مردم معترض‌تر و حکومت پُرزورتر
هجوم گسترده ویروس کرونا به ایران تبدیل به مهمترین موضوع برای ایرانیان شده و روزی نیست که رسانه‌های کشورهای مختلف به وضعیت وخیم ابتلاء مردم ایران به کرونا و گسترش سریع آن به سایر کشورها از شرق تا غرب دور اشاره‌ای نداشته باشند.
حجم و تنوع اخبار مربوط کرونا آن ذهن اولویت اول افکار عمومی در داخل و خارج از ایران شده و از طرفی بعضی اخبار و رویدادهای کلیدی این روزها را در حاشیه توجه قرار داده که سقوط بی‌سابقه فروش نفت ایران از مهمترین آنهاست. این اتفاق مهم در لابه‌لای اخبار مربوط به کلیات بودجه سال 99 در مجلس هم بازتاب داشت و این گزارش سعی کرده این موضوع و پیامدهای آن را در کانون توجه مخاطبان قرار دهد.
داستان‌های بودجه 99
مجلس فعلی ایران که از عمر آن کمی بیشتر از سه ماه مانده در 6 اسفندماه 1398 با کلیات بودجه سال 99 که دولت آن را در 17 آذرماه ارائه کرده بود، مخالفت کرد. رد کلیات بودجه به این معناست که نمایندگان بدون ورود به جزییات بودجه یعنی جداول مربوط به هزینه‌های ریز و درشت کشور و دستگاه‌ها، با استراتژی و کلیات بودجه از جمله محل تامین درآمدهای دولت مخالفت کرده‌اند. رسانه‌های نزدیک به سپاه با استقبال از این اتفاق مسائل فنی بودجه‌نویسی و همچنین شفاف بودن اختصاص بودجه به سازمان‌های دولتی و... را دلایل رد کلیات بودجه 99 عنوان کردند. برخی اخبار هم حاکی از این بود که نمایندگان از ترس اینکه محبور باشند در این روزهای کرونایی کنار هم بنشیند و به تصویب جزییات بودجه بپردازند، کلیات آن را رد کردند تا خیال خودشان را راحت کنند. فارغ از این تفاسیر و توجیه‌ها اما نکته مهم اشاره برخی نمایندگان به کاهش فروش بی‌سابقه نفت ایران بود و بر همین اساس آنها معتقد بودندحساب دولت بر روی فروش یک میلیون بشکه در روز در بودجه 99 غیرمنطقی است.
دولت اما با اصرار بر تصویب کلیات لایحه بودجه سال 99 قصد داشت تا دست خودش را برای تصمیم‌هایی از جمله استقراض مستقیم یا غیرمستقیم از بانک مرکزی و انتشار اوراق از جمله اوراق بدهی و برداشت از صندوق توسعه با دستور رهبر جمهوری اسلامی ایران باز نگه دارد و در نهایت با حکم حکومتی خامنه‌ای همان کلیات بودجه رد شده ایران تنها در کمیسیون تلفیق مجلس تصویب شد تا دولت هم به هدف خودش رسیده باشد.
سقوط فروش نفت ایران
روند فروش نفت ایران پس از خروج آمریکا از برجام کاهش بی‌سابقه‌ای را به ویژه در چند ماه اخیر تجربه کرده به طوری که بر اساس داده‌های شرکت "کپلر" میزان بارگیری نفت خام ایران در فوریه به تنها ۲۴۸ هزار بشکه در روز رسیده که چین و سوریه خریداران اصلی آن هستند. از طرفی در وزارت نفت ایران پیش‌بینی شده با شیوع کرونا در چین، این کشور تقاضا برای نفت ایران را کاهش دهد که باعث خواهد شد فروش نفت در سال جاری میلادی در عمل به زیر 200 هزار بشکه در روز برسد.
از طرف دیگر در همین فوریه 2020 چند عضو اوپک از جمله عربستان و عراق باافزایش صادرات نفت به سرعت جای خالی ایران در بازار را پُر کردند به طوری که صادرات اوپک با۴۶۴ هزار بشکه افزایش نسبت به ژانویه به ۲۲ میلیون و ۳۵۹ هزار بشکه در روز رسید.
