یکی از اندیشههای روسهای انقلابی کمونیستی این بوده است که ایرانگرائی را در آسیای میانه از میان برداشته و دولتداری نوین ترکی در ورارود به ویژه در بخارا ایجاد کنند
درود بر خوانندگان این رشته از گفتارها. در گفتگوی ما در باره خاور شناسان روسی گاهی باید در زمینههای خاورشناسی اندیشههای درونی خودم را با خوانندگان و دوستان خودم در میان بگذارم و ناچار در پیشگفتاری که در هر بخش مینویسم به ا ین کار بایسته دست میزنم . یکی از اندیشههای روسهای انقلابی کمونیستی این بوده است که ایرانگرائی را در آسیای میانه از میان برداشته و دولتداری نوین ترکی در ورارود به ویژه در بخارا ایجاد کنند. از این رو لازم بود که منابع فرهنگی، معنوی بخارارا از هم پاشیده و میخواستند که ملتهای آسیای مرکزی را از دایره نفوذ قوی فرهنگ ایرانی، اسلامی بیرون کشیده و زیر نفوذ فرهنگ روسی قرار دهند و بنا براین میخواستند تاجیکان را بیشتر از دیگران سرکوب سازند تا مرکز های فرهنگی همچون سمرقند و بخاراو خجند و استروشن کمتر تاثیر داشته باشند (1). و این کار نمیشد مگر خاورشناسانی مانند بارتولد و دیگران برای ورارود (ماوراء النهر ) فرهنگ بتراشند و میان ازبکان اقلیت در بخارا و سمرقند که مهد زبان فارسی دری بودهاند افکار عموی و آمادگی ذهنی برسازند. بهرحال زمامداران آن دوران آسیای میانه هم بیتقصیر نبودهاند و ندانسته تیشه به ریشه فرهنگ دیرینه ملی، تاریخی خود زدهاند. اکنون میرویم سراغ خاورشناسی دگر از روسیه.
زاخادور، بوریس نیکلایوویچ (Zakhador,Boris Nicolaevich( تخصص خاور شناسی مطالعات تاریخی و فرهنگ ایرانی ایشان در 6 ماه اوت 1898 در شهر کاستراما در روسیه متولد شد و در 1960 درگذشت مدت عمرش 62سال بود پس از تحصیلات مقدماتی در سال 1923 تا 1928در بخش شرق نزدیک انستیتوی شرقشناسی مسکو به تحصیل مشغول بود و در سال 1938نامزد (دکتری) علوم تاریخی گردید و سه سال بعد در سال 1941 به اخذ درجه دکتری علوم تاریخی نائل شد. وی در سالهای1930تا 1934 استاد زبانفارسی و رئیس گروه زبان فارسی در انستیتوی شرقشناسی مسکو و از تاریخ 1934تا 1939 استادی انستیتوی فلسفه، ادبیات وتاریخ و از تاریخ 1934تا 1960استادی انستیتوی فلسفه دانشگاه دولتی مسکو را عهده داشت و در عین حال از 1935تا 1939 کارمند علمی آکادمی دولتی تاریخ فرهنگ مادی و موزه فرهنگ شرقی و از 1944تا 1960 رئیس بخش شرقی دانشکده تاریخ و انستیتوی شرقشناسی آکادمی علوم اتحاد شوروی و رئیس شعبه ایران و بخش کشورهای شرق نزدیک و میانه بود ودر 7 ژانویه 1960 در مسکو درگذشت. (2).
محمد رستمی در باره زاخودر نوشته است ایشان از متولدین در شهر کا ستروما در استان گورکی "نژنی نوگورود" فعلی در روسیه در سال 1898میباشند و تحصیلات مقدماتی خودرا در سال 1917 به پایان برده و تحصیلات متوسطه را در رشته ادبی گذرانیده و چند سالی در ادارات سیاسی و فرهنگی به کار اشتغال داشت و در سال 1923تا 1928 در بخش شرق نزدیک انستیتوی خاورشناسی مسکو به ادامه تحصیل پرداخت و پس از فراغت از تحصیل در موزه فرهنگ مادی و موزه فرهنگ شرقی و دانشکده تاریخ و انستیتوی شرقشناسی به حرفه استادی وکارشناسی مشغول بود و به علت شرکت در انجام پژوهشهای علمی وخاورشناسی "نشان احترام" دریافت کرده است. وی در سال 1960 درگذشت (3).
