از میان هفت دختر کانادایی، بیش از یک نفر آنها می‌گوید که توسط یک دانش‌آموز دیگر مورد تجاوز جنسی قرار گرفته در حالیکه مدارس در این زمینه هیچ راهبری ندارند.
یک دختر کانادایی تعریف می‌کند: وقتی به کلاس نهم رفتم و در مدرسه تازه وارد بودم با پسری از کلاس دوازدهم آشنا شدم. ما ابتدا در اسنپ با هم گپ می‌زدیم تا اینکه فکر کردیم شاید روابطمان گسترش یابد. پس از آن که او اواخر شبی در سال 2017 بدنبالم آمد تا مرا که برای نگهداری فرزند یکی از آشنایان رفته بودم به منزل برساند تصمیم گرفتیم یک دوری بزنیم. پس از مدتی به جای خلوتی رفت و پارک کرد، من نگران شده بودم اما کاری از دستم برنمی‌آمد او مرا مورد تجاوز قرار داد و من می‌خواستم مقاومت کنم اما از واکنشش می‌ترسیدم.
این تنها داستان این دختر نیست.
 
طی یک نظرسنجی از میان  4000 دانش‌آموز 14 تا 21 ساله از سرتاسر کانادا در مورد تجربیاتشان از مهدکودک تا کلاس 12 این نتایج بدست آمد:
- پانزده درصد از پاسخ‌دهندگان دختر (یعنی سه دختر از هر کلاس 20 نفری) گفتند كه اعمال جنسی مانند دهانی یا لمس کردن دیگری را به اجبار انجام داده‌اند و یک چهارم دختران نیز می‌گویند که بطرزی نامناسب مورد لمس قرار گرفته‌اند.
- نُه درصد از دانش‌آموزان پسر نیز گزارش دادند که پسران دیگر آنها را مورد تجاوز جنسی قرار داده‌اند.
- یک چهارم افراد بالا می‌گویند این اتفاق قبل از کلاس هفتم برایشان اتفاق افتاده و بیش از نیمی از آنها معتقدند اولین بار بین کلاس‌های 7 و 10 مورد حمله قرار گرفته‌اند. آمار حداکثر را بترتیب در کلاس‌های 9، 7 و 8 و 10 نشان می‌دهد.
تریسی ویلنكتور از دانشگاه اتاوا که متخصص پیشگیری از خشونت است می‌گوید: "این آماری هولناک است؛ آنچه مرا نگران می‌کند این است که مردم این آمار را بخاطر اینکه فکر می‌کنند زیاد است و امکان پذیر نیست، رد می کنند. اما واقعیت اینست که مدارس بایستی چنین اتفاقاتی را با والدین بچه‌ها درمیان بگذارند تا میان والدین و فرزندان ارتباطی باز و خوب همیشه وجود داشته باشد".
مادران می‌گویند این اتفاقات باید گزارش شوند. مادر یکی از دختران پس از آنکه از حمله جنسی در اتوبوس مدرسه خبردار شد، به مدرسه شکایت کرد و در پی آن پدرومادر پسر متجاوز، پسرشان را از مدرسه منتقل کردند، البته این پسر بعدا به سه فقره حمله جنسی متهم شد. علیرغم این اتفاقات و اتهامات، هیچ یادداشتی به والدین این مدرسه ارسال نشده است. البته بعدا بخاطر عدم وجود شاهد آن پسر تبرئه شد و به همان مدرسه قبلی بازگشت و بدین ترتیب والدین برخی از دختران، فرزندانشان را از آن مدرسه به مدرسه دیگری منتقل کردند و گفتند: "ما مجبور شدیم فرزندانمان را منتقل کنیم تا آنها احساس امنیت کنند. این بسیار ناراحت کننده بود".
هنگامی که از مدرسه در اینباره پرسیده شده، مدیر گفت که هیئت مدیره در آنچه که می‌تواند طبق "قانون عدالت کیفری جوانان" به والدین بگوید بسیار محدود است.
سه خانواده از پنج خانواده معتقدند که در شرایط فوق فرزندشان را جابجا نمی‌کردند و از میان آنهایی که اظهار داشتند فرزندنشان را جابجا می‌کنند فقط یك چهارم‌شان از نحوه برخورد مدرسه رضایت داشتند.
تریسی در اینباره گفت: "این می‌تواند بر نحوه زندگی و برخورد این دختران در آینده تأثیر بگذارد، قربانیان چنین اتفاقاتی همیشه احساس نمی‌کنند که فریادرسی ندارند زیرا بزرگترها به آنها گوش نمی‌دهند و به آنها اعتماد ندارند".
 
مدارسی بدون سیاست
برخی از مدارس هنوز در حال بررسی و کار روی سیاست‌هایی در برخورد با چنین مسائلی هستند. یکی از مدیران یکی از مدارس می‌گوید: " ما به دنبال بهترین روش‌ها هستیم و به کار خود با همکاران در سیستم دادگستری و پلیس ادامه خواهیم داد تا همه مطمئن باشیم که به نفع دانش‌آموزان کار می‌کنیم و تصمیم می‌گیریم". اما وی وقتی در مورد سیاست تجاوز و آزار و اذیت جنسی جدید برای مدارس تحت فشار قرار گرفت هیچ جزئیاتی را ارائه نکرد.
یک وکیل متخصص در این رابطه گفت: " کسی با محرومیت دانش‌آموزان از آموزش موافق نیست و در عین حال همه معتقدند که دختران حق دارند در محیطی عاری از ارعاب و ترس به مدرسه بروند".
 
خشونت جنسی غالباً با قلدری همراه است
بررسی سیاست‌های پیشگیری از خشونت در استان‌های مختلف کانادا نشان داد که بسیاری از مدارس، خشونت جنسی را در کنار انواع دیگر زورگویی‌ها قرار می‌دهند. تجاوز جنسی اغلب در کنار جرایمی مانند خشونت جسمی و خرابکاری ذکر می‌شوند؛ اما کارشناسان می‌گویند خشونت جنسی شامل نوعی خاص خشونت است که در انواع دیگر وجود ندارد و به همین دلیل نیاز به یک رویکرد متفاوت دارد. در این رابطه باید مدارس سیاست‌های خوب، کارمندان آموزش دیده، و دانش‌آموزان آگاه داشته باشد تا دانش‌آموزان کمتر در معرض خشونت جنسی قرار گیرند.
در برخی از مدارس منطقه غرب نیوبرانزویک یک خط مشی در این زمینه وجود دارد که شامل لیستی با اقداماتی روشن برای کنترل و کاهش خشونت جنسی  همراه با یک بخش کامل در مورد چگونگی جلوگیری از ایجاد ناراحتی‌های پس از افشاگری تجاوز جنسی‌ست که شامل عدم سرزنش کردن یا شرم دادن به قربانیان، نیز هست.