پس از فاجعه سقوط هواپیمای اوکراینی در تهران که به سبب برخورد دو موشک به آن اتفاق افتاد و طی آن 179 مسافر پرواز جان باختند، سراغ مرجان دلاور، وکیل رسمی و پایه یک متخصص و معتبر حوادث در یکی از معتبرترین دفاتر حقوقی کانادایی رفتیم و سوالاتی را با وی (به زبان فارسی و انگلیسی) در این زمینه در میان گذاشتیم:
واکنش شما و جامعه به فاجعه سقوط هواپیمای اوکراینی چه بوده است؟
هفته پیش هفته‌ای بسیار سخت و ناراحت‌کننده برای جامعه ایرانی و كانادایی بود. من طی هفته گذشته، تماس‌های بسیاری از جامعه غیر ایرانی وکلای حرفه‌ای و حقوقی داشته‌ام که ضمن تسلیت گفتن و اعلان حمایت از جامعه ایرانی، خشم عمیق خود نسبت به این فقدان اسفبار و ناگوار را نیز ابراز نموده‌اند.
کانادایی‌ها، اعم از سیاستمداران، نمایندگان مجالس، کارفرمایان، دوستان و همسایگان، همگی در بیان حمایت‌هایشان مهربان و همدل بوده‌اند. در این مدت اگرچه جسم من در محل کارم بوده اما واقعیت آنست که کاملا احساس ناتوانی داشته‌ام و می‌دانم که این درد مشترکی برای همه ما بوده است. نمی‌توانم بگویم در طی چند روز گذشته چندین بار همکارانم وارد دفترم شده‌اند و مرا در شرایط خیره شدن به عکس‌های قربانیان این فاجعه، یا در حال خواندن مقاله‌ای در این زمینه، یا تماشای کنفرانس‌های مطبوعاتی، در غم و اندوه، عصبانیت و ناباوری یافته‌اند... خوشبختانه همه در دفتر حقوقی ما شرایط کنونی را درک کرده اند، اما قطعا آثار روحی و عاطفی این فاجعه تاکنون و پس از این برای مدت زمان طولانی در جامعه ما خواهد ماند.
بسیاری از موکلانت ایرانی هستند، الان روزگارشان چطور است؟
با دلهره زیاد سعی کردم با آرامش از حال و روز موکلانم آگاه شوم: برخی از آنها دوستان نزدیکشان را از دست داده‌اند، و برخی از دوستان آنها عزیزانشان را؛ اما واقعیت اینست که این تراژدی از همه مرزهای دوستی و خانوادگی فراتر رفته است. بسیاری از ما عزیزان نزدیکمان را از دست داده‌ایم و بدین‌گونه با این فاجعه به شکلی انسانی همدرد هستیم. در یک لحظه، زندگی 176 انسان بیگناه به شکل وحشتناکی به پایان رسید و خانواده‌های زیادی را داغدار کرد. به همین دلیل چه آنکه شخصاً متوفی را بشناسیم و چه نشناسیم، همه ما عزادار همه آنها شده‌ایم. بنظر می‌رسد این فقدان، تا ابد، ما را مثل یک خانواده جهانی به قربانیان و 138 خانواده از هم گسیخته آنها، به دو کشوری که عشق می‌ورزیم و به آنها وفاداریم (کانادا و ایران)، وصل می‌کند.