در دانشنامه فارسی ویکیپدیا مقالهای در باره زاخودر درج شده که ایشان تاریخدان، دانشمند، ایرانشناس و شرقشناس متخصص در مطالعات قرون وسطی برجسته اهل روسیه است. در 18اوگوست 1898در شهر باروککاستامورسکی نزدیکی نیژنی نوگوراد متولد شد پدرش به نام "نیکلای باریسوویچ زاخودر" پزشک محلی ومادرش خانم "ماریا کنستانتینوونا" معلم و بعدا دندان پزشک بود که در دوران کودکی باریس زاخودر از هم جدا شده بودند. در سال 1917تحصیل مدرسه را به اتمام رسانید ودر سال 1918تا 1923 به عنوان منشی مدیریت دولتی فرهنگستان تئاتر شوروی شروع به کار کرد و همچنین در کنار کار، دانشجوی تاریخ در دانشگاه دولتی مسکو بود. از سال 1923تا 1928 مدیر کمیته حفاظت از کلکسیون موزههای ملی کمیساریای عالی را برعهده داشت. از سال 1923 وارد دانشگاه شد و از سال 1927تا پایان 1930 دانشجوی دکترا در گروه تاریخ ایران دانشکده خاور میانهی انستیتوی شرقشناسی مسکو تحصیل میکند. او ازسال 1930به عنوان استاد و از سال بعد رئیس گروه زبان فارسی و دانشیار مشغول به فعالیت بود. در 5 مارس 1934 به سه سال تبعید به سیبری محکوم شد، اما به کازان (قازان) تبعیدش میکنند و پس از بازبینی پرونده در سال 1934آزاد میشود و از همان سال تا 1939 فلسفه، ادبیات و تاریخ تدریس میکند. در سال 1938 کاندید آکادمی علوم و پایاننامه دکترایش با موضوع "نظام الملک" و دستنوشتههای تاریخی دولت سلجوقی در قرن یازدهم بوده است که در سال 1941 از رساله خود دفاع میکند و از 1942 در انستیتوی علمی یاراسلاوسکی شروع به تدریس میکند و همچنین به عنوان همکار ارشد علمی در آکادمی علمی تاریخ روسیه در مسکو (1934تا 1937) در موزه فرهنگهای شرقی "1935-1939" انستیتوی شرقشناسی آکادمی علوم شوروی" 1950-1960" استاد شرقشناسی انستیتوی مسکو "1934-1937" و در دانشگاه دولتی مسکو (1939-1960)کار میکرد. از سال 1944به عنوان مدیر گروه دانشکده تاریخ دانشگاه دولتی مسکو و همکار ارشد علمی موسسه شرقشناسی آکادمی علوم شوروی، رئیس بخش ایران "1950-1953" و "1954-1960" و کارشناس تاریخ ودر سال 1939در زمان درگیریهای مبارزه با روشنفکران طرفدار غرب، جنگ با کاسماپالاتیزم دستگیرشد و زیر آزار و اذیت و شکنجه قرار گرفت. از سال 1950 در چند کنفرانس بینالمللی شرکت کرد. در آوریل سال 1954 در کنگرهای مربوط به بزرگداشت این سینا و در ماه می 1956 در هفتصدمین سال درگذشت طوسی که در ایران برگزار میشد شرکت نمود و در سپتامبر 1956 سخنرانی در آکادمی علوم لهستان داشت ودر ژوئن 1959 هم در دانشگاه کراکو لهستان شرکت نمود. او در ژانویه 1960درگذشت و در مسکو به خاک سپرده شد. (4).
