حداقل وضعیت پنج نفر از جمله واو که با کمک مستقیم دولت کانادا و بنا به دلایل انساندوستانه به کشور وارد شدهاند، پیش از مهاجرتشان بسیار عالی بوده
"واو ون دانگ" در حالی که از طریق فرودگاه بینالمللی پیرسون قدم به تورنتو میگذاشت، مستقیما به سمت دوربینهای تلویزیونی رفت تا با آنها مصاحبه کند و بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. او همراه با بیش از 100 ویتنامی دیگر که بین سالهای 2014 و 2017، و پس از 20 سال زندگی زیر حکومت کمونیستی ویتنام، با قایق از آن کشور گریختند، چندی پیش وارد کانادا شدند. بسیاری از کسانی که پس از جنگ ویتنام از وطن خود گریختند، در دهه 80 و70 به کشور همسایه خود تایلند پناه بردند. آنها دهها سال است که بدون وضعیت مشخصی زندگی میکنند؛ آنها نمیتوانند بدون تهدید به دستگیری یا جریمه کار کنند، دسترسی به مراقبتهای بهداشتی ندارند و هیچ انتخاب دیگری هم ندارند.
ولی اوضاع برای بیشتر ویتنامیها چنین خوب نبوده، بحران انسانی به دنبال پیروزی ویتنام شمالی در جنگ و تصرف "سایگون" در سال 1975 به وجود آمد. نزدیک به یک میلیون نفر از ویتنام گریختند؛ بسیاری از آنها سفرهای خطرناکی را با قایق آغاز کردند. سازمان ملل متحد تخمین میزند حدود 250000 نفر در دریا جان باختند. بسیاری از این افراد موفق شدند با قایق به کشورهای همسایه مانند مالزی، هنگ کنگ، فیلیپین و تایلند بگریزند.
در این میان کانادا پس از جنگ به تنهایی بیش از 100000 پناهنده را پذیرفت. در سال 1996، ویتنام دهها هزار پناهنده قایقی را از خارج به کشور بازگرداند؛ و کسانی که به دلیل ترس از آزار و اذیت نمیخواستند به ویتنام بازگردند از اردوگاههای پناهندگان گریختند و در جاهایی مانند تایلند بدون شهروندی زندگی کردند. در سال 2006 ، فدراسیون ویتنامی کانادا (ویسیاف)، به همراه یک گروه مستقر در آمریکا به نام "ویتنامی" ابتکار عملی را بدست گرفتند و از دولت کانادا خواستند تا تعدادی از ویتنامیهایی که وضعیت مشخصی در تایلند نداشتند را به پناهندگی قبول کند.
"جیسون کنی" ، نخست وزیر فعلی آلبرتا، که در آن زمان وزیر محافظهکار مهاجرت فدرال بود، با مسئولان دولت تایلند ملاقات کرد تا اطمینان حاصل کند که اجازه خروج این افراد از کشور برای آنها فراهم خواهد شد. به گفته یک مقام ارشد دولتی و شخص دیگری که در اسکان مجدد آنها کار کرده، بدین ترتیب شرایط مهاجرت برای بیش از 100 نفر از کسانیکه بین سالهای 1984 تا 1991 مجبور به ترک ویتنام و اقامت در تایلند شده بودند مهیا شد؛ بنابراین کسانیکه به ویتنام برگردانده شدند یا در جای دیگری زندگی کردهاند، واجد شرایط نبودند، ولی در عین حال میان این افراد اشخاصی مانند واو هم وجود دارند که وضعیتشان اصلا هم بد نیست!
در میان افراد تازه رسیده، واو قبل از آمدن به كانادا زندگی بهتری داشته، این مرد 57 ساله شرکت مسافرتی "سایگون رد"، شرکت خدمات توریستی بین ویتنام و تایلند، را اداره میکرد. دفتر مرکزی این شرکت در شهر "هوشی مین"، ویتنام مستقر بود. واو شغلش را پنهان نمیکرد بطوریکه عکسهای متعددیش با مشتریان در شبکههای اجتماعی به صورت عمومی به اشتراک گذاشته شده بود. حداقل وضعیت پنج نفر از جمله واو که با کمک مستقیم دولت کانادا و بنا به دلایل انساندوستانه به کشور وارد شدهاند، پیش از مهاجرتشان بسیار عالی بوده؛ اگرچه اکنون واو دیگر به راحتی بین ویتنام، تایلند و ونکوور در حال رفتوآمد است.
یک وکیل پناهندگان در تورنتو در اینباره میگوید: "کانادا به عنوان یک کشور نمونه بینالمللی در کمک بشردوستانه به افراد آواره و مشکلدار در کل دنیا شناخته میشود".
