امروز جمعه عصر، صدها معترض در سطح شهر مونترآل راهپیمایی کردند تا به آنچه "شیوع خشونت علیه زنان" می‌گفتند اعتراض کنند. طی ۸ هفته گذشته ۸ زن توسط شرکای زندگی فعلی یا سابق خود در استان کبک کانادا کشته شده‌اند.
اعتراض مونترال که بیش از شش چهار راه را در بر می‌گرفت، یکی از ۲۰ اعتراض برنامه‌ریزی شده امروز در سرتاسر کبک بود. معترضان تظاهرات کننده شعار می‌دادند: "دیگر کافی است!"
 
تظاهرات در سراسر کبک علیه کشته شدن هشت زن توسط همسران کنونی یا سابقشان
"مانون موناستس"، مدیر اجرایی فدراسیون پناهگاه‌های زنان کبک، گفت که تعداد کشته‌ها در هفته‌های اخیر نگران کننده است زیرا در حالت عادی سالی ۱۲ زن بر اثر درگیری با همسرش کشته می‌شود. آمار می‌گوید در طی شیوع کرونا تاکنون حداقل ۱۳ زن بعلت خشونت خانوادگی کشته شده‌اند. وی قبل از تظاهرات گفت: "در کانادا، هر دو روز یک زن توسط شریک زندگی کنونی یا همسر سابق خود کشته می‌شود. ما همچنین با شیوع کرونا نیز درگیر هستیم که این بیماری خود در این کشتار موثر است اگرچه ما به طور مستقیم و آشکار به آن نمی‌پردازیم. او افزود که ۹۷ درصد ظرفیت ۳۶ پناهگاه سازمان تحت نظر او پُر است از زنان پناهنده و مبارزه با خشونت علیه زنان نیازمند اقدامات جدی دولت استانی است.
مانون گفت: "ما نیاز به یک پاسخ واضح از سوی دولت داریم و نه حرف. مبارزه با خشونت علیه زنان منجر به تغییرات اجتماعی گسترده‌ای خواهد شد که برای جامعه مفید است. من از دیدن بسیاری از مردان در این تظاهرات خوشحال هستم".
"کاترین سوفی پکت"، یکی از متعرضان که دانش‌آموز دبیرستانی‌ست گفت که از کشته شدن زنان خسته شده است و می‌خواهد مردم درک کنند که وضعیت تحقیر شدن زنان چقدر جدی است و اینکه حل این مشکل از سنین پایین و با تحصیلات آغاز می‌شود. "الكساندرا پیر"، رئیس گروه آزادی‌های مدنی گفت كه كبک هنوز كلاس‌های آموزش جنسی كافی ندارد تا بتواند در آنها برابری در روابط را آموزش دهد. او افزود: "هنوز هم تبعیض سیستماتیک علیه زنان در كبک وجود دارد".
"سلما کویدری" که با افرادی که دارای معلولیت هستند کار می‌کند، گفت که این نوع مشکلات برای زنان معلول، زنان مهاجر، و زنان غیر سفیدپوست حتی بدتر است و اینگونه زنان نمی‌توانند موقعیت‌های خشونت‌آمیز را ترک کنند. او یکی از این دلایل را مناسب نبودن خدمات پناهگاه برای زنان معلول دانست و افزود: "بسیاری از زنان معلول، به ویژه زنان مهاجر از این سیستم می‌ترسند. بعلاوه، شرکای زندگی این زنان معمولاً به این زنان می‌گویند که در صورت خروج از زندگی مشترک، فرزندان خود را از دست می‌دهند، این ترس برای زنان مهاجر تشدید هم می‌شود".