شرق شناسی - 111
فریدریش پاول تئودور، زاره 1865-1935 (Sarre,Friedrich Paul Theodor)
خاورشناس آلمانی کارشناس مطالعات ایران، تاریخ هنر و معماری اسلامی، در شهر برلین در 22 ژوئن 1865 به دنیا آمد و پس از طی دوران تحصیلات مقدماتی در دانشگاههای برلین، لایپزیگ و هایدلبرگ در رشته تاریخ هنر تحصیل کرد و پس از فارغالتحصیلی در سال 1904 بخش هنری موزه ایالتی برلین را تاسیس کرد و از سال 1911 سرپرست هیات حفاریهای علمی و اکتشافات باستانشناسی در شهر سامرا (عراق) بود. از سال 1922 مدیریت بخش هنری موزه ایالتی برلین را بر عهده گرفت در سال 1934 (1313 شمسی) برای شرکت در کنگره جشن هزاره فردوسی به ایران رفت و نایب رئیس اول کنگره شد. وی در 31 ماه می در نویبابلزبورگ (آلمان) درگذشت .(1) .
در یک گزارش با عنوان هنر بیشهنگاری منقول از گزارش S.J Vernoit ضمن گفتگو از کارهای قبلی زاره اشاره میکند که زاره همیشه با یک معمار مهندس تحصیل کرده مسافرت میکرد، از جمله در سالهای 1897 تا 1900 به ایران هم سفر کرد. و اشیائی که از ایران گردآوری کرده در سال 1899 در نمایشگاهی که در برلین برگزار شد به معرض بازدید گذاشته شد و هم در نمایشگاه هنرهای مسلمانان در پاریس 1903 به معرض تماشا درآمد. وی درسال 1905 با ارنست هرتسفلد(Ernst Herzfeld ) دیداری داشت و به اتفاق در سالهای 1907-8 از طریق استانبول و بغداد به خلیج فارس رهسپار شدند تا جاهای قابل کاوش برای هنرهای اسلامی را کشف کنند.(2).
طبق نوشته دانشنامه ویکیپدیا انگلیسی زاره اشیاء با ارزش وچشمگیری از حفریات خود در خاور نزدیک بخصوص قسطنطنیه و ایران گردآوری کرده بود که در 1899 در برلین و 1903 در پاریس در موزه هنرهای اسلامی به معرض دید قرار داده شد. وی بیشتر اشیاء مجموعه خودرا به موزه قیصر فردریش در برلین اهدا نمود که خودش مدیر بخش اسلامی آن موزه را به عهده داشت. زاره شرقشناسی ازاهالی آلمان و تخصص او باستانشناسی و تاریخ هنر اسلامی بود(3).
روزنامه اطلاعات چاپ تهران در تاریخ 2/6/98 مطابق با 24 اوت 2019 مقالهای به قلم مصطفی ده پهلوان با عنوان آشنائی با ایرانشناسان مینویسد که: فریدریش زاره باستانشناس و پژوهشگر آلمانی در زمینه هنر و معماری اسلامی. در برلین به دنیا آمد و خانوادهاش از هوگنوها (پروتستانهای فرانسه) بود که به سبب اختلافات مذهبی و فشار سیاسی در سال 1572 مجبور به ترک فرانسه شدند. وی در سالهای 1897تا 1900 (1315و 1318) هجری قمری دوبار به ایران وترکستان سفر کرد. وی درسال 1905 با هرتسفلد که از سفر آشور تا تخت جمشید برگشته بود آشنا شد و در نتیجه زاره در سال 1910 به همراه هرتسفلد به ایران رفت و به اتفاق هم در مکانهای باستانی نقش رستم، برم دلک و تنگ چوگان در فارس، جزیره خارک، قصر شیرین، سر پل ذهاب، طاق بستان، گور دخمه، سکاوند، معبد کنگاور و بیستون کرمانشاه و اماکن دیگر به