ترودو چرا کریسیتا فریلند را تعویض نمی‌کند؟
روز یکشنبه شب شوک سیاسی اخراج سفیر کانادا از عربستان، در راس اخبار قرار گرفت. عربستان در پی توییت کریستیا فریلند که خواهان "آزادی فوری فعالین حقوق بشر و حقوق زنان" شده بود، آنرا دخالت در امور داخلی عربستان خواند. واکنش تند و عصبی سعودی‌ها تحت کنترل ولیعهد جوان و جاه‌طلب‌شان " محمد بن سلمان" باعث سردرگمی دستگاه سیاسی کانادا شد. فریلند که همراه با جاستین ترودو برای شرکت در مراسم کارناوال همجنس‌گرایان ونکوور وکنفرانس برابری زنان حضور داشت تا بعدازظهر روز دوشنبه، یعنی تا 12 ساعت بعد از اخراج میلیارد دلاری سفیر کانادا، هیچ موضعی اتخاد نکردند. فریلند در توییتی اعلام کرد که کانادا همواره از حقوق بشر در سراسر دنیا دفاع کرده و افزود که منتظر توضیح بیشتر عربستان خواهد ماند. وزارت امور خارجه هم در اطلاعیه بسیار ملایمی همین مواضع را تکرار کرد.
این در حالی‌ست که عربستان تمامی توافق‌های تجاری با کانادا را به حالت تعلیق آورد. قراردادهایی که فقط یک قلم آن خرید تجهیزات نظامی بالغ بر 15 میلیارد دلار می‌باشد {هنوز معلوم نیست که این قرارداد به کجا می‌انجامد}. در کل عربستان دومین شریک تجاری کانادا در خاورمیانه با رقم 2.6 میلیارد دلار بعداز اسراییل است.
سعودی‌ها پروازهای هواپیمایی عربستان به و از تورنتو را نیز از 13 آگوست متوقف می‌کنند و از همه بدتر دستور بازگشت حدود 12 هزار دانشجوی بورسیه دانشگاه‌های کانادا را هم صادر کردند؛ تخمین زده می‌شود دانشگاه‌های کانادا چند صد میلیون دلار ضرر کنند. هزینه ثبت‌نام هر یک دانشجوی بین‌المللی حدود 4 برابر یک دانشجوی متعارف کانادایی است. یکی از منابع در‌آمد دانشگاه‌های کانادا دانشجویان بین‌المللی آنهاست .عربستان روز سه‌شنبه هم خرید 132 میلیون دلار گندم از کانادا عمدتا از کالگاری را، متوقف کرد.
از منظر کانادایی، از دست دادن تجارت با عربستان در این شرایط که یک سال زیر فشار ترامپ برای تسلیم شدن به شرایط جدید قرارداد تجارت آزاد ( نفتا: آمریکا - کانادا - مکزیک ) قرار دارد، خودش چالش بزرگ جدیدی به شمار می‌آید.
ضعف اساسی وزارت امور خارجه کانادا
در 12 سال گذشته کانادا 8 وزیر امور خارجه عوض کرده است. 6 وزیردر دوران نخست‌وزیری هارپر محافظه‌کار (2006 تا 2015) و دو وزیر از زمان ترودو لیبرال (2015 تا امروز).
وزارت امور خارجه ستون فقرات هر کشوری در تعامل با دنیاست. تقریبا تمامی این وزرا جوان و کم‌تجربه بودند. دو وزیر مسن‌تر هم یکی دلال اسلحه بود و دیگری نیز استفان دیان وزیر خارجه لیبرال ترودو، طرفدار رابطه با ایران و محیط زیستی بود که بطور ناگهانی توسط ترودو تعویض شد. در مصاحبه‌ای که با وی در سال 2008 داشتم، معلوم بود که اطلاعات چندان زیادی از اوضاع خاورمیانه و بین‌المللی نداشت.
