خاور‌شناس معاصر ایتالیائی ریکاردو زیپولی (Riccardo, Zipoli) در روز 15 اکتبر 1952م. در شهر"پراتو"(Prato) واقع در استان "توسکانا" (Toscana) در ایتالیا‌ چشم به جهان گشود‌. پس از گذراندن دوره تحصیلات ابتدائی و متوسطه‌ در ایتالیا‌ با استفاده از بورس تحصیلی‌ یک‌بار در سال 1972 و بار دوم در سال 1975 به ایران سفر کرد و در دانشگاه تهران به تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی پرداخت و پس از فراغت از تحصیل در دانشگاه تهران در سال 1975 به ایتالیا برگشت‌ و با ارائه پایان نامه‌ای در‌باره "ارغون شاه مغول" از دانشگاه "فوسکارو" شهر ونیز به اخذ‌ در‌جه دکتری زبان و ادبیات فارسی‌ نائل آمد‌. بعد درسال 1976 در‌ دانشگاه رم به تحصیل در رشته هنر پرداخت‌ و در سال 1978 م. موفق به دریافت‌ دیپلم کارگردانی وفیلم‌برداری‌ سینا از آن دانشگاه شد‌. وی در سال 1975م.مربی، استادیار و در سال 1981م. دانشیار و در سال 1984م. استاد زبان و ادبیات فارسی‌ در دانشگاه ونیز بود‌. زیپولی مسافرت‌های زیادی به ایران و افغانستان‌ کرده و در مرمت‌ و باز‌سازی آثار تاریخی منطقه سلطانیه با هیات ایتالیائی همکاری کرده است‌. تحقیقاتش بیشتر‌ در زمینه آثار ادبی‌ و عکس‌برداری از مناظر و بر‌پائی نمایشگاه‌های عکس و تصویر‌ از ایران و افغانستان بوده است‌. از جمله نمایشگاه‌های "گلشن راز جدید، مناظر ایرانی" در انیستیتوی هنر‌های معاصر‌ لندن (اکتبر 1976م.‌)،"گلشن راز‌: عکس و شعر ایرانی" در مرکز تحقیقات زیبائی‌شناسی شرقی، میلان (مارس 1977 م.) ، "‌نمایشگاه در گالری دیافرام –کانن" میلا‌ن (آوریل 1977م.‌) و نمایشگاه عکس مناظر ایران‌ در "انجمن‌ جورجو چینی ونیز" (مه 1977م.) ، نمایشگاه اسلاید در دانشگاه‌ ونیز (ژوئن1978.م‌) و نمایشگاه عکس‌های ایران در "نمایشگاه هنر مدرن" در سن‌پائولو، برزیل (1977.م ) ازکارهای او‌ بوده است )1). ریکاردو‌ زیپولی‌ علاوه بر تدریس‌ زبان فارسی‌ به مسائل‌ ادبیات ایرانی‌ هم روی آورد‌ که حاصل آن‌ تحقیق در سبک‌های‌ مختلف ادبیات فارسی بوده است‌ و در این خصوص‌ کتاب "چرا‌ سبک هندی‌ در دنیای غرب، سبک باروک‌ خوانده می‌شود‌؟" را نوشت که توسط‌ بخش فرهنگی‌ سفارت ایتالیا در تهران‌ درسال 1370 چاپ گردیده است‌.(2) این خاور‌شناس‌ و هنرمند عکاس ایتالیائی در یک نما‌یشگاه عکاسی‌ به نام "چشم درون" که از 30بهمن 1386 تا فروردین 1387 در موزه هنرهای معاصر تهران‌ تشکیل شده بوده‌ شرکت کرده‌ بودند در سایت عکاسی‌ مقاله‌ای در‌باره ایشان‌ د‌رج شده است که بخشی از آنرا در این جا نقل می‌کنم‌: ریکاردو زیپولی فارسی را در ایران آموخته و در دانشگاه "فوسکاری" ونیز تدریس می‌کند‌. او که شیفته فرهنگ ایران است در سفرهایش به ایران‌ تصمیم به ثبت مناظر‌ ایران گرفته و همین امر مقدمه‌ایست برای عکاس شدنش‌. خودش در این‌باره می‌گوید‌: اولین عکس‌ها را از ایران درسال 1972 گرفتم‌ و آن زمان‌ من هیچ‌ عشق و علاقه‌ای‌ به