طنز-66
از خدا پنهان نیست، از شما هم پنهان نباشد آن که ما ایرانی‌ها به عادت‌ها و رفتارهای خاصی علاقه داریم و شدت این علاقه به جایی رسیده است که انجام این‌گونه کارها، ما را از لحاظ آماری نه تنها در کشور بلکه در سطح جهان نیز معروف و انگشت‌نما کرده است.
مثلا این موضوع مدتها است که مطرح شده ایرانیان گشاده‌رو و میهمان‌نواز هستند. حال چگونه دیگران به یک چنین برداشتی رسیده‌اند ریشه علت این تشخیص معلوم نیست. ولی برای آشنا شدن با دیدگاه‌های استاد فضولی در این زمینه پرسیدیم که:

استاد فضولی به نظر شما یکی از بیشترین چیزهایی که ایرانی‌ها و بویژه تهرانی‌ها به آن علاقه دارند، چیست؟
استاد مکث بلندی کرد و گفت:
"جواب به این سوال خیلی مشکل است، چون ما ایرانی‌ها به تعداد افرادمان به چیزهای مختلفی علاقمند هستیم، ولی ما در سایت‌ها و اخبار گوناگون خوانده‌ایم که ایرانی‌ها و بویژه تهرانی‌ها بیشترین آمار گاز گرفتگی را در کشور دارند. بنابراین استنباط من این است که ایرانی‌‌ها از همه چیز بیشتر دوست دارند یکدیگر را گاز بگیرند. حال واقعیت این امر چگونه است برای ما که ذوالفنون کامیونیتی هستیم، مشخص نیست و داریم در این‌باره بیشتر تحقیق می‌کنیم."

ما که از برداشت استاد تا اندازه‌ای جا خورده بودیم، چند لحظه‌ای را به سکوت سپری کردیم و باز دوباره برای لاپوشانی کردن جواب استاد از ایشان پرسیدیم که:

فضولی جان، بفرمایید ایرانی‌ها بیشتر عاشق چه چیزی هستند؟

فضولی این‌بار‌ حالت رمانتیک عاشقانه به خود گرفت و کم مانده بود که انگشت دستش را زیر لپش قرار دهد و مثل هنرپیشه‌های فیلم‌های هندی، ادا و اطوار سنگامی در‌ ‌آورد. ناگهان با لبخند و طنازی‌های آنچنانی رو به ما کرد که فکر کردیم خدای نکرده شاید از ما خوششان آمده است ولی دیدیم نه، او ‌استاد و هنر پیشه‌ای ماهر است، چون سوال ما رمانتیک بوده خواسته با عشوه و حالت عاشقانه به آن جواب دهند. خلاصه این‌گونه به سوال ما جواب دادند": "عزیزم، باز هم در اخبار و سایت‌های معتبر خوانده‌ایم که ایرانی‌‌ها عاشق یارانه‌اند. همین یارانه 45 هزار تومانی ماهیانه که معادل 5 دلار کانادا است و یکی از بزرگان گفته بود نباید آن را خرج کرد چون این پول از طرف آدم خاصی به افراد داده می‌شود و پر برکت است. بنابراین مادربزرگمان که اهل باور و تبعیت کورکورانه است از آن روز که این بزرگ مشنگ این حرف را گفته‌، سر هر ماه یارانه خود را که می‌گیرد می‌آورد و می‌گذارد داخل بالش زیر سرش، مثل بعضی از عقب مانده‌ها که پولشان را در بالش و متکا و لحاف خانه قایم می‌کنند و به بانک ‌نمی‌‌برند.
حالا ما هم هر روز برای طول عمر این مامان بزرگ مامانی دعا می‌کنیم ولی یواشکی هم بدمان نمی‌آید تا این حاجیه خانم دعوت حق را لبیک گویند و ما که محل بالش مخصوص او را می‌دانیم برویم و بالشه را به عنوان تبرک و یادگار مادربزرگ که بوی عطر عرق سر او را می‌دهد، بیاوریم منزل و آن را نگهداریم، برای ثبت در وقایع تاریخی خاندان بزرگ فضول‌خانیان."
ما که از جواب‌های استاد فضولی هاج و واج مانده بودیم، صلاح ندیدیم سوال دیگری از محضرشان داشته باشیم و او را با اندیشه‌ها و تفکرات مشعشع‌شان ترک کردیم.