ما، انتخابات و افشاگری-7
درخواست‌های بهداشتی - پزشکی در انتخابات: داروی رایگان، یک ضرورت انکارناشدنی و تاخیرناپذیر

- یک داستان ساده:

آقا رضا در خود و دردمند در پارک قدم می‌زد. درگیر آمیزشی از هر دو درد جسمانی و روانی بود و بد دردیه این! دردی پیچیده و تکراری برای اقشار کم درآمد و متوسط کانادایی! دردی که درد ثروتمندان نیست و ناملموس برای آنها!...
آقا رضا ماهیانه مبلغی حدود ۲۲۰۰ دلار حقوق دریافتی داشت. ۱۲۰۰ دلار برای اجاره آپارتمان می‌رفت، ۶۰۰ دلار برای خورد و خوراک... بقیه‌اش هم با زور به مخارج رفت و آمد، پوشاک، اینترنت و موبایل می‌رسید و خانواده چهار نفره او با تنگدستی گذران می‌کردند. دیگر پولی باقی نمی‌ماند برای دارو خریدن و هزینه دندانپزشکی!
این بود که درمان دندان کرم‌خورده‌اش را دائما عقب انداخته بود و حالا کار به عفونت و عصب‌کشی دندان‌ها و خرید آنتی‌بیوتیک و هزینه بیشتر و بیشتر رسیده بود!... و حالا نمی‌دانست چه خاکی به سرش کنه و به همسر و فرزندانش چی بگه... که شرمندگی پیش خانواده، دردناک‌تر از دردهای بد خودش بود!... و شاید هم مشکلش این بود که عزت نفس داشت و نمی‌خواست به دروغ درخواست کمک هزینه‌های اجتماعی کنه!...
 
- دارو و دندانپزشکی رایگان، نیازی انکار‌ناپذیر:
دیر زمانی‌ست که بهره‌مندی از دارو رایگان (1) و دندانپزشکی رایگان (2) از نیاز‌های انکارناشدنی و جزو درخواست‌های اصلی اقشار متوسط و کم درآمد کاناداست، چرا که هزینه‌های سنگینی بر بودجه خانواده تحمیل می‌کنند و گاه اندک پس‌انداز از بین می‌رود و یا وام بیشتر از طریقه کارت اعتباری با بهره‌ سنگین ضروری می‌شود! و شگفتی آنجاست که سیاستمداران و دولت‌های دو حزب لیبرال و محافظه‌کار عمدتاً به این نیاز و درخواست بی‌توجه مانده‌اند و آن را در برنامه انتخاباتی خود نگنجانده‌اند! و این است که درد و فشار بر مردم عادی همچنان باقی‌ست.
 
- پیشگیری یا درمان؟
کارشناسان و پزشکان بر این باورند که پیشگیری بیماری‌ها همیشه هزینه بسیار کمتری از درمان آنها در بر دارد. وقتی مردم به دلیل کمبود درآمد، دارو برای درمان بیماری‌های خود نخرند و یا برای بازدید دوره‌ای دندان نزد دندانپزشکان نروند، بالاخره بیماری رشد می‌کند و به مراحل شدیدتر و چشم‌ناپوشیدنی و سرانجام کار به مراجعه به بیمارستان می‌رسد و درمان‌های بسیار پُرهزینه که فشارش به بودجه بخش بهداشت وارد می‌شود. تحقیقات انجام شده نشانگر آن است که ارائه داروی رایگان به نیازمندان، بیمار و بیماری را بسیار کاهش می‌دهد و هزینه بهداشت جامعه کاهش می‌یابد. افزون بر این، کارشناسان می‌گویند دولت برای تهیه دارو می‌تواند با شرکت‌های داروسازی وارد مذاکره جدی شود و قیمت‌های بسیار ارزان‌تری برای خرید داروی انبوه از آنها بگیرد؛ اما کو گوش شنوا و عملکرد و گفتمان جدی در این مورد؟
 