در رسانه‌ها صحبت‌های زیادی در مورد غرامت به خانواده‌های داغدیده شده، توصیه شما از منظر حقوقی برای آنها چیست؟
آنچه که می‌خواهم به این خانواده‌ها بگویم اینست که این زمان، زمان عزاداری است تا کمی التیام یابند. سیستم حقوقی کانادا به‌گونه‌ای طراحی شده که این خانواده‌ها در زمان فقدان از دست دادن عزیزانشان، مجبور نشوند عجله‌ای در دادخواهی داشته باشند. کاملاً صریح بگویم، نمی‌توانم به این فکر کنم که وکیلی به خودش اجازه بدهد برای اقامه دادخواهی بلافاصله پس از این فاجعه عظیم سراغ خانواده‌های اندوهگین و آسیب‌دیده برود. با این حال می‌دانم که خانواده‌ها بهرحال سؤالاتی در این زمینه خواهند داشت تا وقتی از نظر احساسی آماده شدند اقامه دادخواهی کنند. در آن زمان افرادی مانند من و همکارانم برای پاسخگویی به سؤالات حقوقی آنها بصورت کاملا حرفه‌ای در خدمتشان هستیم.
در زمان گرفتن مشاوره حقوقی، آیا خانواده‌های قربانیان باید بصورت جداگانه اقدام کنند یا باید همگی با هم اقدام نمایند؟
خوشبختانه لازم نیست که آنها یکی یکی اقدام کنند، اگر چه می‌توانند هر کدام جداگانه به دادگاه بروند.
اول از همه باید بگویم که دولت کانادا بصورت فوق‌العاده‌ای از آنها حمایت کرده، بطوریکه جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا شخصا اجرای عدالت و پاسخگویی به این "تراژدی ملی" را به عهده گرفته و من اطمینان دارم که موضوع جبران خسارت بازماندگان در صدر بحث و گفتگوی او با دولت ایران خواهد بود. پس از اتمام تحقیقات اولیه که منجر به رضایت کانادا شود، دادخواست‌های همه خانواده‌های داغدار می‌تواند به ثبت برسد. توجه داشید که خانواده‌ها می‌بایست حداکثر ظرف 2 سال، اقامه دعوای خود را به ثبت رسانیده باشند. اگر دو دولت در طی مدت 2 ساله مجاز، به توافق نرسند آنگاه بر حسب لزوم می‌توان دادرسی مدنی را در نظر گرفت که در آن یک خانواده می‌تواند به نمایندگی از طرف همه خانواده‌های قربانی (چه در کانادا و چه در ایران) اقدامی را در کانادا علیه قتل عام جمهوری اسلامی ایران (متهم یا متهمین) آغاز کند. لازم به ذکر است هواپیمایی و دولت اوکراین نیز بعلت آنکه در شرایط جنگی اجازه پرواز داده است، یکی از متهمان دیگر این حادثه می‌باشد.
نوع غرامت چه خواهد بود؟
اول از همه باید بگویم هیچ پولی هرگز نمی‌تواند جبران کننده فقدان و ویرانی بجا مانده از یک عزیز باشد؛ پس از اشاره به این موضوع می‌توان گفت که بازماندگان فوت شدگان می‌توانند خساراتی را برای جبران دردها و آلام، و خسارات بجا مانده درخواست کنند. به همین منوال خانواده‌های بازماندگان می‌توانند برای جبران خسارت‌های ناشی از دریافت خدمات مراقبتی، راهنمایی و همراهی پدران و مادران، مادربزرگان و پدربزرگان، همسر، خواهر و برادر، فرزندان و نوه‌ها درخواست حمایت مالی داشته باشند که بر اثر فوت از دست‌رفته از دریافت آنها محروم شده‌اند و یا انتظار می‌رفت که دریافت کنند (به ویژه دانشجویان و متخصصان نخبه‌ای که در سراسر کانادا می‌توانستند از نظر مالی در آینده خانواده‌هایشان را حمایت کنند). علاوه بر خسارات وارده، رفتارهای غیرقابل قبول دولت ایران در این مورد می‌تواند منجر به، تشدید مجازات یا خساراتی گردد، که ایران به واسطه اقداماتش که منجر به این فاجعه شد را، تنبیه نماید.