کاهش بی‌سابقه فروش نفت ایران در حالی است که در روزهای خوش و رویایی برجام با حضور آمریکا، فروش نفت ایران افزایش بی‌سابقه‌ای را در 10 سال گذشته تجربه کرد و در سال ۱۳۹5 با افزایش حدود 85 درصدی نسبت به سال 94 به ۷۶۵ میلیون بشکه یعنی کمی بیش از دومیلون بشکه در روز رسیده بود.
آمریکا پس از خروج از برجام و اعمال تحریم‌های گسترده علیه ایران از میانه‌های آبان 1397 با معافیت مشتریان اصلی نفت ایران از تحریم‌ها برای چهار ماه موافقت کرد اما از اردیبهشت سال 1398 و با هدف به صفر رساندن فروش نفت ایران تمامی این معافیت‌ها را لغو کرد و از همان زمان سقوط بی‌سابقه فروش نفت ایران در بازارهای جهانی آغاز شد به طوری که این روزها از میان مشتریان اصلی نفت ایرانی یعنی ایتالیا، تایوان، ترکیه، ژاپن، چین، کره‌جنوبی، هند و یونان تنها چین همچنان پای خرید نفت ایران مانده و سایر مشتریان عطای خرید این نفت پُر ریسک را به لقاء آن بخشیده‌اند.
این شرایط در حالی است که بسیاری از کارشناسان صنعت نفت در ایران در بدترین حالت پیش‌بینی کرده بودند که با شدت یافتن فشارها و تحریم‌های آمریکا و شکست تلاش‌های دیپلماتیک ایران برای حفظ ارتباط با شرکای استراتژیک باز هم ایران می‌تواند با حفظ چند مشتری اصلی به ویژه هند و چین روزانه 400 تا 500 هزار بشکه فروش نفت داشته باشد اما اوضاع امروز فروش نفت ایران حتی از این پیش‌بینی‌های حداقلی و بدبینانه هم وخیم‌تر شده و صادرات نفت ایران تنها کمی بیشتر از گابن است.
حفظ اولویت‌های امنیتی و انتظامی
کاهش فروش نفت در ساده‌ترین شکل ممکن اولویت‌های اختصاص بودجه نفت در کلیات نظام سیاسی ایران را تحت تاثیر قرار خواهد داد. باتوجه فضای ناآرام داخلی و خارجی در سال 98 قابل پیش‌بینی بود که اولویت‌های بودجه کشور در سال 99 تحت‌الشعاع متغیرهای امنیتی، انتظامی و نظامی باشد. چه آنکه در کلیات بودجه مد نظر دولت برای سال 99 و علی‌رغم پیش‌بینی کاهش فروش نفت، برای تنها چهار مجموعه وزارت اطلاعات، بسیج، سپاه و نیروی انتظامی ۴۳ هزار و ۳۱۱میلیارد تومان بودجه پیشنهاد شده است که نسبت به بودجه سال 98 این چهار مجموعه در کل پنج هزار و ۵۹۳ میلیارد تومان افزایش را نشان می‌دهد.
درکنار افزایش بودجه بخش‌های امنیتی، انتظامی و نظامی به طور طبیعی بودجه سایر بخش‌ها از جمله بخش‌های عمرانی و جاری کشور کاهش چشمگیری را تجربه خواهند کرد که در یک نگاه کلی به معنای زندگی بسیار سخت‌تر از سال 98 برای مردم ایران در سال 99 و البته یک حکومت آماده‌تر برای برخوردهای امنیتی، انتظامی و شاید نظامی با اعتراض‌ها خواهد بود.
هجوم گسترده ویروس کرونا به ایران تبدیل به مهمترین موضوع برای ایرانیان شده و روزی نیست که رسانه‌های کشورهای مختلف به وضعیت وخیم ابتلاء مردم ایران به کرونا و گسترش سریع آن به سایر کشورها از شرق تا غرب دور اشاره‌ای نداشته باشند.
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
داستان‌های بودجه 99
لطفا روی عکس بنر تبلیغاتی کلیک کنید تا برایتان شماره بگیرد
لطفا روی عکس تبلیغاتی کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
لطفا روی عکس تبلیغاتی کلیک کنید تا برای شما شماره بگیرد؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
سقوط فروش نفت ایران
روند فروش نفت ایران پس از خروج آمریکا از برجام کاهش بی‌سابقه‌ای را به ویژه در چند ماه اخیر تجربه کرده به طوری که بر اساس داده‌های شرکت "کپلر" میزان بارگیری نفت خام ایران در فوریه به تنها ۲۴۸ هزار بشکه در روز رسیده که چین و سوریه خریداران اصلی آن هستند. از طرفی در وزارت نفت ایران پیش‌بینی شده با شیوع کرونا در چین، این کشور تقاضا برای نفت ایران را کاهش دهد که باعث خواهد شد فروش نفت در سال جاری میلادی در عمل به زیر 200 هزار بشکه در روز برسد.
