ایران استار: برخی متخصصان اپیدمیولوژی مانند "پیتر جونی"، رئیس مرکز تحقیقات بهداشتی کاربردی در بیمارستان سنت مایکل تورنتو معتقدند شکسته شدن پیوند در زنجیره انتشار ویروس کرونا برای چند هفته، باعث متوقف شدن سرعت ابتلا به بیماری می‌شود؛ درست مانند آتش‌سوزی جنگل که به محض از بین رفتن سوخت موجود به تدریج متوقف می‌شود. پیتر می‌گوید: "از نظر تئوری اگر امکان انجام یک تعطیلی و قرنطینه سفت و سخت را دارید ... پس از نه روز می بینید که اثر بسیار مطمئن پیدا است.چنین مواردی از لحاظ نظری امکان پذیر است."
پیتر همچنین گفت که البته در پزشکی درست مانند اقتصاد، تئوری و عمل دو چیز متفاوت هستند.
اما در این میان، کشورهایی مانند چین، تایوان، نیوزیلند و حتی استرالیا که این کشور از نظر مساحت و جمعیت شبیه کاناداست، توانسته‌اند در مهار کرونا بسیار موفق عمل کنند. آیا کانادا می تواند مانند کشورهای مثل چین یا تایوان یا حتی استرالیا از پس مهار کرونا بر بیاید؟ این کشورها چه کرده اند و چرا در کشوری مثل تایوان کرونا فقط هفت نفر را کشته و تنها ۶۰۰ نفر به آن مبتلا شده‌اند؟

• گزارش ایران استار از موفقیت کنترل کرونا در چند کشور را اینجا بخوانید

 
موفق‌ترین کشورها در کنترل کرونا کدام‌ها هستند، چرا کانادا نمی‌تواند مانند آنها باشد؟
همانطور که بنیاد آسیا و اقیانوسیه مستقر در ونکوور در تحقیقات خود نشان داده است، مکانهایی مانند چین و سنگاپور بسیار شبیه آنچه پیتر پیشنهاد می کند ابتدا کرونا را کنترل کردند و سپس تجارت خود را دوباره آغاز کردند. در مقابل تایوان هرگز تعطیل نشده است.