- عملکرد دولت ها و احزاب:
هیچ دولت و حزب فدرالی در عمل این درخواست بنیادی را اجرا و نیاز را برطرف نکرده است! اگر چه که این دو درخواست در برنامه دو حزب نیودموکرات و سبز آمده، اما آنها در قدرت نبوده‌اند تا ببینیم اجرا می‌کنند یا خیر! تنها حزب لیبرال انتاریو و کاتلین وین برای کودکان و جوانان تا زیر ۲۵ سال دارو را رایگان ارائه دادند (3) که داگ فورد و حزب محافظه‌کار انتاریو با روی کارآمدنش این برنامه را تعطیل کرد (4)! احزاب محافظه‌کار معمولاً و به طور سنتی بودجه بهداشت را کاهش داده‌اند که برای مثال به دولت‌های مایک هریس در اونتاریو و دولت استفن هارپر در کانادا و همین دولت محافظه‌کار فورد در انتاریو می‌توان اشاره کرد. هارپر بسیاری از خدمات پزشکی، از جمله فیزیوتراپی، کایروپراکتور، معاینه چشم و... را حذف کرد و مردم عادی را با مشکلات پزشکی و مادی بیشتری روبرو ساخت (5).
 
- رکورد تاریخی زمان انتظار اورژانس:
زمان انتظار برای درمان اورژانس در بیمارستان‌ها به اوج تاریخی بی‌سابقه‌ای رسیده است. این زمان، از ژوئن سال گذشته تا ژوئن امسال، به طور متوسط از 14.5  به  ۱۶.۳ساعت رسیده است، در دوران دولت محافظه‌کار داگ فورد (6)! دولت لیبرال جاستین ترودو قول داده است با بررسی و تغییر شیوه قیمت‌گذاری داروها، از تابستان سال آینده دارو با قیمت ارزان‌تر در اختیار مردم قرار دهد و صرفه‌جویی قابل توجه‌ای در این عرصه برای مردم و سود بسیار کمتری برای شرکت‌های بزرگ دارویی رخ بدهد که البته شرکت‌های دارویی برای دومین بار او را به دادگاه می‌کشند (7). اما جای تعجب نیست که دولت دست راستی کبک و دولت محافظه‌کار انتاریو با این برنامه مخالفت کرده‌اند (8)!
 
- فاجعه در عرصه قطعات مصنوعی پزشکی (9):
شبکه تلویزیونی سی‌بی‌سی، روزنامه تورنتو استار و رادیو کانادا تحقیقات مشترکی در سپتامبر سال گذشته پیرامون رویدادهای ناخوشایند، بیماری‌های دردناک و مرگ و میر، در بیماران پس از استفاده از قطعات پزشکی (شامل زانو و باسن مصنوعی، کاشت سیلیکون سینه، قطعات مصنوعی قلب، پمپ ترزیق انسولین، قطعه انسداد اندام‌های تناسلی و ادراری، تور شکمی و غیره) انجام دادند که چکیده‌ای از آن را در زیر می‌خوانید (10):
- در دهه گذشته حداقل ۱۴۰۰ نفر کانادایی به دلیل استفاده از قطعات مصنوعی پزشکی معیوب و ناکارا جان خود را از دست دادند و ۱۴۰,۰۰۰ نفر دچار پیامدهای ناخوشایند و بیماری‌های دردناک شدند!
- شرکت "زیمر بایومتر" (11) تولید‌کننده زانوی مصنوعی بوده است.
- استفاده ازاین زانو در سال ۲۰۰۸ از سوی اداره غذا و دارو آمریکا (اف‌دی‌ای)(12) ممنوع شد، اما اداره بهداشت کانادا با تاخیری چهارساله در ۲۰۱۲ آن را ممنوع کرد و در این مدت در بدن حدود ۵۰۰۰ کانادایی این زانوی مصنوعی کار گذاشته شد!
 