کاوش پرداختند. این خاورشناس در سال 1928 در ناظمآباد شهرری هم حفاری کرد ودر سال 1935 (1314خ ) در مقام رئیس سومین همایش بینالمللی هنر و باستانشناسی ایران که در لنینگراد و مسکو برگزار شده بود شرکت کرد. او سالهای آخر عمرش را در آلمان به مطالعه درباره آثار موزهها و مجموعه شخصی خود گذراند و در 1945 مطابق 1324 خ درگذشت. زاره بر آن بود که صفه تخت جمشید، غار شاپور و مقبره شیخ صفیالدین سه مکانی هستند که دورههای شکوفائی هخامنشیان، ساسانیان و اسلامی را نشان میدهند. او خود عکاسی میکرد و همواره یک معمار طراح در حفاریهای خود به همراه داشت و بیشتر به پژوهشها در موزهها و کتابخانهها میپرداخت. بسیاری از آثار مجموعه شخصی او بلافاصله پس از خاکسپاری ازخانهاش غارت شد و تمام آثار هنری، یادداشتها، عکسها، نامهها و میراث علمی اش از بین رفت. زاره در طول زندگی علمی خود مقالات و کتابهای زیادی نوشت. او برخی از آنها را با همکاری هرتسفلد نوشت (4).
مرحوم ابوالقاسم سحاب شرح حال این ایرانشناس را از روی نوشته خود زاره نقل کرده و نوشته است که زاره از جمله مستشرقینی است که در کنگره جشن ولادت فردوسی به ایران رفته و نایب رئیس اول کنگره هم بوده. اخیرا مقاله مبسوطی راجع به آثار باستانی در صنایع ایران به روزنامه فرانسه زبان چاپ تهران ( ژورنال دوتهران) فرستاده و روزنامه مذکور اصل آنرا درج و بعضی جراید در ترجمه آن به فارسی مبادرت نمودند. نشریات و مؤلفات این استاد درباره ایران و غیره زیاد است که اغلب به طبع رسیدهاند (5).
گزارشی از تحقیقات و آثار زاره در زمینه ایرانشناسی:
1- مسافرت به ایران چاپ برلین 1898.
2- سفر از اردبیل به زنجان در شمال غرب چاپ 1899.
3- آسیای میانه، ایران، میانرودان (بینالنهرین) ، ماوراء خزر مردم و سرزمین چاپ برلین 1899.
4- گزارشی موقت درباره دستآوردهای علمی و هنری سفر به ایران چاپ 1899-1900.
5- یادمانهای معماری ایرانی (با همکاری ) دوجلد چاپ برلین 1901-1910-
6- سفر به مازندران چاپ برلین 1902.
7- هنر ایرانی- اسلامی چاپ برلین 1904.
8- اردبیل بقعه شیخ صفی (با همکاری )1904-1924.
9- قالی ایرانی با نقش درخت متعلق به آغاز سده چهاردهم چاپ 1908.
10- کاشی کاریهای ایرانی- اسلامی سدههای دوازدهم وسیزدهم چاپ 1908.
11- کشف دوباره کاشیکاریهای سریانی و ایرانی چاپ 1909.
12- سنگتراشیهای ایرانی (با همکاری) چاپ برلین 1910.
13- رضا عباسی مینیاتوریست ایرانی چاپ 1910.
14- درباره اثر یوزف فون کارابسک، رضا عباسی چاپ هامبورگ 1911.
15- مجسمههای کوچک ایرانی در بخش هنر اسلامی چاپ 1913-1914.
16- طراحیهای رضا عباسی (با همکاری) چاپ مونیخ 1914.
17- رونوشتی ایرانی از سوگواری عیسی (ع) اثر پروگینوس چاپ برلین 1919.
18- کار علمی- هنری طی جنگ جهانی در بینالنهرین (میان رودان) ، شرق آناتولی، ایران و افغانستان چاپ لایپزیگ 1919.