خاورمیانه مهمترین و پُر‌خبرسازترین و امنیتی‌ترین منطقه دنیاست که بخاطر نفت و مذهب، علاوه بر کشورهای منطقه، بازیگران فرا منطقه‌ای و بین‌المللی زیادی را در خود دارد. از رهبران سیاسی کانادا تنها مایکل ایگناتیف رهبر سابق لیبرال‌ها بود که یک‌بار از ایران دیدار داشته است. بقیه ترجیح می‌دهند بدلیل تنش‌زا بودن منطقه، اصلا از خیر سفر به این منطقه بگذرند. جاستین ترودو، بخاطر مرگ اسحاق رابین، یک سفر به اسراییل داشته است. هارپر به اسراییل و اردن سفر کرد. وزیر امورخارجه‌های کانادا کمتر به تمامی کشورهای خاورمیانه سفر کرده‌اند و یا بازدیدهای بسیار کوتاهی داشته‌اند و این یعنی اطلاعات واقعی و ملموس این افراد در مورد خاورمیانه، با کلی تضادهای قومی و مذهبی داخلی و منطقه‌ای آن، بسیار کم بوده و بیشتر متکی به گزارش‌های کاغذی و مشاوره‌های نزدیکانشان هستند. این روزها بخاطر نزدیکی عربستان به اسراییل و ترامپ جهت ائتلاف علیه ایران، لابی اسراییل در کانادا، سعودی‌ها را متحد تاکتیکی خود دانسته‌اند. سعودی‌ها یک اعتبار چند میلیارد دلاری آزاد به کانادا داده بودند که طبق آن کانادا می‌توانست تقریبا هر چه می‌خواهد به عربستان بفروشد و پولش را از آن اعتبار برداشت کند. یکی از دلایلی که ترودو علیرغم قول انتخاباتی جولای 2015 در مورد برقراری ارتباط با ایران، بعداز یکسال، برعکس عمل کرد را می‌توان این رشوه کلان دانست؛ زیرا با توجه به حضور چند صد هزار نفری ایرانیان در کانادا و حضور نیم میلیونی ایرانی‌ها در آمریکا پتانسیل تجارت با ایران به عنوان قدرت بیست و یکم دنیا که بالاتر از عربستان و اسراییل نیز قرار دارد، بسیار زیادتر بوده و هست.
اصولا در یک سیاست جدی توییت و فضای مجازی جای مناسبی برای ابراز نظر در مورد مسایل حقوق بشر و بین‌الملل نیست. این اشتباهی بود که فریلند انجامش داد. توییت زدن از زمان ترامپ مُد شده و عملا سیاست بین‌المللی را به صورت مسخره‌ای درآورده است.
دستگیری فعال حقوق زنان سعودی و خواهر رایف بداوی، وبلاگ‌نویس جوان که به پیامبر مسلمانان در عربستان توهین کرده و به این دلیل به زندان و شلاق محکوم شده، و توییت فریلند، و ترجمه آن توسط سفیر عربستان در کانادا که یکی از شاهزاده‌های خانواده سلطنتی محسوب می‌شود، باعث خشم سعودی‌ها شد. البته رسانه‌ها و حزب نیودمکرات از زمان روی کار آمدن جگمیت سینگ، موضوع فروش 15 میلیارد دلاری تجهیزات نظامی به عربستان توسط هارپر و تایید آن توسط ترودو و نقض حقوق بشر در عربستان را همواره تازه نگهداشته بودند و این نیز خود عامل دیگری در خشم سعودی‌ها بوده است؛ که انتقاد فریلند، وزیر امور خارجه کانادا برای آنها خط قرمزی بود که لیبرال‌ها واضحا از آن گذر کرده بودند. انتخاب "اروین کاتلر" مشاور سیاسی ترودو و مسئول سیاسی هماهنگ‌کننده لابی اسراییل و نیروهای آن در طرح نقض حقوق بشر ایران در مجلس و رسانه‌های کانادا و جهان، بعنوان وکیل رایف بداوی، نیز فشار دیگری برای سعودی‌ها بود که اصلا هم خوشایند نبود.
