ایران استار: اگرچه بر اساس قوانین مصوب در کانادا از سیستم متریک و توابع آن مانند متر و سانتیگراد برای اندازه گیری استفاده می‌شود اما در آمریکا به عنوان بزرگترین شریک تجاری کانادا همچنان از سیستم قدیمی بریتانیایی استفاده می‌شود. جالب است بدانید زمانی نیز در کانادا از این سیستم استفاده می‌شد اما...
در واقع استفاده از سیستم بریتانیایی اندازه‌گیری در آمریکا دلایل اقتصادی و اجتماعی دارد؛ قبل از هر چیز باید بدانید سیستم بریتانیایی یا امپراتوری، اندازه گیری در مقابل سیستم متریک یا همان SI است و به مجموعه واحدهای اندازه‌گیری از جمله پوند و فارنهایت‌ گفته می‌شود که در گذشته در تمام مناطقی که زیر مجموعه امپراتوری بریتانیای کبیر بودند از آن برای اندازه گیری طول و وزن و غیره استفاده می‌شد از جمله در کانادا و آمریکا. در سده ۲۰ میلادی به مرور تعداد زیادی از کشورها از این سیستم به دستگاه متریک از جمله کیلوگرم و سانتیگراد روی آوردند.
 
چرا آمریکایی‌ها در مقابل سیستم متریک در کانادا برای اندازه‌گیری از سیستم بریتانیایی استفاده می‌کنند
اما سوال این است پس چرا ایالات متحده به سیستم متریک تبدیل نشده است؟ این داستانی است که با استعمار، انقلاب صنعتی و فردگرایی آمریکایی پیوند دارد. تنها چند دهه میان اختراع مقیاس دما توسط دانیل فارنهایت فیزیکدان هلندی با سیستم اندازه‌گیری آندرس سلسیوس ستاره‌شناس سوئدی تفاوت وجود دارد. هری کراشینسکی، استادیار اقتصاد در دانشگاه تورنتو گفت: "اگر به گذشته نگاه کنید، ایجاد فارنهایت و سلسیوس تقریباً در اواخر دهه ۱۷۰۰ اتفاق می‌افتد".
فارنهایت نقطه انجماد آب را در ۳۲ فارنهایت و نقطه جوش را در ۲۱۲ درجه فارنهایت قرار می‌دهد اما در سانتیگراد همانطور که اکثر کانادایی‌ها می‌دانند، انجماد در صفر و جوش در ۱۰۰ درجه سانتیگراد اتفاق می‌افتد. قرن‌ها پیش بسته به اینکه در کدام کلونی یا کشور زندگی می‌کردید مجبور بودید از یکی از این دو واحد استفاده کنید.
برای مثال در فرانسه سیستم متریک و سانتیگراد حاکم بود اما در بریتانیای کبیر از اوزان و اندازه‌های بریتانیایی و فارنهایت استفاده می‌شد.
کراشینسکی گفت: "از آنجا که انگلیس در آمریکای شمالی بسیار نفوذ داشت، کانادا و ایالات متحده نیز در کنار سیستم بریتانیایی بودند" سیستم بریتانیایی در این دو کشور رواج یافت. کراشینسکی به انقلاب صنعتی اشاره می‌کند یعنی جایی که همه چیز مربوط به مهم شدن سیستم اندازه گیری شروع شد. وی گفت: "تصور کنید، همه این کارخانه‌ها شروع به کار می‌کنند و کارگران باید در سیستم‌هایی که برای ساخت کارخانه‌ها استفاده می‌شود و با آن کار می‌کردند آموزش می‌دیدند و همه اینها سیستم بریتانیایی بود".
کارگران در آمریکای شمالی هم سیستم اندازه‌گیری انگلیس را به عنوان بخشی از زندگی کاری خود آموختند اما از آن در خانه نیز استفاده کردند. این به معنای خرید گوشت با پوند، شیر توسط کوارت و اندازه‌گیری قد در فوت و اینچ بود و بچه‌ها با یادگیری سیستم بریتانیایی در مدرسه بزرگ شدند.