19- معماری اسلامی در ایران چاپ برلین 1919.
20- هنر ایران باستان چاپ پاریس 1921.
21- سرامیکهای ایرانی سدههای میانه و مجموعه دکتر درگر 1923 چاپ برلین 1923.
22- تزئینات دیوارها در پایان عصر ساسانی چاپ 1928.
23- شاهکار تندیسی برنزی متعلق به ساسانیان چاپ 1930.
24- گلدانهای تزئینی عصر مغولان در ایران چاپ 1930.
25- بارگاه مقدس اردبیل چاپ 1931.
26-کارگاه سرامیک کاشان در سدههای سیزدهم و چهاردهم چاپ 1935.
27- سنت در هنر ایرانی چاپ 1939.
زاویالوا والینتینا ایوانوا ( Zavialova Valentina Ivanovna (
ایشان متولد 1918 در روز 18 فوریه در جمهوری روسیه شهر پتروگراد و تخصصش در مطالعات ایرانی بویژه زبانشناسی است پس از طی دوره تحصیلات مقدماتی و دوره تحصیل زبانشناسی در دانشگاه دولتی لنینگراد در سال 1940 فارغالتحصیل گردید و در سال 1988 نامزد (دکتری) علوم زبانشناسی شد. دوران تدریس ایشان در سال 1942تا 1944 مدرس در دانشسرای استالینآباد و از 1944 مدرس دانشکده شرقشناسی دانشگاه دولتی لنینگراد و از 1946 مدرس انجمن روابط فرهنگی شوروی با کشورهای خارجی در تهران بود. خانم زاویا لووا گویشهای مناطق شمالی ایران به ویژه گویشهای مازندرانی وگیلکی را از دیدگاه علم زبان شناختی روز مورد مطالعه و بررسی قرار داده و آثاری نیز در این زمینه به رشته تحریر درآورده است (6).
نگاهی به برخی از آثار برجسته ایران شناسی زاویالووا:
1- آواشناسی زبانهای گیلکی و مازندرانی (پایان نامه دکتری و نامزدی علوم ) چاپ شده در لنینگراد 1954.
2- چکیده رساله علمی چاپ لنینگراد 1954.
3- آگاهیهای تازه پیرامون آواشناسی زبانهای ایرانی (زبانهای گیلکی ومازندرانی) چاپ 1956.
4- پیرامون ویژگی همنشینی واحدهای آوائی در زبان فارسی چاپ دانشگاه لنینگراد چاپ 1960.
.5- پیرامون ویژگی هم خوانهای فارسی چاپ 1961.
6- تجزیه محور همنشینی جمله در زبان فارسی چاپ 1961.
7- ماهیت آواشناختی تکیه در زبان فارسی.
8- آهنگ خطاب در زبان فارسی چاپ 1961.
9- جنبه پویائی واحدهای همنشین در حالت ندائی در زبان فارسی.
10- عروض و شیوه تلفظ امروزی چاپ 1965.
11- تکیه در زبان فارسی چاپ 1962.
منابع وماخذ:
1- گروه مؤلفان ومترجمان: فرهنگ خاورشناسان جلد چهارم ص555 چاپ تهران 1388 از انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
2- سایت هنرهای بیشه (Art groves ) آن لاین مقاله فریدریش زاره.
3- ویکیپدیا Wikipedia مقاله Friedrich Sarre.
4- سایت روزنامه اطلاعات چاپ تهران مورخ 4 شهریور 1398 مطابق 24 اوت 2019 مقاله آشنائی با ایرانشناسان (زاره) نوشته مصطفی ده پهلوان.
5- ابوالقاسم حالت فرهنگ خاورشناسان ص284-285 چاپ تهران 1317 خ چاپ از شرکت طبع کتاب.
