پیامی از دوست عزیزی دریافت کردم که سراسر مهر و محبت بود و به دنبال آن قلب‌ها و گل‌هایی که پیام را آراسته بود. دوست نازنین با شعری بسیار زیبا روز زن و مادر را به من تبریک گفته بود. از این همه محبت به وجد آمدم در دلم شاد بودم از اینکه روزی به نامم ثبت شده است. ناگهان خاطرات‌ زیادی به خاطرم آمد، داستان‌های مادر‌بزرگ از سختی‌هایی که در زندگی کشیده بود، روزها و شب‌های مادر و دیگر زنان فامیل و همسایه که دلخوش بودند تلاش می‌کنند تا فرزندانی صاحب نام پرورش دهند. به زنانی که در جهان به بیگاری گرفته می‌شوند و زنان و دخترانی که دلخوش به نگاه‌های محبت آمیزند. با خودم فکر می‌کنم آیا واقعا روزی مبارک برای من به عنوان یک زن وجود دارد؟ متنی از یک نویسنده در مورد روز زن توجه مرا جلب می‌کند،
زنی باش که تکیه گاه است
که محکم است
زنی باش که اگر یک روز از غم بارید
فردا زیباترین لباسش را بپوشد
لبخند بزند
و ادامه دهد
چرا باید تکیه‌گاه باشم، چرا همیشه باید وانمود کنم دردی در وجودم نیست یا اگر غم بارید من فردایش شاد باشم. این برای من یعنی خودت نباش و خودت را طوری ارائه کن که مردم می‌پسندند. شاید مسئله اصلی آموزشی هست که در طول سالیان نسل به نسل به دخترانمان می‌دهیم که آویزه گوش کنند. مادر خوبی باش، همسر خوبی باش و تعریف این مادر و همسر خوب فداکاری برای آسایش و شادی خانواده بوده حتی از زنان مجرد هم توقع می‌رود دختران خوبی برای خانواده باشند. به من که هیچوقت توصیه نکرده‌اند مادر و زن شادی باش، به شما چطور؟ برای من هیچگاه مادر شاد را مادر فداکار معرفی نکرده‌اند. تا بوده مادر شاد در ذهن مردم به خصوص سایر زنان مادری خوشگذران بوده است.‌ و متاسفانه توقع جامعه از زن و مادر موفق پیشرفت‌هایی است که همسر و فرزندان در زندگی داشته‌اند.
آیا واقعا روزی که مرا به عنوان یک زن وادار می‌کند خودم نباشم و خود را از لذت در زندگی محروم کنم روز مبارکی برای من است؟ روزی روز زن و مادرست که ما یک زن محکم در مسیر درست باشیم نه در مسیری که جامعه از ما توقع دارد.
اگر زنی هستید که خود را به طور کامل می‌شناسید چرا خود واقعی و آنچه هستید را نشان نمی‌دهید؟ وقتی می‌خواهید خود را معرفی کنید اول بر روی تحصیلات، رشته، و شغل خود دست می‌گذارید. اما باز شخصیت واقعی خود را فراموش می‌کنید. ما باید یاد بگیریم و به نسل بعد خود یاد بدهیم که عاشق خودمان هستیم مهم نیست چرا؛ علی رغم اشتباهاتی که انجام می دهیم و صدمه می‌بینیم و اگر خودمان را دوست داریم ما واقعا محکم‌ترین زن هستیم‌، بالا بردن حب نفس زمان و تلاش زیادی را می‌طلبد و فقط محکم‌ترین زنان می‌دانند چگونه خودشان را دوست بدارند.
زنان محکم در شادی به شخص دیگری وابسته نیستند، خودشان شادی را می‌سازند و اجازه نمی‌دهند احساسات بقیه رو‌یشان تأثیر بگذارد.
 زنان محکم از بروز احساس خودشان و بقیه خجالت نمی‌کشند چون می‌دانند مخفی کردن احساس مشکلاتی را به وجود می‌آورد.
خودباوری باعث کسب درجاتی می‌شود و زنان محکم می‌دانند زندگی که دوست دارند مستلزم باور توانایی‌هاست. ولی این محکم بودن و مستقل بودن تا کجا باید پیش برود؟؟؟ صرف اینکه زنی قوی و با اعتماد به نفس است به این معنا نیست که هیچ گونه نیازی ندارد و اصلاً نیز به این معنا نیست که به شخص توانمند و نیرومند دیگری نیاز ندارد. به این معنا نیز نیست که زن‌های قوی و مستقل هرگز خسته، وحشت‌زده و بی‌رمق نمی‌شوند. کاملا برعکس،
زن محکم و مستقل نه تنها خسته و ترسیده می‌شود بلکه بدون خجالت و با اعتماد به نفس بالا آنها را ابراز می‌کند. زنان محکم می‌دانند مادر بهترین الگو برای فرزندان است پس با شادی و خود دوستی به فرزندان می‌آموزد خود را ارزشمند بدانند. یک مادر محکم و شاد همانطور که به آسایش و سلامت خانواده اهمیت می‌دهد، سلامت و آسایش خود را در اولویت قرار می‌دهد. زن و مادر محکم و شاد، شادی را بهترین هدیه‌ای می‌داندکه انسان می‌تواند به اطرافیانش بدهد و یک مادر به فرزندانش. عشق به خود و عشق به دیگران به فرزند خود دوستی و نوع‌دوستی را می‌آموزد.