هر انسانی با تولدش حقوق اولیه انسانی را به ارث می‌برد، و این وظیفه هر یک از ماست که به حقوق دیگر انسان‌ها بها دهیم. به واسطه بی‌توجهی نظام حاکم در ایران و نقض حقوق بشر، هر شخصی می‌بایست در مقابل آن موضع گرفته و امیدوار باشد مردم ایران روزی بتوانند در جامعه‌ای آزاد و قانونمند زندگی کنند. شکوفایی زندگی کلیه ایرانیان در کشور بزرگمان، کانادا، باعث خوشحالی و مباهات من است؛ با توجه به اینکه "قانون حقوق بشر کانادا" پایه و اساس این کشور را تشکیل می‌دهد به همین واسطه می‌توانیم مطمئن باشیم که جوامع کانادایی دارای آزادی و حقوقی متناسبند تا در آن کسی قربانی تبعیض نژادی، دینی، سنی، جنسی، سیاسی و عقیدتی نشود (1). هر کشوری زمانی می‌تواند شکوفا شود، مشکلاتش را حل کرده و زندگی و آرامش و آزادی و آبادی به ارمغان آورد که به مردمش و حقوق آنها احترام بگذارد.
متاسفانه نظام حاکم در ایران نشان داده است که ارزشی برای حقوق بشر قائل نیست. آنها با رفتار نامناسبشان با زنان، اقلیت‌ها و مخالفان سیاسی نشان داده که احترامی به حقوق مردم نمی‌گذارند و بیشتر ایرانیان امیدوارند حکومتی بر پایه دین نداشته باشند. وقتی نظام حاکم در ایران نسرین ستوده، وکیل و فعال حقوق بشر را همراه با همسرش از یک سو، و فرهاد میثمی که با حجاب اجباری مخالف است را از دیگر سو به بند می‌کشد؛ دیگر جایی برای احترام باقی نمی‌گذارد (2). علاوه بر اینها، در سال‌های اخیر حتی تعداد زیادی از طرفداران محیط زیست از جمله کاووس سیدامامی که در زندان و شرایطی مشکوک درگذشت (3)، در ایران دستگیر شده‌اند. خانواده سیدامامی هنوز هم گزارش پزشکی علت فوت را دریافت نکرده‌اند و درخواست آنها در بررسی علت مرگ توسط یک نهاد مستقل نیز رد شده، بعلاوه اینکه رامین، پسر این خانواده اظهار داشته است که "نشانه‌ای مبنی بر اینکه پدرمان بخواهد جانش را بستاند وجود نداشت" (4)، همگی دلایلی هستند که نشان می‌دهند حقوق بشر در ایران نقض می‌شود. این تنها موارد نیز نبوده است، همچنانکه زهرا کاظمی، روزنامه‌نگار ایرانی کانادایی در سال 2003 بر اثر جراحات وارده که بخاطر عکسبرداری از زندان اوین دستگیر شده بود، درگذشته است (5). این رفتارهای نظام حاکم ایران مایوس‌کننده‌اند.
وضعیت بد حقوق بشر در ایران برای همگی روشن و مبرهن است، و من همصدا با رهبر حزب محافظه‌کار، اندرو شییر اعتقاد به رعایت حقوق بشر و آزادی مردم ایران دارم (6). او در اظهاراتی واضح و محکم، و صرفا برای مخالفت با نظام عقیدتی ایران گفته است: "کانادا بایستی هرآنچه که می‌تواند انجام دهد تا مردم ایران بتوانند به زودی از آزادی لذت ببرند" (7). این نادیده گرفتن حقوق بشر در ایران واضحا در مقابل آن چیزی قرار دارد که ما در کانادا، از هر حزب و جناحی در مجلس که باشد، برایش به پا‌خاسته‌ایم. ترودو خواستار روابط عادی با ایران است، اما این روابط زمانی باید عادی باشد که نظام ایران حقوق بشر را برای مردمش حفظ نماید، کاری که در طول چندین سال گذشته انجامش نداده است. من بعنوان فردی که به "قانون حقوق بشر کانادا" ایمان دارم خودم را موظف به رعایتش می‌دانم، و در همه جا و در هر زمانی مقابل آنهایی که رعایتش نمی‌کنند مبارزه می‌کنم. ما باید از ایران به جدیت درخواست کنیم تا حقوق مردم را رعایت کرده و به آن احترام بگذارد. برای من، حقوق ایرانیان در هر کجا و در هر شرایطی که باشند، به اندازه حقوق خودم ارزش دارد و برای آن باتمام وجودم می‌ایستم.
3) Ibid.,
4) Hamilton, G. (2018) “Family of Canadian who died in Iranian prison sues state TV for falsely portraying him as a spy”, National Post. URL: https://nationalpost.com/news/world/israel-middle-east/family-of-canadian-who-died-in-iranian-prison-sues-state-tv-for-falsely-portraying-him-as-a-spy
 |
