و اما نگرانی و یا Anxiety چیست؟ نگرانی و ترس را می‌توان از جهات مختلف تمیز و تشخیص داد. هنگامیکه فردی می‌ترسد، ترس او معمولاً به طرف یک عامل جامد می‌باشد. یعنی یک شیئ و یا یک موقعیت خارجی. حادثه و یا عاملی که شخص را می‌ترساند معمولاً در یک حالت و وضعیت ممکن می‌باشد. مثلاً شما ممکن است از اینکه سر موقع کارتان را انجام نداده‌اید بترسید و یا زمانی‌که در امتحان رفوزه شوید و یا نتوانید صورتحساب‌های خود را به موقع پرداخت نمائید و بالاخره اگر توسط دیگران مورد طرد شدن قرار گیرید می‌ترسید. اما زمانی‌که نگران می‌شوید، نمی‌توانید مشخص نمائید که نگرانی شما از چیست؟ در این حالت مرکز توجه شما بیشتر جنبه درونی و یا محیطی دارد. به نظر می‌رسد که نگرانی، پاسخی باشد به یک خطر تشخیص داده نشده و گنگ و نامفهوم و دور از ذهن. شخص ممکن است نگران باشد که کنترل خود و یا موقعیتی را از دست می‌دهد. البته ممکن هم هست که فرد احساس نگرانی نامفهوم پیدا کند. مثلاً ممکن است فکر کند که چیز بدی اتفاق خواهد افتاد و یا اتفاق افتاده است.
از لحاظ روانی نگرانی یک حالت ناراحت و مشوش‌کننده است و در حالت بسیار شدید ممکن است که فرد نگران احساس کند که از خود (جسم) جدا شده است و یا حتی از مردن و یا دیوانه شدن بترسد. بنابراین می‌توان به هر سه مورد ایجاد کننده نگرانی توجه نمود و در حد امکان آنها را رفع کرد.
- کاهش واکنش‌های بدنی.
نگرانی می‌تواند با اشکال مختلف و سطوح متفاوت از نقطه نظر شدید بودن ظاهر شود. از لحاظ شدت و سنگینی می‌تواند تولید ناراحتی و یا حالت:Panick Attack، نوسان ضربان قلب، عدم تعادل فیزیکی و یا ترس زیاد شود.
به طور خلاصه علائم نگرانی به صورت زیر است:
- ضربان شدید قلب و یا نامنظم شدن ضربان قلب
- عرق کردن(نه در اثر گرما)
- احساس خفگی(چیزی در گلو گیر کرده باشد)
- تنش‌های گوناگون
- حالت تهوع و یا ناراحتی معده
- سرگیجه و یا عدم ثبات
- احساس جدا شدن از خود و یا نداشتن تماس با خود
- ترس از مرگ و مردن
- ترس از دیوانه شدن
- برافروختگی صورت
عواملی که بوجود آورنده و یا تشدید‌کننده نگرانی هستند عبارتند از:
وراثت، عدم تعادل فیزیکی در مغز، محرومیت‌های شدید در کودکی و تربیت غلط توسط والدین، روش زندگی پر‌استرس، صحبت کردن منفی با خود، اعتقادات اشتباه داشتن، عدم امنیت و نیز بعضی از محرک‌های مختلف مثل قهوه زیاد و نیکوتین.
اگر افراد بخواهند به بهبود خود کمک نمایند موارد زیر را باید به مرحله اجرا گذارند.
- قبول مسئولیت کنید. حتی اگر شخص احساس نماید که تنها مسئول ایجاد مشکل خود نیست باز هم در نهایت او مسئول بهبود خود است به سخنی دیگر یا به نگرانی خود بچسبید، یا برای بهبود آن کاری کنید. تصمیم‌گیری با خود شخص است. قبول مسئولیت معنی‌اش این است که فرد هیچکس را به خاطر مشکل خود سرزنش نکند. حتی خود‌ش را نیر نباید سرزنش نماید. واقعاً هیچ دلیل برای سرزنش کردن خود وجود ندارد.
- بوجود آوردن یک نوع محرک: آیا شما آماده تغییر هستید؟ آیا شما حاضر به یادگیری ترکیب چندین عادات فکری جدید می‌باشید و این رفتار یاد گرفته شده خود را در زندگی عادی و روزانه خود به کار می‌برید. آیا حاضرید چند تغییر اساسی در روش زندگی خود بدهید؟ یک اعتقاد و ایده اساسی در خود- ارزشی فرد این است که محرک قوی برای تغییر داشته باشد. از عوامل مُخِل در محرک خود احتراز نمائید. به خودتان نگویید که این کار زیادی را برای تغییر می‌خواهد و یا اینکه من مستحق بهبودی نیستم.
- خود را متعهد کنید که مراحل بهبود را ادامه می‌دهید. یعنی با تمرین یادگیری‌های مهارت‌ها به صورت مداوم و بدون توقف.
- قبول Risk یا خطر: یعنی یادگیری و تجربه راه‌های فکر کردن جدید، احساس نمودن و عمل کردن که در ابتدا به نظرتان ممکن است خیلی عجیب بیاید.
- هدف‌های بهبود خودتان را تعریف و تصور نمایید. بیشترین تغییر مثبت مهم که باید بکنیم چیست؟ برای مثال رابطه‌ام با دیگران، رابطه‌ام با خودم که کاملاً بهبودی پیدا نمایم. تصور و تخیل نمودن بسیار مهم هستند. در دنیای درون خود مجسم کنید که به چه چیزی می‌خواهید برسید.
خلاصه اینکه قبول مسئولیت نمائید، در خود انگیزه بهبود ایجاد نمائید. به خود تعهد دهید، تمایل به خطر انداختن خود داشته باشید و بالاخره هدف‌های خود را به خوبی مشخص نمائید.
- آرامش Relaxation
آرامش درست نقطه مقابل استرس است. آرامش عمیق با تمرینات روزانه ایجاد می‌شود. وقتی کسی اقدام به ایجاد آرامش نماید تغییر بدنی زیر را تجربه می‌کند.
کاهش میزان ضربان قلب، کاهش فشار خون، کاهش میزان تنفس، کاهش تنش‌های عضلانی بدن، کاهش مصرف اکسیژن و Metabolic، کاهش میزان تفکر تجزیه و ترکیب کردن(Analytic)، افزایش مقاومت پوستی و افزایش فعالیت موج آلفا در مغز.
 |
