورد پیری کمک کرد.
مطالعه جدید که در "گزارش سلول" منتشر شده نشان می‌دهد که تغییر مسیرهای علامت دهنده "انسولین" (ISS) و "تور" (TOR) باعث افزایش طول عمر در حدود ۵۰۰٪ گردد. این موضوع باعث شگفتی محققان شد.از این گذشته، تحقیقات گذشته روی این دو مسیر نشان می‌دهد که تغییر آن‌ها (از طریق فرآیندی به نام شکست ژن) معمولاً به ترتیب ۱۰۰٪و ۳۰٪ افزایش طول عمر را به همراه دارد. بنابراین، آن‌ها فکر کردند که تغییر آن‌ها با هم باعث افزایش طول عمر تا ۱۳۰٪ می‌شود.اما اثر آن بیشتر از جمع بخش‌های آن گردید.
دکتر "جارود آ. رولینز"، نویسنده اصلی این مطالعه با دکتر "جیان فنگ لن"، از دانشگاه "نانجینگ" به رسانه "فیزی" گفتند: "این افزایش طول عمر واقعا خیره‌کننده بود.اثر مجموع دوتای آن‌ها مساوی جمع تک تک آن‌ها نبود، مثل اینست که یک به علاوه یک برابر با پنج شود! یافته‌های ما نشان می‌دهد که هیچ چیز در طبیعت در مستقل از دیگری نیست. برای ایجاد مؤثرترین درمان‌های ضد پیری، باید به جای مسیرهای تک بعدی به شبکه‌های طول عمر نگاه کنیم". این یافته‌ها نشان می‌دهند که در آینده ممکن است درمان‌های ضد پیری شامل ترکیبی از چند درمان باشد، مشابه روشی که گاهی اوقات از درمان‌های ترکیبی برای مقابله با سرطان و ایدز استفاده می‌شود.
دانشمندان تاکنون نتوانسته‌اند ژن خاصی که توضیح دهد چرا برخی از انسان‌ها تا سنین بالا بدون بیماری زندگی می‌کنند، را بیابند. علاوه بر عوامل محیطی که بر پیری و سلامتی تأثیر می‌گذارند، پاسخ ممکن است این باشد که پیری عمدتاً توسط ژن‌های منفرد تنظیم نمی‌شود، بلکه توسط "شبکه‌ی طول عمر" که ظاهراً از سیستم‌های نامرتبط در بدن تشکیل شده است، تنظیم می‌شود. سال‌هاست که دانشمندان سعی کرده‌اند با ترسیم اتصالات احتمالی در شبکه طول عمر، روند پیری را ابهام‌زدایی کنند. مطالعات جدید نشان می‌دهد که دانشمندان شروع به کشف و درک نحوه عملکرد بخشی از این شبکه پیچیده شده‌اند.
 
میتوکندری
به طور خاص، مطالعه جدید بر نقش میتوکندری‌ها (اندامک‌هایی که انرژی شیمیایی در سلول‌ها را تولید می‌کنند) در شبکه طول عمر تمرکز می‌کند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که میتوکندری ممکن است نقش کلیدی در روند پیری داشته باشد، همانطور که طی یک بررسی اجمالی در سال ۲۰۱۷ در ژورنال "جینز" منتشر شد. در این تحقیقات آمده: "در میان عوامل مختلفی که به پیری انسان کمک می‌کند، اختلال عملکرد میتوکندری به عنوان یکی از نشانه‌های کلیدی روند پیری ظاهر شده است و با آسیب شناسی‌های متعدد مرتبط با سن از جمله سندرم متابولیک، اختلالات عصبی، بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان مرتبط است". میتوکندری‌ها تنها قسمت بدن هستند که فقط از مادر به فرزندان به ارث می‌رسند و اثر ژنتیکی پدر در آن نقشی ندارد.
مشخص نیست که دستکاری مسیرهای انسولین و تور ممکن است چه تاثیری برای انسان داشته باشد. اما تعداد رو به رشدی از تحقیقات نشان می‌دهد که ارتقای سلامت میتوکندری می‌تواند راهی مطمئن برای افزایش طول عمر باشد. جالب توجه است که مطالعه اخیر دیگری در مورد پیری نشان داد که قرار دادن "سی. الگانس" در یک رژیمِ غذاییِ روزه‌داریِ متناوب به حفظ حالت "جوانی" در میتوکندری کرم‌های گرد کمک می‌کند که به نظر می‌رسد طول عمر را افزایش می‌دهد.
قبلا نشان داده شده بود که شرایط کم انرژی مانند محدودیت رژیم غذایی و روزه‌داری متناوب باعث داشتن کهنسالی سالم‌تری می‌شود. "هدر ویر"، نویسنده اصلی این مطالعه، به "هاروارد نیوز" گفت: "درک این مطلب که چرا چنین است، گام مهمی در درمان است. یافته‌های ما راه‌های جدیدی را در جستجوی استراتژی‌های درمانی باز می‌کند که با افزایش سن، باعث کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های مرتبط با کهولت سن می‌شود".