معده برای هضم غذا ، اسیدی بسیار قوی ترشح می‌‌کند که اگر آن را با قراردادن لوله‌ای روی پوست بریزیم خواهیم دید که پوست را می‌سوزاند. هنگامی که در اثر خوردن آشامیدنی‌‌های گازدار، پرخوری یا بدخوری فشار داخل معده بالا برود دریچه معده را باز کرده و محتویات اسیدی وارد مری‌، گلو و دهان می‌‌شود‌. اگر این امر تکرار شود اسید معده مری را می‌سوزاند.
دکتر حسینعلی رونقی ، متخصص داخلی و عضو هیأت علمی دانشگاه در این خصوص گفت: ترش‌کردن و سوزش گلو از علائم مشهود ریفلکس اسید معده است و می‌تواند زنگ خطری برای سایر بیماری‌ها باشد. ترش کردن معده یا سوزش سردل به تنهایی عامل خطرناک و نگران‌کننده‌ای نیست. افزایش اسید معده و ورود آن به مری موجب تحریک و در نهایت ایجاد زخم در دیواره مری می‌شود که در صورت تکرار، زمینه بروز سرطان را تقویت می‌کند. البته افراد باید توجه داشته باشند که سوزش سردل یا همان ترش کردن معده می‌تواند عوارض بیماری‌های دیگری مانند بیماری‌های قلبی باشد که درصورت بروز، باید به سرمنشأ آن توجه شود.
درمان غیردارویی بیماری ریفلکس معده
از راه‌های درمان غیردارویی بیماری ریفلکس می‌توان به عواملی مانند تغییر در شیوه زندگی و عادات غذایی و عدم‌مصرف غذاهای چرب اشاره کرد علاوه بر اینکه وزن بدن در حد مطلوبی نگه‌داشته شود و درصورت چاق‌بودن، وزن اضافی را باید کاهش داد و از سیگار و تنش‌‌ های روانی نیز پرهیز شود. استفاده از غذاهای چرب و سرخ‌کردنی، نوشابه‌ها، آجیل، شکلات و آب‌نبات، ادویه‌جات، مرکبات، فست‌فودها (سوسیس و کالباس)، آبغوره و آب نارنج، خیار، کاهو و سبزی خام از جمله مواردی است که موجب تحریک و افزایش اسید معده می‌شود. استفاده از برخی داروها در بیماران مبتلا به فشار خون بالا و نیز مصرف سیگار و الکل از دیگر عوامل بروز سوزش سر معده هستند. مصرف چای در حالت گرسنگی و بعد از غذا میزان اسید معده را افزایش می‌دهد. کاهش وزن، خوردن غذاهای کم‌حجم واجتناب از غذاهای چرب، از جمله عوامل پیشگیرانه از ریفلکس اسید معده است. پرهیز از مصرف مایعات در وعده‌های غذایی و خوردن وعده‌های غذایی کم حجم جهت درمان این بیماری ضروری است. مصرف مکرر وعده‌های غذایی و در حجم کم برای این افراد توصیه می‌شود. همچنین این بیماران نباید حداقل 2 تا 3 ساعت بعد از خوردن غذا، اقدام به استراحت و دراز کشیدن کنند. در ضمن هنگام خوابیدن باید از بالش بلندی برای زیر سر استفاده کنند.
درمان دارویی همراه با روش‌های غیردارویی باید شروع شود. بیماران می‌توانند از داروهای متنوعی که توسط پزشک تجویزمی‌شود، استفاده کنند که از آن جمله می‌توان به مصرف آنتی‌اسیدها اشاره کرد. در حدود 80 تا 90درصد بیماران پس از قطع دارو، دچار عود بیماری می‌شوند. لذا لازم است این بیماران بدون هیچ‌گونه نگرانی به مصرف داروهای توصیه شده توسط پزشک ادامه دهند.
عدم‌درمان به موقع ممکن است باعث شود که این بیماران مبتلا به سرطان مری شوند، درصورتی که این بیماران علائمی همچون تهوع و استفراغ شدید، کم‌خونی، کاهش اشتها، کاهش وزن و گیر کردن غذا در مری را مشاهده کردند حتماً بدون هیچ معطلی، جهت بررسی عوارض ریفلاکس یا احتمالاً بیماری‌های دیگر که می‌توانند علائم مشابه بیماری ریفلکس ایجاد کنند، به پزشک مراجعه کنند.