با توجه به کاهش شدید اهدای خون در کانادا، سازمان انتقال خون این کشور‌ تصمیم گرفته حداقل در مورد پرداخت پول بابت اهدای‌ "پلاسما" کاری انجام دهد. این سازمان هم اکنون در حال صحبت با شرکت‌هایی‌ست‌ که به اهداکنندگان‌‌ پلاسما پول پرداخت می‌کنند.
اهدای خون در ازاء پول در بیشتر استان‌های کانادا ممنوع است.
 
آیا حاضرید با دریافت پول در کانادا خون اهدا کنید؟
آژانس جمع‌آوری خون روز جمعه طی بیانیه‌ای گفت که در حال انجام "بحث‌های مداوم با دولت‌های استانی و فدرال و صنعت تجاری پلاسما" در مورد چگونگی بیش از دو برابر کردن ذخایر پلاسمای داخلی است و در این راه شاید کار به پرداخت از طریق شرکت‌های خصوصی بکشد. این سازمان قبلا هشدار داده بود که اجازه مبادله پول نقد با پلاسما ‌به شرکت‌ها برای - عملی که در بریتیش کلمبیا، انتاریو و کبک ممنوع است - می‌تواند اهداکنندگان را از اهدای داوطلبانه دور کند. در حال حاضر بخش عمده‌ای از دریافتی‌های خون کانادا از خارج از کشور می‌آید، از جمله از برخی از سازمان‌هایی که به اهداکنندگان حتی پول هم می‌پردازند. پلاسمای منجمد را برای یک سال، گلبول‌های قرمز تا ۴۲ روز و پلاکت‌ها را برای ۵ روز تنها می‌توان نگاه داشت، به همین دلیل نیاز مبرم دائمی به اهداء کنندگان خون وجود دارد.
سازمان انتقال خون کانادا مدت‌هاست با تماس با اهداء کنندگان و نیز رسانه‌های معتبر مانند ایران استار خواسته تا بیشتر و بیشتر خون اهداء کنند و قرارهای خود را لغو نکنند ‌و در ادامه خاطرنشان کرد که علیرغم نیاز دائمی به پلاسما در انتقال خون برای جراحی، بیماران سرطانی و قربانیان تصادف، ذخایر این سازمان همچنان در حال کاهش ‌‌است. به گفته این سازمان، تعداد افرادی که به طور منظم خون اهدا می‌کنند در طول همه‌گیری کووید ۱۹، به ۳۱,۰۰۰ نفر کاهش یافته و این سازمان با کمترین تعداد اهداکننده خود در یک دهه گذشته مواجه است. آژانس اعلام کرد که قبل از همه‌گیری، حدود ۴۰۰,۰۰۰ کانادایی به طور منظم خون داده‌اند اما اکنون ۵۷,۰۰۰ قرار ملاقات بدون اهداء کننده تا آخر ماه دارد.
این آژانس در چند سال گذشته، با تلاش برای جذب حداقل ۲۵% از نیازهایش از داخل کشور، پنج مرکز اهدای پلاسمای جدید افتتاح کرده و برای افتتاح شش مرکز دیگر تا سال ۲۰۲۴ نیز برنامه‌ریزی شده است. این سازمان می‌گوید: "کارکرد حداکثری این مراکز فقط ما را به نیمه راه می‌رساند" و افزوده که باید کارهای بیشتری انجام شود و کار با شرکای خصوصی ممکن است یک راه برای رسیدن به آستانه ۵۰ درصدی باشد. این آژانس گفت: "هر تصمیمی که گرفته شود لزوما باید منتج به استفاده کلیه پلاسماهای جمع‌آوری شده در کانادا برای مصارف داخلی گردد و نیز هیچ تأثیر منفی بر شبکه جمع‌آوری خون و پلاسما، چه در حال حاضر و چه در آینده نداشته باشد".
استان‌ها صلاحیت دارند تصمیم بگیرند که آیا مجازند به ازاء خون کمک‌های مالی به اهداء کنندگان ارائه دهند و برای دریافت ایمونوگلوبولین‌ها که حاوی آنتی‌بادی علیه بیماری‌ها هستند، باید قبلا با بیمارستان‌ها هماهنگ باشند. بهداشت کانادا که بر سیستم خون این کشور نظارت دارد، قبلا گفته بود که سازمان خدمات خون کانادا و هِما-کبک دو سازمانی هستند که برای توزیع این محصولات تایید شده‌اند. بنابراین تمام مسیرهای دریافت تایید پلاسمای‌‌ یک شرکت خصوصی از طریق آنها انجام می‌شود و نیاز به یک توافق تجاری دارد.
 
آمار کمبود شدید
شرکت خدمات خون کانادا روز دوشنبه اعلام کرد که تنها چهار روز گروه خونی O+ و پنج روز گروه خونی O- و B- در بانک خود بعنوان ذخیره دارد. نوع O- رایج‌ترین مورد استفاده در انتقال خون برای تروما و جراحی‌های اورژانسی است، زیرا هر کسی می‌تواند گلبول‌های قرمز آن را دریافت کند. گروه خونی O+ نیز به دلیل سازگاری با هر گلبول قرمز مثبت دیگری، تقاضای بالایی دارد.

بیشتر بخوانید:

• علمی: احتمال سرطان مری و معده در کدام گروه خونی بیشتر است؟ موفقیت ۹۷ درصدی واکسن سرطان دهانه رحم
• دانشمندان: همه سالمندان برای پیشگیری از حمله قلبی و سکته مغزی نباید روزانه آسپرین بخورند
• واکسن فایزر می‌تواند باعث التهاب قلب جوانان شود
• کشف علت لختگی خون مرتبط با واکسن کرونا توسط محققان آلمانی
• کانادا نیاز به اهدا خون دارد، اما دادن و گرفتن خون در کرونا ایمن است؟