6- گروه مؤلفان ومترجمان: فرهنگ خاورشناسان جلد چهارم ص 573 چاپ تهران 1388 از انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
فریدریش پاول تئودور، زاره 1865-1935 (Sarre,Friedrich Paul Theodor)
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
در یک گزارش با عنوان هنر بیشهنگاری منقول از گزارش S.J Vernoit ضمن گفتگو از کارهای قبلی زاره اشاره میکند که زاره همیشه با یک معمار مهندس تحصیل کرده مسافرت میکرد، از جمله در سالهای 1897 تا 1900 به ایران هم سفر کرد. و اشیائی که از ایران گردآوری کرده در سال 1899 در نمایشگاهی که در برلین برگزار شد به معرض بازدید گذاشته شد و هم در نمایشگاه هنرهای مسلمانان در پاریس 1903 به معرض تماشا درآمد. وی درسال 1905 با ارنست هرتسفلد(Ernst Herzfeld ) دیداری داشت و به اتفاق در سالهای 1907-8 از طریق استانبول و بغداد به خلیج فارس رهسپار شدند تا جاهای قابل کاوش برای هنرهای اسلامی را کشف کنند.(2).
طبق نوشته دانشنامه ویکیپدیا انگلیسی زاره اشیاء با ارزش وچشمگیری از حفریات خود در خاور نزدیک بخصوص قسطنطنیه و ایران گردآوری کرده بود که در 1899 در برلین و 1903 در پاریس در موزه هنرهای اسلامی به معرض دید قرار داده شد. وی بیشتر اشیاء مجموعه خودرا به موزه قیصر فردریش در برلین اهدا نمود که خودش مدیر بخش اسلامی آن موزه را به عهده داشت. زاره شرقشناسی ازاهالی آلمان و تخصص او باستانشناسی و تاریخ هنر اسلامی بود(3).
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
لطفا روی عکس بنر تبلیغاتی کلیک کنید تا برایتان شماره بگیرد
لطفا روی عکس تبلیغاتی کلیک کنید تا برای شما شماره بگیرد؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
گزارشی از تحقیقات و آثار زاره در زمینه ایرانشناسی:
1- مسافرت به ایران چاپ برلین 1898.
2- سفر از اردبیل به زنجان در شمال غرب چاپ 1899.
3- آسیای میانه، ایران، میانرودان (بینالنهرین) ، ماوراء خزر مردم و سرزمین چاپ برلین 1899.
4- گزارشی موقت درباره دستآوردهای علمی و هنری سفر به ایران چاپ 1899-1900.
5- یادمانهای معماری ایرانی (با همکاری ) دوجلد چاپ برلین 1901-1910-
6- سفر به مازندران چاپ برلین 1902.
7- هنر ایرانی- اسلامی چاپ برلین 1904.
8- اردبیل بقعه شیخ صفی (با همکاری )1904-1924.
9- قالی ایرانی با نقش درخت متعلق به آغاز سده چهاردهم چاپ 1908.
10- کاشی کاریهای ایرانی- اسلامی سدههای دوازدهم وسیزدهم چاپ 1908.
11- کشف دوباره کاشیکاریهای سریانی و ایرانی چاپ 1909.
12- سنگتراشیهای ایرانی (با همکاری) چاپ برلین 1910.
13- رضا عباسی مینیاتوریست ایرانی چاپ 1910.
14- درباره اثر یوزف فون کارابسک، رضا عباسی چاپ هامبورگ 1911.
15- مجسمههای کوچک ایرانی در بخش هنر اسلامی چاپ 1913-1914.
16- طراحیهای رضا عباسی (با همکاری) چاپ مونیخ 1914.
17- رونوشتی ایرانی از سوگواری عیسی (ع) اثر پروگینوس چاپ برلین 1919.
18- کار علمی- هنری طی جنگ جهانی در بینالنهرین (میان رودان) ، شرق آناتولی، ایران و افغانستان چاپ لایپزیگ 1919.
19- معماری اسلامی در ایران چاپ برلین 1919.