- خطر سرطان‌زایی کاشت سیلیکون در سینه زنان:
در دهه گذشته حدود سه میلیون زن در سراسر جهان در سینه خود قطعه سیلیکون کار گذاشتند که بسیاری از آنان دچار بیماری‌های دردناک و برخی دچار سرطان شدند (13). این بیماران چوب ناآگاهی خود را خوردند، چرا که به آنان از سوی اداره بهداشت و جراحان در مورد ریسک‌های احتمالی هشدار داده نشده بود. بسیاری برای بیرون آوردن سیلیکون از سینه خود فراخوانده و درگیر جراحی دوباره شدند. اطلاعات و رقم‌های خطر دائم در حال تغییر بوده است، اما بر طبق آخرین برآورد در این مورد، یک زن از هر سه هزار نفر خطر ابتلا به بیماری سرطان دارد. سایت اداره بهداشت کانادا هنوز این رقم را تعداد انگشت‌شمار می‌داند! حال آنکه تنها در ۳ سال گذشته حدود ۶۵۰ مورد پیامدهای ناخوشایند در کانادا و تعداد ۸۲۴۲ مورد تنها در شش ماه اول سال ۲۰۱۸ در آمریکا گزارش شده است. شرکت "منتور" (14) و شعبه کانادایی آن شرکت "آلرگان" (15) تولیدکننده این محصول هستند (16).
- شرکت "اتیکن" (17) تولید کننده قطعه‌های مسدود کننده اندام‌های تناسلی و ادراری، می‌باشد که کار گذاشتن این وسیله در اندام زنان باعث رویدادهای ناخوشایند بسیار دردناک شد. اداره اف‌دی‌ای آمریکا در سال ۲۰۱۱ هشداری در مورد خطرات استفاده از این قطعه صادر و در سال ۲۰۱۷ استفاده از آن را ممنوع کرد. اما اداره بهداشت کانادا هنوز معتقد است مزایای استفاده از این محصول بیشتراز ریسک‌های احتمالی آن می‌باشد!
- شرکت "مدترونیکس" (18)تولیدکننده قطعات مصنوعی قلب و پمپ ترزیق انسولین می‌باشد.
این شرکت و تمامی شرکت‌های یاد شده در بالا تاکنون میلیون‌ها دلار خسارت به شاکیان خود پرداخته‌اند تا‌ به توافق برسند. اما سخنگویان شرکت‌ها می‌گویند پرداخت این خسارت‌ها دلیل بر معیوب یا ناکارا بودن برخی از محصولات آنها نیست (19)! (بنظر می‌آید این شرکت‌ها با استخدام وکلای گرانقیمت می‌خواهند پول مفت به مردم بدهند!) سخنگوی انجمن تولیدکنندگان قطعات پزشکی (مِدِک) (20) نیز اعلام می‌کند این قطعات سالی ۷۰ میلیون بیمار، یعنی هر ثانیه دو بیمار، را از بیماری و درد نجات می‌دهند و کیفیت و ایمنی محصولات به طور دقیق کنترل می‌شوند!
این درست‌، اما جان انسان‌ها اهمیت دارد و باید دریافت که دلیل این مرگ و میرها و رویدادهای دردناک ناشی از آن چیست، بعبارت بهتر نمی‌شود بخاطر خدمات این قطعات تاثیرات مخربشان را در نظر نگرفت.
 