بحران سیاسی و شکست سیاست بین‌المللی دولت لیبرال
ترودو هیچ موضعی در مورد بالا گرفتن دعوای عربستان و کانادا نگرفت، در حالیکه با خونسردی در حال گشت‌وگذار در ونکوور بود. ترودو همچنان درحال و هوای دیگری است گویا او هنوز سیاست را جدی نگرفته است. در حالی که چند کشور عربی مانند امارات و اتحادیه عرب بسرعت موضع کانادا را محکوم و از موضع عربستان حمایت کردند، ترودو و فریلند انتظار داشتند متحدین غربی‌شان در کنار کانادا بایستند، که اینطور نشد و کانادا تنها ماند.
سخنگوی کاخ سفید هم گفت: "توصیه می‌کنیم کانادا و عربستان اختلافاتشان را دوستانه حل کنند"، شکی نیست که سعودی‌ها با خرید 100 میلیارد دلاری اسلحه و تجارت با ترامپ و فروش دلار نفتی به عنوان پشتوانه خزانه‌داری آمریکا از یک طرف، و موضع دور ترامپ با ترودو از طرف دیگر، مشخصا از پشتیبانی کاخ سفید نیز برخوردار هستند.
دولت انگلیس هم به شیوه انگلیسی اعلام کرد که هم کانادا و هم عربستان دوستان ما هستند و ما هم از حقوق بشر در سراسر دنیا حمایت می‌کنیم.
البته ناگفته نماند که فریلند و دولت‌های کانادا به درستی در مورد نقض حقوق بشر در سراسر دنیا، موضع می‌گیرند ولی متاسفانه در مورد نقض حقوق بشر در اسراییل چشمانشان را می‌بندند و از دولت نتانیاهو حمایت می‌کنند.
کانادا و خاورمیانه
با توجه به شکر آب شدن روابط بین کانادا و عربستان، و نبود رابطه کانادا با ایران به عنوان دو کشور مهم نفت‌خیز خلیج فارس، خاورمیانه، و دو کشور اصلی مسلمان که هرکدام ادعای رهبری جهان اسلام و رقابت خونین بر سر آن را دارند، عملا کانادا نقش جدی نمی‌تواند برای خود در منطقه متصور شود. حضور نیروهای نظامی کانادا در کردستان عراق هم می تواند تحت تاثیر این اختلافات قرار گیرد.
کانادا برای 26 سال در عراق سفیر دائمی نداشت و یک خانم جوان که سفیر اردن بود، سفیر اکردیته در بغداد نیز بود. از سال 2017 کانادا اولین سفیر جدیدش در عراق را منصوب کرد.
در یک کلام ، دولت‌های کانادایی، فرصت‌های خوبی را برای ایفای نقشی فراگیر در صلحی پایدار در منطقه را، از دست داده‌اند. در یک کلام، وزارت امور خارجه کانادا اینکاره نیست. اگر سری به وزارت امور خارجه کانادا در اتاوا بزنید متوجه می‌شوید که بیشتر پُست‌ها به جوانان با پارتی‌بازی داده شده تا جدیت، دانش و علاقه سیاسی، این پُست‌ها نیاز به دیپلماسی خلاق و پویا شده دارد که خود دقیقا از مناطق دنیا شناخت داشته باشند، که اکنون از آن بی‌بهره هستیم.
فریلند، وزیر امور خارجه ترودو ، نشان داده است که از هوش یک دیپلمات متوسط هم برخوردار نیست. وی دو هفته پیش با رئیس جمهور جدید مکزیک ملاقات کرد و با خوشحالی گفت که مکزیکی‌ها گفتند که تنهایی با آمریکا برای نفتا مذاکره نخواهند کرد؛ تهدیدی که ترامپ چند بار آن را تکرار کرده بود. این هفته خبر مذاکرات دو طرفه مکزیکی‌ها و آمریکایی‌ها بدون حضور کانادا به بیرون درز کرد و نشان داد که فریلند در این مورد هم اشتباه کرده است. آنها گفتند از هفته سوم کانادا را دعوت خواهند کرد. فریلند از تحلیل ساده در مورد مسایل سیاسی و اقتصادی بین‌المللی عاجز است، من هنوز هیچ مقاله تحلیلی و یا سخنرانی تحلیلی از ایشان در جایی نه دیده‌ام و نه خوانده‌ام.
