یکی ازشیوه های درمانی(‌مودالیتی) در نچروپاتی تغذیه است، که هدف از آن آموزش بیمار در چگونگی انتخاب تغذیه مناسب و نیز اجتناب از خوراکی‌های مضر است و اینکه چطور وزن خود را مدیریت کند. بعلاوه ما تغذیه صحیح و مخصوص هر بیماری را به او یاد می دهیم تا به وسیله آن از پیشرفت و رنج بیماری کاسته شود. یکی از کوشش‌های ما در جهت پیشگیری از بیماری توسط تغدیه مناسب می‌باشد زیرا بسیاری از بیمار‌یها ریشه در تغدیه نامناسب و وزن غیر‌طبیعی دارد. پس این بخش از نچروپاتی بسیار مهم می‌باشد و می‌تواند بدن را قبل از ابتلا به بیماری کمک کند. در دنیای امروز سبک تهیه غذا، محتویات آن، روش تهیه آن و حتی مزه آن تاثیر زیادی در سلامتی آن غذا دارد. بطوریکه هم در طب مرسوم و هم در طب مکمل (نچروپاتی) توجه خاص به تغذیه افراد می‌شود. ولی در طب مرسوم، پزشک خانواده کمتر اطلاعات مربوط به تغذیه را در اختیار بیمار می‌گذارد و یا کمتر برنامه غذایی به افراد ارائه می‌دهند، بنابر‌این با یک "دایتیشن" همکاری می‌کنند. ولی یکی از چیزهای مهمی که مد نظر نچروپات هست تغذیه بیمار و پیشگیری، کنترل و درمان بیماری توسط روش‌ها و توصیه‌های تغذیه‌ای‌ست. بنابر‌این غذای خوب خوردن، به اندازه خوردن وچه چیزی خوردن؟ همیشه مورد توجه ما می‌باشد. خوب است توجه خوانندگان عزیز را به اساس و محتویات مواد غذایی که مصرف می‌کنیم جلب نمایم. به طور کلی مواد غذایی دارای دو مجموعه ترکیبی تحت عنوان ماکرونوترینت و میکرونوترینت می‌باشند که هر کدام برای بدن ما ضروری می‌باشند.
ماکرونوترینت‌ها
ماکرونوترینت‌ها شامل کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها هستند که بدن ما نیاز به انرژی و رشد، متابولیسم (سوخت و ساز) و عملکرد خود را بوسیله آنها تامین می‌کند. منظور از "ماکرو"‌ نیاز بدن ما به مقادیر زیادی از این مواد نسبت به مواد مغذی دیگر می‌باشد.
میکرونوترینت‌ها
میکرونوترینت‌ها مواد مغذی شامل ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند که بدن به میزان کم به آنها نیاز دارد ولی ضروری بوده و دارای اثرات قدرتمند برای بدن هستند. بعلاوه آنها در واکنش‌های تولید انرژی، رشد و نمو، خنثی نمودن آسیب رادیکال‌های آزاد، و انجام بسیاری از اعمال حیاتی بدن ضروری هستند.
حال در این مقاله ماکرونوترینت‌ها را به طور خلاصه شرح خواهم داد:
 کربوهیدرات‌ها یا قندها
کربوهیدرات‌ها منبع اصلی تولید انرژی بدن می‌باشند و بدون وجود آنها ادامه حیات غیر ممکن است. کربو‌هیدرات‌ها نه تنها برای انرژی بدن بلکه در اجزاء ساختمانی بدن شرکت می‌کنند و قادر به تبدیل شدن به چربی توسط سلول‌های کبدی و سلول‌های بافت چربی می‌باشند.
