طراحی‌ خارجی و داخلی‌ خانه‌ها در کلانشهر تورنتو تنوع چشمگیری ندارد. شاید بخاطر اینکه من هر روز خانه‌های بسیاری به همراه مشتری‌ها می‌‌بینم یک کمی‌ سخت‌گیر شده‌ام و دیگر طرح‌‌های معمول و متداول برایم تکراری شده است. شاید هم شهرداری‌ها و بیلدر‌ها به این مساله به اندازه کافی‌ توجه نکرده‌اند. فرض بفرمایید در یک کوچه‌ یا خیابانی که اخیراً یک بیلدر زیر کشت! برده و خانه‌هایی شبیه خانه‌های سازمانی‌! کنار هم‌ ساخته است در حال عبور هستید. آنچه بیش از همه در این کوچه‌ یا خیابان جلب توجه می‌کند در‌های گاراژ است که کنار هم ردیف شده است. دوتا در گاراژ، یک در ورود به منزل، کمی‌ فاصله و خانه بعدی، دوباره نمای خانه با یک یا دودر گاراژ، در ورودی و کمی‌ فاصله و تکرار همان منظره.... تا آخر خیابان. صحبت از خانه‌های نوسازی‌ست که این روز‌ها بیلدرها بیش از دو میلیون دلار در شهرهایی مانند مارکام، ریچموند‌هیل و وان بخاطرش دریافت می‌‌کنند و بر(frontage) چهل و پنجاه فوت دارند وگرنه اگر بر خانه کمتر باشد و بخواهند در ورودی را از پهلو و پشت گاراژ قرار دهند آنچه در عبور از این خیابان مشاهده خواهید فرمود همانا به جز در گاراژ نیست یا مثلاً اگر خانه‌ها به هم چسبیده باشد باز هم نما همان گاراژ است. اکثر ما در کوچه‌هایی شبیه به همین زندگی‌ می‌‌کنیم و خواهش می‌‌کنم حمل بر ناشکری من نکنید مقصودم این است که پس نو‌آوری و طراحی‌‌های تازه کجا رفته است؟‌این همه مدرسه و دانشکده‌های معماری و طراحی‌ در این شهر هست که هر سال تعداد فراوانی فارغ‌ا‌لتحصیل روانه بازار کار می‌‌کنند و نتیجه‌اش همین است که همیشه بوده است. خوب استثنا هم وجود دارد ولی‌ به طور کلی‌ از زیر دست بیلدر‌ها همین بیرون می‌‌آید. تازه برای خرید همین محصول هم معمولا من و شما در صف می‌‌ایستیم! شاید هم چون برای خرید هر محصولی چنین صف‌های خریدی وجود دارد احتیاجی به نوآوری نمی‌‌بینند. برخی‌ خریداران هم که از قدرت خرید نسبتاً خوبی‌ برخوردارند و مجبور نیستند در این خانه‌های سازمانی! زندگی کنند زمینی‌ را می‌خرند تا ملک مورد علاقه خودشان با نقشه باب طبع خود بسازند جالب این است که این دوستان هم از نقشه‌هایی شبیه نقشه‌های همان بیلدر‌ها استفاده می‌‌کنند، ولی‌ از مصالح مرغوبتر و طراحی‌‌های داخلی‌ چشم گیر‌تر و اگرچه ظاهراً منزلی از نظر نمای بیرونی و درونی‌ فاخر می‌‌سازند ولی‌ عموماً از همان فرمول‌های رایج و یکسان بهره می‌‌برند.