- دلایل بروز فاجعه:
تحقیق یاد شده دلایل این رویدادهای ناخوشایند را به شرح زیر برمی‌شمارد:
1-آزمایش‌های تایید ایمنی و کارایی این محصولات فقط بر روی حیوانات و جسدهای انسانی انجام می‌شود و آزمایش‌های بالینی بر روی داوطلبان انسانی پیش از فروش انجام نمی‌شود.
2-اداره بهداشت کانادا مجوز این قطعات را با بررسی کیفی و کارایی مستقل هر کدام صادر نمی‌کند، بلکه بر اساس مجوزهای قطعات قدیمی که سال‌ها قبل - حتی تا ۱۵ سال پیش - صادر شده‌اند، قطعات مشابه جدید را تایید می‌کند! کارشناسان معتقدند تکنولوژی تولید این قطعات چنان پیشرفت می‌کند که هر ۱۸ ماه یک قطعه جدید تولید می‌شود که باید جداگانه بررسی و مجوزشان صادر شود.
3- سیستم گزارش‌دهی ناقص، ناکارا و کُند معایب این محصولات را اداره بهداشت کانادا از خود تولیدکنندگان این قطعات می‌خواهد! یعنی معایب و رویدادهای ناخوشایند این قطعات توسط خود شرکت‌ها بایستی گزارش داده شود و شرکت‌های خصوصی خودشان نیز برای بررسی مشکل کسی را استخدام کنند، نه یک بازرس مستقل! طبیعی است که اینها انبوهی از موارد را گزارش نمی‌کنند و گزارش هم اگر بکنند با تاخیر فراوان انجام می‌شود. برای نمونه گزارش ۲۱ مرگ بعد از یک سال ارائه شده است، حال آنکه طبق قانون باید ۱۰ تا سی روز بعد از حادثه گزارش شود. جراحان هم رابطه نزدیکی با نمایندگان فروش این شرکت‌ها دارند و آنها را با خودشان به اتاق عمل برای کار گذاشتن قطعه می‌برند. از سوی دیگر جراحان نگران هم هستند که جراحی خودشان زیر سوال برود، نه عیب قطعه! چنین است که غالباً گزارش داده نمی‌شود و نقص، شناسایی و چاره‌جویی نمی‌گردد.
4- اداره بهداشت کانادا دنباله رو و کند است و معمولاً هشدارهای مشابه کشورهای دیگر، به ویژه اداره اف‌دی‌ای آمریکا را با تاخیر فراوان صادر می کند. برای نمونه،‌ اف‌دی‌ای آمریکا هشداری در مورد یک فیلتر جلوگیری ازخون لختگی در رگ در سال ۲۰۱۰ صادر و استفاده از آن را ممنوع می‌کند، اما اداره بهداشت ما شش سال بعد هشداری مشابه صادر می‌کند!
5- در مصاحبه با یک مسئول بازنشسته اداره بهداشت، وی می‌گوید که مدیران اداره بهداشت از سوی مقامات بالای وزارت بهداشت انتخاب می‌شوند که متاسفانه کارشناس این عرصه نیستند و آگاهی لازم را ندارند!
6- مدیران اداره بهداشت کانادا و شرکت‌های تولیدکننده درخواست مصاحبه و توضیح دادن را رد می‌کنند و تنها به صدور بیانیه‌ای که زیر نظر وکیلشان تهیه شده اکتفاء می‌کنند! و سوال اینجاست که چرا؟ آیا رد درخواست مصاحبه رسانه‌های جمعی بی‌احترامی به مردم و پایمال کردن حقوق دموکراتیک آنها و برخلاف اصول دموکراسی نیست؟ آیا با شفاف‌سازی و آشکار کردن حقایق مخالفتی دارند؟ اگر ریگی به کفش و خرده شیشه‌ای در کار نیست، چرا مصاحبه نمی‌کنند؟
7- از سوی اداره بهداشت و جراحان متاسفانه هشدارهای لازم در مورد ریسک‌ها و خطرات احتمالی به بیماران داده نمی‌شود و آنها، به بیان خودشان، ناآگاهانه تن به کارگزاری قطعه و عمل جراحی می‌دهند.
8- اداره بهداشت کانادا هنوز اطلاعات مربوط به آمار پیامدهای ناخوشایند را بر روی اینترنت نمی‌گذارد و می‌گوید احتمالاً تا پایان ۲۰۱۹ این کار را خواهد کرد که با برگزاری انتخابات آینده احتمالاً دچار تاخیر خواهد شد! این اداره علیرغم پیشنهاد کارشناسان، پزشکان، برخی سیاستمداران و بیماران، با تاسیس یک مرکز ثبت قطعات پزشکی و ضایعات ناشی ازکاربرد آنها مخالفت می‌نماید!
 
- آشفتگی و بی‌لیاقتی:
عرصه بهداشت کانادا دچار رویدادهای ناخوشایندی است، تحقیق مربوط به بخش قطعات پزشکی را خواندید، اما اکنون رویدادهای ناخوشایند دیگری زیر را نیز بخوانید:

- الیزابت وتلافر و قتل سالمندان:
الیزابت وتلافر پرستار تایید شده سالمندان در خانه‌های نگهداری از سالمندان بود. اما او به جای پرستاری، ۸ سالمند را با ترزیق انسولین اضافی به قتل رساند (21)! فاجعه آنجاست که برخوردهای نادرست او را پی‌در‌پی به مسئولان و مدیران خانه‌های سالمندان مورد نظر گزارش داده بودند، اما علیرغم این گزارش‌ها، او را از کار برکنار و گواهینامه‌اش را باطل نکردند! برعکس آن را تمدید کردند و از خانه‌ای به خانه‌ای دیگر به کار گماشتند! و بهانه: کمبود پرستار مورد تایید و دارای مجوز! و هیچکس، نه اداره بهداشت، نه کالج پرستاران و نه مدیران و مسئولانش، مسئولیتی نپذیرفتند! و تنها او محاکمه و یک تحقیق عمومی انجام شد. به راستی آیا جان و سلامتی سالمندان ما این چنین بی‌ارزش است و دولت، وزیر بهداشت و سیاستمداران ما پاسخگو نباید باشند و ایرادهای سیستم را نباید برطرف کنند؟ این سیستم نشان داده که برای مشخص شدن افرادی اینچنین آمادگی ندارد، بعبارت بهتر اگر او خودش اعتراف نمی‌کرد، سیستم قادر به تشخیص و رفع مشکل اصلا نبود (22)!
 