 
منابع غذایی
به طور کلی دو نوع کربوهیدرات ساده و پیچیده وجود دارد. کربوهیدرات ساده شامل قندهای طبیعی درغلات، شیر و میوه و شکر تصفیه شده می‌باشند. تفاوت عمده‌ای بین این کربوهیدرات‌های ساده وجود دارد: مثلاً غلات و میوه‌ها مقدار فراوان مواد مغذی و فیبر نیز به همراه قند خود دارند، در حالی که مواد قندی استخراج شده خالص میزان زیادی کالری بدون مواد مغذی مفید به بدن ما می‌دهند (فاقد ارزش غذائی)، بنا‌براین مصرف مواد قندی بیش از حد موجب عوارضی از جمله پوسیدگی دندان، چاقی، سندرم متابولیک (مقاومت به انسولین)، تری‌گلیسیرید بالا، کاهش اچ‌دی‌ال (‌کلسترول خوب)، و نیز کاهش عملکرد سیستم ایمنی می‌گردد.
بنا‌ بر پیشنهاد سازمان بهداشت جهانی، میزان مصرف شکر را باید به زیر ده درصد کل کالری مصرفی روزانه کاهش داد. لازم به ذکر است این میزان شامل انواع شیرینی، آب نبات، نوشابه و نوشیدنی‌های شیرین، آب میوه، بستنی، و سس‌ها است
کربوهیدرات‌های کمپلکس شامل نشاسته و فیبرهای غذائی غیرقابل هضم می‌باشند. نشاسته منبع انرژی بدن است که در کبد و عضلات به صورت گلیکوژن ذخیره می‌شود. نشاسته به فراوانی در نان، برنج، سیب‌زمینی‌، انواع ماکارونی و پاستا، حبوبات و برخی فرنگی‌جات وجود دارد. امروزه با دستکاری مواد غذایی و حذف کردن فیبر و سبوس آنها، نشاسته بیشتر و خالص‌تری به دست می‌آورند و در نتیجه ارزش غذایی (حذف ویتامین‌ها و غیره)‌ آنها را کاهش می‌دهند. به عنوان مثال، نان سفید، ماکارونی و برنج سفید ارزش غذائی کمتری دارند تا نان سبوس‌دار و برنج قهوه‌ای.
فیبر موجود در غذا دو شکل هستند یکی فیبر محلول در آب که به ژل تبدیل می‌شود و عمل هضم را کُند و کمک به جذب مواد مغذی داخل غذا می‌کند. بعلاوه می‌تواند به کاهش کلسترول، ال‌دی‌ال و پایداری قند در افراد دیابتی کمک نماید. فیبر محلول ممکن است به کاهش خطر بیماری قلبی کمک کند و نیز خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و پستان را کاهش داده و در کنترل وزن نقش ایفا کند. فیبر محلول در آب در سبوس جو، برنج سفید، حبوبات (لوبیا، عدس، نخود)، میوه‌ها، سبزیجات و پسیلیوم (اسفرزه) یافت می‌شود.
نوع دیگر فیبر غیرمحلول در آب می‌باشد که حرکت روده‌ها را افزایش می‌دهد، یبوست را رفع و به برداشتن سموم در روده‌ها کمک می‌کند. بعلاوه سرعت پیشرفت بیماری‌های قلبی عروقی را کُند می‌کند. فیبر غیر‌محلول در آب در سبوس گندم، آرد سبوس‌دار، برنج قهوه‌ای، فرنگیجات (کلم، هویج، بروکلی، شلغم) آجیل، ذرت، تخم کتان و پوست سفت بیشتر میوه‌ها وجود دارد.
به طور کلی فیبرها به سلامت روده کمک کرده و همچنین باعث بهبود و تعادل قند خون، و کاهش کلسترول می‌شوند، ولی باید توجه داشت که فیبرها عوارضی دارند: مثل نفخ، احساس پری، اسپاسم و درد معده، اسهال یا یبوست، کم آبی و حتی جلوگیری از جذب مواد مغذی موجود در خوراک و تهوع. بنابر‌این در بیماران گوارشی باید با احتیاط و تحت نظر متخصص مصرف گردد.
میزان مصرف فیبر برای بزرگسالان پنجاه ساله و جوانتر، در مردان سی و هشت گرم و برای زنان بیست و پنج گرم توصیه شده است؛ این میزان برای مردان و زنان بالای پنجاه سال به ترتیب سی و بیست و یک گرم در روز می‌باشد.