عکاسی نداشتم‌ ولی چون می‌خواستم‌ که زیبائی‌های ایران را به همگان نشان دهم‌ از این زیبائی‌ها عکاسی کردم آن زمان تا سال‌ها بعد احساس می‌کردم‌ غیر از ایران از هیچ کشور دیگری نمی‌توانم و نمی‌خواستم که عکاسی کنم و به این ترتیب به مدت چهار سال‌ از زیبائی‌های ایران عکس گرفتم و بعد ازآن فعالیت‌ عکاسی‌ام را گسترده‌تر کردم و به دیگر کشورها نیز‌ سفر کردم و اکنون آرشیو‌ بسیار بزرگی دارم که شامل‌ عکس‌هائی از 35 کشور‌ جهان است‌. او در نشستی که در‌این باره صحبت می‌کرد اضافه نمود‌ که من در سال 1972وارد دانشگاه ونیز شدم و پس از آن به ایران سفر کردم و در سال 1974در بورس تحصیلی یک ساله در ایران وارد دانشگاه تهران شدم و نزد استادانی چون "منوچهر ستوده" ، "خطیب رهبر‌" در زمینه زبان و ادبیات فارسی‌ تحصیل کردم و بعد از آن به ایتالیا برگشتم‌ و در دانشگاه ونیز‌ به عنوان استاد گروه‌ ادبیات فارسی استخدام شدم و هم اکنون نیز در این دانشگاه زبان فارسی تدریس می‌کنم. زیپولی‌ در‌باره تاثیر شعر"بیدل دهلوی"‌ بر آثارش گفت‌: عکس‌هائی که از ایران گرفته‌ام و قرار است در نمایشگاه "چشم درون" به نمایش در‌آید‌ به همراه اشعاری از "بیدل دهلوی" که بسیار‌ به او علاقه‌مندم‌ خواهد بود‌ من به اشعار این شاعر‌ بسیار علاقه‌مندم‌ و کتابی هم‌ در‌باره اشعار این شاعر به ایتالیائی‌ ترجمه کرده‌ام.
‌ریکاردو زیپولی در 1952 در شهر پراتو‌ نزدیک به فلورانس‌ به دنیا آمد و برای تحصیل به ونیز‌ رفت درسال 1975 در رشته زبان و ادبیات فارسی‌ فارغ‌التحصیل شد و از همان موقع‌ در دانشگاه مشغول است‌. تمرکز او عمدا‌ بر شعر کلاسیک فارسی‌ و سبک هندی است. او عکاسی را در سفر به ایران درسال 1972 شروع کرد. از آن زمان تا کنون بارها به ایران سفر کرده است‌. در نمایشگاه"چشم درون" چهل اثر از او به نمایش در می‌آید‌.(3).
‌نظری اجمالی به آثار ایران‌شناسی زیپولی‌:
1- گلشن راز جدید (Golsciane Raze Jadid ) چاپ 1976.
2- صائب تبریزی (ترجمه‌) "Tradurra Saeb" چاپ 1975.
3- الشدّة بعد الفرج (‌فرج بعد الشدة) (-FarajَAl-Shidda Baad al) چاپ 1977.
4- سنائی‌ شاعر ایرانی پیرو سیک‌ پیش از کلاسیک (Sana,I,Poeta  del Perclassicismo Persiano9) چاپ 1979.
5- شاهزاده‌های ایرانی در گنجه(Un Principe Persiano a Ganja) چاپ 1979.
6- قابوس‌نامه (ترجمه، مقدمه، یادداشت ها‌)"Il Libro dei Consigli "(Qabus-Name) چاپ1982‌.
7- داغ در شعر کلیم کاشانی و عُرفی (IlMarchio Rovente :Dagh in Kalim e Urfi) چاپ 1983.
8 - از عنصری تا هاتف (Da Onsori a Hatif) چاپ 1989.
9- بیست وشش بیت از بیدل (Una Lattura Guidata a 26 Versi di Bidel) چاپ 1989.
10- تاریخ افشاریه‌ اثر قاسم خان‌ جهانشاهلو‌ چاپ 1979 (La Tarihke Afshariye di Qasem Khan Jahanshahlo ).چاپ 1979. و بسیاری مقالات وکتب‌ و عکس‌های آثار باستانی از ایران و افغانستان و هندوستان‌ که ذکر آنها‌ موجب طولانی شدن مقاله می‌شود.
