مبنای انتخاب شما برای برداشتن یک روزنامه چیست؟ صرف نظر از اینکه هر یک از شما به بخشی از یک روزنامه علاقه دارید، آیا فکر کرده‌اید که آنهایی که این روزنامه را در اختیار شما قرار می‌دهند باید در زمینه‌های زیادی حتی آنچه شما نخوانید، تلاش کنند؟ من ایران استار هستم، 26 ساله. بعضی از شما می‌گویید که مطالب پزشکی و علمی من را دوست دارید، نمی‌دانید چقدر وسواس در این بخش وجود دارد که چیزی به اشتباه چاپ نشود. بعضی‌تان از خبرهای زیادی می‌گویید که هر هفته مترجمی زحمت می‌کشد آماده‌اش می‌کند تا در من درج شود، راستش بعضی وقت‌ها کلی از آنها در من جا نمی‌شوند، قدِ من بلند شده اما میزان خبرهای هر هفته بیش از گنجایش من است. بعضی‌تان نوشته‌های نویسندگانی که سال‌هاست با من هستند را دنبال می‌کنید، نمی‌دانید که نوشته‌هایشان با چه نظمی و چقدر دقیق می‌آید تا بتواند در دل من بنشیند و شما از خواندنشان لذت ببرید، آنها هر کدام در هفته یک روزشان را صرف نگارش مطالبشان می‌کنند. باید بگویم هر قسمتش را که می‌خوانید از شما ممنونم و مایلم در همین ابتدا بگویم که برای هر شماره من 21 نفر زحمت می‌کشند...
من، ایران استار 26 ساله، در روز تولدم می‌خواهم فریاد بزنم که همه‌شان را دوست دارم!

در زندگی هر رسانه‌ای، گویی نفس‌های یک اجتماع بالا و پایین می‌رود، یک عینک قوی‌تر به چشم می‌زند تا دقیق‌تر ببیند، بیشتر جستجو کند و درست‌تر انتقال دهد. می‌پرسید چه چیز را؟ باید گفت دامنه اخبار و اطلاعات بسیار وسیع است و هر رسانه‌ای با توجه به دانش، طرز تفکر، نوع نگاه، مخاطب و توانمندی‌اش بخشی از اتفاقات جهان را که فکر می‌کند مهمتر است رصد می‌کند. باز می‌پرسید آیا همه رسانه‌ها همه آنچه را که در همان حیطه مورد نظرشان رخ می‌دهد به درستی به بقیه منتقل می‌کنند؟ باید گفت متاسفانه در دنیای فعلی خیر. همانطور که می‌بینید بسیاری از حوادث دنیا در پشت سکوت رسانه‌های جهان دفن می‌شود و مردم این کره خاکی بسیاری از کشتارها و سازشکاری‌های سیاسی را نمی‌بینند. بنابراین در دنیای بزرگ خبری، رسانه‌های بزرگ‌تر روی هر چه بخواهند سرپوش گذاشته و هر چه را بخواهند در بوق و کرنا می‌کنند! اینجاست که مثلا اعدام در یک نقطه از جهان محکوم و معادل همان جنایت در نقطه‌ای دیگر سرپوش گذاشته می‌شود... حالا برمی‌گردیم به رسانه‌های کوچک‌تر و محلی؛ همانطور که می‌دانید کار رسانه‌ای در مهاجرت، کار بسیار سخت‌تری است. در شهرمان تورنتو، مجلات به رایگان در اختیار مردم قرار می‌گیرند و صاحبان رسانه‌های چاپی باید زحمات مضاعفی بکشند تا به اندازه علم و همکارانشان که به آنها توانایی می‌بخشند، هم پیشرفت کنند، و هم از انتظارات و نگاه رو به رشد جامعه دور نشوند. برای مثال رسانه‌ای که بخواهد به شکل ده سال پیش، نگارش و یا حتی صفحه‌بندی کند، پذیرش جامعه را از دست می‌دهد؛ بنابراین شناخت جامعه اطراف و نیازمندی‌هایشان، بخش مهم کار رسانه‌هاست.
بیست و پنج سال پیش در 24 اپریل، ایران‌استار متولد شد. برای هر روزِ این رسانه، افراد زیادی زحمت کشیدند و سعی کردند این فرزند را به دور از تلقین اندیشه‌های خاص و مختص یک تفکر سیاسی، بزرگ کنند. حالا این فرزند در حالی وارد بیست و ششمین سال زندگیش می‌شود که وب‌سایتش (Iranstar.com) رتبه  17هزار در کانادا را دارد، همه روزه آخرین خبرهای روز بر روی هفت سوشیال مدیایش (Iranstarmedia) گذاشته می‌شود و‌ 99 درصد اخباری که در آن می‌خوانید ترجمه شده خودش است. این جوانِ سربلند، اکنون حداقل 15 نویسنده متبحری دارد که در زمینه‌های گوناگو‌ن مطالب متنوعی می‌نویسند و به عبارتی بخوبی منطبق با روز پیش می‌رود. وی این شادابی را مدیون 21 نفری است که هر هفته تلاش می‌کنند تا با دانش و نگاه‌های گوناگون و متفاوتشان به پُرباری و طراوتش بیافزایند و در حالی تولد 26 سالگی‌اش را جشن می‌گیرند که با توانمندی در زمینه آنلاین برنامه‌های جدیدی برای سالِ پیش‌رو برایش تنظیم کرده‌اند. خوشحالیم که بگوییم فرزندمان بزودی خود را بزرگتر کرده و شاخه‌های اطرافش را گسترش خواهد داد؛ مانند همه والدین امیدواریم بتوانیم او را مستقل از هر جهت‌گیری، در عین حال مفید برای جامعه و پُربارتر کنیم. بخوبی واقفیم که رسانه‌های کوچک توان‌های کوچکی دارند و قدم‌هایشان نیز در اندازه‌های خودشان است، اما از سویی می‌دانیم که با تکیه بر نقاط مشترکمان، در عین تفاوت، می‌توان مثمر ثمرتر بود.

از همه شما عزیزانی که در این سال‌ها در بزرگ کردن من نقش داشتید ممنونم. از شما خوانندگانی که با همراهی و انتقادهایتان سبب رشد من شدید متشکرم، و همچنین از شما آگهی‌دهندگانی که با بودنتان به من زندگی می‌دهید سپاسگزارم.
امیدوارم باز هم بتوانم با همان روند 25 سال گذشته، آنچه از‌ اتفاقات پیرامونمان باید بدانیم، در حد توانم به درستی به شما منتقل کنم.
تنتان سلامت و جانتان سرخوش از مهر.
ایران استار