بر اساس تجزیه و تحلیل آماری و نیز نظرسنجی نیروی کار کانادا، اختلالات اقتصادی و زندگی ناشی از شیوع بیماری کوید-۱۹ باعث شده که برخی از تازه‌مهاجران به کانادا به کشور زادگاهشان بازگردند تا بتوانند از ارتباطات اجتماعی و خانوادگی بیشتر خود استفاده نمایند.
این آمار که تعداد نیروی کار مهاجرت ۱۵ تا ۶۵ ساله، بین سال‌های مختلف را اندازه‌گیری می‌کند، می‌گوید تعداد ساکنان دائمی که کمتر از پنج سال در کانادا بوده‌اند، در پایان سال ۲۰۲۰ با ۴ درصد کاهش از ۱,۰۶۰,۰۰۰ در سال قبلش به ۱,۰۱۹,۰۰۰ نفر رسید. از نظر هستند. این تعداد در ۱۰ سال گذشته به طور متوسط سالانه سه درصد رشد کرده بود. داده‌ها نشان می‌دهند تعداد ساکنان دائمی که پنج تا ۱۰ سال در کانادا بوده‌اند نیز از ۱,۱۷۰,۰۰۰ نفر در سال ۲۰۱۹ به ۱,۱۴۶,۰۰۰ نفر در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.
کرونا بسیاری از تازه‌مهاجران به کانادا را به کشور زادگاهشان بازگردانده
"رابرت فالکنر"، محقق دانشکده سیاست‌های عمومی دانشگاه کلگری گفت: "در واقع غیر معمول نیست که مهاجران در دوره رکود به کشور خود بازگردند. اگر آنها شغل خود را از دست داده‌اند، می‌توانند با خانواده خود می‌توانند به کشور زادگاهشان برگشته و زندگی کنند و اجاره نیز پرداخت نکنند. آنها ممکن است برخی از روابط اجتماعی را در زادگاه خود بیابند تا مشغول به کار شوند، حتی اگر این کار به شکل کار از خانه باشد". وی گفت: تعداد مهاجران جدید در طی بحران مالی و رکود اقتصادی بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ نیز حدود ۳ درصد کاهش یافته بود. وی گفت: اگر اقتصاد به سرعت بهبود نیابد، بسیاری از کسانی که در یک سال گذشته کشور را ترک کرده‌اند ممکن است دیگر برنگردند، و سپس چنین ادامه داد: "هرچه مدت بیشتری در کشور خود در خانه بمانند، احتمال بازگشتشان به کانادا کمتر خواهد بود".
مطالعه آماری کانادا که در ماه آگوست منتشر شد نشان داد که در ماه‌های ابتدایی شیوع کرونا تازه‌مهاجران به مراتب بیشتر از متولدین کانادا شغل‌های خود را از دست می‌دهند زیرا آنها مدت زمان کمتری برای ارتباط با بالا نگاه داشتن خود، و نیز داشتن دستمزد بالا و یا کار مطمئن داشته‌اند. "جولین پرارد‌چاگنون"، تحلیلگر آماری کانادا گفت که این آژانس ماهانه تعداد مهاجرانی که کشور را ترک می‌کنند را نگه نمی‌دارد اما گروهی از تحلیلگران اکنون در حال کار بر روی مقاله‌ای در این مورد هستند.
"الكساندر کوهن" سخنگوی "مارکو مندیچینو" وزیر مهاجرت همچنان معتقد است که دولت از محقق کردن اهداف مهاجرتی خود در ۳ سال آینده مطمئن است و در بیانیه‌ای گفت: "ما در ژانویه ۲۰۲۱، مهاجران بیشتری از ژانویه ۲۰۲۰ پذیرفتیم و ۳۷ درصد از برنامه مهاجرتی دولت جلو هستیم". وی البته افزود که دولت در حال بررسی روند تبدیل افراد مقیم به شهروند و نیز افزایش تعداد مهاجران به ویژه در مشاغل مربوط به مراقبت‌های بهداشتی و فناوری است و اینکه این رشد مهاجران باعث افزایش جمعیت کشور نخواهد شد زیرا کانادا کشوری است که بطور دائم افراد از آن خارج می‌شوند.
"اندرو گریفیت"، مدیر سابق شهروندی و چندفرهنگی اداره مهاجرت می‌گوید مهاجرانی که در زمان رکود اقتصادی به این کشور می‌رسند، حداقل در کوتاه مدت از نظر اقتصادی رنج می‌برند و افزود: "حفظ سطح بالای مهاجرت در زمانی که اقتصاد ضعیف است کاری با مسئولیت تلقی نمی‌شود و همین آمار خروج تازه‌مهاجران می‌تواند نشان‌دهنده شکست سیاست‌های دولت باشد". او گفت در عوض بهتر است دولت روی مهاجران و شهروندانی که هم اکنون در کشور زندگی می‌کنند تمرکز کند، تا بتواند برای آنهایی که مشاغل خود را از دست داده‌اند، با برنامه‌های آموزش مجدد یا سایر برنامه‌ها کار و تحرک اقتصادی ایجاد کند.
