ترجمه ایران استار - ‌"احمد حسن" وزیر مهاجرت، سیاست ایجاد مانع برای پناهجویان از کشورهای امن (دی‌سی‌او)‌، که از سیاست‌های حکومت هارپر است را نابرابری در سیستم پناهندگی کانادا می‌داند.
سیاست هارپر تقاضای پناهندگی را با توجه به کشور مبدا به دسته‌های مختلف تقسیم می‌کرد. در سال 2012 محافظه‌کاران این سیستم را به عنوان راهی برای جلوگیری از سوء استفاده از سیستم پناهندگان کانادا توسط افرادی که از کشورهایی‌ می‌آیند که مردم معمولا از این کشور‌ها تقاضای پناهندگی نمی‌کنند‌ و دولت‌شان به حقوق بشر احترام می‌گذارد، مطرح کرده بود. پناهجویان از 42 کشور امن که شامل آمریکا و تعدادی از کشور‌های اروپایی تحت تاثیر این قانون بودند می‌بایستی با مجوز کار وارد کشور می‌شدند و این افراد دسترسی محدودی به برنامه بهداشتی فدرال برای پناهندگی داشتند و اگر ادعای پناهندگی آنها رد می‌شد امکان تقاضای تجدید نظر نیز برای آنها وجود نداشت. 
حسن روز جمعه اعلام کرد که کانادا لیست تقسیم‌بندی کشور مبدأ در پناهندگی را حذف می‌کند. او در بیانیه‌ای گفت: "سیاست تفکیک کشور‌ها کارایی سیستم پناهندگی را زیر سوال برده بود. سیستم پناهندگی باید همه مردم را فارغ از سیاست، کشور و ملیت، با یک روش یکسان و برابر ارزیابی نماید". او اضافه کرد که حذف این سیاست گام دیگری برای بازگرداندن عدالت به سیستم است تا بتواند کانادا را به حمایت از آسیب‌پذیرترین افراد برساند.
قبلا، دادگاه، سیاست دی‌سی‌او‌ دولت فدرال را نقض منشور حقوق و آزادی‌ها دانسته‌ بود. یکی از هدف‌های اولیه این برنامه بهبود اساسی سیستم پناهندگی بود تا سرعت رسیدگی به پرونده‌های جدی افزایش یافته و زمان انتظار کاهش یابد. البته هم‌اکنون مهاجرت و پناهندگان از زمان رسیدگی خود بسیار عقب افتاده‌اند و درگیر پرونده‌های تجدید نظر و عقب مانده‌ی بسیاری شده‌اند.
در جریان انتخابات سال 2015، لیبرال‌ها وعده داده بودند که این سیاست را اصلاح و حل خواهند کرد، اما این امر تا حدی به تأخیر افتاده بود زیرا دولت می‌خواست منتظر نتیجه بررسی مستقل سیستم پناهندگان باشد. این بررسی در سال گذشته تکمیل شد و گزارش آن که شامل 64 توصیه برای بهبود سیستم، از جمله حذف زمان پردازش قانونی برای ادعاهای خاص بود، اکنون به دست دولت رسیده است.
به گفته اداره آمار کانادا، در همین حال، شمار ادعاهای پناهندگی در کانادا در طول چهار سال گذشته سه برابر شده است‌.‌ با توجه به آمار موجود در زمان انتخاب ترودو در سال 2015‌، 16000 پرونده برای پناهندگی وجود داشت؛ دو سال بعد در سال 2017 این تعداد به 50000 مورد رسیده بود؛ سال گذشته تعداد پرونده‌ها 55000 مورد بود؛ که البته سرعت رشد کاهش پیدا کرده ولی این تعداد در کل دهه گذشته بیشترین تعداد درخواست پناهندگی را داشته است. داده‌های آمار کانادا همچنین نشان می‌دهد که متقاضیان پناهندگی، جوانتر از جمعیت عمومی کانادا هستند و بیشتر آنها مرد می‌باشند.