ایرانیان تورنتوکه ازچندین دهه گذشته تاکنون دراین شهراقامت دارند، یکی ازکامیونیتی‌های موفق و مورد توجه کانادا از لحاظ میزان تحصیلات بالا و فعالیت‌های اقتصادی محسوب می‌گردد.یکی ازعوامل مهمی که این جامعه را به یکدیگر نزدیک می‌کند و موجب انسجام و هویت ملی می‌شود، فرهنگ وادبیات غنی و پربار است. بدیهی است ضامن موفقیت وپیشرفت همه جانبه این ارزش‌ها، داشتن رسانه‌های پربار فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است که وظیفه رشد و شکوفایی همه‌جانبه وپایدار نسل‌های مختلف مهاجران ایرانی رابه عهده بگیرند. ایجاد یک چنین نشریه‌هایی علاوه بر آن که احتیاج به نیروی کاردان وتحصیل کرده باسابقه برای بخش هیئت تحریریه دارند، سرمایه‌گذاری مطلوب ومناسبی را نیز می‌طلبندکه دسترسی به آن در شرایطی که درتورنتو داریم‌، چندان میسر نیست. بنابراین نشریات و رسانه‌های موجود اگر‌چه موفقیت‌های نسبی در انجام وظایف مطبوعاتی خود داشته‌اند ولی به گمان نگارنده تا‌کنون نتوانسته‌اند آنطور که شایسته و بایسته است به جایگاه مطلوب مورد نیاز برسند. لذا در این رابطه باید همه چیز را بطور نسبی مورد ارزیابی و بررسی قرار داد و به آنچه که ممکن بوده و هست اکتفا کرد. نگارنده که همیشه یک چنین دغدغه‌هایی بویژه درانتقال ارزش‌های فرهنگی، تاریخی واجتماعی به نسل‌های دوم وسوم مهاجران ایرانی را داشته و دارم، همواره در مدت متجاوزاز ده سال سعی کرده‌ام که در حد امکان و بضاعت خود به نگارش مطالب و مباحثی در رسانه‌های تورنتو بپردازم که تشخیص دادم نیاز فرهنگی واجتماعی جامعه ایرانی راتا جای ممکن تامین می‌کند.
اینک با توجه به تغییرات ایجاد شده در مجله وزین"ایران استار"پیرو مذاکرات مختلف صورت گرفته و دغدغه‌هایی که مدیران این نشریه در رابطه با ایجاد یک رسانه مستقل و متعهد از خود ابراز داشتند، اینجانب فعالیت‌های فرهنگی، ادبی وتحقیقاتی خود را در جهت ارائه خدمات صادقانه و متعهدانه به جامعه ایرانیان تورنتو با این نشریه از این شماره با نگاهی درست به آینده و بهره گیری از تجربیات گذشته آغاز نموده و اعلام می‌کنم که تداوم این فعالیت‌ها بدون کمک و مساعدت اهل قلم، خوانندگان وعلاقمندان به مطبوعات مستقل ممکن نیست. بنابراین از همه کسانی که می‌توانند ما را در ایجاد یک نشریه مستقل با خط مشی درست و متعهدانه و خدمتگزار به جامعه ایرانی کمک و مساعدت نمایند تقاضا دارم که ما را در تداوم این کار فرهنگی با هر توان و امکانی که برایشان ممکن است‌،یاری و پشتیبانی نمایند تا بتوانیم آئینه تمام نمای ارزش‌های فرهنگی، اجتماعی،تاریخی و اقتصادی جامعه ایرانی در تورنتو باشیم.
مارگارت آتوود و رفتارهای اجتماعی مردان
مارگارت آتوود شاعر، نویسنده و منتقد ادبی معروف کانادایی که اکنون 78 سال از سن او می‌گذرد، درصحنه ادبیات و نقد کانادا فعال است.اخیرا ًاو در مصاحبه‌ای که درباره جنبش اخیر زنان تحت عنوان"من هم" انجام داده گفته است:مردان باید آثاری را بخوانند که به آنها بیاموزد چگونه در موقعیت‌های اجتماعی مختلف رفتاردرستی داشته باشند.از این نویسنده معروف کانادایی قبلاً کتاب "سرگذشت ندیمه"انتشار یافته که به دلیل تلاش برای ستاندن حق زن‌ها از جامعه مردانه بسیار مورد توجه قرار گرفته است. او درباره تشکیل کمپین احقاق حقوق زنان گفته است: تشکیل کمپین‌"من هم" نشان می‌دهد مشکلی در جامعه وجود دارد اما تشکیل چنین گروه‌هایی نباید به یک هدف در اجتماع تبدیل شود، زیرا در بلند مدت کارساز نخواهد بود و باید آن را تحت شرایطی خاص به عنوان راه‌حلی کارگشا مورد استفاده قرارداد.
