آیا تا به حال شده، ناراحت هستیم بخندیم‌؟ و یا اینکه در اوج عصبانیت و ترس احساس خود را پنهان کنیم؟
همه ما کم و بیش تجربه‌های مشابهی در این زمینه داریم. اما چرا انسان گاهی اوقات در پاسخ به موقعیت‌های خاص عکس‌العمل مناسب و در خور موقعیت نشان نمی‌دهد و با نشان دادن عکس‌العمل‌های ناسازگار شرایط را از آنچه هست خرابتر می‌کند؟ همه می‌دانیم که پیش از بیان احساسات واقعی به دیگران باید خود از وجود آنها، آگاه و مطلع باشیم و بتوانیم درباره آنها فکر کنیم. افکار و احساسات ناخوشایند آدمی وقتی سرکوب شوند به طور خودکار از ضمیرخودآگاه‌ وی به ناخودآگاه انتقال می‌یابد و ما از آنها غافل می‌شویم. اما این موارد سرکوب شده تأثیرات خود را در زندگی ما به جای می‌گذارند.
فشارهای روانی در زندگی روزمره امری اجتناب‌ناپذیر و گاهی نیز مفید است، اما اگر از حد طبیعی خارج شود یا تداوم داشته باشد ممکن است مشکلات جدی به دنبال داشته و یکی از این مشکلات سرطا‌ها می‌باشند.
به کودک درون خود اجازه دهیم گریه کند، بخندد و فریاد بزند. عصبانی شود و خشم خود را بروز دهد. همه اینها باعث می‌شوند تا به سمت و سویی برویم که نوع بروز هیجان‌های ما شکل درستی پیدا کند.
سرکوب بیان احساسات در افراد جوان سبب۳۲ درصد از مرگ و میرهای زودرس،۴۷ درصد بیماری‌های قلبی و عروقی  و ۷۰ درصد سرطان سینه در زنان می‌شود.
پزشکان معتقدند افرادی که احساسات خود را سرکوب می‌کنند علاقه بیشتری به استعمال سیگار و یا مصرف تنقلات، مواد چرب و شیرین پیدا می‌کنند که در دراز مدت این رژیم غذایی باعث افزایش وزن و انواع بیماری‌ها در آنها می‌شود.
در طی یک بررسی مشخص شد كه 85 درصد از زنان و 75 درصد از مردان بعد از گریه كردن احساس بهتری داشته و آسان‌تر بر شرایط مسلط می‌شوند. معمولا زنان چهار برابر مردان گریه می‌كنند.
در این مطالعات همچنین مشخص شد همان قدر كه گریه برای سازگاری بدن در مقابل تنش‌ها مفید می‌باشد، گریه نكردن و سرکوب کردن احساسات منفی می‌تواند سلامتی انسان را به خطر اندازد. بدین معنی که فروخوردن و عدم بروز احساسات با بالا رفتن فشار خون، اختلالات قلبی- عروقی، تضعیف سیستم ایمنی و افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها ارتباط دارد.
براساس تحقیقات دانشکده هاروارد با سرپوش گذاشتن بر احساسات در واقع افراد از سال‌ها زندگی خود چشم‌پوشی می‌کنند.
آخرین تحقیقات نشان داده است افراد با سرکوب کردن احساسات خود حداقل یک سوم زودتر از افرادی که نظر خود را بیان می‌کنند، می‌میرند.
این تحقیق که توسط دانشمندان دانشکده بهداشت عمومی هاروارد و دانشگاه روچستر انجام شده است، نشان داد: علت خطر مرگ زودرس در بین افرادی که نظر خود را به راحتی بیان نمی‌کنند 35 درصد افزایش می‌یابد.
این تحقیق بر روی 796 مرد و زن که متوسط سن آنان 44سال بود انجام شد و میزان سرکوب کردن احساسات در این افراد مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق 12سال بعد در حالی که 111 نفر از این افراد به دلیل سرطان و بیماری‌های قلبی از بین رفته ‌بودند، بازبینی شد.
بهتر است ورزش و موسیقی بخشی از زندگی ما باشد. هنگامی که مطالعه می‌کنیم لبخند به روی لب خود داشته باشیم.
افراد باید احساسات خود را شناخته و علت آن احساس را جست و جو کنند و در صورت نیاز آن را بیان دارند. گاهی از دیگران می‌رنجیم که چرا ما را درک نمی‌کنند و باعث ناراحتی‌مان می شوند، درصورتی که شایددیگران از احساس عمیق ما اطلاع نداشته باشند. بنابراین ما باید بیاموزیم به جای خشم و عصبانیت، احساس خود را بیان کنیم. اما چرا برخی قادر نیستیم محبت و علاقه خود را ابراز کنیم و از این موضوع در رنجیم. به عقیده شما، چه دلایلی باعث می‌شود افراد نتوانند احساسات خود را بروز دهند؟
بنابراین ما با مجموعه‌ای از ترس‌ها هم روبرو هستیم که اگر احساسات خود را بیان کنیم با آنها مواجه می‌شویم درحالی که بسیاری از این ترس‌ها وجود خارجی هم ندارند ولی ما به صورت درونی، چون از آنها می‌ترسیم بیان احساس نمی‌کنیم. برای مثال کسی که ترس از کامل نبود‌ن دارد احساسش را بیان نمی‌کند، زیرا فکر می‌کند که این احساس نقطه ضعفی برای اوست. کسی که از قضاوت شدن ترس دارد نگران این است که مردم درباره او چه فکر می‌کنند. بنابراین چنین فردی از ترس حرف نمی‌زند و احساسش را بیان نمی‌کند.
توصیه می‌کنیم برای خود و عزیزانمان در هر سن و سالی که هستیم به طرح و برنامه‌ریزی اهمیت دهیم‌. انتخاب مشاوری مسلط و دلسوز در این خصوص می‌تواند باتوجه به شرایط مالی و اهدافی که به دنبال آن هستیم بهترین انتخاب‌های ممکن را از نقطه نظر پوشش بیمه و سرمایه‌گذاری و کاهش مالیات به ما ارایه دهد.
اقتباس: cover4u.ca
    از خوانندگان و علاقمندان دعوت به عمل میآوریم که تجربه های خوب و بد خود را پیرامون بیمه با ما در میان بگذارند. مطالب این مقالات صرفا در جهت اطلاع‌رسانی می‌باشد و به هیچ عنوان جایگزین مشاوره با متخصصین مربوطه نمی‌شود.