وزارت کشور آمریکا هنوز چهار مدرسه شبانهروزی را در اوکلاهما، کالیفرنیا، اورگان و داکوتای جنوبی توسط خود بومیان اداره میکند
کارکنان و اعضای کلیسا کاتولیک "سنت پیتر" که روز یکشنبه برای دعا به این کلیسا در خیابان "رویال" منطقه " نیو وستمینیستر" در شرق ونکوور رفته بودند با دیوارهای شعار نوشته شده و رنگ قرمز پاشیده شده مواجه گشتند.
از سوی دیگر سیبیسی تیم تحقیقاتی خود را برای بررسی اینکه چرا چنین جنایاتی که در کانادا در مدارس شبانهروزی کشف شده در آمریکا کشف نشده، راهی ایالات متحده کرد و نتیجه گرفت که آمریکا مدارسش را زودتر از کانادا آغاز کرده و با سیاستی دیگر زودتر هم به پایان برده و هنوز بررسی خاصی انجام نداده است.
به کلیسای کاتولیک نیو وست مینستر حمله شد؛ چرا از مدارس بومیان در آمریکا خبری نیست؟
طبق عکسهای منتشر شده روی شبکههای اجتماعی، دیوارهای این کلیسا پُر شده بود از نوشتههایی مانند "قاتلان کودکان" و "شما مقصر هستید"، و در نزدیکی دربها رنگ قرمز خون پاشیده شده و جای دستهای خونی هم اینجا و آنجا یافت میشد. پلیس میگوید این کلیسا مورد حمله برای سوزاندن واقع نشده است. پلیس ونکوور در اوایل این هفته گفت که از ۲ ژوئن تا کنون، آنها با ۱۳ رویداد شامل شرارت یا تخریب در کلیساها مواجه بوده و واکنش نشان دادند، از جمله پرتاب سنگ به پنجرهها، رنگ پاشیدن به ساختمانها و تهدیدهای آتشزدن آنها. این اولین گزارش جدی از حمله به یک کلیسا پس از چند روز سکوت است.
حمله به کلیساها در پی اولین کشف گور دستجمعی از بقایای بیش از ۲۰۰ کودک در محل مدرسه شبانهروزی کملوپس، آغاز شد که منجر به یک رشته آتشسوزیهای مشکوک و نابودی حداقل ۱۰ کلیسا شده بود. پس از آن کشف حداقل در ۲ مکان دیگر گورهای دستجمعی دیگری یافت شده که هیچیک از قبرها نشانی از کودکان دفن شده ندارند و تحقیقات همچنان در ۱۱ منطقه دیگر در سراسر کانادا ادامه دارد.
چرا از گورهای دستجمعی مدارس بومیان در آمریکا خبری نیست؟
در واقع کانادا ایده مدارس شبانهروزی بومیان را از آمریکا گرفته است. "نیکلاس داوین" که بعنوان معمار سیاست مدارس شبانهروزی بومیان در کانادا شناخته میشود، در مقالهای در سال ۱۸۷۹ به مدارس شبانهروزی که تازه در ایالات متحده تأسیس شده بود اشاره کرده بود و از کانادا خواسته بود تا مدارس مشابهی ایجاد کند. بر اساس مقاله داوین، دولت فدرال کانادا ۳ مدرسه شبانهروزی بومیان را که بر اساس جدا کردن اجباری فرزندان از خانوادههایشان بود از سال ۱۸۸۳ در مکانهایی افتتاح کرد که بعدها در قلمرو استان ساسکاچوان واقع گردید.
در گزارش "حقیقت و آشتی" کانادا آمده است که هر دو کشور چنین ایدهای را از برنامه اصلاحات کودکان فقیر شهری اروپا گرفته بودند که در آن فلسفه این برنامه چنین بوده است: "بومی بودن را در او بکُشید و انسان را نجات دهید"، یعنی مردم بومی باید با از بین رفتن هویتشان جذب شوند و نه اینکه نسلشان منقرض گردد.