سایت روزنامه دنیای اقتصاد در سرگذشت این خاورشناس شرح کوتاهی دارد که میخوانیم: بوریس نیکلایو ویچ زاخودر، ایرانشناس معروف روسی در ششم اوت 1898 در یکی از شهرهای روسیه به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات دبیرستان، درسال 1927 م موفق به گذرانیدن دوره موسسه خاورشناسی مسکوشد و سپس دوره دکترای آنرا به پایان رساند. زاخودر در 32 سالگی به سمت دانشیار و متصدی کرسی زبان فارسی موسسه مسکو شد ودرسال 1934م به موزه تمدنهای خاوری منتقل گردید. وی همزمان برای تصدی کرسی تاریخ قرون میانه دانشگاه مسکو دعوت شد. زا خودر در کنار تدریس به کارهای تحقیقاتی خود ادامه داد و در عین حال نخستین دوره دروس رشته مطالعاتی تاریخ قرون وسطی در شرق را بنیان نهاد ودر همین زمینه اولین مؤلف کتب درسی ملل خاور نزدیک ومیانه در قرون میانه بود. زاخودر همچنین موفق شد شعبه مشرق زمین در دانشگاه مسکو را در سال 1946 .م ایجاد کند و خود متصدی کرسی تدریس در آن شود. فعالیتهای گسترده زاخودر در رشته شرقشناسی در آثار متنوع وی نمایان است. دانشنامه دکتری او تحت عنوان خواجه نظامالملک شرحی درباره سلطنت سلجوقیان وی را در شمار محققان درآورد. هرچند دایره علایق علمی زاخودر متنوع بود ولی بررسی تاریخ قرون وسطای کشورهای خاورمیانه و آسیای مرکزی را در اولویت تحقیقات خود قرار داد. علاوه بر مسائل اداری و جنبه تاریخی، زاخودر به مسائل میراث مدنی و فرهنگی کشورهای خاور زمین هم توجه میکرد،از این رو سلسله مقالات و گزارشهایئ درباره مظاهر برجسته و نامدار تمدن و فرهنگ خاورزمین مانند ابوعلی سینا، فردوسی و...به نگارش در آورد. زاخودر از جمله مورخان و شرقشناسانی بود که به نحوی پسندیده به مهمترین مسائل تاریخ و ادبیات جهان واقف بود واین معلومات را با توانائی خود برای حل بغرنجترین مسائل تاریخی خاورزمین مورد استفاده قرار داد. وسعت معلومات او اجازه میداد که با تبحر خود در بحث در باره مسائل مربوط به خاور نزدیک و دور شرکت کند و ضمن تدریس تاریخ عمومی قرون میانه، کنفرانسهای علمی ودرسی درباره مسائل قرون وسطائی مشرق زمین ایراد نماید. از زاخودر آثار متعدد دیگری نیز بر جای مانده که تاریخ قرون وسطی در شرق، تاریخ ایران در قرون وسطی و مجموعه خزری از آن جملهاند. بوریس زاخودر، سرانجام در هفتم ژانویه 1960م در 62 سالگی در مسکو درگذشت. (5).
2- یکی بود یکی نبود اثر محمد علی جمالزاده (ترجمه وتعلیقات) چاپ شده در سال 1936.
3- ایران در زمان ساسانیان چاپ سال 1938.
4- پایاننامه تحت عنوان " خواجه نظام الملک" چاپ 1941.
5- سیاستنامه اثر خواجه نظامالملک طوسی(ترجمه، مقدمه، بررسی و تعلیقات) چاپ شده در سال 1949.
6- ایران معاصر (ویرایش) سال چاپ 1957.
7- ناصر خسرو واسماعیلیه (ویرایش )چاپ شده سال 1959.
8-مبلغان مسیحیت ارتدوکس در ارومیه چاپ 1930 در مسکو.
9- در باره آثار بزرگ فرهنگ ایرانی، به مناسبت جشن هزاره فردوسی چاپ 1934.
10- "شرحی از تاریخ فرهنگ هنری ایران در سده شانزدهم"رساله نقاشان وخطاطان (گلستان هنر) اثر قاضی احمدبنمیرمنشی حسینی (مقدمه) چاپ 1959.
11- محمد نخشبی، پیرامون تاریخ جنبش قرمطیان آسیای میانه در سده دهم میلادی.چاپ1940
12- مدیترانه و شرق نزدیک در آغاز سدههای میانه چاپ 1940.