 
چرا پی‌یر ترودو استفاده کنندگان از سیستم بریتانیایی را دایناسور خوانده بود؟
این شرایط حاکم بود تا اینکه نخست وزیر کانادا، سر جان مک‎دانلد سیستم متریک را در سال ۱۸۷۱ قانونی کرد اما نه صنعت و نه جامعه کانادایی تصمیم به استفاده از این سیستم به دلیل اجباری نبودن آن نداشتند. کراشینسکی توضیح می‌دهد مردم علاقه چندانی به این تغییر نداشتند زیرا تغییر مستلزم یادگیری و زمان‌بر و هزینه‌بر است.
اما در اواسط قرن بیستم به تعداد کشورهایی که از سیستم متریک استفاده می‌کردند افزوده شد. از آن طرف صنایع شروع به لابی‌گری در دولت کانادا کردند تا با تبدیل سیستم‌های اندازه گیری، تسهیل تجارت بین‌المللی و پیوستن به روند استاندارد سازی در سراسر جهان همگام شود. در سال ۱۹۷۰ دولت "كتاب سفید در مورد تبدیل متریک در کانادا" را سفارش داد که در آن آمده بود این تغییر شکل در واقع به نفع کانادا است. بلافاصله پس از این کتاب دولت پی‌یر ترودو قانون اوزان و اندازه‌گیری را اصلاح کرد و کمیسیون متریک برای تحقق معیارها در کانادا تشکیل شد. کراشینسکی گفت: "از نظر تاریخی، هر دو کشور کانادا و دولت‌های ایالات متحده در دهه ۱۹۷۰ شوراهای متریک تشکیل می‌دهند و بیشتر کشورهای جهان در آن مرحله متریک هستند".
بین سالیان ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵ همه بخش‌ها در کانادا به سیستم متریک تبدیل شدند. این تغییرات در مدارس، صنایع، هنرها متفاوت بود. دولت فدرال وقت، زیر نظر نخست وزیر پیشین پی‌یر الیوت ترودو این تبدیل را اجباری دانست و در حالی که قرار بود این روند تدریجی و ملایم باشد اما با این وجود همه از آن راضی نبودند.
وقتی در سال ۱۹۸۲ در مجلس عوام از نخست وزیر ترودو درباره این تغییر سوال شد، گفت که سیستم متریک جهانی است و افرادی را که حاضر به استفاده از آن نبودند را "دایناسورها" نامید.
از سال ۱۹۸۵ از تمام تابلوهای جاده‌ای گرفته تا پمپ بنزین‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی و موارد دیگر در کانادا از سیستم متریک استفاده شده است اما در همین حال در ایالات متحده شورای متریک آمریکا هیچ پیشرفتی نداشته است. هری کراشینسکی گفت: "سنت فردگرایی بسیار طولانی‌تری در ایالات متحده وجود دارد". شاید به همین دلیل در حالی که شورای متریک ایالات متحده این کشور را به سیستم متریک توصیه می‌کند اما آنها از اجباری کردن آن خودداری می‌کنند.
اما پرسش این است که سیستم دوگانه اندازه گیری در آمریکا شمالی به تجارت آسیب می‌زند؟ برخی از متخصصان می‌گویند نه اما فرایند تبدیل واحدها ممکن است آزار دهنده باشد. برای مثال کراشینسکی گفت: "اگر در زمینه یخچال و فریزر کار می‌کنید این کمی دردآور است زیرا شما باید تشخیص دهید که اندازه‌گیری‌های فارنهایت در مقابل اندازه‌گیری‌های سانتیگراد چیست". او اشاره کرد که در این عصر و روزگار، تبدیل سریع این واحدها سخت نیست، شما فقط باید تفاوت اندازه‌گیری‌ها را تشخیص دهید، و البته یادتان باشد که آن را انجام دهید: "بنابراین اگرچه این موضوع کمی دست و پا گیر است اما بیش از آنکه یک مانع بزرگ باشد یک کنجکاوی است".