این فلسفه و سپس اقدام به جداسازی اجباری فرزندان آنها ضربهای وحشتناکی را به خانوادههای بومیان در آمریکا و کانادا وارد کرد. یک نسل کامل از کودکان از والدین خود جدا شدند و در فرزندپروری نه فقط در آن نسل، بلکه در نسلهای بعدی نیز تأثیرات مخربی گذاشت. این کودکان مدارس شبانهروزی حق نداشتند از زبان یا فرهنگ خود استفاده کنند و مورد تعرض فیزیکی قرار میگرفتند، بطوریکه یک کودک وقتی به زبان مادری خود صحبت کرد چنان سیلی خورد که فکش برای تمام عمرش آسیب دید. در برخی از مدارس معلمان و کارمندان به این کودکان به اصطلاح دانشآموز تجاوز کرده و یا مورد سوء استفاده جنسی قرار میدادند، بطوریکه بسیاری از آنها برای تمام عمر با کابوس تجاوز روبرو بودند.
با توجه به اینکه مدارس بومیان آمریکا چندین سال زودتر از کانادا تاسیس شد، توانسته بود تا سال ۱۹۲۶، بیش از ۸۰ درصد کودکان بومی را به زور در مدارس شبانهروزی اسکان دهد. این سیستم در آمریکا اما بسیار زودتر از کانادا از هم پاشید بطوریکه در گزارش اتاق فکر سال ۱۹۲۸ و سپس در تحقیق مجلس آمریکا به رهبری سناتور "رابرت کندی" مشخص شد که سیاستمداران آمریکایی بشدت به آن اعتراض دارند. پس از کندی، این "جانسون" بود که بودجهای را برای تغییرات پایهای در این مدارس و تدوین برنامههای درسی آن اختصاص داد بطوریکه کنترل این مدارس سریعا به دست خود بومیان سپرده شد.
اکنون با کشف گورهای دستجمعی در کانادا، آمریکاییها نیز تصمیم گرفتهاند در چندین نقطه، مانند میشیگان به تحقیق بپردازند. مدارس قبیله بومیان "ساگیناو چیپوا" هم اکنون در حال کار با محققان و باستانشناسان برای درک وقایع آنجاست. این مدارس بین سالهای ۱۸۹۳ تا ۱۹۳۴ فعالیت میکردند و اکنون هیچ سندی از آنچه بر سر ۲۲۷ کودک بومی آنجا آمده وجود ندارد ولی همه میدانند که آنها هرگز به خانههایشان بازنگشتهاند. "فرانک کلوتیه" سخنگوی این قبیله میگوید: "شاید این کودکان فرار کرده باشند، شاید اسناد گم شده باشند یا ممکن است اتفاق بدی رخ داده باشد".
تعداد مدارس بومیان آمریکا از کانادا هم بیشتر بود و به بیش از ۵۰۰ مدرسه میرسید. در صورت کشفیاتی مانند گورهای دستجمعی کانادا، وضعیت در آمریکا به مراتب بغرنجتر خواهد شد. "دیوید والاس آدامز" یک محقق و نویسنده کتابی درباره تاریخ مدارس شبانهروزی بومیان آمریکا میگوید که مطمئن نیست ایالات متحده به همان اندازه گور دستجمعی بدون نشان پیدا کند زیرا مدارس آمریكایی عمدتاً توسط دولت اداره میشدند و مورد بازرسیهای بسیار بیشتری قرار میگرفتند.
وزارت کشور آمریکا هنوز چهار مدرسه شبانهروزی را در اوکلاهما، کالیفرنیا، اورگان و داکوتای جنوبی توسط خود بومیان اداره میکند. در این مدارس که زمانی بومیان به دلیل صحبت کردن به زبان اجدادی خود مورد ضرب و شتم قرار میگرفتند، اکنون زبان مادریشان تدریس میشود.
از سوی دیگر سیبیسی تیم تحقیقاتی خود را برای بررسی اینکه چرا چنین جنایاتی که در کانادا در مدارس شبانهروزی کشف شده در آمریکا کشف نشده، راهی ایالات متحده کرد و نتیجه گرفت که آمریکا مدارسش را زودتر از کانادا آغاز کرده و با سیاستی دیگر زودتر هم به پایان برده و هنوز بررسی خاصی انجام نداده است.
به کلیسای کاتولیک نیو وست مینستر حمله شد؛ چرا از مدارس بومیان در آمریکا خبری نیست؟
طبق عکسهای منتشر شده روی شبکههای اجتماعی، دیوارهای این کلیسا پُر شده بود از نوشتههایی مانند "قاتلان کودکان" و "شما مقصر هستید"، و در نزدیکی دربها رنگ قرمز خون پاشیده شده و جای دستهای خونی هم اینجا و آنجا یافت میشد. پلیس میگوید این کلیسا مورد حمله برای سوزاندن واقع نشده است. پلیس ونکوور در اوایل این هفته گفت که از ۲ ژوئن تا کنون، آنها با ۱۳ رویداد شامل شرارت یا تخریب در کلیساها مواجه بوده و واکنش نشان دادند، از جمله پرتاب سنگ به پنجرهها، رنگ پاشیدن به ساختمانها و تهدیدهای آتشزدن آنها. این اولین گزارش جدی از حمله به یک کلیسا پس از چند روز سکوت است.
حمله به کلیساها در پی اولین کشف گور دستجمعی از بقایای بیش از ۲۰۰ کودک در محل مدرسه شبانهروزی کملوپس، آغاز شد که منجر به یک رشته آتشسوزیهای مشکوک و نابودی حداقل ۱۰ کلیسا شده بود. پس از آن کشف حداقل در ۲ مکان دیگر گورهای دستجمعی دیگری یافت شده که هیچیک از قبرها نشانی از کودکان دفن شده ندارند و تحقیقات همچنان در ۱۱ منطقه دیگر در سراسر کانادا ادامه دارد.
چرا از گورهای دستجمعی مدارس بومیان در آمریکا خبری نیست؟
در واقع کانادا ایده مدارس شبانهروزی بومیان را از آمریکا گرفته است. "نیکلاس داوین" که بعنوان معمار سیاست مدارس شبانهروزی بومیان در کانادا شناخته میشود، در مقالهای در سال ۱۸۷۹ به مدارس شبانهروزی که تازه در ایالات متحده تأسیس شده بود اشاره کرده بود و از کانادا خواسته بود تا مدارس مشابهی ایجاد کند. بر اساس مقاله داوین، دولت فدرال کانادا ۳ مدرسه شبانهروزی بومیان را که بر اساس جدا کردن اجباری فرزندان از خانوادههایشان بود از سال ۱۸۸۳ در مکانهایی افتتاح کرد که بعدها در قلمرو استان ساسکاچوان واقع گردید.
در گزارش "حقیقت و آشتی" کانادا آمده است که هر دو کشور چنین ایدهای را از برنامه اصلاحات کودکان فقیر شهری اروپا گرفته بودند که در آن فلسفه این برنامه چنین بوده است: "بومی بودن را در او بکُشید و انسان را نجات دهید"، یعنی مردم بومی باید با از بین رفتن هویتشان جذب شوند و نه اینکه نسلشان منقرض گردد.
این فلسفه و سپس اقدام به جداسازی اجباری فرزندان آنها ضربهای وحشتناکی را به خانوادههای بومیان در آمریکا و کانادا وارد کرد. یک نسل کامل از کودکان از والدین خود جدا شدند و در فرزندپروری نه فقط در آن نسل، بلکه در نسلهای بعدی نیز تأثیرات مخربی گذاشت. این کودکان مدارس شبانهروزی حق نداشتند از زبان یا فرهنگ خود استفاده کنند و مورد تعرض فیزیکی قرار میگرفتند، بطوریکه یک کودک وقتی به زبان مادری خود صحبت کرد چنان سیلی خورد که فکش برای تمام عمرش آسیب دید. در برخی از مدارس معلمان و کارمندان به این کودکان به اصطلاح دانشآموز تجاوز کرده و یا مورد سوء استفاده جنسی قرار میدادند، بطوریکه بسیاری از آنها برای تمام عمر با کابوس تجاوز روبرو بودند.
با توجه به اینکه مدارس بومیان آمریکا چندین سال زودتر از کانادا تاسیس شد، توانسته بود تا سال ۱۹۲۶، بیش از ۸۰ درصد کودکان بومی را به زور در مدارس شبانهروزی اسکان دهد. این سیستم در آمریکا اما بسیار زودتر از کانادا از هم پاشید بطوریکه در گزارش اتاق فکر سال ۱۹۲۸ و سپس در تحقیق مجلس آمریکا به رهبری سناتور "رابرت کندی" مشخص شد که سیاستمداران آمریکایی بشدت به آن اعتراض دارند. پس از کندی، این "جانسون" بود که بودجهای را برای تغییرات پایهای در این مدارس و تدوین برنامههای درسی آن اختصاص داد بطوریکه کنترل این مدارس سریعا به دست خود بومیان سپرده شد.