13- مدیترانه و آسیای مقدم از سده یازدهم تا سده هیجدهم چاپ 1940.
14- امپراطوری تیمور (آسیای میانه در سده چهاردهم )چاپ 1941 در مسکو.
15- دندانقان چاپ 1943.
16- دندانقان چاپ 1943.
17- تاریخ شرق در سدههای میانه (خلافت وشرق نزیک). چاپ 1944.
18- مجنون شاعری خوشنویس از هرات چاپ مسکو 1944.
19- خراسان وتاسیس دولت سلجوقیان (به زبان ترکی) چاپ آنکارا 1955.
20- علیشیر نوائی (تجربههائی در زمینه ویژگیهای تاریخی) چاپ مسکو 1946.
21- آثار مربوط به جشن بزرگداشت نظامی، چاپ مسکو 1948.
22- بابک به گواهی تاریخ چاپ 1947 مسکو.
23- جغرافیای خراسان، آسیای میانه در سدههای نهم و دهم میلادی چاپ مسکو 1956.
24- نخستین مجله کتابشناسی ایران چاپ1957.
25- دولت صفویان چاپ 1958.
26- ابن فضلان و مسعودی چاپ 1960. و بسیاری مقالات وکتب دیگر در ایرانشناسی و مطالعات تا جیکی و آذربایجان که ذکر همه آنها موجب تطویل کلام است.
منابع وماخذ:
1-محمد جان شکوری بخارائی: مقاله توران گرائی و تاجیکان ورارودی در کتاب جهان ایرانی وتوران ص304 تا 308 چاپ تهران از انتشارات مرکز اسناد وتاریخ دیپلوماسی 1381.
2- گروه مؤلفان ومترجمان: فرهنگ خاورشناسان جلد 4. ص545. چاپ تهران 1388 از انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی.
3- محمد رستمی: ایرانشناسان وادب فارسی ص324. چاپ تهران 1390 از انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
4- ویکیپدیا فارسی: مقاله بوریس نیکالایوویچ زاخودر.گ
5- وبسایت روزنامه دنیای اقتصاد مورخ چهار شنبه 9 اسفند 1396. مطابق 28فوریه 2018.
زاخادور، بوریس نیکلایوویچ (Zakhador,Boris Nicolaevich( تخصص خاور شناسی مطالعات تاریخی و فرهنگ ایرانی ایشان در 6 ماه اوت 1898 در شهر کاستراما در روسیه متولد شد و در 1960 درگذشت مدت عمرش 62سال بود پس از تحصیلات مقدماتی در سال 1923 تا 1928در بخش شرق نزدیک انستیتوی شرقشناسی مسکو به تحصیل مشغول بود و در سال 1938نامزد (دکتری) علوم تاریخی گردید و سه سال بعد در سال 1941 به اخذ درجه دکتری علوم تاریخی نائل شد. وی در سالهای1930تا 1934 استاد زبانفارسی و رئیس گروه زبان فارسی در انستیتوی شرقشناسی مسکو و از تاریخ 1934تا 1939 استادی انستیتوی فلسفه، ادبیات وتاریخ و از تاریخ 1934تا 1960استادی انستیتوی فلسفه دانشگاه دولتی مسکو را عهده داشت و در عین حال از 1935تا 1939 کارمند علمی آکادمی دولتی تاریخ فرهنگ مادی و موزه فرهنگ شرقی و از 1944تا 1960 رئیس بخش شرقی دانشکده تاریخ و انستیتوی شرقشناسی آکادمی علوم اتحاد شوروی و رئیس شعبه ایران و بخش کشورهای شرق نزدیک و میانه بود ودر 7 ژانویه 1960 در مسکو درگذشت. (2).
محمد رستمی در باره زاخودر نوشته است ایشان از متولدین در شهر کا ستروما در استان گورکی "نژنی نوگورود" فعلی در روسیه در سال 1898میباشند و تحصیلات مقدماتی خودرا در سال 1917 به پایان برده و تحصیلات متوسطه را در رشته ادبی گذرانیده و چند سالی در ادارات سیاسی و فرهنگی به کار اشتغال داشت و در سال 1923تا 1928 در بخش شرق نزدیک انستیتوی خاورشناسی مسکو به ادامه تحصیل پرداخت و پس از فراغت از تحصیل در موزه فرهنگ مادی و موزه فرهنگ شرقی و دانشکده تاریخ و انستیتوی شرقشناسی به حرفه استادی وکارشناسی مشغول بود و به علت شرکت در انجام پژوهشهای علمی وخاورشناسی "نشان احترام" دریافت کرده است. وی در سال 1960 درگذشت (3).