- افزایش بیماری‌ها:
دردهه گذشته بیماری های مقاربتی و ایدز رشد شگفت‌آوری داشته و موارد آن به حدود دو برابر رسیده‌اند. بیماری سفلیس ۱۷۸%، سوزاک ۸۱% و کلامیدیا (23) ۴۹% رشد داشتند (24). گویا به دلیل کشف داروهای مداوای ایدز، ترس مردم از این بیماری ریخته و دیگر هشدارهای ایمنی را رعایت نمی‌کنند. کارشناسان براین باورند که آزمایش‌های بیماری‌های مقاربتی  باید به آزمایشات سالیانه اضافه شود و آگاهی پزشکی لازم به مردم ارائه گردد.
- بیماری ‏لایم (25) که باکتری آن از طریق حشرات کنه مانند به انسان منتقل می شود نیز در طول یک سال بیش از دو برابر شده و از ۹۹۲ مورد به ۲۰۲۵ مورد رسیده است.
- اعتیاد به سیگار الکترونیکی، نیز به شدت درمیان جوانان افزایش یافته بطوریکه اکنون ۲۳% از جوانان ما آنرا کشیده‌اند (26). این سیگار‌ها کوچک هستند و در جیب جای می‌گیرند. در انتاریو مغازه‌های گوناگون به راحتی آنها را به جوانان زیر ۱۸ سال می‌فروشند و کارت شناسایی برای کنترل سن از خریداران درخواست نمی‌کنند. جوانان زیر هجوم تبلیغات گسترده در این مورد هستند و هشدارهای پزشکی جدی از طرف اداره بهداشت به آنها داده نمی‌شود. برخی از جوانان می‌انگارند که این نوع سیگار برای ترک سیگارهای معمولی مفید است، بی‌خطر بوده و نیکوتین ندارند. حال آنکه چنین نیست. در ماه گذشته ۴۵۰ جوان بیمار در بیمارستان‌های آمریکا به دلیل استفاده این سیگارها بستری شدند که دچار بیماری و عفونت‌های تنفسی بسیار شدید بودند. از این تعداد تاکنون حداقل 5 جوان درگذشته‌اند و اف‌دی‌ای آمریکا هشدار جدی در این مورد صادر کرده و خواستار قانون‌گذاری بر علیه آن شده است (27). اما اداره بهداشت کانادا همچنان عقب و کُند است و به ندرت تحقیقات مستقل می‌کند.
 
-اعتیاد به مواد مخدر و داروهای مُسکن درد:
در چند سال گذشته اعتیاد به مواد مخدر در میان جوانان کانادایی به شدت افزایش یافت و مرگ و میر ناشی از مصرف آن به ارقامی غیر قابل باور، به ویژه در استان بریتیش کلمبیا، رسید و تبدیل به یک فاجعه ملی شده است. هنوز استراتژی ملی و کارا برای درمان این درد ملی تدوین و اجرا نشده و هزینه‌های مالی این فاجعه برسیستم بهداشت ما وهزینه‌های روانی مرگبارش بر روان خانواده‌های قربانی سنگینی می‌کند (28). ماه گذشته برگ تازه‌ای ارتباط اعتیاد و مصرف داروهای مُسکن درد آشکار شد. دادگاهی در ایالت اوکلاهاما آمریکا شرکت داروسازی "جانسون و جانسون" را محکوم به پرداخت 572 میلیون دلار خسارت به دولت آمریکا و خانواده‌های قربانی کرد (29). این کمپانی سازنده داروهای مسکن اعتیاد "اوکسی‌کاتین" (30) است که باعث اعتیاد بیشتر شده و به بحران اعتیاد دامن زده است. بعد از این حکم شرکت داروسازی "تراوا" (31) نیز اعلام کرد که برای توافق با شاکیان خود و پس گرفتن دادخواست‌های آنها مبلغ ۱۰ تا ۱۲ بیلیون دلار خواهد پرداخت (32). قابل اشاره است که شرکت مادر آن یعنی "پرود فارما" (33) از فروش داروهایش تنها در طی چهار سال ۱۳ بیلیون دلار سود برده است (34).
و به راستی با این بحران ها و رویدادها، آیا خواست دارو و دندانپزشکی رایگان، رشد آگاهی پزشکی مردم و اتخاذ خط‌مش‌های پیشگیرانه و اندیشمندانه، خواست‌های بهداشتی – پزشکی، به نظر شما درخواست خیلی بزرگ و زیادی است از سیاستمداران و احزاب ما در انتخابات فرارو؟