نرگس سابقه بازداشت و زندان‌های طولانی در جمهوری اسلامی را دارد.
وی در چندین کمپین از جمله لغو اعدام، تحریم انتخابات و گذار از جمهوری اسلامی شرکت فعال داشته و اکنون بعنوان فعالیتش برای جنبش "زن، زندگی، آزادی" برنده جایزه صلح نوبل شده است. او تاکنون حداقل ۱۳ بار دستگیر و بازداشت شده و ۵ بار هم حکم محکومیت دادگاه گرفته است.
 
نرگس محمدی برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳ شد
نرگس تبدیل به دومین ایرانی، پس از شیرین عبادی می‌شود که جایزه نوبل را دریافت می‌کند. وی علاوه بر اینکه مقام نایب رئیسی و سخنگویی کانون مدافعان حقوق بشر در دفاع از متهمان و زندانیان سیاسی‌ست، مدتهاست در "شورای ملی صلح" نیز به عنوان رئیس هیات اجرایی فعالیت می‌کند که نتیجه آن کارزارهای "لغو گام به گام اعدام"، بررسی لزوم "گذار از حکومت جمهوری اسلامی" و نیز "تحریم انتخابات" بوده است. او در بهمن سال ۱۳۹۸ از مردم ایران خواست که پس از کشتار آبان، در انتخابات مجلس شرکت نکنند.
نرگس محمدی تاکنون چندین جایزه بین‌المللی از جمله "جایزه الکساندر لانگر در سال ۲۰۰۹"، "جایزه روز جهانی آزادی مطبوعات در سال ۲۰۱۶" و "جایزه ساخاروف انجمن فیزیک آمریکا در سال ۲۰۱۸" را دریافت کرده است. او از جمله افرادی‌ست که تقریبا پس از پایان هر دوره زندانی بودنش، با حکم دیگری، دوره دیگر زندانی را آغاز می‌کند.
نرگس محمدی متولد اردیبهشت ۱۳۵۱ و دانش‌آموخته فیزیک کاربردی است که فعالیت‌های خود را با ملی - مذهبی‌ها آغاز کرد و در سال ۱۳۷۸ با "تقی رحمانی"، فعال ملی - مذهبی و زندانی سیاسی سابق ازدواج کرد. این دو دو فرزند دارند که دوقلو هستند. تقی از پس از انقلاب، بیش از ۱۴ سال را در زندان گذرانده است. در پی زندان‌ها و بازداشت‌های این دو بود که سرانجام ابتدا تقی و سپس فرزندانشان از ایران خارج شدند اما نرگس همچنان در بازداشت گیر افتاد.
نخستین دوره زندان نرگس از دوران دانشجویی او در دهه هفتاد آغاز می‌شود که پس از آن در سال ۱۳۸۰ پس از بازداشت تعدادی از فعالان ملی مذهبی از جمله همسرش، مدتی را در بازداشتگاه ۵۹ سپاه در عشرت‌آباد، در زندان‌ گذراند. او پس از اعتراض‌های نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۸۸، ابتدا ممنوع الخروج و سپس در خرداد ۱۳۸۹ بازداشت، و در طی زندانی بودن بعلت ابتلا به "اسپاسم عضلانی و فلج موقت" آزاد گشت تا اینکه دوباره در اردیبهشت ۱۳۹۱ بازداشت شد. این بازداشتی بنا به تشخیص پزشکان دو ماه طول کشید.
وی سپس در سال ۱۳۹۳ پس از دیدار با "کاترین اشتون"، مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا که به تهران رفته بود، بازداشت شد و قاضی صلواتی او را به ۱۶ سال زندان، که ۱۰ سال آن لازم‌الاجرا بود، محکوم گشت. در طی این محکومیت در زندان اوین، وی دست به تحصن در همبستگی با خانواده‌های کشته‌شدگان آبان ۹۸ زد که باعث جابجایی او به زندان زنجان و یک دوره زندان دیگر گشت. وضعیت نامناسب جسمانی او باعث شد که بارها به بهداری و بیمارستان منتقل گردد تا اینکه سرانجام در مهر ۱۳۹۹ با قانون تازه‌تصویب‌‌شده کاهش مجازات، از زندان آزاد شد.
اما تحصن قبلی بعلاوه اتهامات جدیدی از جمله تبلیغ علیه نظام، تمرد از ریاست و مقامات زندان، تخریب شیشه‌ها و افترا برایش ۳۰ ماه حبس تعزیری، پرداخت دو فقره جزای نقدی و نیز ۸۰ ضربه شلاق تعزیری در سال ۱۴۰۰ را سبب شد. وی هنوز هم زندانی‌ست.