خواب زیاد اگرچه بیماری نیست، ولی می‌تواند نشانه بیماری باشد به طوری که افرادی که بیش از حد می‌‌خوابند نسبت به سایر افراد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌‌هایی نظیر دیابت و چاقی قرار دارند. در اینجا ۶ عارضه جسمی و روانی ناشی از خواب زیاد در شبانه روز معرفی شده است:
کاهش تمرکز: بر اساس تحقیقات انجمن طب سالمندان آمریکا، خواب مزمن و طولانی مدت می‌تواند تاثیرات منفی بر روی تمرکز در انجام کارهای روزمره داشته باشد.
مرگ زودرس: مطالعات اپیدمیولوژیک در مقیاس بزرگ نشان داده اند که خواب طولانی مدت با مرگ زودرس ارتباط دارد. افزایش خواب و به تبع آن ابتلا به اضافه وزن و چاقی، التهاب در بدن را افزایش داده و خود عامل خطری برای ابتلا به بیماری‌های قلبی، دیابت و در نهایت مرگ زودرس است.
افسردگی: خواب زیاد و افسردگی می‌توانند علت و معلول هم باشند به این معنی که هم افسردگی منجر به خواب طولانی مدت می‌شود و هم خواب بیش از حد، خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می‌دهد. افراد مبتلا به پرخوابی دو برابر بیش از سایرین در معرض خطر افسردگی هستند.
خستگی تمام وقت: ساعت بیولوژیکی بدن نیاز به برنامه ثابتی دارد. اگر خواب و بیداری‌تان زمان مشخصی ندارد، کارایی تان را نیز از دست می‌دهید.درست است که آخر هفته ها و روزهای تعطیل برنامه خواب همه به هم می‌ریزد اما با این حال باید سعی کنید زمان خواب و بیداری‌تان را تنظیم کنید. نتایج پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند افرادی که ساعت مشخصی برای خواب و بیداری ندارند حتی اگر زیاد هم خوابیده باشند، باز هم احساس خستگی می‌کنند.
خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی: بیماری‌های قلبی در حال حاضر علت اصلی مرگ و میر در ایالات متحده است و در این میان خواب بیش از ۹ ساعت در شبانه روی شانس ابتلا به این بیماری‌ها را تا ۳۴ درصد افزایش می‌دهد. در این میان شانس ابتلای زنان به بیماری‌های قلبی ناشی از خواب زیاد، نسبت به مردان بیشتر است.
افزایش وزن: تحقیقات نشان می‌دهد کم خوابی به میزان ۲۷ درصد و خواب زیاد به میزان ۲۵ درصد خطر ابتلا به چاقی را افزایش می‌دهد. مسلما زمانی که شما بیشتر می‌خوابید، کمتر تحرک دارید و در نتیجه کالری کمتری هم می‌سوزانید.
خطر ابتلا به دیابت: هر چه افراد بیشتر بخوابند، بیشتر مستعد اضافه وزن مي‌شوند و اضافه وزن مقاومت به انسولین را افزایش می‌دهد که نتیجه آن نیز افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دو است. خواب بیش از حد اختلالاتی را در متابولیسم گلوکز به وجود می‌‌آورد و حساسیت به انسولین را کاهش می‌دهد.
*منبع: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي
در همین زمینه: