شهرداری "کویچان" شمالی واقع در ۷۰ کیلومتری شمال ویکتوریا در جزیره ونکوور، بعد از افزایش سرقت درخت و چوب جنگل در منطقه، نیروی گشت‌زنی و کمین جنگلی در منطقه تاسیس می‌کند. از ژانویه امسال تا اواسط ماه می، تقریباً ۱۰۰ درخت، از جمله درخت‌های گرانقیمت، نادر و باارزش صنوبر داگلاس و سروهای قرمز غربی در منطقه دزدیده شده‌اند.
ساکنان محلی و مقامات معتقدند که این دزدی‌ها مربوط به افزایش قیمت چوب خام ساختمانی در بازار است. مقامات شهرداری می‌گویند در ماه‌های اخیر از چندین مورد سرقت چوب مطلع شده‌اند.
 
آغاز درخت‌خواری و جنگل‌دزدی در بریتیش کلمبیا
"لاری پین" از ساکن شمال کوویچان می‌گوید در حالی که دو هفته پیش برای پیاده‌روی در یک منطقه جنگلی معروف به تپه "استونی" بیرون رفته بود، به یک کُنده بزرگ درخت سرو بزرگ که در کنارش پُر بود از چوب‌های تازه بریده شده برخورد کرد. او افزود که بریده شدن یک درخت ارزشمند در کنار ده‌ها درخت دیگری که همچنان ایستاده‌اند معنایی جز دزدی درخت و جنگل ندارد: "چیزی شبیه به این درخت برای هیزم‌سازی برده نمی‌شود، این درخت‌ها بسیار ارزشمندتر هستند". پین از روی شماردن حلقه‌های بجا مانده سالانه در بدنه درخت که در کُنده قابل رویت است تخمین زده بود که درخت ۸۷ ساله بوده است. در فاصله کمی از این کُنده، زمین نرم خزه‌ای جنگل توسط چرخ‌های کامیون‌های بزرگ پاره پاره شده بودند.
مقامات محلی می‌گویند که مشخص نیست چه کسی در حال درخت و جنگل دزدی در منطقه است و چگونه دزدان توانسته‌اند چنین درختان بزرگ و با ارزشی را در جنگل شناسایی، بریده و حمل کنند بدون اینکه کسی متوجه شود. اما درختان دزدیده شده منطقه به یکی و چندتا محدود نمی‌شود، در این جنگل ۵,۰۰۰ هکتاری شهرداری که بخشی از اکوسیستم ساحلی صنوبر داگلاس است تخمین زده می‌شود که حداقل یکصد درخت دیگر از این دست نیز دزدیده شده‌اند. پیشتر، قطع و توسعه درختان این منطقه آن در معرض خطر انقراض قرار داده بود که به همین علت طی توافقی میان دولت و بومیان کلیه فعالیت‌ها در این زمینه متوقف شده بود تا آنها به توافقی در نحوه مدیریت جنگل‌ها برسند.
 
درختان ارزشمندی که به مفت بریده می‌شوند
بومیان می‌گویند بدون کمک شهرداری، اکنون هفت روز هفته در جنگل‌های منطقه گشت‌زنی می‌کنند اما پوشش این منطقه وسیع و پُر از جنگل برایشان یک چالش است. شهرداری نیز می‌گوید که در حال بررسی نصب دوربین در مکان‌های خاصی در جنگل است. بر اساس آیین‌نامه‌های توافقی میان بومیان و شهرداری، در صورت "حذف محصولات جنگلی بدون اجازه"، هر شخص می‌تواند تا ۲۰۰ دلار جریمه شود؛ اما چه کسی می‌تواند درخت دزدان را گیر بیاندازد و در ثانی چه کسی می‌تواند آنها را جریمه کند؟
"اندرو گیج"، وکیل دادگستری قانون محیط زیست ساحل غربی کانادا می‌گوید: "باید جریمه درخت دزدی چنان درختان ارزشمندی ۱ میلیون دلار باشد، اما کسانی که بعلت دزدی گرفتار می‌شوند معمولاً فقط ۱۷۳ دلار جریمه می‌شوند". وزارت مسئول جنگل‌ها می‌گوید در طی ۱۰ سال گذشته، ۷۲۸ برگ جریمه برای افرادی كه بدون مجوز درخت دزدی کرده و اکوسیستم را تخريب كرده‌اند صادر نموده است. این نهاد می‌گوید مجموع این جریمه‌ها بیش از ۵۰۰,۰۰۰ دلار بوده است اما نمی‌تواند بگوید که چه تعداد درخت توسط چه کسانی به سرقت رفته‌اند.
با توجه به نرخ گیر افتادن ۱ به ۵۰، یک محاسبه نه چندان دقیق ولی سرجمعی نشان می‌دهد که حداقل ۳۶,۰۰۰ درخت که معادل یک جنگل در منطقه جنوب غربی بریتیش کلمبیاست توسط افرادی که دستگیر شده‌اند به سرقت رفته است.
 
گرانی چوب خام عامل ناپدید شدن جنگل‌ها
طبق گفته دولت استانی بریتیش کلمبیا، قیمت فعلی الوار چوب برای درخت بزرگ چند ده ساله صنوبر یا کاج در این منطقه ۱,۴۲۰ دلار به ازای هر هزار فوت است، این قیمت در سال ۲۰۲۰ بطور متوسط ۵۷۰ دلار بود. قیمت الوار چوب سدار که باارزش‌تر است در حال حاضر به ۱,۷۰۰ دلار به ازای هر هزار فوت رسیده است. بنظر می‌رسد افزایش ۲ برابری قیمت چوب بعلت کمبود تولید که آنهم بعلت بسته شدن کارخانجات بر اثر شیوع کروناست باعث درخت دزدی‌های اخیر گشته است.
"تری ساندرلند" استاد دانشکده جنگلداری دانشگاه بریتیش کلمبیا می‌گوید: "افزایش قیمت الوارها عامل اصلی سرقت است. این نوع دزدی در واقع یک جرم است چرا که درختان با ارزشی بجای درختانی با ارزش کمتری بریده می‌شوند که تازه برای بریدن آنها از تجهیزات ابتدایی مانند اره برقی و کشیدن درخت پس از بریده شدن توسط یک وانت استفاده می‌شود که بدین ترتیب بیشترین خسارت جبران نشدنی به منطقه، خود چوب دزدیده شده، جنگل بجا مانده و نیز صنعت چوب وارد می‌آید". وی می‌افزاید که برای جابجایی و فروش قانونی الوار، استان باید مجوز با مهر صادر کند و اگرنه با این تقاضای روزافزون برای محصولات سفارشی مانند میزهای روستایی، ما به زودی با بازار سیاه و جنگل‌هایی که بسرعت غیب می‌شوند روبرو خواهیم بود.
او می‌گوید بیشترین آسیب را جنگل می‌بیند؛ چرخ وانت‌ها و کامیون‌ها این مناطق حساس زیست محیطی را پاره پاره می‌کند، خاک و دیگر درختان بجا مانده را تخریب می‌کند و طی مدت کوتاهی، بخاطر دزدی یک درخت، صدها درخت آسیب می‌بینند.