حضور آدم‌های ضعیف در دستگاه دیپلماسی کانادا، به اعتبار جهانی کانادا ضربه زده است. کانادا در سطح سیاسی دنیا کمتر جدی گرفته می‌شود؛ دیگر ترودوی جوان جدی گرفته نمی‌شود.
وزیر امور خارجه کانادا باید تنش با عربستان را بسرعت کاهش دهد. به عنوان یک ایرانی تیره شدن روابط کانادا با عربستان مثبت تلقی می‌شود؛ ولی به عنوان یک کانادایی تیره شدن روابط این دو کشور یعنی کاهش اعتبار منطقه‌ای و ضررهای سنگین اقتصادی. دستگاه دیپلماسی کانادا نیاز به یک دوره کلاس سیاست مقدماتی در خاورمیانه و پیچیدگی‌های آن برای ترودو و وزیر امور خارجه‌اش دارد. باید از تمامی کشورهای منطقه بازدید کنند و تجارب دست اول بدست بیاورند و سفرای قوی‌تری به منطقه اعزام کنند. برای پیشبرد حقوق بشر در منطقه نیاز به ادبیات مناسب و دیپلمات‌های با تجربه داریم. هیچ کشوری در منطقه خاورمیانه ادبیات سیاسی کانادایی‌ها را نمی‌پسندد. وزیر امور خارجه به جای توییت، خودش باید با سفیر عربستان ملاقات می‌کرد و نگرانی کانادا را ابراز می‌نمود.
فریلند بهتر است از برج عاج پایین بیاید، برای مثال او هنوز با جامعه ایرانی در کانادا ملاقات نداشته است که چرایی و چگونگی موضع کانادا و ایران و برقراری ارتباط و موانع را توضیح بدهد. حداقل محافظه‌کاران، در قول انتخاباتی‌شان بازگشایی دفتر حفاظت منافع در سفارت عمان در اتاوا را به ایرانی‌ها داده بودند که همین گره زیادی از مشکلات صدها هزار ایرانی کانادایی را می‌کاست و می‌توانست رضایت گروه‌های مخالف برقراری را نیز جلب کند. در آستانه انتخابات 2019 و با بازگشایی مجلس در سپتامبر امسال و وجود فشار سیاسی محافظه‌کاران، ترودو فرصت‌های بسیاری را از دست داده است، گویا او بلندنگری لازم در سیاست منطقه خاورمیانه و جهانی را ندارد.
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
این در حالی‌ست که عربستان تمامی توافق‌های تجاری با کانادا را به حالت تعلیق آورد. قراردادهایی که فقط یک قلم آن خرید تجهیزات نظامی بالغ بر 15 میلیارد دلار می‌باشد {هنوز معلوم نیست که این قرارداد به کجا می‌انجامد}. در کل عربستان دومین شریک تجاری کانادا در خاورمیانه با رقم 2.6 میلیارد دلار بعداز اسراییل است.
سعودی‌ها پروازهای هواپیمایی عربستان به و از تورنتو را نیز از 13 آگوست متوقف می‌کنند و از همه بدتر دستور بازگشت حدود 12 هزار دانشجوی بورسیه دانشگاه‌های کانادا را هم صادر کردند؛ تخمین زده می‌شود دانشگاه‌های کانادا چند صد میلیون دلار ضرر کنند. هزینه ثبت‌نام هر یک دانشجوی بین‌المللی حدود 4 برابر یک دانشجوی متعارف کانادایی است. یکی از منابع در‌آمد دانشگاه‌های کانادا دانشجویان بین‌المللی آنهاست .عربستان روز سه‌شنبه هم خرید 132 میلیون دلار گندم از کانادا عمدتا از کالگاری را، متوقف کرد.