به عنوان یک توضیح جانبی باید بیافزایم که گذشته از پیگیری خسارت در دادگاه‌ها؛ به واسطه نوع و چگونگی وقوع این حادثه معاهدات بین‌المللی و خسارات هواپیمایی نیز در این جریان مطرح می‌شوند. در حالیکه هر دو کشور کانادا و اوکراین کنوانسیون {بین‌المللی هوایی} مونترال را امضا کرده‌اند، ایران به این کنوانسیون نپیوسته و در عوض عضو کنوانسیون ورشو است، که شامل ارائه حمایت‌های کمتری می‌باشد. بدین ترتیب علی‌رغم اینکه ایران مسئولیت این حادثه را پذیرفته، شنبه گذشته، "اولکسی هون‌چاروک" نخست وزیر اوکراین اعلام کرد که دولت اوکراین طبق این پیمان مبلغ دویست هزار "هریونیا (معادل 8،350 دلار) به خانواده‌های قربانیان پرداخت خواهد کرد که این مبلغ به نظر من کاملا غیرقابل قبول است. دولت ایران هنوز درباره جبران خسارات اظهار نظر نکرده است.
با تشکر از شما اگر موضوع یا مطلب دیگری برای اشاره دارید، بفرمائید.
من از طرف خودم و به نمایندگی از همکاران در این دفتر حقوقی از صمیم قلب به خانواده‌های داغدار در ایران و کانادا، و کل جامعه ایرانی‌مان تسلیت می‌گوییم. ما بطور رایگان و بدون هیچ تعهدی، در خدمت بازماندگان یا هر کسی که به طور مستقیم در این حادثه آسیب‌دیده هستیم.
از توضیحاتتان و وقتی که به ما دادید متشکرم.
با تشکر از ایران استار
- برای اطلاعات بیشتر می‌توانید با خانم مرجان دلاور با شماره 114#2200-929-416 تماس بگیرید.
مرجان دلاور وکیل رسمی با پروانه وکالت در استان انتاریو از سال 2002 و فارغ التحصیل از دانشکده حقوق دانشگاه یورک است.
لطفا به عکس تبلیغات زیر توجه کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
هفته پیش هفته‌ای بسیار سخت و ناراحت‌کننده برای جامعه ایرانی و كانادایی بود. من طی هفته گذشته، تماس‌های بسیاری از جامعه غیر ایرانی وکلای حرفه‌ای و حقوقی داشته‌ام که ضمن تسلیت گفتن و اعلان حمایت از جامعه ایرانی، خشم عمیق خود نسبت به این فقدان اسفبار و ناگوار را نیز ابراز نموده‌اند.
کانادایی‌ها، اعم از سیاستمداران، نمایندگان مجالس، کارفرمایان، دوستان و همسایگان، همگی در بیان حمایت‌هایشان مهربان و همدل بوده‌اند. در این مدت اگرچه جسم من در محل کارم بوده اما واقعیت آنست که کاملا احساس ناتوانی داشته‌ام و می‌دانم که این درد مشترکی برای همه ما بوده است. نمی‌توانم بگویم در طی چند روز گذشته چندین بار همکارانم وارد دفترم شده‌اند و مرا در شرایط خیره شدن به عکس‌های قربانیان این فاجعه، یا در حال خواندن مقاله‌ای در این زمینه، یا تماشای کنفرانس‌های مطبوعاتی، در غم و اندوه، عصبانیت و ناباوری یافته‌اند... خوشبختانه همه در دفتر حقوقی ما شرایط کنونی را درک کرده اند، اما قطعا آثار روحی و عاطفی این فاجعه تاکنون و پس از این برای مدت زمان طولانی در جامعه ما خواهد ماند.
