با برنامه دیگر در خصوص اولویت در خدمتتان هستیم و این بار این اولویت و این حق تقدم‌هایی که بالطبع ما ارزش‌گذاری می‌کنیم در زندگیمان چه چیزهایی هستند؟ در بخش بیمه و امور مالی مسلما این موضوع با همان پوشش و protection ربط پیدا می‌کند و قطعا قرار است برای این نیازمان و این protection و پوششمان از دو tools یا دو ابزار استفاده بشود. آن دو ابزار قطعا می‌تواند یکی از آنها بیمه باشد و دیگری سرمایه گذاری. ولی آیا این دو تا می‌توانند کار همدیگر را بکنند؟
بی شک نه. فارغ از اینکه ما چه شخصیت ریسک‌پذیری داریم چه نوع سرمایه‌گذاری را انتخاب می‌کنیم و چه بیمه‌ای را می‌توانیم استفاه کنیم که می‌توانند آنها متفاوت باشد، ولی می‌خواهم یک مثالی بزنم از مقدار پوشش که خیلی وقتها اشتباه می‌شود، اینجاست که بحث اولویت و حق تقدم موضوع بحث ما است. یک مثال می‌زنم که فکر کنم بد نباشد، اگر قرار است ما در FNA یاfinancial need analyses توسط یک مشاور به اینجایی برسیم که نیاز داریم به طور مثال 500 هزار دلار coverage داشته باشیم و affording return هم به طور مثال 100 دلار است خوب ما چه کاری می‌توانیم بکنیم؟ آیا پس‌انداز کنیم؟ مسلما نمی‌تواند کار بیمه را بکند.
حالا در خود همین بیمه که موضوع صحبت این لحظه هم است، این است که این نوع بیمه را چطوری انتخاب کنیم؟ می‌توانیم term انتخاب کنیم، می‌توانیمwhole life انتخاب کنیم. خوب مسلما خیلی وقتها افراد به ذهنشان می‌آید اگر whole life انتخاب کنم خیلی بهتر است. ولی واقعیت این است که پول ما هم یک حد مشخصی بود، درست است؟ اینکه ما بیاییم و به هوای اینکه می‌خواهیم یک پوشش کامل در تمام عمر داشته باشیم و با توجه به آن affordabilityمان بیاییم و مقدار coverageمان را به پایین‌ترین مقدار که در واقع match توانمان باشد انتخاب کنیم، به نظر من این کار غلطی است چرا؟ در نظر بگیرید که شما نیازتان و در واقع ریسکتان نیم میلیون دلار بوده است و با توجه به آن توان مالی‌تان به طور مثال 100 دلار بهترین حالت این است که این را از دست ندهید یعنی آن پوششتان را از دست ندهید. با اینکه اگر تمام عمر می‌گرفتید و می‌توانستید همین مقدار پرداخت کنید چرا؟
به دو دلیل: این اتفاق معلوم نیست کی بوجود بیاید، پس در نهایت این را در نظر بگیرید که ما قرار است در این مسیر یعنی حتی مثلا 20 سال از امروز تا 20 سال قرار است Cover باشیم و در نهایت یک نکته دیگر insurability ما است، واجد شرایط بودنمان است. هیچ تضمینی ندارد، پس اگر به ما پیشنهاد می‌شود یا ما فکر می‌کنیم که اگر می‌توانستیم با این مقدار پول یک پوشش تمام عمر داشته باشیم کار درستی است، نه اینطوری نیست به این دلیل که ما خبر نداریم از لحظه‌هایی که در مسیر زندگیمان است، به طور مثال 20 سال و از طرف دیگر ما insurability که از همه مهمتر است و این سرقفلی اگر از دستش بدهیم دیگر نمی‌توانیم داشته باشیم نباید این را فراموش کنیم.
چون اگر ما coverage کمتری اختیار می‌کردیم اتفاقی که می‌افتد خانواده ما، عزیزان ما، در همین موضوع Life پوشش کمتری دارند. پس این نکته را در نظر بگیریم، مقدار پوشش عددی دقیقا به درستی انتخاب شود علی‌رغم affordabilityمان یعنی انتخاب بین Term و whole life خیلی خوب است که بیمه whole life داشته باشیم، بیمه سرمایه‌گذاری داشته باشیم مشروط بر اینکه این بخش را پشت سر بگذاریم یعنی چه؟ یعنی در مسیر قضیه حداکثر coverageی را که نیاز داریم داشته باشیم سپس برویم سراغ پس از آن، یعنی در تمام عمر و یا حتی سرمایه‌گذاری برای زمان بازنشستگی و یا هر امر دیگری.
