ایران استار: داستان کشف یک سنگ ۱۰۰ کیلویی که بر روی آن یک صورتک طراحی شده به چالشی بزرگ برای اعتبار موزه بین‌المللی بریتیش کلمبیا تبدیل شده است. موزه بریتیش کلمبیا در کانادا پس از بررسی‌های اولیه این سنگ را سنگی از ستون سنگی آیینی بومیان خواند و به عزت و احترام آن پرداخت.
اما پس از مدت کوتاهی یک هنرمند منطقه‌ای ادعا کرد که خودش کمی قبل با وسایل اولیه این سنگ را تراشیده است. این اظهار نظر هنرمند با همراهی مردم تبدیل به علامت سوال بزرگی برای اعتبار ادعاهای موزه شده است.
 
جنجال بی‌سابقه درباره صحت قدمت یک صورتک ۱۰۰ کیلویی در کانادا اعتبار موزه بین‌المللی بریتیش کلمبیا را به چالش کشید
اوایل صبح تابستان گذشته مردم در پیاده روی در بخشی از ساحل غربی کانادا به یک سنگ مستطیل شکل را دیدند که روی ماسه‌‎ها در حال استراحت است! این سنگ تقریباً ۱۰۰ کیلوگرم وزن داشت و یک صورت با ویژگی‌های اغراق آمیز یعنی چشم برآمده، بینی و لب‎‌های انحرافی بر روی آن نقش بسته بود و با مقداری جلبک دریایی پوشیده شده بود. برنهارد اسپالتهولز چند عکس از آن گرفت و سپس به یک دوست خود زنگ زد - که یک باستان شناس را در بزرگترین موزه در شهر ویکتوریا مطلع کرد.
موزه سلطنتی بریتیش کلمبیا پس از مطالعه روی شکل سنگ و مشورت با بومیان محلی در ژانویه اعلام کرد که به احتمال زیاد این سنگ یک ستون تشریفاتی است که توسط قوم لکونگن که مدتها در این منطقه زندگی می‌کرده تراشیده شده است. جک لوهمن، رئیس موزه در یکی از پُست‎‌های وبلاگی خودش نوشت: "این یک یافته قابل توجه با یک داستان قابل توجه است" و افزود که موزه مشتاق یادگیری بیشتر در مورد "اهمیت فرهنگی" این ستون می‌باشد.
این هیجان اما کوتاه مدت بود. چند روز بعد، یک هنرمند که در نزدیکی آن منطقه زندگی می‌کند به روزنامه محلی گفت که این ستون سه سال بیشتر ندارد و خودش آن را تراشیده است. ری بودرو با به اشتراک گذاشتن عکسی از یک مجسمه کاملاً مشابه که در سال ۲۰۱۷ روی آن کار کرده بود به آن روزنامه گفت: این اثر ۱۰۰ درصد مربوط به اوست. بودرو گفت که قبل از ناپدید شدن سنگ از ساحلی که وی روی آن کار می‌کرده از چکش و اسکنه ساده برای شکل دادن به صورت متمایز استفاده کرده است. هفته‌ها پس از آن بحث شدیدی درباره این شخصیت مرموز و یافته‌های اولیه موزه و نحوه تأیید چنین ادعاهایی آغاز شد. البته پس از اظهارات بودرو موزه بی‌سر و صدا پست وبلاگی و سایر مراجع مربوط به این کشف را حذف کرد.
لو آن نیل رئیس اداره بومی گزینی منطقه از ارزیابی این مجسمه دفاع کرد و گفت احساس می‌کند مردم برای قضاوت خیلی زود عمل کرده‌‎اند. وی گفت: "ما نمی‌دانیم که این سنگ به شکل اصلی خود است یا خیر. ما نمی‌دانیم که آیا آقای بودرو شروع به کار بر روی سنگی کرده که قبلاً روی آن تراش کاری شده است یا خیر. من فکر می‌کنم بسیاری از سوالات و مواردی وجود دارد که من می‌خواهم در مورد آنها صحبت کنم".
 
اعتبار موزه بین‌المللی بریتیش کلمبیا به چالش کشیده شد
گرانت کدی، باستان‌شناس موزه حدس زده بود این ستون می‌تواند همان ستون مربوط به بزرگان بومی باشد که در اواخر دهه ۱۸۸۰ توسط یک انسان‌شناس به آن اشاره شده است. در پست وبلاگ که اکنون حذف شده کُدی نوشت که این مجسمه احتمالا "یک ستون سنگی آیینی" بوده است که در مراسم ماهی قزل‌آلا و بلوغ لکوونگن استفاده می‌شده است.
به هرحال کارهای دیگر بودرو در ساحل جنوبی ویکتوریا قرار گرفته‌اند اما این منطقه زمانی محل استقرار بومیان لکونگن بوده است. وی گفت: "بزرگان در مورد سنگ‌های تراشیده شده قدیمی که در منطقه رایج است صحبت کرده‌اند اما جالب است که، نه در این ساحل خاص". نیل که خود یک هنرمند بومی است اشاره می‌کند که این شکل - از یک انتها پهن و از سر دیگر مخروطی - در سایر چهره‌های سنگی بومی موجود در منطقه نیز دیده می‌شود".
واکنش مردم در شبکه های اجتماعی نیز جالب بوده است. یکی نوشته "من وقتی این سنگ را برای اولین بار دیدم مشکوک شدم که محلی نیست. بیشتر شبیه چیزی بود که در جزیره ایستر یا فروشگاه هدیه در هونولولو پیدا کنید". مورین مور رالف، ساکن ویکتوریا نیز در فیس بوک نوشت: "چقدر برای موزه سلطنتی بریتیش کلمبیا شرم‌آور است". در مقابل نیل گفت: چنین نظراتی بیانگر سوتفاهم در مورد ظاهر "بومی" هنر بومی است. وی گفت: "این تمایل وجود دارد که افراد خارج از فرهنگ به اشکال مختلف کاملا متفاوت نگاه کنند زیرا آنها دانش فرهنگی برای درک انتخاب‌هایی که هنرمندان انجام می‌دهند ندارند. وقتی آن را دیدم، فکر کردم ترکیبی از سبک‌هایی است که قبلاً دیده بودم".
این جدال همچنین تلاش تازه موزه را برای همکاری با بزرگان بومیان برای کسب بینش و زمینه برای آثار هنری بومی تحت الشعاع قرار داده است. در حال حاضر این صورت سنگی در یک مخزن آب از جلبک‌های دریایی و نمک پاک شده است. روند احراز هویت هنوز به پایان نرسیده است، اما نیل گفت که او از اینکه بسیاری از مردم سریع به اظهارات بودرو اعتبار دادند ناامید شده است.
به هر حال خیلی زود داستان درباره این سنگ مرموز روشن خواهد شد و متوجه می شویم که آیا با یک سنگ قدیمی و باستانی روبرو هستند یا آن طور که بسیار از مردم می‌گویند موزه بریتیش کلمبیا یک خطای فاحش در تشخیص خودش داشته است.