نمای آپارتمان‌های مرتفع همچنان همان مکعب‌های چهارگوش هستند و خیابان‌های نوساز همان در‌های گاراژ. این البته از نمای خارجی‌، طراحی‌ داخل هم کمابیش همین است. به علت استقبال شدیدی که در چند سال اخیر از پیش خرید آپارتمان در شهر ما شده‌، سازندگان برج‌ها هر روز واحدها را کوچکتر کرده‌اند تا بتوانند در یک ساختمان تعداد بیشتری واحد بفروشند. یکی‌ از دوستان یک فیلم کوتاه از طریق ای- میل برای من فرستاده بود از شخصی‌ که در یک آپارتمان هفت متری زندگی‌ می‌کرد، همه چیز هم در آپارتمانش داشت، حمام، یخچال، تختخواب ...  صاحب آپارتمان در این فیلم استفاده بهینه از وسائل زندگی‌ خود را شرح می‌‌داد مانند تختخوابی که زیرش کشو هایی برای نگه‌داری وسائل وجود داشت و در هنگام روز همان تختخواب تبدیل به میز کار و بخشی از آشپزخانه می‌‌شد. حتی تعریف می‌کرد اخیرا برایش دو تا مهمان هم رسیده که شب نگهشان داشته است. اگرچه ممکن‌است در شهر ما هم چنین آپارتمان‌هایی موجود باشد،اما من در شهر خودمان به آپارتمان کمتر از بیست متر برخورد نکرده‌ام.  وقتی‌ که شب جلوی دفتر بیلدر می‌‌خوابیم تا صبح اولین نفری باشیم که داخل شده خرید کنیم نتیجه‌اش همین می‌شود!
در چند سال اخیر آپارتمان‌هایی به خریداران تحویل شده است که با وجودششصد فوت مربع مساحت (حدود پنجاه و پنج متر مربع) چنانچه خریدار با خودش چهار تا چمدان لباس و وسائل زندگی‌ ببرد واقعا نمی‌داند که لوازمش را کجا بگذارد. دوتا گنجه، یک آشپزخانه با دو سه‌ قفسه و یه اتاق خواب بدون پنجره و یک حمام کوچک که روی‌هم شده ششصد فوت مربع.‌ تازه همین کالا که توصیف کردم چون با قدرت خرید عموم مردم مطابقت بیشتری دارد بازارش داغ هم شده است. دولت و شهرداری‌ها هم ظاهراً اینطور واحد‌های مسکونی را بیشتر ترغیب می‌‌کنند. زمین و خدمات برای خانه‌های ویلائی به اندازه کافی‌ نیست و تهیه وام هم برای خرید چنین خانه هایی آسان نیست. تازه با قیمت‌های زمین و ملک بزرگ چه کسی‌ قادر به بازپرداخت وام است؟ همین آپارتمان کوچک را در حال حاضر بیلدر‌ها با قیمت‌هایی بالای هزار دلار برای هر فوت مربع! بدون پارکینگ و انباری در مرکز شهر تورنتو می‌‌فروشند و خلق خدا هم برایش صف می‌‌بندند. در چنین شرایطی طراحی‌ داخلی‌ بسیار اهمیت پیدا می‌‌کند. این که چطور بیشترین استفاده را از کمترین فضا ببریم روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می‌‌کند. مدلی‌ که بیشتر بیلدر‌ها در ساخت کاندو از آن استفاده می‌‌کنند به این صورت است که آنچه صاحب یک واحد علاوه بر فضای اختصاصی و شخصی‌ خود لازم دارد در خارج واحد و بصورت امکانات رفاهی‌ عمومی‌ در مجتمع بنا می‌‌کند، مانند اتاق ورزش، سونا، استخر شنا، اتاق‌های مختلف ورزشی، سویت‌هایی برای مهمانان، کتابخانه، محل هایی برای گرد‌همایی، اتاق مهمانی و پارتی برای جشن‌های تولد و غیره. حتی در یکی‌ از طبقات بالا که نمای زیبایی دارد یک محل عمومی برای استفاده از این نما و استراحتی چند دقیقه ای‌ تدارک می‌‌بینند تا در واقع صاحب واحد فقط برای خواب مجبور باشد از واحد شخصی‌ خودش استفاده کند.‌ کوچک بودن واحد را با احداث امکانات عمومی‌ جبران می‌کنند. این مدلی‌ است که برای زندگی‌ در این شهر روی آن کار می‌‌شود. برای همین هم هست که شما همواره و در یک زمان برج‌های فراوانی را در حال ساخت می‌‌بینید در حالی که زمین‌هایی که بیلدرها مشغول ساخت و ساز خانه‌های ویلائی باشند این روز‌ها کمتر به چشم می‌‌خورد. اگر جمعیت موجود بخواهد در خانه‌های شخصی‌ با زمین‌های نسبتاً بزرگ زندگی کند اصلا امکانات برقراری حتی آب و فاضلاب و گاز و سایر خدمات شهری وجود ندارد و زمین هم به اندازه کافی‌ نیست. در نتیجه زندگی‌ در ارتفاع و گسترش بصورت عمودی اجتناب‌ناپذیر است. در چنین شرایطی حتماً به من حق می‌دهید که از طراحی‌‌های موجود انتقاد کنم و شهر انباشته از قوطی کبریت‌های عمودی و خیابان‌های پر از در گاراژ برایم خیلی‌ مطلوب نباشد. اما در کنار این خانه‌ها‌یی‌ که با کنایه از آن با عنوان خانه‌های سازمانی یاد کردم محلات با اصالت وجود دارند که کاراکتر خود را حفظ کرده‌اند، این نوع محلات در تمام نقاط این کلانشهر پراکنده‌اند.