ژول مول(Jules Muhl)‌ در 25 اکتبر سال 1800 میلادی در شهر اشتوتگارت (Stuttgart) آلمان متولد شد ولی به خاطر اقامت طولانی‌اش در فرانسه‌ او را فرانسوی می‌دانند با تبحری که در زمان تحصیلات‌ متوسطه در زبان عربی کسب کرده بود در دانشگاه هم رشته زبان عربی را برگزید‌ و در همین زمینه فارغ‌التحصیل گردید و سپس به پاریس رفت و به عنوان استاد زبان فارسی‌ در "مدرسه فرانسوی"‌ بر‌گزیده شد‌ مدتی عضو"جامعه آسیائی" بود کار عمده او تحقیقات عمیق در باره شاهنامه فردوسی بود که در مدت چهل سال این کتاب حماسی سترگ ایرانی را به زبان فرانسه ترجمه نمود و طی 7جلد‌ منتشر شد و این چاپ از 1838تا 1878 به عمل آمد‌ چاپ‌ این کتاب‌ از سمت چپ باز می‌شود و در برابر هر صفحه شعر فارسی‌ ترجمه فرانسه آن صفحه در مقابلش‌ به چاپ رسیده است‌ از آن زمان این ترجمه چندین بار چاپ گردیده است (4).
در دانشنامه فارسی ویکی‌پدیا‌ اطلاعات کوتاهی در باره ژول‌مول در‌ج شده که اشاره‌ای می‌کنم‌: ژول‌مول به فرانسوی (Jules Mohl) به زبان آلمانی (Julius von  Mohl) زاده 25 اکتبر 1800 م.‌ در اشتوتگارت آلمان‌ و در‌گذشت در 4 ژانویه 1876 در پاریس خاور‌شناس آلمانی است که بعدا به تابعیت فرانسه در آمد و تخصصش در زبان و ادبیات فارسی، تصحیح شاهنامه فردوسی‌ و مترجم این کتاب به نثر زبان فرانسه‌ بوده است‌. او تحصیلات خودرا در رشته فلسفه در دانشگاه توبینگن‌ در آلمان به پایان رسانید و به درجه دکتری نائل آمد‌. در سال 1833 به فرانسه رفت و در مدرسه زبا‌ن‌های شرقی پاریس وارد شد و به تحصیل زبان و ادبیات فارسی زیر نظر استاد سیلوستر دوساسی و پروفسور آبل رموزا پرداخت. در سال‌های 1826تا 1833 استاد یاری فلسفه در دانشگاه توبینگن را‌ به عهده داشت اما اجازه داشت که در خارج از آلمان هم به مطالعه وتحقیق بپردازد‌. ژول‌مول همچنان به مطالعه و تحقیق در زبان و ادبیات فارسی در مدرسه زبان‌های شرقی ادامه داد و در این اوان تابعیت فرانسه را پذیرفت‌. وی به آثار شعرای طراز اول ایران علاقه بسیار داشت و به فردوسی و سعدی و حافظ توجه به‌سزائی می‌کرد و از مطالعه آثار آنها در کار تدریس به زبان وادبیات فارسی الهام می‌گرفت‌. در سال 1844 به عضویت فرهنگستان کتیبه‌شناسی‌ و زبان‌های باستانی‌ فرانسه انتخاب شد و در عین حال به عنوان استاد‌ زبان و ادبیات فارسی در کولژدوفرانس بر‌گزیده شد‌. او درسال 1836 از طرف دولت فرانسه مامور ترجمه شاهنامه به زبان فرانسه شد و ایشان هم تا زمان در‌گذشتش در سال 1876 یعنی مدت 40 سال به این کار ادامه داد‌. در سال 1838 اولین جلد شاهنامه ترجمه شده به زبان فرانسه منتشر شد. در سال‌های بعد تا جلد ششم را هم منتشر کرد ولی جلد هفتم را پس از مرگ او در سال 1878 به اهتمام باربیه دومنار خاور‌شناس دیگر فرانسوی‌ به طبع رسانید‌. ژول‌مول‌ مقدمه مفصلی هم بر شاهنامه نوشته است‌ که هنوز هم‌ اعتبار خود را حفظ نموده است‌.(5).