از طرف دیگر در همین فوریه 2020 چند عضو اوپک از جمله عربستان و عراق باافزایش صادرات نفت به سرعت جای خالی ایران در بازار را پُر کردند به طوری که صادرات اوپک با۴۶۴ هزار بشکه افزایش نسبت به ژانویه به ۲۲ میلیون و ۳۵۹ هزار بشکه در روز رسید.
کاهش بی‌سابقه فروش نفت ایران در حالی است که در روزهای خوش و رویایی برجام با حضور آمریکا، فروش نفت ایران افزایش بی‌سابقه‌ای را در 10 سال گذشته تجربه کرد و در سال ۱۳۹5 با افزایش حدود 85 درصدی نسبت به سال 94 به ۷۶۵ میلیون بشکه یعنی کمی بیش از دومیلون بشکه در روز رسیده بود.
آمریکا پس از خروج از برجام و اعمال تحریم‌های گسترده علیه ایران از میانه‌های آبان 1397 با معافیت مشتریان اصلی نفت ایران از تحریم‌ها برای چهار ماه موافقت کرد اما از اردیبهشت سال 1398 و با هدف به صفر رساندن فروش نفت ایران تمامی این معافیت‌ها را لغو کرد و از همان زمان سقوط بی‌سابقه فروش نفت ایران در بازارهای جهانی آغاز شد به طوری که این روزها از میان مشتریان اصلی نفت ایرانی یعنی ایتالیا، تایوان، ترکیه، ژاپن، چین، کره‌جنوبی، هند و یونان تنها چین همچنان پای خرید نفت ایران مانده و سایر مشتریان عطای خرید این نفت پُر ریسک را به لقاء آن بخشیده‌اند.
این شرایط در حالی است که بسیاری از کارشناسان صنعت نفت در ایران در بدترین حالت پیش‌بینی کرده بودند که با شدت یافتن فشارها و تحریم‌های آمریکا و شکست تلاش‌های دیپلماتیک ایران برای حفظ ارتباط با شرکای استراتژیک باز هم ایران می‌تواند با حفظ چند مشتری اصلی به ویژه هند و چین روزانه 400 تا 500 هزار بشکه فروش نفت داشته باشد اما اوضاع امروز فروش نفت ایران حتی از این پیش‌بینی‌های حداقلی و بدبینانه هم وخیم‌تر شده و صادرات نفت ایران تنها کمی بیشتر از گابن است.
حفظ اولویت‌های امنیتی و انتظامی
کاهش فروش نفت در ساده‌ترین شکل ممکن اولویت‌های اختصاص بودجه نفت در کلیات نظام سیاسی ایران را تحت تاثیر قرار خواهد داد. باتوجه فضای ناآرام داخلی و خارجی در سال 98 قابل پیش‌بینی بود که اولویت‌های بودجه کشور در سال 99 تحت‌الشعاع متغیرهای امنیتی، انتظامی و نظامی باشد. چه آنکه در کلیات بودجه مد نظر دولت برای سال 99 و علی‌رغم پیش‌بینی کاهش فروش نفت، برای تنها چهار مجموعه وزارت اطلاعات، بسیج، سپاه و نیروی انتظامی ۴۳ هزار و ۳۱۱میلیارد تومان بودجه پیشنهاد شده است که نسبت به بودجه سال 98 این چهار مجموعه در کل پنج هزار و ۵۹۳ میلیارد تومان افزایش را نشان می‌دهد.
ادامه مطلب پس از این تبلیغات
درکنار افزایش بودجه بخش‌های امنیتی، انتظامی و نظامی به طور طبیعی بودجه سایر بخش‌ها از جمله بخش‌های عمرانی و جاری کشور کاهش چشمگیری را تجربه خواهند کرد که در یک نگاه کلی به معنای زندگی بسیار سخت‌تر از سال 98 برای مردم ایران در سال 99 و البته یک حکومت آماده‌تر برای برخوردهای امنیتی، انتظامی و شاید نظامی با اعتراض‌ها خواهد بود.
 |