آنهائی که در دل شهر تورنتو و مناطق مرکزی تورنتو هستند و برخی‌ از آنها زمین‌های نسبتاً بزرگی‌ هم دارند اکنون بسیار گران قیمت هستند و از دسترس طبقات متوسط مردم خارجند وعلاوه بر قیمت‌های بالا هزینه نگه داری و ‌جاری آنها هم مانند مالیات شهری سالیانه از قدرت مالی‌ عموم خارج است. تعدادی از این محلات با اندازه‌های کوچکتر در مناطق شمالی‌ تورنتو هستند که قیمت‌های متعادل‌تری دارند. در مناطق ویلودل و بیویو ویلج که برای جامعه ایرانی آشناترند خانه‌های قدیمی‌ به سرعت در حال تغییر شکل و مدرن شدن هستند همان طور که پیشتر عرض کردم عموماً با همان نقشه‌های رایج انبوه سازان ولی‌ با مصالح مرغوبتر‌. شهر‌های اطراف تورنتو مانند مارکهام، آرورا، نیومارکت، وان و حتی ریچموند هیل هنوز محلاتی متفاوت‌ با کاراکتر‌های ویژه دارند که از نظر من خانه‌های با ارزشی در آنها وجود دارد. محلات زیبای قدیمی‌ و با ارزشی در این شهر‌ها هستند که به عنوان ارزش‌های ملی‌ یا میراث فرهنگی شناخته می‌‌شوند و شهرداری‌ها اجازه تخریب یا تغییر شکل ظاهر آن را نمی‌‌دهند. فقط یک کمی‌ چشمها را باید شست... وگرنه برای هر سلیقه و بودجه‌ای‌ در این شهر می‌‌توان خریدی متفاوت‌ انجام داد.
در حال حاضر در محدوده وسیعی که آن را GTA یا کلان شهر تورنتو می‌‌نامیم نزدیک نوزده هزار ملک و آپارتمان برای فروش موجود است. اگر شما قصد خرید منزل دارید همواره در طول روز به اشخاصی‌ برخورد می‌‌کنید که خانه یا آپارتمانی برای فروختن به شما دارند. در مهمانی، سلمانی، اتوبوس، در مدرسه و کالج و دانشگاه همیشه یک نفر ملک اکازیونی برای شما دارد که حیف است غریبه آنرا ببرد!
اینکه شما قبل از خرید، دانش لازم و اطلاعات کافی‌ در این زمینه داشته باشید بسیار مهم است. شما تنها با یک تماس تلفنی و مطرح کردن چند پرسش، خواندن چند مقاله و تعقیب اخبار بازار مسکن در فیس‌ بوک نمی توانید پاسخ مناسبی برای سوالات خود پیدا ‌‌کنید. ما برای راحتی‌ شما در بیش از چهارده نقطه شهر آماده ملاقات با شما هستیم و خالصانه و بدون هیچ چشمداشتی حاضریم تا در یک نشست خصوصی به شما کمک کنیم. این خرید برای بسیاری از دوستان ما یک سرمایه‌گذاری کلان است و مسئولیت انجام صحیح آن در درجه اول با خود شماست. یافتن مشاور املاکی که جامع‌الشرایط! باشد هم وظیفه خودتان است. برای یک خرید عالی‌ باید ابتدا مشاور مناسب را پیدا کنید و اجازه بدهید که به شما کمک کند. منتظر تماس شما هستیم، به امید دیدار.