در دانشنامه فارسی ویکیپدیا مقالهای در باره زاخودر درج شده که ایشان تاریخدان، دانشمند، ایرانشناس و شرقشناس متخصص در مطالعات قرون وسطی برجسته اهل روسیه است. در 18اوگوست 1898در شهر باروککاستامورسکی نزدیکی نیژنی نوگوراد متولد شد پدرش به نام "نیکلای باریسوویچ زاخودر" پزشک محلی ومادرش خانم "ماریا کنستانتینوونا" معلم و بعدا دندان پزشک بود که در دوران کودکی باریس زاخودر از هم جدا شده بودند. در سال 1917تحصیل مدرسه را به اتمام رسانید ودر سال 1918تا 1923 به عنوان منشی مدیریت دولتی فرهنگستان تئاتر شوروی شروع به کار کرد و همچنین در کنار کار، دانشجوی تاریخ در دانشگاه دولتی مسکو بود. از سال 1923تا 1928 مدیر کمیته حفاظت از کلکسیون موزههای ملی کمیساریای عالی را برعهده داشت. از سال 1923 وارد دانشگاه شد و از سال 1927تا پایان 1930 دانشجوی دکترا در گروه تاریخ ایران دانشکده خاور میانهی انستیتوی شرقشناسی مسکو تحصیل میکند. او ازسال 1930به عنوان استاد و از سال بعد رئیس گروه زبان فارسی و دانشیار مشغول به فعالیت بود. در 5 مارس 1934 به سه سال تبعید به سیبری محکوم شد، اما به کازان (قازان) تبعیدش میکنند و پس از بازبینی پرونده در سال 1934آزاد میشود و از همان سال تا 1939 فلسفه، ادبیات و تاریخ تدریس میکند. در سال 1938 کاندید آکادمی علوم و پایاننامه دکترایش با موضوع "نظام الملک" و دستنوشتههای تاریخی دولت سلجوقی در قرن یازدهم بوده است که در سال 1941 از رساله خود دفاع میکند و از 1942 در انستیتوی علمی یاراسلاوسکی شروع به تدریس میکند و همچنین به عنوان همکار ارشد علمی در آکادمی علمی تاریخ روسیه در مسکو (1934تا 1937) در موزه فرهنگهای شرقی "1935-1939" انستیتوی شرقشناسی آکادمی علوم شوروی" 1950-1960" استاد شرقشناسی انستیتوی مسکو "1934-1937" و در دانشگاه دولتی مسکو (1939-1960)کار میکرد. از سال 1944به عنوان مدیر گروه دانشکده تاریخ دانشگاه دولتی مسکو و همکار ارشد علمی موسسه شرقشناسی آکادمی علوم شوروی، رئیس بخش ایران "1950-1953" و "1954-1960" و کارشناس تاریخ ودر سال 1939در زمان درگیریهای مبارزه با روشنفکران طرفدار غرب، جنگ با کاسماپالاتیزم دستگیرشد و زیر آزار و اذیت و شکنجه قرار گرفت. از سال 1950 در چند کنفرانس بینالمللی شرکت کرد. در آوریل سال 1954 در کنگرهای مربوط به بزرگداشت این سینا و در ماه می 1956 در هفتصدمین سال درگذشت طوسی که در ایران برگزار میشد شرکت نمود و در سپتامبر 1956 سخنرانی در آکادمی علوم لهستان داشت ودر ژوئن 1959 هم در دانشگاه کراکو لهستان شرکت نمود. او در ژانویه 1960درگذشت و در مسکو به خاک سپرده شد. (4).