با توجه به دیدگاه‌های کارشناسانه و روشنگر آتوود که این نگرش‌ها در آثار او انعکاس وسیعی دارد و شامل مسائل اجتماعی داخل کانادا و استان انتاریو هم می‌شود، خواندن کتاب‌های این نویسنده که خوشبختانه اغلب آنها به زبان فارسی ترجمه شده است را به خوانندگان توصیه می‌کنم.
پیش‌بینی
هرگز مپندارکه مرگ
خط پایان زندگیست
هیچ موجی محو نمی‌گردد در آب
از زمین مرده
صدها زنده می‌روید هنگام بهار
من به چشم خویش می‌بینم که روزی
خون درون کوچه‌ها فریاد خواهد زد
سیل خواهد شد
باد و باران اندرآن شهر سترون
مرغکان راه گم کرده را
بیدار خواهند کرد.
با نگاهی می‌توان آنگاه
عشق را زنده کرد
شاخه‌ها رویاند از زمین خشک
شادی گم گشته را پیدا نمود
میوه از شاخ درختان چید.
من به چشم خویش می‌بینم
از زمین مرده صدها زنده
می‌آید برون
مردم دل مرده یکبار دگر
با نگاه گرم خود
ازمیان این زمستان‌های سخت
صد بهارتازه خواهند آفرید
من به چشم خویش می‌بینم.
دیوانه و وزیر خلیفه
در بغداد دیوانه‌ای ابراهیم نام بود.روزی وزیر خلیفه او را مهمانی برد. قضا را جز قرصی نان جوین چیزی به دست او نیفتاد، بخورد.زمانی نگذشت که گفتند:یاقوتی سه مثقالین گم شده است. مردم را برهنه کردند نیافتند.ابراهیم وجمعی دیگر را در خانه کردند وگفتند: باشد که شما فرو برده باشید،سه روز در این خانه بمانید تا از شما جدا شود.روز سیم خلیفه از زیرآن خانه می‌گذشت.ابراهیم بانگ زد که ای خلیفه. من دراین خانه قرصی نان جوین خوردم سه روز است محبوسم کرده‌اندکه یاقوتی سه مثقالین بردی‌،تو که آن همه اموال ونعمت‌های مردم بردی وبه زیان رسانیدی،با تو چه‌ها کنند؟

معرفی آثار عبدالحسین صنعتی‌زاده در کانون کتاب تورنتو
زندگی و آثارعبدالحسین صنعتی‌زاده در نشست یکصدوبیست وهفتمین جلسه کانون کتاب تورنتودر جمعه شب 9 فوریه 2018توسط مهدی گنجوی با حضور علاقمندان این گونه نشست‌ها، مورد بحث وبررسی قرار گرفت. عبدالحسین صنعتی‌زاده فرزند حاج علی اکبر صنعتی در نوزده ذی‌قعده 1313هجری در شهر کرمان بدنیا آمد و زندگی پرنشیب و فرازی را پشت سر گذاشت وسرانجام درسال1352 شمسی در پاریس درگذشت و در بهشت زهرای تهران مدفون است. وی یکی از فعالان ادبی‌، اجتماعی در ادامه ادبیات مشروطیت محسوب می‌گردد.
مهدی گنجوی که بنا به اظهارات خود بطور اتفاقی با شخصیت عبدالحسین صنعتی‌زاده آشنا شده است به سخن‌رانی درباره شرح زندگی وچگونگی چاپ چهار اثر از این نویسنده پس از سال‌ها که به فراموشی سپرده شده بود، پرداخت.محقق گرامی اگر چه به شرایط استثنایی جامعه ایران در دوران عمر صنعتی زاده اشاره چندانی نکرد و از داخل متون این کتاب‌ها نمونه‌هایی در تعامل این نویسنده با آن جامعه در دوران گذر از سنت به مدرنیته بازخوانی ننمود ولی در ارائه مطالب خود که بیشترشرح زندگی و چگونگی چاپ این آثار نویسنده بود موفقیت لازم را از خود نشان داد.