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
لطفا روی عکس بنر تبلیغاتی کلیک کنید تا برایتان شماره بگیرد
لطفا روی عکس تبلیغاتی کلیک کنید تا برای شما شماره بگیرد؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
در 12 سال گذشته کانادا 8 وزیر امور خارجه عوض کرده است. 6 وزیردر دوران نخست‌وزیری هارپر محافظه‌کار (2006 تا 2015) و دو وزیر از زمان ترودو لیبرال (2015 تا امروز).
وزارت امور خارجه ستون فقرات هر کشوری در تعامل با دنیاست. تقریبا تمامی این وزرا جوان و کم‌تجربه بودند. دو وزیر مسن‌تر هم یکی دلال اسلحه بود و دیگری نیز استفان دیان وزیر خارجه لیبرال ترودو، طرفدار رابطه با ایران و محیط زیستی بود که بطور ناگهانی توسط ترودو تعویض شد. در مصاحبه‌ای که با وی در سال 2008 داشتم، معلوم بود که اطلاعات چندان زیادی از اوضاع خاورمیانه و بین‌المللی نداشت.
خاورمیانه مهمترین و پُر‌خبرسازترین و امنیتی‌ترین منطقه دنیاست که بخاطر نفت و مذهب، علاوه بر کشورهای منطقه، بازیگران فرا منطقه‌ای و بین‌المللی زیادی را در خود دارد. از رهبران سیاسی کانادا تنها مایکل ایگناتیف رهبر سابق لیبرال‌ها بود که یک‌بار از ایران دیدار داشته است. بقیه ترجیح می‌دهند بدلیل تنش‌زا بودن منطقه، اصلا از خیر سفر به این منطقه بگذرند. جاستین ترودو، بخاطر مرگ اسحاق رابین، یک سفر به اسراییل داشته است. هارپر به اسراییل و اردن سفر کرد. وزیر امورخارجه‌های کانادا کمتر به تمامی کشورهای خاورمیانه سفر کرده‌اند و یا بازدیدهای بسیار کوتاهی داشته‌اند و این یعنی اطلاعات واقعی و ملموس این افراد در مورد خاورمیانه، با کلی تضادهای قومی و مذهبی داخلی و منطقه‌ای آن، بسیار کم بوده و بیشتر متکی به گزارش‌های کاغذی و مشاوره‌های نزدیکانشان هستند. این روزها بخاطر نزدیکی عربستان به اسراییل و ترامپ جهت ائتلاف علیه ایران، لابی اسراییل در کانادا، سعودی‌ها را متحد تاکتیکی خود دانسته‌اند. سعودی‌ها یک اعتبار چند میلیارد دلاری آزاد به کانادا داده بودند که طبق آن کانادا می‌توانست تقریبا هر چه می‌خواهد به عربستان بفروشد و پولش را از آن اعتبار برداشت کند. یکی از دلایلی که ترودو علیرغم قول انتخاباتی جولای 2015 در مورد برقراری ارتباط با ایران، بعداز یکسال، برعکس عمل کرد را می‌توان این رشوه کلان دانست؛ زیرا با توجه به حضور چند صد هزار نفری ایرانیان در کانادا و حضور نیم میلیونی ایرانی‌ها در آمریکا پتانسیل تجارت با ایران به عنوان قدرت بیست و یکم دنیا که بالاتر از عربستان و اسراییل نیز قرار دارد، بسیار زیادتر بوده و هست.
اصولا در یک سیاست جدی توییت و فضای مجازی جای مناسبی برای ابراز نظر در مورد مسایل حقوق بشر و بین‌الملل نیست. این اشتباهی بود که فریلند انجامش داد. توییت زدن از زمان ترامپ مُد شده و عملا سیاست بین‌المللی را به صورت مسخره‌ای درآورده است.