سایت روزنامه دنیای اقتصاد در سرگذشت این خاورشناس شرح کوتاهی دارد که میخوانیم: بوریس نیکلایو ویچ زاخودر، ایرانشناس معروف روسی در ششم اوت 1898 در یکی از شهرهای روسیه به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات دبیرستان، درسال 1927 م موفق به گذرانیدن دوره موسسه خاورشناسی مسکوشد و سپس دوره دکترای آنرا به پایان رساند. زاخودر در 32 سالگی به سمت دانشیار و متصدی کرسی زبان فارسی موسسه مسکو شد ودرسال 1934م به موزه تمدنهای خاوری منتقل گردید. وی همزمان برای تصدی کرسی تاریخ قرون میانه دانشگاه مسکو دعوت شد. زا خودر در کنار تدریس به کارهای تحقیقاتی خود ادامه داد و در عین حال نخستین دوره دروس رشته مطالعاتی تاریخ قرون وسطی در شرق را بنیان نهاد ودر همین زمینه اولین مؤلف کتب درسی ملل خاور نزدیک ومیانه در قرون میانه بود. زاخودر همچنین موفق شد شعبه مشرق زمین در دانشگاه مسکو را در سال 1946 .م ایجاد کند و خود متصدی کرسی تدریس در آن شود. فعالیتهای گسترده زاخودر در رشته شرقشناسی در آثار متنوع وی نمایان است. دانشنامه دکتری او تحت عنوان خواجه نظامالملک شرحی درباره سلطنت سلجوقیان وی را در شمار محققان درآورد. هرچند دایره علایق علمی زاخودر متنوع بود ولی بررسی تاریخ قرون وسطای کشورهای خاورمیانه و آسیای مرکزی را در اولویت تحقیقات خود قرار داد. علاوه بر مسائل اداری و جنبه تاریخی، زاخودر به مسائل میراث مدنی و فرهنگی کشورهای خاور زمین هم توجه میکرد،از این رو سلسله مقالات و گزارشهایئ درباره مظاهر برجسته و نامدار تمدن و فرهنگ خاورزمین مانند ابوعلی سینا، فردوسی و...به نگارش در آورد. زاخودر از جمله مورخان و شرقشناسانی بود که به نحوی پسندیده به مهمترین مسائل تاریخ و ادبیات جهان واقف بود واین معلومات را با توانائی خود برای حل بغرنجترین مسائل تاریخی خاورزمین مورد استفاده قرار داد. وسعت معلومات او اجازه میداد که با تبحر خود در بحث در باره مسائل مربوط به خاور نزدیک و دور شرکت کند و ضمن تدریس تاریخ عمومی قرون میانه، کنفرانسهای علمی ودرسی درباره مسائل قرون وسطائی مشرق زمین ایراد نماید. از زاخودر آثار متعدد دیگری نیز بر جای مانده که تاریخ قرون وسطی در شرق، تاریخ ایران در قرون وسطی و مجموعه خزری از آن جملهاند. بوریس زاخودر، سرانجام در هفتم ژانویه 1960م در 62 سالگی در مسکو درگذشت. (5).
نگاهی به آثار زاخودور:
2- یکی بود یکی نبود اثر محمد علی جمالزاده (ترجمه وتعلیقات) چاپ شده در سال 1936.
3- ایران در زمان ساسانیان چاپ سال 1938.
4- پایاننامه تحت عنوان " خواجه نظام الملک" چاپ 1941.
5- سیاستنامه اثر خواجه نظامالملک طوسی(ترجمه، مقدمه، بررسی و تعلیقات) چاپ شده در سال 1949.
6- ایران معاصر (ویرایش) سال چاپ 1957.
7- ناصر خسرو واسماعیلیه (ویرایش )چاپ شده سال 1959.
8-مبلغان مسیحیت ارتدوکس در ارومیه چاپ 1930 در مسکو.
9- در باره آثار بزرگ فرهنگ ایرانی، به مناسبت جشن هزاره فردوسی چاپ 1934.
10- "شرحی از تاریخ فرهنگ هنری ایران در سده شانزدهم"رساله نقاشان وخطاطان (گلستان هنر) اثر قاضی احمدبنمیرمنشی حسینی (مقدمه) چاپ 1959.