ولی اوضاع برای بیشتر ویتنامیها چنین خوب نبوده، بحران انسانی به دنبال پیروزی ویتنام شمالی در جنگ و تصرف "سایگون" در سال 1975 به وجود آمد. نزدیک به یک میلیون نفر از ویتنام گریختند؛ بسیاری از آنها سفرهای خطرناکی را با قایق آغاز کردند. سازمان ملل متحد تخمین میزند حدود 250000 نفر در دریا جان باختند. بسیاری از این افراد موفق شدند با قایق به کشورهای همسایه مانند مالزی، هنگ کنگ، فیلیپین و تایلند بگریزند.
در این میان کانادا پس از جنگ به تنهایی بیش از 100000 پناهنده را پذیرفت. در سال 1996، ویتنام دهها هزار پناهنده قایقی را از خارج به کشور بازگرداند؛ و کسانی که به دلیل ترس از آزار و اذیت نمیخواستند به ویتنام بازگردند از اردوگاههای پناهندگان گریختند و در جاهایی مانند تایلند بدون شهروندی زندگی کردند. در سال 2006 ، فدراسیون ویتنامی کانادا (ویسیاف)، به همراه یک گروه مستقر در آمریکا به نام "ویتنامی" ابتکار عملی را بدست گرفتند و از دولت کانادا خواستند تا تعدادی از ویتنامیهایی که وضعیت مشخصی در تایلند نداشتند را به پناهندگی قبول کند.
"جیسون کنی" ، نخست وزیر فعلی آلبرتا، که در آن زمان وزیر محافظهکار مهاجرت فدرال بود، با مسئولان دولت تایلند ملاقات کرد تا اطمینان حاصل کند که اجازه خروج این افراد از کشور برای آنها فراهم خواهد شد. به گفته یک مقام ارشد دولتی و شخص دیگری که در اسکان مجدد آنها کار کرده، بدین ترتیب شرایط مهاجرت برای بیش از 100 نفر از کسانیکه بین سالهای 1984 تا 1991 مجبور به ترک ویتنام و اقامت در تایلند شده بودند مهیا شد؛ بنابراین کسانیکه به ویتنام برگردانده شدند یا در جای دیگری زندگی کردهاند، واجد شرایط نبودند، ولی در عین حال میان این افراد اشخاصی مانند واو هم وجود دارند که وضعیتشان اصلا هم بد نیست!
در میان افراد تازه رسیده، واو قبل از آمدن به كانادا زندگی بهتری داشته، این مرد 57 ساله شرکت مسافرتی "سایگون رد"، شرکت خدمات توریستی بین ویتنام و تایلند، را اداره میکرد. دفتر مرکزی این شرکت در شهر "هوشی مین"، ویتنام مستقر بود. واو شغلش را پنهان نمیکرد بطوریکه عکسهای متعددیش با مشتریان در شبکههای اجتماعی به صورت عمومی به اشتراک گذاشته شده بود. حداقل وضعیت پنج نفر از جمله واو که با کمک مستقیم دولت کانادا و بنا به دلایل انساندوستانه به کشور وارد شدهاند، پیش از مهاجرتشان بسیار عالی بوده؛ اگرچه اکنون واو دیگر به راحتی بین ویتنام، تایلند و ونکوور در حال رفتوآمد است.
لطفا فیلم زیر را نگاه کنید
اگر شما همکاری گرامی ما هستی، مرسی که این مطلب را خواندی، اما کپی نکن و با تغییر به نام خودت نزن، خودت زحمت بکش!
پروتکل علمی - پزشکی جهانی برای مقابله کلیه ویروسهایی مانند کرونا که انتقالشان از طریق بسته هوایی است:
۱- ماسک ان-۹۵ بزنید، کرونا از ماسکهای معمولی رد میشود. ۲- فیلتر هوای قوی هپا بگذارید. ۳- تا جایی که میتوانید از مردم حذر کنید. ۴- تغذیه خوب و سالم داشته باشید، مقادیر زیاد ویتامین C و D مصرف کنید. ۵- بسیار ورزش کنید. ۶- اگر توانستید حتما واکسن بزنید.
۱- ماسک ان-۹۵ بزنید، کرونا از ماسکهای معمولی رد میشود. ۲- فیلتر هوای قوی هپا بگذارید. ۳- تا جایی که میتوانید از مردم حذر کنید. ۴- تغذیه خوب و سالم داشته باشید، مقادیر زیاد ویتامین C و D مصرف کنید. ۵- بسیار ورزش کنید. ۶- اگر توانستید حتما واکسن بزنید.
Date: چهارشنبه, اکتبر 16, 2019 - 20:00
درباره نویسنده/هنرمند
Arash Moghaddam آرش مقدم مدرک کارشناسی کامپیوتر و تخصص تولید رسانه دیجیتال دارد و مدیریت تولید بیش ۹ رسانه تصویری، چاپی و اینترنتی را بعهده داشته است. |
ویراستار اول: آرش مقدم؛ ویراستار نهایی: پر ابراهیمی - ویراستاری موقت: عباس حسنلو
ویراستار اول: آرش مقدم؛ ویراستار نهایی: پر ابراهیمی - ویراستاری موقت: عباس حسنلو