سرانجام توافق نفتا بعد از 9 ماه مذاکره در ساعات پایانی یکشنبه اول اکتبر با سفر شتابان خانم کریسیتا فریلند وزیر امور خارجه جوان و کم‌تجربه‌ی جاستین ترودو به واشنگتن به امضای سه کشور رسید.
تیم ترودو و فریلند سعی کردند که امضای قرارداد را بعد از اولتیماتوم‌های ترامپ و تقاضای مکزیکی‌ها برای حضور کانادایی‌ها، بعنوان پیروزی اعلام کند. آنها دلیل طولانی شدن مذاکرات را مقاومت کانادا در برابر زیاده‌خواهی ترامپ و تیم مذاکره‌کننده آمریکایی اعلام کردند، در حالیکه روز شنبه ترودو در اتاوا با التون جان (خواننده انگلیسی) در دفتر کارش ملاقات داشت، و وزیر امور خارجه کانادا نیز در اتاوا بود. آمریکا و مکزیک توافق جداگانه‌ای را چند ماه قبل امضا کرده بودند و کانادا تنها چند ساعتی برای سفر به واشنگتن و امضای توافق وقت داشت. وقتی موضوع 760 میلیارد تجارت کانادایی‌ها در میان هست که نخست وزیر متعارفا نمی‌بایستی وقتش را صرف ملاقات با یک خواننده می‌کرد.
برای ترودو و فریلند توییتی نوشتم: چگونه شما در 9 ماه نتوانستید به نتیجه برسید، اما چگونه توانستید در ظرف 3 ساعت اینگونه و با عجله به توافق برسید؟ البته مشخص بود که قرارداد خوبی به نفع کانادایی‌ها نبود وترامپ برنده این بازی سیاسی، اقتصادی بود.

در هر مصاحبه‌ای در این مدت، کریستیا فریلند کم‌تجربه و ضد روسیه، از سوی جاستین ترودو اعلام می‌کرد که: محتوای مذاکرات را عمومی نمی‌کنیم و سفیر آمریکا با نیت خوب مذاکرات را پیش می‌برد.آمریکایی‌ها خواستار راهیابی به بازار لبنیات کانادا بودند که هزاران گاوداری در انتاریو و استان‌های دیگر کانادا را مورد تهدید قرار می‌داد. موضوعی که سرانجام بدستش آوردند و {حداقل} 3.6 درصد بازار لبنیات کانادا را بدست گرفتند. آن شب ترودو در این مورد چیزی نگفت ولی دوشنبه در کنفرانس خبری مونترل اعلام کرد که متاسفانه صنعت لبنیات کانادا لطمه خواهد خورد. او افزود که مزرعه‌داران را با فرستادن کمک، حمایتی خواهد کرد. ترامپ تهدید کرده بود که {در صورت عدم تمکین کانادا} روی خودروهای آمریکایی ساخت کانادا هم تعرفه خواهد گذاشت تا کمر اقتصاد انتاریو شکسته شود، که چنین نشد و با تغییراتی فروش ماشین کانادایی در بازار آمریکا حفظ شد.
به گفته ترودو علت انتصاب کریسیتیا فریلند به عنوان وزیر امور خارجه، به دلیل آشنایی وی با تیم ترامپ در زمانی که او خبرنگار تجاری یک روزنامه در واشنگتن بوده است، می‌باشد. فریلند جانشین وزیر امور خارجه با تجربه‌تر کانادا، استفان دیان، شده بود. در هفته‌های پایانی حتی ترامپ در تریبون عمومی، فریلند را تحقیر کرد. توافق جدید تجاری بین سه کشور، کاستی‌های زیای دارد. بندهای مهمی علیه کانادا به آن اضافه شده است.
ترودو و فریلند در حالی نتوانستند مقاومت بیشتری کنند و از منافع کانادایی‌ها دفاع کنند که حمایت تمامی نخست وزیران و روسای دولت‌های استان‌ها و رهبران دو حزب اپوزیسیون کانادا را در مذاکرات " نفتا " پشت سر خود داشتند. متاسفانه ترودو نشان داده است که کمتر مشورت می‌کند و بیشتر احساسی عمل می‌کند، چیزی که برای یک سیاستمدار عالی‌رتبه و رئیس دولت خطرناک است.