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
لطفا روی عکس بنر تبلیغاتی کلیک کنید تا برایتان شماره بگیرد
لطفا روی عکس تبلیغاتی کلیک کنید تا برای شما شماره بگیرد؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
در رسانه‌ها صحبت‌های زیادی در مورد غرامت به خانواده‌های داغدیده شده، توصیه شما از منظر حقوقی برای آنها چیست؟
آنچه که می‌خواهم به این خانواده‌ها بگویم اینست که این زمان، زمان عزاداری است تا کمی التیام یابند. سیستم حقوقی کانادا به‌گونه‌ای طراحی شده که این خانواده‌ها در زمان فقدان از دست دادن عزیزانشان، مجبور نشوند عجله‌ای در دادخواهی داشته باشند. کاملاً صریح بگویم، نمی‌توانم به این فکر کنم که وکیلی به خودش اجازه بدهد برای اقامه دادخواهی بلافاصله پس از این فاجعه عظیم سراغ خانواده‌های اندوهگین و آسیب‌دیده برود. با این حال می‌دانم که خانواده‌ها بهرحال سؤالاتی در این زمینه خواهند داشت تا وقتی از نظر احساسی آماده شدند اقامه دادخواهی کنند. در آن زمان افرادی مانند من و همکارانم برای پاسخگویی به سؤالات حقوقی آنها بصورت کاملا حرفه‌ای در خدمتشان هستیم.
در زمان گرفتن مشاوره حقوقی، آیا خانواده‌های قربانیان باید بصورت جداگانه اقدام کنند یا باید همگی با هم اقدام نمایند؟
خوشبختانه لازم نیست که آنها یکی یکی اقدام کنند، اگر چه می‌توانند هر کدام جداگانه به دادگاه بروند.
اول از همه باید بگویم که دولت کانادا بصورت فوق‌العاده‌ای از آنها حمایت کرده، بطوریکه جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا شخصا اجرای عدالت و پاسخگویی به این "تراژدی ملی" را به عهده گرفته و من اطمینان دارم که موضوع جبران خسارت بازماندگان در صدر بحث و گفتگوی او با دولت ایران خواهد بود. پس از اتمام تحقیقات اولیه که منجر به رضایت کانادا شود، دادخواست‌های همه خانواده‌های داغدار می‌تواند به ثبت برسد. توجه داشید که خانواده‌ها می‌بایست حداکثر ظرف 2 سال، اقامه دعوای خود را به ثبت رسانیده باشند. اگر دو دولت در طی مدت 2 ساله مجاز، به توافق نرسند آنگاه بر حسب لزوم می‌توان دادرسی مدنی را در نظر گرفت که در آن یک خانواده می‌تواند به نمایندگی از طرف همه خانواده‌های قربانی (چه در کانادا و چه در ایران) اقدامی را در کانادا علیه قتل عام جمهوری اسلامی ایران (متهم یا متهمین) آغاز کند. لازم به ذکر است هواپیمایی و دولت اوکراین نیز بعلت آنکه در شرایط جنگی اجازه پرواز داده است، یکی از متهمان دیگر این حادثه می‌باشد.
نوع غرامت چه خواهد بود؟
اول از همه باید بگویم هیچ پولی هرگز نمی‌تواند جبران کننده فقدان و ویرانی بجا مانده از یک عزیز باشد؛ پس از اشاره به این موضوع می‌توان گفت که بازماندگان فوت شدگان می‌توانند خساراتی را برای جبران دردها و آلام، و خسارات بجا مانده درخواست کنند. به همین منوال خانواده‌های بازماندگان می‌توانند برای جبران خسارت‌های ناشی از دریافت خدمات مراقبتی، راهنمایی و همراهی پدران و مادران، مادربزرگان و پدربزرگان، همسر، خواهر و برادر، فرزندان و نوه‌ها درخواست حمایت مالی داشته باشند که بر اثر فوت از دست‌رفته از دریافت آنها محروم شده‌اند و یا انتظار می‌رفت که دریافت کنند (به ویژه دانشجویان و متخصصان نخبه‌ای که در سراسر کانادا می‌توانستند از نظر مالی در آینده خانواده‌هایشان را حمایت کنند). علاوه بر خسارات وارده، رفتارهای غیرقابل قبول دولت ایران در این مورد می‌تواند منجر به، تشدید مجازات یا خساراتی گردد، که ایران به واسطه اقداماتش که منجر به این فاجعه شد را، تنبیه نماید.
