آلبرت انیشتین در ۱۴ مارس ۱۸۷۹ با سری بزرگ و بدشکل و بدنی به شدت چاق به دنیا آمد و در کودکی تقریبا همیشه عصبانی بود بطوریکه مدام اشیاء نزدیک خود را به اطراف پرتاب می‌کرد.
اگرچه وی یکی از بزرگترین نوابغ تاریخ جهان به شمار می‌رود اما وی نقاط خاصی نیز در زندگی خود داشته که کمتر به آنها اشاره می‌شود.
 
بیشتر آنچه درباره آلبرت انیشتین گفته نمی‌شود و نمی‌دانید
اینکه وی بخاطر ضعف در ریاضیات از مدرسه اخراج شده، شایعه‌ای بیش نیست. خود او گفته: "قبل از ۱۵ سالگی به حساب دیفرانسیل و انتگرال مسلط بودم". با این حال او در ۱۵ سالگی مدرسه را رها کرد. این نوجوان شورشی، حتی در سن ۱۶ سالگی تابعیت آلمانی خود را نیز پس داد زیرا خود را شهروند جهان می‌دانست. او تا سال ۱۹۰۱ که تابعیت سوئیس را گرفت، بدون تابعیت باقی ماند. او بعدها شهروندی آمریکا را نیز دریافت کرد. وی پس از دو سال جستجوی موقعیت شغلی در دانشگاه، در نهایت به یک شغل در یک اداره ثبت اختراع سوئیس رضایت داد. کمی بیش از نه سال طول کشید تا او که نظریه‌هایش را حتی منتشر کرده بود، بتواند در دانشگاه شغلی پیدا کند.
طبق اسناد اداره تحقیقات فدرال آمریکا یا "اف‌بی‌آی"، پرونده انیشتین در این سازمان، پیش از مهاجرتش به آمریکا بالغ بر ۱,۴۲۷ صفحه می‌شد که بیشتر بر ارتباط او با سازمان‌های صلح‌طلب و سوسیالیست متمرکز بود. اینشتین در مجموع ۲۲ سال تحت نظر اف‌بی‌آی بود. در مقطعی از زمان، "جی. ادگار هوور"، مدیر وقت اف‌بی‌آی، با استناد به قانون "طرد بیگانگان" تلاش کرد تا انیشتین را از آمریکا دور نگه دارد، اگرچه وزارت امور خارجه ایالات متحده درخواست وی را نادیده گرفت و سرانجام انیشتین توانست به آمریکا مهاجرت کند.
انیشتین به "میلوا ماریچ" همسر اول خود (تنها همکلاسی زن در کلاس فیزیکش)، فهرستی از "شرایط ازدواج" را به شرح زیر دیکته کرد:
الف - شما باید مطمئن شوید که:
  ۱. لباس‌های من شسته شده در نظم و ترتیب خوبی نگهداری می‌شوند.
  ۲. اینکه من سه وعده غذایی خود را به طور منظم در اتاقم دریافت خواهم کرد.
  ۳. اینکه اتاق خواب و اتاق کار من مرتب باشد و به خصوص اینکه میز کار من فقط برای استفاده من باقی بماند.
ب- شما از تمام روابط شخصی با من تا آنجا که به دلایل اجتماعی کاملا ضروری نباشد چشم پوشی خواهید کرد. به طور خاص، شما از:
  ۱. نشستن من در خانه با شما و گپ زدن صرف نظر خواهید کرد.
  ۲. از بیرون رفتن یا مسافرت با یکدیگر خبری نخواهد بود.
ج) در روابط خود با من به نکات زیر توجه خواهید کرد:
  ۱. از من انتظار صمیمیت نخواهید داشت، به هیچ وجه مرا سرزنش نمی‌کنید و پی ماجرا را نمی‌گیرید.
  ۲. اگر من خواستم که با من حرف نزنی، با من صحبت نخواهی کرد.
  ۳. در صورت درخواست من بلافاصله بدون اعتراض اتاق خواب یا مطالعه را ترک خواهید کرد.
د- شما متعهد می‌شوید که مرا در مقابل فرزندانمان، چه با گفتار و چه با رفتار، تحقیر نکنید.
 
هیچ کس واقعاً نمی‌داند برای اولین دختر انیشتین از میلوا به نام "لیزرل" افتاده که خارج از عرف و در حالی که با خانواده خود در صربستان اقامت داشت بدنیا آمد، چه اتفاقی افتاده است. فرزند دوم او با میلوا به نام "هانس آلبرت" که پسر بود، بعدها مهندس شد. سرانجام انیشتین و میلوا در سال ۱۹۱۹ از هم جدا شدند. انیشتین به میلوا قول داده بود که در صورت بردن جایزه نوبل، پولی را که به دست می‌آورد در ازای طلاق به او بپردازد. انیشتین در نهایت ۳۲,۲۵۰ دلار آمریکا را بابت جایزه نوبل برد و آن را برای طلاق به میلوا داد.
اما، همسر دوم انیشتین، "السا لوونتال" هم دختر عموی دور (پدر انیشتین و پدر السا پسر عمو بودند) او بود و هم دختر خاله او. آنها پس از ازدواج فرزند پسری بدنیا آوردند به نام "ادوارد" (یا به نام مختصر "تته") که مبتلا به اسکیزوفرنی بود و در سن ۵۵ سالگی در یک کلینیک روانی درگذشت. انیشتین در سال ۱۹۳۵ و در حالیکه السا به شدت بیمار بود با "مارگاریتا کونکووا" آشنا شد و آنها عاشق یکدیگر شدند.. برخی منابع ادعا می‌کنند که کونکووا یک جاسوس روسی بوده که نام رمز او "مامور لوکاس" بوده، اما این مورد توسط مورخان تایید نشده است. السا سال بعد مُرد.
هیچکس نمی‌داند ضریب هوشی انیشتین چقدر بود زیرا او هرگز تست هوش نداد. او با نواختن ویلون خودش را آرام می‌کرد، انیشتین در ابتدا طرفدار بمب اتم بود و حتی نامه‌ای به دولت آمریکا در این مورد نوشت، اما بعد از اینکه آمریکا دو بمب اتم را روی ژاپن انداخت، از مخالفان بمب اتم شد. هنگامی که رئیس جمهور اسرائیل در سال ۱۹۵۲ درگذشت، "بن‌گورین" نخست وزیر اسرائیل پیشنهاد رئیس جمهور شدن را به آلبرت انیشتین داد که او آن را رد کرد.
آلبرت اینشتین در ۱۸ آوریل ۱۹۵۵ بر اثر خونریزی داخلی ناشی از پارگی آئورت شکمی، درگذشت. او نپذیرفت که عمل جراحی انجام دهد و گفت: "طولانی کردن عمر بطور مصنوعی بی‌مزه است. من سهم خود را در جهان انجام داده‌ام. وقت رفتن است". جسد او در نهایت سوزانده شد، اما قبل از آن "توماس هاروی" پاتولوژیست پرینستون، مغز او را در حین کالبد شکافی خارج و در یک شیشه ذخیره کرد. از آن زمان تاکنون مطالعات متعددی در مورد مغز او انجام شده است.