اکنون با کشف گورهای دستجمعی در کانادا، آمریکاییها نیز تصمیم گرفتهاند در چندین نقطه، مانند میشیگان به تحقیق بپردازند. مدارس قبیله بومیان "ساگیناو چیپوا" هم اکنون در حال کار با محققان و باستانشناسان برای درک وقایع آنجاست. این مدارس بین سالهای ۱۸۹۳ تا ۱۹۳۴ فعالیت میکردند و اکنون هیچ سندی از آنچه بر سر ۲۲۷ کودک بومی آنجا آمده وجود ندارد ولی همه میدانند که آنها هرگز به خانههایشان بازنگشتهاند. "فرانک کلوتیه" سخنگوی این قبیله میگوید: "شاید این کودکان فرار کرده باشند، شاید اسناد گم شده باشند یا ممکن است اتفاق بدی رخ داده باشد".
تعداد مدارس بومیان آمریکا از کانادا هم بیشتر بود و به بیش از ۵۰۰ مدرسه میرسید. در صورت کشفیاتی مانند گورهای دستجمعی کانادا، وضعیت در آمریکا به مراتب بغرنجتر خواهد شد. "دیوید والاس آدامز" یک محقق و نویسنده کتابی درباره تاریخ مدارس شبانهروزی بومیان آمریکا میگوید که مطمئن نیست ایالات متحده به همان اندازه گور دستجمعی بدون نشان پیدا کند زیرا مدارس آمریكایی عمدتاً توسط دولت اداره میشدند و مورد بازرسیهای بسیار بیشتری قرار میگرفتند.
وزارت کشور آمریکا هنوز چهار مدرسه شبانهروزی را در اوکلاهما، کالیفرنیا، اورگان و داکوتای جنوبی توسط خود بومیان اداره میکند. در این مدارس که زمانی بومیان به دلیل صحبت کردن به زبان اجدادی خود مورد ضرب و شتم قرار میگرفتند، اکنون زبان مادریشان تدریس میشود.
اگر شما همکاری گرامی ما هستی، مرسی که این مطلب را خواندی، اما کپی نکن و با تغییر به نام خودت نزن، خودت زحمت بکش!
پروتکل علمی - پزشکی جهانی برای مقابله کلیه ویروسهایی مانند کرونا که انتقالشان از طریق بسته هوایی است:
۱- ماسک ان-۹۵ بزنید، کرونا از ماسکهای معمولی رد میشود. ۲- فیلتر هوای قوی هپا بگذارید. ۳- تا جایی که میتوانید از مردم حذر کنید. ۴- تغذیه خوب و سالم داشته باشید، مقادیر زیاد ویتامین C و D مصرف کنید. ۵- بسیار ورزش کنید. ۶- اگر توانستید حتما واکسن بزنید.
۱- ماسک ان-۹۵ بزنید، کرونا از ماسکهای معمولی رد میشود. ۲- فیلتر هوای قوی هپا بگذارید. ۳- تا جایی که میتوانید از مردم حذر کنید. ۴- تغذیه خوب و سالم داشته باشید، مقادیر زیاد ویتامین C و D مصرف کنید. ۵- بسیار ورزش کنید. ۶- اگر توانستید حتما واکسن بزنید.
Date: دوشنبه, ژوئیه 26, 2021 - 08:00
درباره نویسنده/هنرمند
Arash Moghaddam آرش مقدم مدرک کارشناسی کامپیوتر و تخصص تولید رسانه دیجیتال دارد و مدیریت تولید بیش ۹ رسانه تصویری، چاپی و اینترنتی را بعهده داشته است. |
ویراستار اول: آرش مقدم؛ ویراستار نهایی: پر ابراهیمی - ویراستاری موقت: عباس حسنلو
ویراستار اول: آرش مقدم؛ ویراستار نهایی: پر ابراهیمی - ویراستاری موقت: عباس حسنلو