به عنوان یک توضیح جانبی باید بیافزایم که گذشته از پیگیری خسارت در دادگاه‌ها؛ به واسطه نوع و چگونگی وقوع این حادثه معاهدات بین‌المللی و خسارات هواپیمایی نیز در این جریان مطرح می‌شوند. در حالیکه هر دو کشور کانادا و اوکراین کنوانسیون {بین‌المللی هوایی} مونترال را امضا کرده‌اند، ایران به این کنوانسیون نپیوسته و در عوض عضو کنوانسیون ورشو است، که شامل ارائه حمایت‌های کمتری می‌باشد. بدین ترتیب علی‌رغم اینکه ایران مسئولیت این حادثه را پذیرفته، شنبه گذشته، "اولکسی هون‌چاروک" نخست وزیر اوکراین اعلام کرد که دولت اوکراین طبق این پیمان مبلغ دویست هزار "هریونیا (معادل 8،350 دلار) به خانواده‌های قربانیان پرداخت خواهد کرد که این مبلغ به نظر من کاملا غیرقابل قبول است. دولت ایران هنوز درباره جبران خسارات اظهار نظر نکرده است.
با تشکر از شما اگر موضوع یا مطلب دیگری برای اشاره دارید، بفرمائید.
من از طرف خودم و به نمایندگی از همکاران در این دفتر حقوقی از صمیم قلب به خانواده‌های داغدار در ایران و کانادا، و کل جامعه ایرانی‌مان تسلیت می‌گوییم. ما بطور رایگان و بدون هیچ تعهدی، در خدمت بازماندگان یا هر کسی که به طور مستقیم در این حادثه آسیب‌دیده هستیم.
از توضیحاتتان و وقتی که به ما دادید متشکرم.
با تشکر از ایران استار
- برای اطلاعات بیشتر می‌توانید با خانم مرجان دلاور با شماره 114#2200-929-416 تماس بگیرید.
مرجان دلاور وکیل رسمی با پروانه وکالت در استان انتاریو از سال 2002 و فارغ التحصیل از دانشکده حقوق دانشگاه یورک است.
In the wake of the Flight PS 752 tragedy, what observations have you made of the community’s general response?
To say that this has been a devastating week for the Iranian-Canadian community is an understatement. Over the past week, I have received calls from non-Iranian members of the legal profession who have reached out to me to offer their condolences and support to the Iranian community while expressing their sheer outrage over this profound and senseless loss.
Canadians, as politicians, members of parliaments, employers, friends andneighbours have been kind, thoughtful, empathetic and extremely supportive. While I have physically been in the office, I have largely felt incapacitated and I know that this has been a shared experience for many of us. I can’t tell you how many times I have had acolleague walk into my office in the past few days only to find me staring at pictures of the victims, reading articles, watching press conferences in utter sadness, anger and disbelief … Fortunately everyone in my office has been understanding but the emotional toll that this tragedy has had will undoubtedly be felt by our community for a very long time.
Many of the clients you serve are Iranian. How are they holding up?
I have nervously reached out to my clients to check up on them … some have lost close friends and some know of friends that have lost loved ones. But the truth is that this tragedy has transcended allboundaries. Most of us have experienced personal losses and can relate at a human level to griefbut this one has hit us too close to home --- In an instant, the lives of 176 innocent victimswas horrifically ended,devastating so many families …So somehow whether we personally knew the victims or not, we are all mourning.It feels like this loss has permanently tied us as a global family to the victims and the 138 broken families who had connections to two countries we all love and feel a sense of loyalty to - Iran and Canada.
There has been a lot of discussions in the media about compensation to the victims’ families. What advice do you have for the families from a legal perspective?