20- هنر ایران باستان چاپ پاریس 1921.
21- سرامیکهای ایرانی سدههای میانه و مجموعه دکتر درگر 1923 چاپ برلین 1923.
22- تزئینات دیوارها در پایان عصر ساسانی چاپ 1928.
23- شاهکار تندیسی برنزی متعلق به ساسانیان چاپ 1930.
24- گلدانهای تزئینی عصر مغولان در ایران چاپ 1930.
25- بارگاه مقدس اردبیل چاپ 1931.
26-کارگاه سرامیک کاشان در سدههای سیزدهم و چهاردهم چاپ 1935.
27- سنت در هنر ایرانی چاپ 1939.
زاویالوا والینتینا ایوانوا ( Zavialova Valentina Ivanovna (
ایشان متولد 1918 در روز 18 فوریه در جمهوری روسیه شهر پتروگراد و تخصصش در مطالعات ایرانی بویژه زبانشناسی است پس از طی دوره تحصیلات مقدماتی و دوره تحصیل زبانشناسی در دانشگاه دولتی لنینگراد در سال 1940 فارغالتحصیل گردید و در سال 1988 نامزد (دکتری) علوم زبانشناسی شد. دوران تدریس ایشان در سال 1942تا 1944 مدرس در دانشسرای استالینآباد و از 1944 مدرس دانشکده شرقشناسی دانشگاه دولتی لنینگراد و از 1946 مدرس انجمن روابط فرهنگی شوروی با کشورهای خارجی در تهران بود. خانم زاویا لووا گویشهای مناطق شمالی ایران به ویژه گویشهای مازندرانی وگیلکی را از دیدگاه علم زبان شناختی روز مورد مطالعه و بررسی قرار داده و آثاری نیز در این زمینه به رشته تحریر درآورده است (6).
نگاهی به برخی از آثار برجسته ایران شناسی زاویالووا:
1- آواشناسی زبانهای گیلکی و مازندرانی (پایان نامه دکتری و نامزدی علوم ) چاپ شده در لنینگراد 1954.
2- چکیده رساله علمی چاپ لنینگراد 1954.
3- آگاهیهای تازه پیرامون آواشناسی زبانهای ایرانی (زبانهای گیلکی ومازندرانی) چاپ 1956.
4- پیرامون ویژگی همنشینی واحدهای آوائی در زبان فارسی چاپ دانشگاه لنینگراد چاپ 1960.
.5- پیرامون ویژگی هم خوانهای فارسی چاپ 1961.
6- تجزیه محور همنشینی جمله در زبان فارسی چاپ 1961.
7- ماهیت آواشناختی تکیه در زبان فارسی.
8- آهنگ خطاب در زبان فارسی چاپ 1961.
9- جنبه پویائی واحدهای همنشین در حالت ندائی در زبان فارسی.
10- عروض و شیوه تلفظ امروزی چاپ 1965.
11- تکیه در زبان فارسی چاپ 1962.
منابع وماخذ:
1- گروه مؤلفان ومترجمان: فرهنگ خاورشناسان جلد چهارم ص555 چاپ تهران 1388 از انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
2- سایت هنرهای بیشه (Art groves ) آن لاین مقاله فریدریش زاره.
3- ویکیپدیا Wikipedia مقاله Friedrich Sarre.
4- سایت روزنامه اطلاعات چاپ تهران مورخ 4 شهریور 1398 مطابق 24 اوت 2019 مقاله آشنائی با ایرانشناسان (زاره) نوشته مصطفی ده پهلوان.
5- ابوالقاسم حالت فرهنگ خاورشناسان ص284-285 چاپ تهران 1317 خ چاپ از شرکت طبع کتاب.
لطفا روی عکس تبلیغاتی کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
6- گروه مؤلفان ومترجمان: فرهنگ خاورشناسان جلد چهارم ص 573 چاپ تهران 1388 از انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
 |