کاستی‌های توافق

1- اولین و مهمترین بخش این توافق علیه کانادا بند 32 آن است. مک دونالد خبرنگار با سابقه سی‌بی‌سی نوشت: با این بند، استقلال کشور کانادا از بین می‌رود. بر اساس این بند، کانادا نمی‌تواند هیچ توافق {آزاد} اقتصادی جدیدی با هیچ کشوری در دنیا امضا کند مگر اینکه قبلا، آمریکا را از این کار مطلع و عدم مخالفت آمریکا را کسب کند. این در حالی است که 90 درصد تجارت کانادا با آمریکاست ولی تنها 6 درصد تجارت آمریکا با کاناداست. یعنی بدین ترتیب راه کانادا برای راهیابی به بازارهای دیگر جهانی و جایگزین کردن، امریکایی‌ها و عدم وابستگی به اقتصاد آمریکا، بسته شده است.
2- بند مربوط به مصونیت دولت کانادا از شکایت تجار و بازرگانان دو کشور دیگر حذف شد است. یعنی باید شاهد شکایت‌های چند میلیاردی هر وقت که کانادا بخواهد از معادن و منافع کانادایی‌ها دفاع کند، باشیم.
3- بند مربوط به حفاظت از منابع کانادایی (مثل جنگل‌ها و نفت) برداشته شده، یعنی شرکت‌های بزرگ آمریکایی می‌توانند مجوز بگیرند و کار کنند و کانادا نمی‌تواند آنها را حذف کند.
4- تعرفه 25 درصدی که آمریکا روی آلومینیوم و فولاد گذاشته، برداشته نشد. کانادا باید جداگانه در اینمورد بحث کند، شاید هیچوقت به نتیجه نرسد.
5- کل این قرارداد 6 سال بعد باید مجددا بازبینی شود ( بند غروب خورشید)، اگر هر سه کشور موافق بودند می‌توانند 10 سال دیگر به همین شکل (یعنی جمعا 16 سال) این قرارداد را ادامه بدهند.
6- دسترسی به فروش محصولات لبنی کانادا باز می‌شود (توضیحاتش بالا داده شده است).
7- مشروب‌های آمریکایی هم باید کنار مشروب بریتیش کلمبیایی در سوپرمارکت‌ها فروخته شود.
8- حقوق معنوی (کپی رایت): کانادا باید کلیه قوانین کپی رایت آمریکا را در زمینه کتاب، کامپیوتر، موسیقی و... تا 70 سال پس از مرگ خالق اثر رعایت کند. حق تالیف در کانادا تا 30 سال بود.
9- محصولات دارویی مارک‌دار آمریکا بیشتر به کانادا رسوخ کند و بالطبع گرانتر خواهد بود.
 
این توافق بنظر من، موقعیت لیبرال‌ها و ترودو را در انتخابات بعدی اکتبر 2019، در موقعیت شکننده‌تری قرار خواهد داد. دولت‌های کانادا بدلیل حضور اقلیت‌های مختلف می‌توانند به راحتی، به بازارهای منطقه‌ای دسترسی پیدا کنند. این نیاز به یک سیاست مدون در اتاوا در حمایت از اقلیت‌ها دارد؛ امری که در همه این سال‌ها انجام نشده است. با توجه به تجارب شخصی‌ام می‌گویم دولت‌های فدرال و استانی چندان علاقه‌ای به ثروتمندتر شدن اقلیت‌ها ندارند، زیرا با افزایش قدرت مالی آنها سهم‌خواهی آنان در سیاست نیز زیادتر خواهد شد؛ و درآمد، سرمایه و صنایع حلقه پیرامون دولت و سیاست‌گذاران اصلی کانادا که از چند ده خانواده میلیاردر بیشتر تجاوز نمی‌کند، مورد تهدید قرار خواهد گرفت.