دستگیری فعال حقوق زنان سعودی و خواهر رایف بداوی، وبلاگ‌نویس جوان که به پیامبر مسلمانان در عربستان توهین کرده و به این دلیل به زندان و شلاق محکوم شده، و توییت فریلند، و ترجمه آن توسط سفیر عربستان در کانادا که یکی از شاهزاده‌های خانواده سلطنتی محسوب می‌شود، باعث خشم سعودی‌ها شد. البته رسانه‌ها و حزب نیودمکرات از زمان روی کار آمدن جگمیت سینگ، موضوع فروش 15 میلیارد دلاری تجهیزات نظامی به عربستان توسط هارپر و تایید آن توسط ترودو و نقض حقوق بشر در عربستان را همواره تازه نگهداشته بودند و این نیز خود عامل دیگری در خشم سعودی‌ها بوده است؛ که انتقاد فریلند، وزیر امور خارجه کانادا برای آنها خط قرمزی بود که لیبرال‌ها واضحا از آن گذر کرده بودند. انتخاب "اروین کاتلر" مشاور سیاسی ترودو و مسئول سیاسی هماهنگ‌کننده لابی اسراییل و نیروهای آن در طرح نقض حقوق بشر ایران در مجلس و رسانه‌های کانادا و جهان، بعنوان وکیل رایف بداوی، نیز فشار دیگری برای سعودی‌ها بود که اصلا هم خوشایند نبود.
بحران سیاسی و شکست سیاست بین‌المللی دولت لیبرال
ترودو هیچ موضعی در مورد بالا گرفتن دعوای عربستان و کانادا نگرفت، در حالیکه با خونسردی در حال گشت‌وگذار در ونکوور بود. ترودو همچنان درحال و هوای دیگری است گویا او هنوز سیاست را جدی نگرفته است. در حالی که چند کشور عربی مانند امارات و اتحادیه عرب بسرعت موضع کانادا را محکوم و از موضع عربستان حمایت کردند، ترودو و فریلند انتظار داشتند متحدین غربی‌شان در کنار کانادا بایستند، که اینطور نشد و کانادا تنها ماند.
سخنگوی کاخ سفید هم گفت: "توصیه می‌کنیم کانادا و عربستان اختلافاتشان را دوستانه حل کنند"، شکی نیست که سعودی‌ها با خرید 100 میلیارد دلاری اسلحه و تجارت با ترامپ و فروش دلار نفتی به عنوان پشتوانه خزانه‌داری آمریکا از یک طرف، و موضع دور ترامپ با ترودو از طرف دیگر، مشخصا از پشتیبانی کاخ سفید نیز برخوردار هستند.
دولت انگلیس هم به شیوه انگلیسی اعلام کرد که هم کانادا و هم عربستان دوستان ما هستند و ما هم از حقوق بشر در سراسر دنیا حمایت می‌کنیم.
البته ناگفته نماند که فریلند و دولت‌های کانادا به درستی در مورد نقض حقوق بشر در سراسر دنیا، موضع می‌گیرند ولی متاسفانه در مورد نقض حقوق بشر در اسراییل چشمانشان را می‌بندند و از دولت نتانیاهو حمایت می‌کنند.
کانادا و خاورمیانه
با توجه به شکر آب شدن روابط بین کانادا و عربستان، و نبود رابطه کانادا با ایران به عنوان دو کشور مهم نفت‌خیز خلیج فارس، خاورمیانه، و دو کشور اصلی مسلمان که هرکدام ادعای رهبری جهان اسلام و رقابت خونین بر سر آن را دارند، عملا کانادا نقش جدی نمی‌تواند برای خود در منطقه متصور شود. حضور نیروهای نظامی کانادا در کردستان عراق هم می تواند تحت تاثیر این اختلافات قرار گیرد.
کانادا برای 26 سال در عراق سفیر دائمی نداشت و یک خانم جوان که سفیر اردن بود، سفیر اکردیته در بغداد نیز بود. از سال 2017 کانادا اولین سفیر جدیدش در عراق را منصوب کرد.