The only advice that I find is appropriate to offer to the families at this time is“take your time and grieve”. The Canadian legal system is designed to give plaintiffs time to deal with personal losses without having to rush into litigation … Quite frankly, I can’t think of anything more appalling than lawyers whoin the immediate aftermath of this massive tragedy,approach grieving, vulnerable families for litigation.That being said, I appreciate that the families will have questions and when they feel emotional ready, my colleagues and I would be happy to answer their legal questions on a completely pro bono basis and/or connect them to the appropriate agencies and resource centres.
When the time comes for families to seek legal advice, will there be a need for separate actions on behalf of each victim’s estate?
No, fortunately not. While families have the option of instituting actions separately, they also have the option of joining the class action.
Firstly,the Canadian government has been extraordinary supportive. Prime Minister Justin Trudeau has vowed to securejustice and accountability to address this “National Tragedy”. To that end, I am confident that the issue of compensation will be at the forefront of discussions with the Government of Iran. Once the initialinvestigations have been concluded to Canada’s satisfaction, litigation may be inevitable. However, not every family will have to advance a separate claim. Rather, assuming that an agreement is not negotiated between the two governments prior to the two year limitation period, the need will arise to initiate proceedings, either individually or under the Class Proceedings Act, a type of lawsuit whereone plaintiff can sue the at fault defendant on behalf of the affected group at large. In this case, one family can commence an action and effectively represent the remaining victims’ families in Canada and abroad against the Islamic Republic of Iran forthis massacre. I should add the government of Ukraine and its Airline will need to be identified as defendants given their failure to ground the plane in the immediate aftermath of Iran’s missile attack on an Iraqi base.
What would be the type of damages which can be claimed?
First of all, no amount of money can ever compensate for the crushing and devastating loss a loved one.This said,the estate of the deceased will seek damages for their pain and suffering and the resulting financial losses. Likewise, the surviving families in this case will be able to seek recovery of damages for the loss of care, guidance and companionship ofparents, grandparents, spouse, siblings, children and grandchildren, including the financial support that they received or expected to receive from their deceased loved ones (particularly the brilliant students and professionals across Canadawho were either financially supporting or planned to support their families back home). In addition to the incurred damages, the egregious conduct of the Iranian governmentin this case shouldattract awards of punitive, aggravated and/or exemplary damages designed to punish the actions that lead to this mass disaster.
As a side note, aside from pursuing damages in courts, international treaties govern aviation losses. While both Canada and Ukraine have signed into the Montreal Convention, Iran operates under the Warsaw Convention, which not surprisingly offers fewer protections. That being said,despite Iran’s admission, this past Saturday, Ukrainian Prime Minister, Oleksiy Honcharuk announcedthat Ukraine would pay 200,000 hryvnia (equivalent of $8,350.00) to the victims’ families, which in my view is entirely unacceptable.Government of Iran has yet to comment on compensation.
On behalf of my colleagues and Iat Danson Recht, I extend my most heartfelt condolences to the grieving families in Iran and Canada and our community at large. We would be happy to assistthose directly affected by this tragedy - free of charge and without obligations.
To say that this has been a devastating week for the Iranian-Canadian community is an understatement. Over the past week, I have received calls from non-Iranian members of the legal profession who have reached out to me to offer their condolences and support to the Iranian community while expressing their sheer outrage over this profound and senseless loss.
Canadians, as politicians, members of parliaments, employers, friends andneighbours have been kind, thoughtful, empathetic and extremely supportive. While I have physically been in the office, I have largely felt incapacitated and I know that this has been a shared experience for many of us. I can’t tell you how many times I have had acolleague walk into my office in the past few days only to find me staring at pictures of the victims, reading articles, watching press conferences in utter sadness, anger and disbelief … Fortunately everyone in my office has been understanding but the emotional toll that this tragedy has had will undoubtedly be felt by our community for a very long time.