در روز پنجشنبه دهم اسفند 1391 برابر 28فوریه 2013 از سوی مجاله بخارا، موسسه فرهنگی- هنری ملت، بخش فرهنگی سفارت فرانسه در تهران، بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، مرکز دائرةالمعارف اسلامی و گنجینه پژوهشی ایرج افشار‌ جلسه یاد‌بود و تجلیلی‌ برای قدردانی از خدمات ایران‌شناسی ژول‌مول در تهران، ساختمان کانون زبان فارسی تشکیل گردید‌. در این همآیش‌ آقای ده‌باشی از مجله بخارا سخنرانان این‌ جلسه را به شرح زیر معرفی نمود: برونو فوشه سفیر وقت دولت فرانسه در ایران، هانری دو برتن‌ رایزن فرهنگی سفارت فرانسه، خانم دکتر ژاله آموزگار، دکتر محمود امید سالار، دکتر حامد فولادوند و سوسن سیمری‌ و چند نفر دیگر‌ که در زمینه‌های مختلف‌ زندگی و اثر بزرگ ژول‌مول یعنی انتشار متن فارسی وترجمه به نثر زبان فرانسه ‌شاهنامه فردوسی‌ سخنرانی نمودند‌.(6).
دکتر محمد حسین کریمی استاد دانشکده زبان‌های خارجی طی مقاله مفصلی که در مجله‌ نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی‌ منتشر کرده نکاتی از زندگی‌ ژول‌مول را بیان داشته از جمله نوشته است که لوئی 18 پادشاه وقت فرانسه‌ فرمان داد که ترجمه و متن فارسی شاهنامه فردوسی اثر زول‌مول در چاپخانه مجهز سلطنتی فرانسه به وضع بسیار نفیس‌ به چاپ برسد‌. زول‌مول در 1823 به پاریس آمد و در 1842 تابعیت فرانسه را پذیرفت و تحقیق در باره شاهنامه را از سال 1826 آغاز کرد و از سال 1831 شروع به ترجمه آن به زبان فرانسه نمود و جلد اول در سال 1838و دوم در سال 1842و سوم در 1846 وچهارم در 1855 و پنجم در سال 1856و جلد ششم در سال 1866 به چاپ رسید و جلد هفتم پس از در‌گذشت. او در سال 1878 به کوشش باربیه دومنار‌ به حلیه طبع آراسته گردید (7).با وجودی که اثر مهم ایران‌شناسی‌ ژول‌مول‌ همان شاهنامه فردوسی است ولی شدیدا مورد توجه و تقدیر ایرانیان قرار گرفته و مرحوم دکتر شجاع‌الدین شفا و دکتر ذبیح‌الله صفا و هوشنگ اتحاد‌ و محمد حسین کریمی‌ وروزنامه اطلاعات و مجله بخارا‌ و عده زیادی از‌ فرهیختگان ایرانی‌ و دانشنامه‌ها و کتب تاریخ ادبیات‌ فارسی در‌باره او مقالاتی نوشته‌ و از او به نیکی یاد کرده‌اند.
نگاهی به آثار ژول‌مول:
1- ترجمه و متن فارسی‌ شاهنامه‌ فردوسی در 7 مجلد‌ با مقدمه مفصل چاپ پاریس از 1838 تا 1878‌.
2- ‌بخش‌هائی از اوستا و شاهنامه فردوسی که به زندگانی پیامبر ایران‌ زردشت مربوط است چاپ 1829.
3- ‌مجله علماءاسلام‌ چاپ پاریس‌.
4- خلاصه‌ای از کتاب "مجمل التواریخ والقصص" چاپ شده درمجله "ژورنال آسیاتیک" سال‌های 1841-1843. 5- 27سال از دروس شرقی چاپ‌؟
منابع و ماخذ:
1- محمد رستمی: ایران‌شناسان و ادبیات فارسی، صص482-483.چاپ تهران 1390 از انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی‌.
2- دکتر مریم میر‌احمدی‌: ‌تاریخ تحولات ایران‌شناسی در دوران اسلامی ص79، چاپ تهران 1395 از انتشارات طهوری‌.
3- سایت اینتر‌نتی عکاسی‌: مقاله ریکاردو زیپولی‌.
4- ماخذ شماره 1 ص273.
5- دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا فارسی‌: مقاله ژول مول‌.
6- سایت اینتر‌نتی مجله بخارا‌، مقاله شب ژول‌مول‌.
7- دکتر محمد حسین کریمی، مقاله "یادی از ژول مول بمناسبت صدمین سال در گذشت او" مجله دانشکده ادبیات وعلوم انسانی، دانشگاه‌ فردوسی مشهد‌.