11- محمد نخشبی، پیرامون تاریخ جنبش قرمطیان آسیای میانه در سده دهم میلادی.چاپ1940
12- مدیترانه و شرق نزدیک در آغاز سدههای میانه چاپ 1940.
13- مدیترانه و آسیای مقدم از سده یازدهم تا سده هیجدهم چاپ 1940.
14- امپراطوری تیمور (آسیای میانه در سده چهاردهم )چاپ 1941 در مسکو.
15- دندانقان چاپ 1943.
16- دندانقان چاپ 1943.
17- تاریخ شرق در سدههای میانه (خلافت وشرق نزیک). چاپ 1944.
18- مجنون شاعری خوشنویس از هرات چاپ مسکو 1944.
19- خراسان وتاسیس دولت سلجوقیان (به زبان ترکی) چاپ آنکارا 1955.
20- علیشیر نوائی (تجربههائی در زمینه ویژگیهای تاریخی) چاپ مسکو 1946.
21- آثار مربوط به جشن بزرگداشت نظامی، چاپ مسکو 1948.
22- بابک به گواهی تاریخ چاپ 1947 مسکو.
23- جغرافیای خراسان، آسیای میانه در سدههای نهم و دهم میلادی چاپ مسکو 1956.
24- نخستین مجله کتابشناسی ایران چاپ1957.
25- دولت صفویان چاپ 1958.
26- ابن فضلان و مسعودی چاپ 1960. و بسیاری مقالات وکتب دیگر در ایرانشناسی و مطالعات تا جیکی و آذربایجان که ذکر همه آنها موجب تطویل کلام است.
منابع وماخذ:
1-محمد جان شکوری بخارائی: مقاله توران گرائی و تاجیکان ورارودی در کتاب جهان ایرانی وتوران ص304 تا 308 چاپ تهران از انتشارات مرکز اسناد وتاریخ دیپلوماسی 1381.
2- گروه مؤلفان ومترجمان: فرهنگ خاورشناسان جلد 4. ص545. چاپ تهران 1388 از انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی.
3- محمد رستمی: ایرانشناسان وادب فارسی ص324. چاپ تهران 1390 از انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
4- ویکیپدیا فارسی: مقاله بوریس نیکالایوویچ زاخودر.گ
5- وبسایت روزنامه دنیای اقتصاد مورخ چهار شنبه 9 اسفند 1396. مطابق 28فوریه 2018.
اگر شما همکاری گرامی ما هستی، مرسی که این مطلب را خواندی، اما کپی نکن و با تغییر به نام خودت نزن، خودت زحمت بکش!
پروتکل علمی - پزشکی جهانی برای مقابله کلیه ویروسهایی مانند کرونا که انتقالشان از طریق بسته هوایی است:
۱- ماسک ان-۹۵ بزنید، کرونا از ماسکهای معمولی رد میشود. ۲- فیلتر هوای قوی هپا بگذارید. ۳- تا جایی که میتوانید از مردم حذر کنید. ۴- تغذیه خوب و سالم داشته باشید، مقادیر زیاد ویتامین C و D مصرف کنید. ۵- بسیار ورزش کنید. ۶- اگر توانستید حتما واکسن بزنید.
۱- ماسک ان-۹۵ بزنید، کرونا از ماسکهای معمولی رد میشود. ۲- فیلتر هوای قوی هپا بگذارید. ۳- تا جایی که میتوانید از مردم حذر کنید. ۴- تغذیه خوب و سالم داشته باشید، مقادیر زیاد ویتامین C و D مصرف کنید. ۵- بسیار ورزش کنید. ۶- اگر توانستید حتما واکسن بزنید.
Date: چهارشنبه, می 16, 2018 - 20:00
درباره نویسنده/هنرمند
Mohammad Akhtari محمد علی اختری سردفتر باز نشسته اسنادرسمی ، ساکن تورنتو است 905-758-9325 |
ویراستار اول: آرش مقدم؛ ویراستار نهایی: پر ابراهیمی - ویراستاری موقت: عباس حسنلو
ویراستار اول: آرش مقدم؛ ویراستار نهایی: پر ابراهیمی - ویراستاری موقت: عباس حسنلو