Many of the clients you serve are Iranian. How are they holding up?
I have nervously reached out to my clients to check up on them … some have lost close friends and some know of friends that have lost loved ones. But the truth is that this tragedy has transcended allboundaries. Most of us have experienced personal losses and can relate at a human level to griefbut this one has hit us too close to home --- In an instant, the lives of 176 innocent victimswas horrifically ended,devastating so many families …So somehow whether we personally knew the victims or not, we are all mourning.It feels like this loss has permanently tied us as a global family to the victims and the 138 broken families who had connections to two countries we all love and feel a sense of loyalty to - Iran and Canada.
There has been a lot of discussions in the media about compensation to the victims’ families. What advice do you have for the families from a legal perspective?
The only advice that I find is appropriate to offer to the families at this time is“take your time and grieve”. The Canadian legal system is designed to give plaintiffs time to deal with personal losses without having to rush into litigation … Quite frankly, I can’t think of anything more appalling than lawyers whoin the immediate aftermath of this massive tragedy,approach grieving, vulnerable families for litigation.That being said, I appreciate that the families will have questions and when they feel emotional ready, my colleagues and I would be happy to answer their legal questions on a completely pro bono basis and/or connect them to the appropriate agencies and resource centres.
When the time comes for families to seek legal advice, will there be a need for separate actions on behalf of each victim’s estate?
No, fortunately not. While families have the option of instituting actions separately, they also have the option of joining the class action.
Firstly,the Canadian government has been extraordinary supportive. Prime Minister Justin Trudeau has vowed to securejustice and accountability to address this “National Tragedy”. To that end, I am confident that the issue of compensation will be at the forefront of discussions with the Government of Iran. Once the initialinvestigations have been concluded to Canada’s satisfaction, litigation may be inevitable. However, not every family will have to advance a separate claim. Rather, assuming that an agreement is not negotiated between the two governments prior to the two year limitation period, the need will arise to initiate proceedings, either individually or under the Class Proceedings Act, a type of lawsuit whereone plaintiff can sue the at fault defendant on behalf of the affected group at large. In this case, one family can commence an action and effectively represent the remaining victims’ families in Canada and abroad against the Islamic Republic of Iran forthis massacre. I should add the government of Ukraine and its Airline will need to be identified as defendants given their failure to ground the plane in the immediate aftermath of Iran’s missile attack on an Iraqi base.
What would be the type of damages which can be claimed?
First of all, no amount of money can ever compensate for the crushing and devastating loss a loved one.This said,the estate of the deceased will seek damages for their pain and suffering and the resulting financial losses. Likewise, the surviving families in this case will be able to seek recovery of damages for the loss of care, guidance and companionship ofparents, grandparents, spouse, siblings, children and grandchildren, including the financial support that they received or expected to receive from their deceased loved ones (particularly the brilliant students and professionals across Canadawho were either financially supporting or planned to support their families back home). In addition to the incurred damages, the egregious conduct of the Iranian governmentin this case shouldattract awards of punitive, aggravated and/or exemplary damages designed to punish the actions that lead to this mass disaster.
As a side note, aside from pursuing damages in courts, international treaties govern aviation losses. While both Canada and Ukraine have signed into the Montreal Convention, Iran operates under the Warsaw Convention, which not surprisingly offers fewer protections. That being said,despite Iran’s admission, this past Saturday, Ukrainian Prime Minister, Oleksiy Honcharuk announcedthat Ukraine would pay 200,000 hryvnia (equivalent of $8,350.00) to the victims’ families, which in my view is entirely unacceptable.Government of Iran has yet to comment on compensation.
لطفا روی عکس تبلیغاتی کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
On behalf of my colleagues and Iat Danson Recht, I extend my most heartfelt condolences to the grieving families in Iran and Canada and our community at large. We would be happy to assistthose directly affected by this tragedy - free of charge and without obligations.
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
 |