تا برنامه دیگر خدانگهدار.
بی شک نه. فارغ از اینکه ما چه شخصیت ریسک‌پذیری داریم چه نوع سرمایه‌گذاری را انتخاب می‌کنیم و چه بیمه‌ای را می‌توانیم استفاه کنیم که می‌توانند آنها متفاوت باشد، ولی می‌خواهم یک مثالی بزنم از مقدار پوشش که خیلی وقتها اشتباه می‌شود، اینجاست که بحث اولویت و حق تقدم موضوع بحث ما است. یک مثال می‌زنم که فکر کنم بد نباشد، اگر قرار است ما در FNA یاfinancial need analyses توسط یک مشاور به اینجایی برسیم که نیاز داریم به طور مثال 500 هزار دلار coverage داشته باشیم و affording return هم به طور مثال 100 دلار است خوب ما چه کاری می‌توانیم بکنیم؟ آیا پس‌انداز کنیم؟ مسلما نمی‌تواند کار بیمه را بکند.
حالا در خود همین بیمه که موضوع صحبت این لحظه هم است، این است که این نوع بیمه را چطوری انتخاب کنیم؟ می‌توانیم term انتخاب کنیم، می‌توانیمwhole life انتخاب کنیم. خوب مسلما خیلی وقتها افراد به ذهنشان می‌آید اگر whole life انتخاب کنم خیلی بهتر است. ولی واقعیت این است که پول ما هم یک حد مشخصی بود، درست است؟ اینکه ما بیاییم و به هوای اینکه می‌خواهیم یک پوشش کامل در تمام عمر داشته باشیم و با توجه به آن affordabilityمان بیاییم و مقدار coverageمان را به پایین‌ترین مقدار که در واقع match توانمان باشد انتخاب کنیم، به نظر من این کار غلطی است چرا؟ در نظر بگیرید که شما نیازتان و در واقع ریسکتان نیم میلیون دلار بوده است و با توجه به آن توان مالی‌تان به طور مثال 100 دلار بهترین حالت این است که این را از دست ندهید یعنی آن پوششتان را از دست ندهید. با اینکه اگر تمام عمر می‌گرفتید و می‌توانستید همین مقدار پرداخت کنید چرا؟
به دو دلیل: این اتفاق معلوم نیست کی بوجود بیاید، پس در نهایت این را در نظر بگیرید که ما قرار است در این مسیر یعنی حتی مثلا 20 سال از امروز تا 20 سال قرار است Cover باشیم و در نهایت یک نکته دیگر insurability ما است، واجد شرایط بودنمان است. هیچ تضمینی ندارد، پس اگر به ما پیشنهاد می‌شود یا ما فکر می‌کنیم که اگر می‌توانستیم با این مقدار پول یک پوشش تمام عمر داشته باشیم کار درستی است، نه اینطوری نیست به این دلیل که ما خبر نداریم از لحظه‌هایی که در مسیر زندگیمان است، به طور مثال 20 سال و از طرف دیگر ما insurability که از همه مهمتر است و این سرقفلی اگر از دستش بدهیم دیگر نمی‌توانیم داشته باشیم نباید این را فراموش کنیم.
چون اگر ما coverage کمتری اختیار می‌کردیم اتفاقی که می‌افتد خانواده ما، عزیزان ما، در همین موضوع Life پوشش کمتری دارند. پس این نکته را در نظر بگیریم، مقدار پوشش عددی دقیقا به درستی انتخاب شود علی‌رغم affordabilityمان یعنی انتخاب بین Term و whole life خیلی خوب است که بیمه whole life داشته باشیم، بیمه سرمایه‌گذاری داشته باشیم مشروط بر اینکه این بخش را پشت سر بگذاریم یعنی چه؟ یعنی در مسیر قضیه حداکثر coverageی را که نیاز داریم داشته باشیم سپس برویم سراغ پس از آن، یعنی در تمام عمر و یا حتی سرمایه‌گذاری برای زمان بازنشستگی و یا هر امر دیگری.
تا برنامه دیگر خدانگهدار.