در یک کلام ، دولت‌های کانادایی، فرصت‌های خوبی را برای ایفای نقشی فراگیر در صلحی پایدار در منطقه را، از دست داده‌اند. در یک کلام، وزارت امور خارجه کانادا اینکاره نیست. اگر سری به وزارت امور خارجه کانادا در اتاوا بزنید متوجه می‌شوید که بیشتر پُست‌ها به جوانان با پارتی‌بازی داده شده تا جدیت، دانش و علاقه سیاسی، این پُست‌ها نیاز به دیپلماسی خلاق و پویا شده دارد که خود دقیقا از مناطق دنیا شناخت داشته باشند، که اکنون از آن بی‌بهره هستیم.
فریلند، وزیر امور خارجه ترودو ، نشان داده است که از هوش یک دیپلمات متوسط هم برخوردار نیست. وی دو هفته پیش با رئیس جمهور جدید مکزیک ملاقات کرد و با خوشحالی گفت که مکزیکی‌ها گفتند که تنهایی با آمریکا برای نفتا مذاکره نخواهند کرد؛ تهدیدی که ترامپ چند بار آن را تکرار کرده بود. این هفته خبر مذاکرات دو طرفه مکزیکی‌ها و آمریکایی‌ها بدون حضور کانادا به بیرون درز کرد و نشان داد که فریلند در این مورد هم اشتباه کرده است. آنها گفتند از هفته سوم کانادا را دعوت خواهند کرد. فریلند از تحلیل ساده در مورد مسایل سیاسی و اقتصادی بین‌المللی عاجز است، من هنوز هیچ مقاله تحلیلی و یا سخنرانی تحلیلی از ایشان در جایی نه دیده‌ام و نه خوانده‌ام.
حضور آدم‌های ضعیف در دستگاه دیپلماسی کانادا، به اعتبار جهانی کانادا ضربه زده است. کانادا در سطح سیاسی دنیا کمتر جدی گرفته می‌شود؛ دیگر ترودوی جوان جدی گرفته نمی‌شود.
وزیر امور خارجه کانادا باید تنش با عربستان را بسرعت کاهش دهد. به عنوان یک ایرانی تیره شدن روابط کانادا با عربستان مثبت تلقی می‌شود؛ ولی به عنوان یک کانادایی تیره شدن روابط این دو کشور یعنی کاهش اعتبار منطقه‌ای و ضررهای سنگین اقتصادی. دستگاه دیپلماسی کانادا نیاز به یک دوره کلاس سیاست مقدماتی در خاورمیانه و پیچیدگی‌های آن برای ترودو و وزیر امور خارجه‌اش دارد. باید از تمامی کشورهای منطقه بازدید کنند و تجارب دست اول بدست بیاورند و سفرای قوی‌تری به منطقه اعزام کنند. برای پیشبرد حقوق بشر در منطقه نیاز به ادبیات مناسب و دیپلمات‌های با تجربه داریم. هیچ کشوری در منطقه خاورمیانه ادبیات سیاسی کانادایی‌ها را نمی‌پسندد. وزیر امور خارجه به جای توییت، خودش باید با سفیر عربستان ملاقات می‌کرد و نگرانی کانادا را ابراز می‌نمود.
لطفا روی عکس تبلیغاتی کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
فریلند بهتر است از برج عاج پایین بیاید، برای مثال او هنوز با جامعه ایرانی در کانادا ملاقات نداشته است که چرایی و چگونگی موضع کانادا و ایران و برقراری ارتباط و موانع را توضیح بدهد. حداقل محافظه‌کاران، در قول انتخاباتی‌شان بازگشایی دفتر حفاظت منافع در سفارت عمان در اتاوا را به ایرانی‌ها داده بودند که همین گره زیادی از مشکلات صدها هزار ایرانی کانادایی را می‌کاست و می‌توانست رضایت گروه‌های مخالف برقراری را نیز جلب کند. در آستانه انتخابات 2019 و با بازگشایی مجلس در سپتامبر امسال و وجود فشار سیاسی محافظه‌کاران، ترودو فرصت‌های بسیاری را از دست داده است، گویا او بلندنگری لازم در سیاست منطقه خاورمیانه و جهانی را ندارد.
لطفا روی عکس تبلیغات زیر کلیک کنید؛ ادامه مطلب پس از این تبلیغات
 |
