عموم انسان‌ها خیلی اوقات می‌توانند مشکلات خویش را حل نمایند بی‌آنکه حل مسئله را به صورت مدون و یا در کارگاه مهارت‌های زندگی آموخته باشند، اما از سوی دیگر خیلی اوقات نیز انسان‌ها نمی‌توانند مسئله خود را حل کنند، چون نه به صورت ذاتی توانایی حل مشکلات را دارند و نه اینکه حل مسئله را به صورت یک مهارت آموخته و تمرین کرده‌اند.
علاوه براین برخی مشکلات نیاز به یک منطق و قدرت خارجی برای حل شدن دارد.
روش حل مساله یک تفکر منطقی و منظمی است که به فرد کمک می‌کند تا هنگام رویارویی با مشکلات راه حل‌های متعددی را جستجو کند و سپس بهترین راه حل را انتخاب نماید. به این ترتیب حل مساله یک فرایند آگاهانه- منطقی- تلاش‌بر و هدفمند است.
حل مساله عبارت است از فرایند شناختی- رفتاری که توسط خود فرد هدایت می‌شود و فرد سعی می‌کند با کمک آن راه حل‌های موثر یا سازگارانه‌ای برای مسایل زندگی روزمره خویش پیدا کند.
معمولاً وقتی مشکلی در زندگی پیش می‌آید آدم‌ها آن را خیلی گنگ، مبهم، پراکنده و غیر دقیق ادراک می‌کنند. در این مرحله باید به سوال‌های زیر پاسخ داده شود: مشکل چیست؟ کی مشکل شروع شد؟ مشکل کجا شروع شد؟ چه کسی در این مشکل نقش دارد؟
تلاش کنید و خسته نشوید. اگر هزار راه حل را امتحان کردید و نتیجه نگرفتید، ناامید نشوید و راه حل هزار‌ و‌ یکم را هم امتحان کنید. تلاش هیچ‌گاه بی‌نتیجه و بی‌پاسخ نمی‌ماند. دست از کار نکشید و بدانید تلاش با چاشنی صبر، یکی از زیباترین ترکیب‌هایی است که بشر به آن معنا می‌بخشد. در برخورد با هر مشکلی به جای اینکه کاسه‌ی "چه کنم چه کنم" به دست بگیریم، شجاعانه باید به دل مشکلات حمله کنیم و مطمئن باشیم که بالاخره می‌توانیم مشکلات‌مان را حل کنیم.
یادمان نرود هر دردی، دوایی دارد و در این دنیا هیچ چیز همیشگی نیست. پس بیهوده غم نخوریم و با تلاش، تحمل، صبر و دانش برای حل مسائل‌مان گام برداریم. وقتی بدانیم چگونه مشکلات را حل کنیم، آتشفشان جوشان خواستن، در وجود ما فوران می‌کند و هیچ مشکلی یارای مقابله با ما را نخواهد‌ داشت.
و در آخر، یکی از بهترین راهکارها که حلال مشکلات است و در آموزه‌های دینی بر آن تاکید بسیاری شده، صبوری کردن است. به قول قدیمی‌ها صبر تلخ است اما میوه آن شیرین است.
باصبر قدم اصلی و مهمی را در حل مشکلات برمی‌داریم.