بحث وبررسی دررابطه با دوران عمر صنعتی‌زاده وفعالیت‌های اجتماعی وادبی او اگر چه به فرصت و زمان بیشتری نیازدارد ولی در این رابطه به اجمال می‌توان به موارد دیگری نیز اشاره کرد که به آن می‌پردازم:
-دررابطه با آثار باقی مانده از عبدالحسین صنعتی‌زاده،در یک بررسی کوتاه می‌توان به عناوین زیردسترسی پیداکرد: دامگستران یا انتقام خواهان مزدک(1299-1304)-سلحشور(1303)-مجمع دیوانگان(1303)-رمان مانی نقاش(1305)-رستم در قرن بیست ودوم(1313)-عالم ابدی(1317)-سیاه پوشان یا داستان ابومسلم(1323)-فرشته صلح یا فتانه اصفهانی(1331)-نادرفاتح دهلی(1336)-روزگاری که گذشت(1346)-چگونه ممکن است متحول شود.
بر خلاف اظهارات محقق محترم که اعلام کردند در سنوات اخیر آثار صنعتی‌زاده به چاپ جدید نرسیده است‌، باطلاع می‌رسانم که کتاب‌های:دامگستران یا انتقام خواهان مزدک و نادر قلی فاتح دهلی از این نویسنده با ویراستاری علی‌اصغر عبدالهی در سال‌های 92و94 توسط انتشارات دنیای کتاب در تهران به چاپ رسیده است. چند سال قبل نیز(1387)علی دهباشی که گویی وارث بلامنازع آثار چاپ نشده در گذشتگان است و حق کوشش‌های دریافتی چاپ آثار جمالزاده در سنوات قبل را از آن خود کرده است در جراید اعلام کرد که از طرف خانواده عبدالحسین صنعتی‌زاده به ویراستاری وچاپ آثار این نویسنده اقدام خواهد کرد. ولی بررسی‌های نگارنده تاکنون اقدام خاصی دراین باره را نشان نمی‌دهد.
نکته دیگر آنکه نمی‌توان عبدالحسین صنعتی‌زاده را نویسنده‌ای فراموش شده تلقی کرد.تا آنجایی که اینجانب اطلاع دارم، فعالیت‌های فرهنگی و ادبی این نویسنده در کتاب‌های زیر مورد بررسی و نقد قرار گرفته است‌: ادبیات نوین، از صبا تا نیما، از نیما تا روزگار ما، زندگی نامه رجال ومشاهیر، صدسال داستان‌نویسی، مولفین کتاب‌های چاپی، مجله یغما، مجله ادبیات، مجموعه نامه‌های نیما یوشیج ومنابع دیگر. در همین رابطه باید دانست که صنعتی‌زاده فردی شناخته شده و صاحب نام است. وی موسس موزه و کتابخانه معاصر صنعتی کرمان است که از بزرگترین و زیباترین موزه‌های ایران به شمار می‌آید. او در محل پرورشگاه و یتیم‌خانه‌ای که پدرش ایجاد کرده بود، این مرکز وکتابخانه تخصصی هنر را در سال 1340 توسعه داد و با انجام چندین بار مرمت و بازسازی در حال حاضر این محل با در اختیار داشتن 15700 جلد کتاب تخصصی در زمینه هنر و مجسمه‌سازی و در برداشتن 1500 اثر نقاشی و مجسمه از هنرمندان ونقاشان معتبر ایرانی و با سیصد عضو فعال در آن، یکی از مراکز فعال هنری به شمار می‌آیدکه به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
