پس از استعفای "جولی پایات" فرماندار کل قبلی کانادا بعلت ایجاد شرایط بد کاری، کشور ۵ ماه بدون فرماندار کل بود. امروز سه‌شنبه، برای اولین بار در تاریخ کانادا، "مری سایمون" بعنوان یک بومی که اصلیتا از بومیان اینوئیت در شمال شرقی و نزدیک قطب و گریلند است به عنوان فرماندار کل کانادا معرفی شد. او سی‌امین جانشین ملکه انگلستان در کانادا از زمان کنفدراسیون می‌باشد و در اعلامیه‌اش انتصاب خود را "لحظه‌ای تاریخی و الهام‌بخش برای کانادا و گامی مهم به سوی آشتی میان بومیان و کانادا" توصیف کرد.
جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا که وی را نامزد این پُست کرده و به ملکه برای تایید معرفی نموده نیز این موضوع را تکرار کرد و گفت: "فقط با ساختن پل و ایجاد ارتباط بین مردم، در شمال و جنوب، در شرق و غرب، می‌توانیم همه با هم به سوی آینده حرکت کنیم. امروز، پس از ۱۵۴ سال، کشور ما یک قدم تاریخی برمی‌دارد، من نمی‌توانم به فردی بهتر از او برای این منصب بیاندیشم".
 
امروز مری سایمون، اولین بومی فرماندار کل کانادا شد، وی دقیقا کیست؟
مری جنین می سایمون، ۷۴ ساله به دلیل فعالیت‌هایش در قطب شمال و همچنین دفاع شدید از حقوق بومیان و فرهنگ آنها، مشهور است. وی دومین فرزند خانواده هشت فرزنده (چهار پسر و چهار دختر) است که خود دو پسر و یک دختر دارد. او مدرک دیپلم دبیرستان از کلرادو و دیپلم گزارشگری از کاجواق دارد. او بیشترین کارهایش را در حوزه ایجاد دسترسی بیشتر به مراقبت‌های بهداشتی، خدمات بهداشت روان و آموزش برای بومیان کرده است. وی که در روز سه‌شنبه در موزه تاریخ کانادا در "گتینو" ایستاده بود گفت که دوست دارد فکر کند که دو بار بزرگ شده، یک بار در شمال کانادا، و یک بار دیگر در جنوب کانادا. مری متولد "کانگیق‌سوالوجواق" در منطقه نوناویک در شمال کبک است و می‌گوید سبک زندگی وی "سنتی به روش بومیان" بوده و با یادآوری دوران کودکی خود گفت که ماه‌های زیادی از سال را در اردو، شکار، ماهیگیری و بدست آوردن غذا از طبیعت سپری کرده و ارتباط خود را با میراث و زبان اینویی‌ها حفظ نموده است.
او به مادربزرگ خود "جنی می" و مادرش "نانسی می" احترام گذاشت و گفت که "انرژی بی‌حد و حصر خود برای یادگیری، خودسازی و کمک به جامعه" را از آنها به ودیعت گرفته و افزود: "آنها به من آموختند كه همیشه به آنچه هستم افتخار كنم و ذهنم را نسبت به دیدگاه‌های دیگر باز نگه دارم". او از پدرش، "باب ماردون می" تعریف کرد که " چیزهای زیادی در مورد جنوب کانادا و جهان غیر بومی آموخته، مردی که عشق و احترام زیادی به زیبایی طبیعی و مردم شمال کانادا داشت". سایمون گفت: "این تجربیات به من اجازه داد تا پلی بین واقعیت‌های مختلف زندگی و پیوندی برای شمال و جنوب کانادا باشم. من می‌توانم با همه مردم ارتباط برقرار کنم، مهم نیست که طرف مقابلم در کجا زندگی می‌کند، به چه چیزی امیدوار است و یا باید بر چه چیزی غلبه کند".
 
آغاز کار
سایمون کار خود را به عنوان پخش کننده رادیو سی‌بی‌سی شمال کانادا (اکنون سی‌بی‌سی شمال) در دهه ۱۹۷۰ آغاز کرد و پس از سال‌ها خبرنگاری بعنوان دبیر هیئت مدیره انجمن بومیان کبک شمالی انتخاب شد که بعدها در سال ۱۹۷۵ به "مکیویک" تغییر نام داد. این گروه یکی از گروه‌های کمک کننده در مذاکرات اولین توافق‌های تقسیم زمین در کانادا بوده است. وی در سال ۱۹۷۸ به عنوان مدیر عامل این سازمان انتخاب شد و مستقیماً در اجرای توافق‌نامه "جیمز بی" و شمال کبک نقش داشت که در آن حقوق بومیان اینویت ارتقا می‌یافت.
سیمون در کنار سایر رهبران بومیان به طور فعال در بازنگری قانون اساسی کانادا در سال ۱۹۸۲ دخیل بود که در آن بومیان و معاهدات با آنها بطور رسمی وارد قانون شدند. وی از سال ۱۹۸۰ نقش‌های اجرایی در شورای حلقوی اینویت که نمایندگی بیش از ۱۸۰,۰۰۰ نفر از مردم اینویت، یوپیک و چوکچی در آلاسکا، کانادا، گرینلند و چوکوتکا را بعهده دارد، را عهده‌دار شد. او دو دوره از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۲ رئیس ایکک بوده و از سال ۱۹۹۴ تا سال ۲۰۰۳ توسط "ژان کریتین" نخست وزیر پیشین کانادا، به عنوان اولین سفیر کانادا در امور گردشگران شمال منصوب شده بود.
سایمون از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ به عنوان رئیس "اینویت تپیرییت کنتمی" انتخاب شد و توانست بهداشت و آموزش جوانان در شمال کانادا را تبدیل به کانون توجه کند و با بنیانگذاری بنیاد "کودکان و جوانان" قطب شمال از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۱ راهبری آنرا به عهده داشت که منجر به ریاست وی در کمیته ملی آموزش اینویت تا سال ۲۰۱۴ گردید. در سال ۲۰۱۶ او به عنوان نماینده ویژه امور بومیان و شمال، در امور قطب شمال منصوب شد و تا سال ۲۰۱۷ به تدوین سیاست‌ها و برنامه‌های آینده با اولویت‌های اجتماعی و اقتصادی در قطب شمال پرداخت.
از مناصب دولتی او نیز باید به عنوان سفیر کانادا در دانمارک اشاره کنیم و نیز بدست آوردن جوایز زیادی از جمله "نشان کانادا" در سال ۲۰۰۵، "نشان ملی کبک" در سال ۱۹۹۲، نشان طلای گرینلند، مدال شمالی فرماندار کل، نشان ملی بومی موفق، مدال طلای انجمن جغرافیایی کانادا، و مدال ملی سیمونز. علاوه بر اینها وی در سال ۱۹۹۶ کتاب "اینوئیت: یک آینده - یک قطب شمال" را نیز نوشته است.