کوهن گفت که اکنون "برای کسی که در یک حرفه تخصصی در کشور زادگاهش کار می‌کند بسیار سخت است که در کانادا به همان حرفه مشغول شود. مهاجران با آرزوها یا امید به توانایی در کار و درآمد بسیار بهتر به نسبت کشور خود به کانادا مهاجرت می‌کنند و بسرعت متوجه می‌شوند که واقعاً مجبورند در یک شغل بدون مزد و با ساعات کار و درآمد کم مشغول به کار شوند".
این آمار که تعداد نیروی کار مهاجرت ۱۵ تا ۶۵ ساله، بین سال‌های مختلف را اندازه‌گیری می‌کند، می‌گوید تعداد ساکنان دائمی که کمتر از پنج سال در کانادا بوده‌اند، در پایان سال ۲۰۲۰ با ۴ درصد کاهش از ۱,۰۶۰,۰۰۰ در سال قبلش به ۱,۰۱۹,۰۰۰ نفر رسید. از نظر هستند. این تعداد در ۱۰ سال گذشته به طور متوسط سالانه سه درصد رشد کرده بود. داده‌ها نشان می‌دهند تعداد ساکنان دائمی که پنج تا ۱۰ سال در کانادا بوده‌اند نیز از ۱,۱۷۰,۰۰۰ نفر در سال ۲۰۱۹ به ۱,۱۴۶,۰۰۰ نفر در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.
کرونا بسیاری از تازه‌مهاجران به کانادا را به کشور زادگاهشان بازگردانده
"رابرت فالکنر"، محقق دانشکده سیاست‌های عمومی دانشگاه کلگری گفت: "در واقع غیر معمول نیست که مهاجران در دوره رکود به کشور خود بازگردند. اگر آنها شغل خود را از دست داده‌اند، می‌توانند با خانواده خود می‌توانند به کشور زادگاهشان برگشته و زندگی کنند و اجاره نیز پرداخت نکنند. آنها ممکن است برخی از روابط اجتماعی را در زادگاه خود بیابند تا مشغول به کار شوند، حتی اگر این کار به شکل کار از خانه باشد". وی گفت: تعداد مهاجران جدید در طی بحران مالی و رکود اقتصادی بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ نیز حدود ۳ درصد کاهش یافته بود. وی گفت: اگر اقتصاد به سرعت بهبود نیابد، بسیاری از کسانی که در یک سال گذشته کشور را ترک کرده‌اند ممکن است دیگر برنگردند، و سپس چنین ادامه داد: "هرچه مدت بیشتری در کشور خود در خانه بمانند، احتمال بازگشتشان به کانادا کمتر خواهد بود".
برنامه مهاجرتی جدید کانادا
کرونا در سال ۲۰۲۰ نسبت به سال ۲۰۱۹ حدود ۴۰ درصد مهاجرت به کانادا را کاهش داده و دولت لیبرال فدرال کانادا در اکتبر اعلام کرد که این کشور در تلاش است بیش از ۱.۲ میلیون نفر مهاجر جدید را در ۳ سال آینده بپذیرد که در آن ۴۰۱,۰۰۰ نفر در طول سال جاری پذیرفته می‌شوند. اما به نظر می‌رسد که این تعداد زیادی خوش‌بینانه باشد زیرا همچنان محدودیت‌های سفر وجود دارد و مرکز اقتصادی همچنان بسته‌اند.
"اندرو گریفیت"، مدیر سابق شهروندی و چندفرهنگی اداره مهاجرت می‌گوید مهاجرانی که در زمان رکود اقتصادی به این کشور می‌رسند، حداقل در کوتاه مدت از نظر اقتصادی رنج می‌برند و افزود: "حفظ سطح بالای مهاجرت در زمانی که اقتصاد ضعیف است کاری با مسئولیت تلقی نمی‌شود و همین آمار خروج تازه‌مهاجران می‌تواند نشان‌دهنده شکست سیاست‌های دولت باشد". او گفت در عوض بهتر است دولت روی مهاجران و شهروندانی که هم اکنون در کشور زندگی می‌کنند تمرکز کند، تا بتواند برای آنهایی که مشاغل خود را از دست داده‌اند، با برنامه‌های آموزش مجدد یا سایر برنامه‌ها کار و تحرک اقتصادی ایجاد کند.
کوهن گفت که اکنون "برای کسی که در یک حرفه تخصصی در کشور زادگاهش کار می‌کند بسیار سخت است که در کانادا به همان حرفه مشغول شود. مهاجران با آرزوها یا امید به توانایی در کار و درآمد بسیار بهتر به نسبت کشور خود به کانادا مهاجرت می‌کنند و بسرعت متوجه می‌شوند که واقعاً مجبورند در یک شغل بدون مزد و با ساعات کار و درآمد کم مشغول به کار شوند".