چین قرنطینه کاملی را در مکان‌هایی که این بیماری رخ داد، اعمال کرده است. مترو، رستوران‌ها و خیابان‌های خرید خالی شدند و کسانی که بیرون می‌رفتند حتما ماسک می زدند. با این حال اقتصاد دچار چرخش شد و در سه ماه اول سال رشد آن ۶.۸ درصد کاهش یافت یعنی عملکرد بدتر از دهه ۱۹۶۰.
در چین، پس از ۸۵,۰۰۰ مورد و نزدیک به ۵,۰۰۰ مرگ و میر، اکنون تعداد ابتلا روزانه این کشور ۴۰۰ نفر برای جمعیت ۱.۳ میلیارد نفری آن تخمین زده شده؛ این تقریباً همان رقمی است که تورنتو در یک روز در چند هفته پیش گزارش کرده است. اکنون، همزمان با بازگشایی مشاغل چین، اقتصاد دوباره برگشته و هزینه‌های خرده فروشی به تازگی به سطح قبل از کرونا رسیده و حتی بالاتر رفته است.
در هنگام بروز همه‌گیری، کارشناسان دانشگاه جان هاپکینز در ایالات متحده "پیش‌بینی کردند که تایوان بخاطر همجواری و تجارت متراکم و روابط سفر با چین، وضعیت بدی خواهد داشت". در گزارش بنیاد آسیا و اقیانوسیه آمده است که به دنبال درس‌هایی در مورد چگونگی جلوگیری از گسترش کرونا در تایوان است. در تایوان پاسخ سریع سازمان‌های دولتی، قرنطینه‌های سخت، پوشیدن ماسک و رعایت مقررات به این معنی بود که در حالی که مشاغل و مدارس تعطیل نشده بودند ، تعداد کل پرونده‌ها حدود ۶۰۰ مورد بوده است و تنها هفت مرگ.
"پیتر وندرژست"، متخصص آسیا در دانشگاه یورک تورنتو و مدیر بنیانگذار مركز تحقیقات آسیایی یورک از اینكه منتقدان وضعیت کرونا در کشور را با کنترل ویروس به دست دولت‌های غیردموکراتیک مقایسه می‌شود، عصبانی است. وی به عنوان مورد نقض به کشور تایلند اشاره کرده که دولت غیردموکراتیک ندارد اما سطح ابتلا به کرونا در آن کم است. وی می‌گوید: "هر کسی که به تایلند رفته باشد می‌داند که آنها پیرو قانون نیستند اما وقتی صحبت از چیزی مانند ویروس می‌شود آن را بسیار جدی می‌گیرند".
پیتر وندرژست می‌گوید که تمایل به استفاده از ماسک و رعایت قرنطینه ممکن است به دلیل سابقه تجربه بیماری اپیدمی باشد. وی با تمسخر این ایده که آسیایی‌ها به دلیل شرایط مشابه از آمریکای شمالی یا اروپایی در کنترل کرونا موفق‌تر هستند به نیوزیلند که فقط ۲۵ کشته داشته و استرالیا که با وجود اوج موج دوم کرونا که موارد را به طور جدی کاهش داده است، اشاره می‌کند.
مانند تایوان، موفقیت نیوزیلند را می‌توان تا حدودی ناشی از سرکوب سریع و دقیق بیماری و مراقبت دقیق از ورود خارج از کشور دانست. استرالیا اما مورد دیگری بود؛ جایی که دومین قرنطینه شدید منجر به شکایت رهبران بازرگانی در آن زمان شد و به هرحال این روزها محدودیت‌ها را برداشته و تجارت دوباره آغاز شده است.
 
چرا کانادا نمی‌تواند مانند چین یا تایوان کرونا را کنترل کند؟
در حالی که "سنت مایک جونی" اپیدمیولوژیست، با موفقیت در آسیا و اقیانوسیه دلگرم می‌شود اما در مورد تکرار آنها در کانادا شک دارد. دلیل او این است که اگرچه متوقف کردن بیماری به این شکل از نظر تئوریک امکان پذیر است اما در شرایطی که مردم بیشتر وقت خود را در خانه می‌گذرانند این اتفاق غیرممکن است زیرا "وقتی به ماه مه می‌رسیم، همه دوباره بیرون می‌رویم و می‌توانیم چیز را به راحتی تحت کنترل نگه داریم اما اکنون این کار غیرممکن است".
از طرفی منتقدان انگشت خود را به سمت مشاغل و سیاستمداران گرفته‌اند که آنها نگران سود کوتاه مدت هستند و نه از بین بردن طولانی مدت ویروس. تحقیقات آیا ابولنین از دانشکده بازرگانی دانشگاه مونترال نشان می‌دهد در این شرایط اعتماد مردم به دولت کمرنگ می‌شود. وی همچنین به علائم جدیدی از خستگی درباره ویروس کرونا در میان مردم اشاره می‌کند زیرا از کسب و کارها خواسته می‌شود برای بار دوم قفل شوند زیرا به نظر نمی‌رسد راه دیگری باشد.
مایک در عین حال متقاعد شده است که هدف در کانادا نمی‌تواند از بین بردن ویروس به صورت قطعی‌تر باشد بلکه چیزی متوسط‌‌تر است: جلوگیری از رشد مواردی که بیمارستان‌ها را پُر می‌کند و ممکن است منجر به یک فاجعه بهداشت عمومی شود.
اکنون که توزیع واکسن قبل از پاییز سال آینده عملی به نظر می‌رسد، مایک می‌گوید مهم این است که کسب و کار و مشتری‌هایشان را با انگیزه نگه داریم و افراد را تا حد ممکن در حباب‌های خود حفظ کنیم با آگاهی از پاداشی که تا پنج ماه دیگر می‌رسد.