اگر‌چه محقق گرامی به گرایش‌های سیاسی و مذهبی صنعتی‌زاده اشاره چندانی نکرد ولی با بررسی آثار او توسط محققین و پژوهشگران معاصر دیگر، وی را به فرقه بابیه منتسب می‌دانند. در کتاب" تاریخ مکتوم"که سید مقداد نبوی رضوی به بررسی نقش فعالان بابی در تاریخ معاصر ایران بویژه در رویدادهای مشروطه پرداخته است. با استناد به کتاب "روزگاری که گذشت "نوشته عبدالحسین صنعتی زاده، در حالیکه نویسنده این کتاب راچهره قلم بدست مورخ بابیه می‌نامد می‌نویسد: قبول ماموریت توسط حاج علی اکبر صنعتی‌زاده ،پدر عبدالحسین از طرف میرزا آقای کرمانی و رساندن بسته محرمانه به شیخ هادی نجم آبادی و قبول این ماموریت و انتقال بسته مذکور‌، نشان از گرایش او و فرزاندانش به فرقه بابیه دارد. پژوهشگر دیگری به نام تورج اتابکی نیز نجم آبادی را مجتهدی با گرایش‌های بابی‌گری می‌داند و این موضوع را به کتاب "تحریرالعقلا"او استناد می‌دهد. نکته دیگر دراین گرایشات مدارک و مستنداتی است که از طرف انستیتوی بین‌المللی تاریخ اجتماعی آمستردام هلند در رابطه با همسر عبدالحسین، قمرتاج خانم دولت آبادی انتشار یافته است. قمرتاج خانم در سفرنامه خود به قبرس که به دنبال گم‌شدگان خود و خانواده میزا یحیی نوری صبح ازل جانشین سیدعلی محمد باب که توسط دولت عثمانی به جزیره قبرس تبعید شده بود، می‌نویسد: همواره در حین سفر اشعار حضرت طاهره(قره‌العین)سلام‌الله علیها را زمزمه می‌کرده. او در مکاتبات و نوشته‌های خود نیز عنوان"بسم‌الحق‌الازل الوحید "بکاربرده ودر پایان سفرنامه خود ذکرکرده است:"به امید لطف وعنایت محبوب لم‌یزل وسلطان حی ازل- امضاء".تمامی این قراین ومستندات دیگر دال بر گرایش عبدالحسین،همسر و حتی فرزندان او به فرقه بابیه دارد.
دررابطه با مقایسه نوشته‌های عبدالحسین صنعتی‌زاده ،با آثار نویسنده‌های دیگر مانند صادق هدایت‌، جمالزاده، چوبک و.....به گمان نگارنده، این اظهار نظر قیاس مع‌الفارق است. چون نوشته‌ها و رمان‌های صنعتی‌زاده رمان‌های تاریخی بوده که اینگونه داستان‌ها‌‌، تاریخ مصرف مشخصی دارند و یکی از دلایل عدم چاپ آثارصنعتی‌زاده تاکنون هم این بوده است که این آثاراز موضوعیت ومطرح شدن در زمان حاضر از اولویت افتاده است. ولی آثارهدایت و نویسندگانی همچون چوبک وحتی نیما یوشیج، آثاری ادبی و ژانر داستانی براساس روش‌های داستان‌نویسی غرب است که تاریخ مصرف ندارند واز لحاظ ادبی ماندگار است.
در پایان جا دارد از کوشش‌های کانون کتاب‌خوانی تورنتو ومهدی گنجوی که سعی درانتشار آثار صنعتی‌زاده دارد و تحقیقاتشان در رابطه با اولین تئاتر تاریخ کرمان ارزشمند است،تشکرکنم ولی این نکته را هم بیان نمایم که با توجه به حجم مسائل و کنش‌های اجتماعی وسیاسی که در حال حاضرجامعه ایرانیان تورنتو با آن درگیراست، این سوال در ذهن بسیاری از افراد مطرح می‌شودکه برگزاری این گونه برنامه و موضوع‌هادر جلسات کانون کتاب تورنتو،چه الویتی از نیازهای فرهنگی جامعه کتاب‌خوان و فرهنگی تورنتو را جبران می‌کند؟
این صفحه برای تداوم فعالیت‌های خود از افراد یا بیزینس‌های علاقمند، اسپانسر می‌پذیرد.
اسپانسرهای این هفته، کتابفروشی پگاه، (آقای مجید درخشانی) kingsdale realty، (حسین قدکی)، کتابفروشی سرای بامداد،(آقای سعید چوبک) که از آنها متشکریم.